Het begon met een bak nieuw-zeelandse spinazie. Toen het seizoen ten einde was liet ik ze rustig staan als dekentje voor het groentenbed - en wellicht ook een piepklein beetje uit nalatigheid. 🤭 Toen ik het volgend moestuinseizoen overspoeld werd met nieuwe spinazieplantjes die vanzelf uitgezaaid waren, kwam de nieuwsgierigheid in mij naar boven: met welke plantjes zou dit nog lukken?? En dus liet ik vorig jaar een aantal plantjes hun eigen gang gaan en naar hartelust doorschieten.

Het nieuwe plantgoed dat nu vanzelf tevoorschijn komt lijkt een stuk vroeger en vooral ook sterker dan mijn eigen met zorg gezaaide zaailingen - al kan dát natuurlijk ook aan mijn voorlopig nog sterk onderontwikkelde zaaikunsten liggen.. 😏 Ziehier de vroege vogels die al lang voor de lente begon voor het eerst kwamen piepen..

Peterselie. Een aantal plantjes had ik alvast in potjes in de kas gezet omdat ik nooit dacht dat het jonge plantgoed een paar nachten vorst zou overleven. Voorlopig zien de plantjes buiten (linker foto) er echter steviger en gezonder uit dan deze in pot (rechts) - die hoog opgeschoten lijken en wellicht dus zwakker? Ik wacht nog even voor ik ze verhuis naar hun nieuwe bestemming.

Al heel snel was in de serre een veld vol sla te zien. Ik vond het zo mooi om zien dat ik het niet direct over mijn hart kreeg om uit te dunnen. Dat werd al snel afgestraft met bladluis 😬, gelukkig opgelost nu ik er eens met de grove borstel door geweest ben. Overal waar toevallig water valt in de serre komt een nieuw plantje piepen - dat geeft ons weer wat tijd eer de volgende klaar is, voor we in konijnen veranderen! 😄

Ook een paar helpers komen hier en daar boven; de tabaksplant om witte vlieg in de kas te helpen bestrijden, en de afrikaantjes tegen ongewenste beestjes - heb ik me laten vertellen.

Vergeef me mijn enthousiasme - voor mij is dit allemaal nieuw en spannend!! 😄