Een uitzonderlijk winterweekje.

Het is lang geleden dat we een week met vorst in december gehad hebben.

De laatste winters was de vorst vaker een toegift aan het eind van de winter, als er al vorst van betekenis was.

 

Omdat de te verwachten  kou er nu serieus uitziet neem ik wat meer voorzorgsmaatregelen.

Zo graaf ik nog wat pastinaken uit om in de schuur te bewaren.

 

 

Ze zien er wat aangetast uit maar dat is gelukkig alleen de buitenkant.

Vanwege de kou moet ik bezig blijven en ik ga maar even met de compost verder.

Ik graaf de laatste compost, die al klaar lag in het tijdelijk vak af en gooi die in de lage kas.

Daarna begin ik met wat van de compost uit een compost vak te halen.

Die drie vakken zijn allemaal vol en ik wil weer ruimte hebben. Die compost is bijna goed en die verspreid ik op het stuk waar straks de peulen komen.

 

 

Het tijdelijke vak heb ik afgebroken en weer opgebouwd op de plek waar straks de aardappels komen.

Met wat palen, pallets en platen ben je snel klaar. Het is koud maar zonnig en er zit nog geen vorst in de grond.

Ideaal weer om dit te doen.

 

 

 

 

Voor 's avonds neem ik de eerste boerenkool mee. Het is er nu wel weer voor.

Ook lopen sommige van de planten terug door knolvoet, die kunnen gelijk opgeruimd.

 

 

Een variatie van boerenkool met pasta. :

 

 

 

De nachten worden kouder en de zon is er maar kort. Te kort om de eenruiters van de platte bak te laten ontdooien.

 

 

Enkele nachten is het hier windstil en een stuk kouder als in oost Nederland, ook dat gebeurd weinig.

De planten die er nu nog staan trekken het net. Het scheelt dat er geen koude droge oostenwind waait die vaak fataal is voor de bevroren planten.

 

 

Al heeft de snijbiet het wel zwaar bij minus zeven.

 

 

De Radicchio trekt dat beter.

 

 

De uitgereden compost bevriest nu ook, wat een tegenvaller is voor de merels en roodborstjes die er graag nog wat leven uitpikken.

 

 

Ik heb het kuubsvat opengezet, eerder was al de kogelkraan bevroren wat een scheurtje gaf in het metaal.

Het vat zelf bevriest niet zo snel, er is voornamelijk lichte vorst, de matige vorst duurt meestal maar een paar uurtjes.

Een beetje wind van zee of de zon maken er weer een eind aan.

 

 

Het tijdelijke vak zit vol met compost, ik kan dat straks verspreiden maar eerst moet ik daar nog opruimen.

Weer een kuub puike compost zonder ellende. Bij radar van de VARA was er net weer een programma over commerciële compostverwerkers. 

Er zit veel meer in als gewenst, zware metalen en schimmeldoders bijvoorbeeld.

 

 

Omdat ik toch niet veel meer kan doen gooi ik de twee kuub compost die nog niet klaar is ook nog maar een keer om.

Er komt zo weer zuurstof bij zodat de vertering sneller gaat. Ook kan ik kijken of het niet te nat of te droog is,

 

 

Na een paar middagen spitten zit het vak weer bomvol. Ruim anderhalve meter hoog maar het zal snel slinken.

Van gaas en planken en wat prikkers maak ik een tijdelijke verhoging.

 

 

En er is weer een vak leeg....

 

 

Daar gooi ik het laatste vak half verteerde compost in om.

 

Ik had op dat vak de oude maisplanten gelegd tegen de vele regen in de herfst, de compost moet niet te nat worden.

Meestal zit er wel een muizennest in een van de vakken, en ook nu vluchtte een muisje weg terwijl ik even uitrustte.

Maar in dit vak zaten onder het mais twee ratten. Ze sprongen er uit en vluchtten weg, ik kreeg ze niet te pakken.

Ze hadden een lekker warm nest gemaakt in de zacht broeiende compost van de mais en het olifantsgras wat ik er een mand terug opgegooid heb.

 

 

Ze vinden wel weer een nieuwe plek op een verwaarloosde tuin.

 

Deze compost zit nog vol half verteerd materiaal en mestwormen, die kan nog wel een half jaartje liggen.

 

 

Halfweg met het omzetten, regelmatig moet ik even uitrusten in de winterzon.

 

 

En dan is de beurt aan de vogels.

 

 

Een week en drie en een halve kuub verder:

 

 

We eten nog van de groenten die nu in de schuur liggen of uit de vriezer maar ik neem ook wel wat van de tuin mee zoals deze palmkool.

 

 

Voor een quiche met prei:

 

 

Bij bewolkt weer zit ik in mijn kasje, even spieken hoe het met de Aguadulce tuinboontjes gaat:

 

 

Daar kiemt wat. Buiten en onder plastic en glas hebben ze het zwaarder. :

 

 

Eergisteren kon ik nog in de lage kas spitten, de grond was daar nog niet bevroren.

Ook haalde ik er nog een maaltje raapstelen uit.

 

 

Maar vandaag was alles stijf bevroren.

Alleen maar kijken, werken kan niet.

 

 

 

 

 

Morgen eens kijken wat er overgebleven is op de tuin. 

Vandaag heb ik maar een rondje gefietst door de verlaten duinen.