Marinus Ros

Eetbaar, ja. Lekker vind ik het blad niet maar ook komkommerkruid (borage) kan me niet bekoren.

@Gemma: Wat ik bedoelde is dat je nooit de exacte hoeveelheid aan actieve stoffen van je oogst kent omdat die gewoon van oogst tot oogst kan verschillen. Dat maakt dat wanneer je voor bepaalde bereidingen een vrij nauwkeurige hoeveelheid aan actieve stof nodig hebt het giswerk blijft. Een klassiek voorbeeld daarvan is het gebruik van de stoffen uit de Atropa Belladonna (Nachtschade, tropane akaloiden >medicijn: Atropine) die giftig zijn.

Dat heb ik nagekeken en zoals te verwachten viel is die niet winterproof. Tot -6 C of daaromtrent. LOL. Nee, nee, geen scharreleitje maar een scharlei. Da's zo'n forse mepper van een salie die oorspronkelijk uit Turkije komt. Ook wel muskaatsalie genoemd. Biberye...als dat geen mooie naam is. Ik ga nog wel eens koekelen over de rozemarijnsoorten die daar voorkomen. Alvast bedankt hoor.

@Gemma: vermoedlijk is alruin in onmin geraakt omdat men de werkstoffen op synthetische wijze kan aanmaken (voornamelijk atropine bv). Toch vind ik het een bijna mythisch/mystiek plantje met nog enige sierwaarde toe. Een andere plant die eigenlijk super is maar ten onrechte (naar mijn mening) vaak scheef wordt bekeken is de absint (Artemisia Absinthium). Ik gebruik het blad af en toe door de sla of ik kauw al eens een blaadje als ik in de tuin bezig ben. De smaak is bitter maar met een haast "hooky" nasmaak. Heel bijzonder en op een wat aparte manier best lekker. Het grootste probleem, naarmijn mening, met kruidengeneeskunde recht uitje eigen tuin is dat je eigenlijk nooit weet wat de eigenlijke inhoud aan werkzame stoffen is van je oogst en dus bij uitbreiding nooit precies kan doseren.

Ook op kalkrijke grond Marinus? Hier is het ook een kalkrijke streek maar toch verschilt het al van de ene plek tot de andere. Een tuin is immers altijd onderhevig aan wat er voordien heeft gestaan. Heeft iemand daar b.v. ooit takken laten liggen dan is de toplaag ook weer zuurder geworden enz. Het is een gokje maar hier bloeit de salie veel meer en groeit ze ook vlotter sinds ik toch her en der wat kalk heb bijgestrooid. Ook wat kali onderwerken kan helpen. Kwaad kan het in geen geval. Salie kan best wat schaduw van planten hebben die er naast staan als ie zelf flink in de zon staat maar als ze constant te weinig zonlicht ziet dan gedijt ze niet goed ook al zal ze best wel wat groeien. Ook is het niet zo dat de forse groeiers de meeste bloemen aanmaken, eerder het tegendeel is waar. Een plant moet je soms een beetje pesten om ze te laten denken dat ze voor nakomelingen moet zorgen. Dit jaar heeft de late vorst een flink handje toegestoken en bloeit alles zich bijna te pletter. Vaak ook veel vroeger op het jaar dan normaal. Overigens is de ene saliesoort de andere niet, sommige bloeien eerder zelden andere dan weer ongeveer om het jaar enz. @Geedee: aan die argentea had ik ook al gedacht en heb me tot nu nog kunnen bedwingen. Misschien zwicht ik toch nog en zet ik hem met pot en al in de grond om hem (kunstmatig) klein te krijgen.... Met dat reuzegrote blad ben ik ook een beetje bang dat de slakken er ook wel pap van lusten. Het blad van de scharlei blijkt in alle geval geen moeite voor dat gespuis.

Tja, echt lekker basilicum weer is het nog niet geweest, he.... Ik zou de bloemen toppen nu tot ie voldoende in het blad staat.

@Geedee, als ik jou was zou ik toch voldoende plaats voorbehouden voor die kanariepiet; dat ding kan tot een 2,30m hoog ( ) worden en maar liefst 1,20m breed. @ Jeanne: Tijm en rozemarijn uit Turkije, please..... (En een kleine salviaatje (turks scharleitje of zo) voor Geede toe)

Da's een schitterend idee ware het niet dat bejaardentehuizen notoire broeikassen zijn....

Beetje OT, vorig jaar een Ocimum "Magic Mountain" (vaste, niet winterharde basilicum) langs de border gehad in een pot. Toen al zaaide die zich spontaan uit in de border maar die plant legde het loodje bij de eerste nachtvorst. Toen ik vanmiddag wat onkruid aan het wieden was stonden daar tot mijn grote verrassing tussen de tijm, op ongeveer een metertje of drie van waar de oorspronkelijk pot had gestaan, twee jonge telgen te pronken. Het is nog wat vroeg om te stellen dat het absoluut van die plant afkomstig is maar baslicum is het in alle geval en zeker geen gewone groene genovese of dergelijke. Straffen toebak.... Overigens, hoe overwinter je best die vaste varianten van de basilicum? Fris en beetje licht, of?

Bij het zoeken naar enkele mooie fotos van de kretensische hopmarjolein stuitte ik op de site en begon te lezen...en te lezen, te lezen: http://www.magiensunivers.dk/herbalhints/begin.asp Van griekse mythologie over Shakespeare tot Harry Potter toe. Heel leuk en best wel interessant ook. Altijd weer stuit ik op die waanzinnige verhaaltjes over alruin. Nooit heb ik zo'n plant gezien. Heeft iemand er eentje staan?

Voor die beauties ben ik altijd wel kandidaat. Overigens, als je de L. Multifida voor het intreden van de winter flink terugsnoeit en dan goed onderstopt met vliesdoek dan komt ie in het voorjaar wel terug tot leven. In volle grond en niet in de oostenwind wel te verstaan. Lukt het eens niet heb je een goed excuus om naar Lanzarote te vertrekken....

De salvia zou een Salvia x Sylvestris "Blauhuegel" kunnen zijn. Een bossalie van een 60cm hoog. Blijft wel gokwerk uiteraard.

Je kan wel de bloemen eten...heb je gelijk een hele maaltijd. Algemeen vind ik de salie geweldig bloeien dit jaar. Zelfs de zaailingen van vorig jaar staan nu flink in bloei. @Appelvrouw: beetje kalk geven aan de voet van de plant in het voorjaar en verder goed gedraineerde arme grond en voldoende zon. Alleen de purperen salie die bloeit slechts eerder zelden. O, wij mannen, zeggen uiteraard dat scharlei naar keukenmeiden zweet ruikt.

Als iemand mij de vraag zou stellen of een plant als digitalis in een siertuin thuishoort antwoord ik wellicht met neen.

Digitalis kan wel degelijk dodelijk giftig zijn: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vingerhoedskruid_(geslacht)

Dat is omdat als je het blad kwetst het naar oregano ruikt.

Hans, je hebt wellicht gelijk. Alleen staat die ene rare kwast hier dus zo al jaren tussen het gras terwijl de eerste fase dus ook wel opduikt maar zich blijkbaar niet verder ontwikkelt tot fase 2. Raar toch?

Heb net het gazon van de buurvrouw met kalk bestrooid (daar kwam ie dus vandaan) zoals ik haar beloofd had (kloeg over mossen dus idd te zuur). Aldi mag voor mijn part een proces aan zijn been gelapt worden. Die haviksoog is gewoon onkruid en heeft alleen maar wat sierwaarde als ie in bloei staat. Thanks but no thanks. Komt nog bij dat men in Wallonie de slechte gewoonte heeft om al wat ze in de tuin moe gekeken zijn over de omheining te kieperen en je kan je dus best voorstellen dat dat spul nu onderhand zowat overal opduikt....

Als je bieslook laat bloeien hou je na een tijd enkel nog bloeiende stengels over en geen bruikbaar blad meer. Gewoonlijk haal ik van de eerste bloemende stengel weg (gewoon kort afknippen) en ga zo maar door. Op die manier heb je altijd bruikbaar loof. Dit jaar heb ik tot nu toe alles laten bloeien omdat a) de corsicaanse bieslook voor de eerste keer in bloei staat (heb hem net een half jaartje) en b) de roze/lila dotjes net boven de origano uitsteken en dat zo mooi contrasteert in de border. Laat je hem lang genoeg staan dan sterft de bloemstengel vanzelf af zoals al gemeld en dan kun je hem er zo bij de nek uittrekken. Binnen enkele weken komt dan ook het gewone loof weer opzetten. Overigens haal je best alle afstervend blad weg om stengelrot te voorkomen. Zelfde verhaal voor allerlei varianten van bieslook (grof/fijn enz) trouwens.

Asters (de grote kerels dan) hebben al eens de neiging om uiteen te vallen als ze in de bloei staan. Als je topt worden ze minder hoog, breder en zodoende ook wat steviger.

Gewoon zorgen dat de bodem flink zuur is en wat metaaldeeltjes van ijzer en aluminium bevat en dan ben je al een eind blauwer.... Je moet dan wel een roze hortensiasoort hebben, met witte of rode lukt het niet. En natuurlijk niet gaan begieten met kalkhoudend leidingwater en vooral niet te veel bemesten in de zomermaanden.

LOL. De ene al wat minder dan de andere maar de meeste neigen eerder naar paars met wat wit er tussenin en als je dat dan van ver ziet lijkt het of het blauw is. Uit de kweekvormen (in sommige gevallen komen die varianten in de natuur al voor) van lavendel en rozemarijn (is maar een voorbeeld) haalt men witte en roze varianten. Dat kan enkel en alleen als die kleur al aanwezig is in je basisplant. Omdat het selecties zijn met in wezen niks anders dan genetische afwijkingen komt het ook vrij vaak voor dat die gaan "reverteren". Dat wil zeggen kortstondig terugkeren naar de oorspronkelijke (dominante) kleur of op zijn minst daartoe neiging vertonen. Een witte lavendel krijgt dan een roze schijn, een roze dan weer eerder een blauwe schijn. De dominante kleur komt als het ware weer even opzetten. Er zijn niet zo veel bloemen die monochroom zijn, enkel geel, rood of wat dan ook. De meeste zijn samengesteld uit verscheidene kleuren die samen door ons oog als een enkele kleur worden ervaren. Zo ziet appelbloesem er bijvoorbeeld roze uit van ver maar in werkelijkheid bestaan de kelkblaadjes uit wit plus rood enz. Omgekeerd lijken vele bloemen veel donkerder van kleur dan ze in werkelijk zijn. De kelkvorm is daar mee oorzaak van. Haal de kelkblaadjes los en je merkt al snel het verschil. Voeg daar nog aan toe dat onze perceptie van kleur mee verandert door het licht en dat veel planten fenotypes zijn (veranderen van kleur al naargelang de bodemgesteldheid, standplaats enz.).... Van sommige planten staat de chromatografische samenstelling van de bloem op het internet gepubliceerd. Je staat soms raar te kijken als je dat ziet. Vandaar ook dat als je blauw en enkel en alleen blauw in de strikte (chromatische) kleurbetekenis, in een plant wil vinden je eigenlijk van een kale reis thuiskomt. Het is nagenoeg altijd een combinatie van dit met dat enz. waar wij een enkele kleurnaam aan toekennen. Maar soit, als we niet opletten lopen we straks allemaal met zo'n kleurenschijfje in de hand van bloem naar bloem.... De link die in het PBeetje (aan Bit) stond vermeld waarschuwt ook duidelijk voor ronkende plantennamen met het woordje "Blue" er in. Blijkbaar willen wel meer mensen een echt blauw bloempje in de tuin en wat is er dan verleidelijker dan de belofte van blauw verholen in die lekker bekkende "Enigma Blue", "Fota Blue", Corsican Blue". Exotisch en mooi, dat zeker. Maar echt blauw? Niet dus. O.K. er zijn er dus wel enkele maar die kun je wel op een hand tellen en dan nog zal er wel discussie ontstaan, vrees ik. @Appelvrouw: Artrose (behoudens de pure kraakbeenslijtage) is vaak het gevolg van verzuring. Dikwijls gaat het gepaard met bepaalde slechte levensgewoontes (soms beroepshalve, noodgedwongen) waarvan je denkt dat ze onschuldig zijn maar die op termijn zich laten gelden. Voor sporters gebruikt men vaak (ook preventief) supplementatie met aminozuren, calcium, glucosamine enz. Als pure ontstekeningsremmer zweer ik bij Oost-Indische kers omdat het een vrij ruim spectrum heeft en geen schade berokkent en/of neveneffecten vertoont in tegenstelling tot sommige allopathische middelen. Maar goed er zijn zoveel goedwerkende middelen, kunst is om te weten te komen wat voor jou best werkt uiteraard. Succes met de "Prairie fleurie"

Zowel havikskruid (woekert fel) als het plantje van Jorieke heb ik ook tussen het gras staan. De laatste heeft een diep donkergroen blad wat doet denken qua vorm aan een eikenblad. Alleen is het een stuk minder breed en langer. Klopt dat Jorieke? Jacobskruid is volgens mij het niet want die staat hier ook en toch nog anders.

Die wasknijper die is echt "appelblauwzeegroen".... De echte veldkorenbloem is wel volledig helblauw met een tikje rood-roze schijn in het hartje wat dan lijkt op een paarse waas . De cultivars heb je van wit, roze/lila, halfslachtig blauw tot lichtpaars.... Mooi, he? Volgens recente pharmacologische studies zouden extracten van de bloemkop van de korenbloem een ontstekingsremmende werking hebben.

Hopelijk eentje van het goede blauw: lithodora diffusa 'heavenly blue' aka steenzaad Overigens is wat mij betreft een korenbloem (centaurea cyanus) de eenjarige die je lang geleden tussen het koren samen met de klaproos aantrof. Wat verkocht wordt als Centaurea is een meerjarige, vaste plant die wel tot het zelfde geslacht behoort maar die ik liever niet korenbloem noem omdat me dat eigenlijk fout lijkt. Ook in zaadpakketjes "bloemenweide" zit wel "korenbloem" in (wat hier eigenlijk strobloemen wordt genoemd wat natuurlijk ook een te ruime noemer is) maar de echte die ik als kind heb gekend zelden of nooit, bijna altijd een mengeling van anders gekleurde cultivars. Jammer.... Idem ditto voor de klaprozen uit die bloemweide zaaipakjes maar da's dan weer een ander kleurtje. Eentje die ook blauw bloeit en je ook wel eens langs velden ziet is de wilde chicorei.