weknow

Susteren ligt zo een beetje op de löss grens.....waarschijnlijk net zandgrond....klopt dat Romjoe? Een kruiwagen per 2m2 lijkt me overigens heel veel. Misschien bij kool of ander veelvragend gewas op grond die nooit eerder bemest is....

Het is al vaker ter sprake geweest. De compost die via gemeenten en milieustraten (in België heet het "afvalpark" of iets dergelijks als ik me niet vergis) wordt verdeeld, wordt gemaakt van snoeimaterialen (o.a. door bedrijven aangeleverd en door particulieren in milieu-straten) en het GFT-afval dat in de groene kliko's wordt verzameld. De "merknaam" is keurcompost en die wordt gecertificeerd geleverd aan vooral de landbouw, waaronder ook de biologische landbouw waar het valt onder klasse-A meststof. Daarnaast is er niet gecertificeerde productie, die echter aan dezelfde eisen moet voldoen! Voor zover ik heb kunnen bepalen is wat via milieustraten en gemeenten wordt verdeeld, deze niet-gecertificeerde compost. Het verschil is dat die mogelijk minder-intensief is gecontroleerd, maar ze komt uit dezelfde productielijn. Deze heet "groencompost". Partijen die niet voldoen aan de eisen van keurcompost mogen ook NIET als groencompost worden uitgeleverd. Hier een site met meer informatie: http://keurcompost.nl/waarom-keurcompost/, overigens afkomstig van de makers ervan! De gecertificeerde "keurcompost" is dus voor de landbouw. Een commercieel product. Ik vermoed dat er (nog) een overproductie is van die compost en dat er daarom het gratis aanbod is op sommige milieustraten. De hoeveelheid aangeboden composteerbaar afval is bijv. tussen 2011 tot 2012 bijna verdubbeld (90% toename). De verkoop van keurcompost aan de landbouw is nog vrij nieuw en de vraag moet nog flink gaan toenemen. Dit is de voorlichtings/reclamefolder waarin de voordelen worden aangeprezen: http://keurcompost.nl/wp-content/uploads/images/Vruchtbare_bodem_met_Keurcompost_-_folder.pdf Wat valt er te zeggen over de (gezondheids-)kwaliteit van de groencompost die je gratis krijgt via gemeenten e.d.? - Het valt in principe onder dezelfde eisen als de intensief gecontroleerde en gecertificeerde keurcompost en wordt op dezelfde manier van hetzelfde materiaal vervaardigd. - Ook in de biologische landbouw mag compost van deze bron worden gebruikt. Het wordt er aangemerkt als A-meststof: simpel gezegd is dat de beste soort. Meer info bijvoorbeeld hier: http://edepot.wur.nl/139651 - De controle ervan kan minder intensief gebeurd zijn en er is geen certificaat afgegeven. - Composteren gebeurt in heel grote hoeveelheden die worden gemengd. - De controle-eisen vind je samengevat in dit document: de normen voor allerlei schadelijke stoffen staan erbij. http://keurcompost.nl/wp-content/uploads/images/000-b-Samenvatting-BRL-Keurcompost-2013.pdf Dat er allerlei stukjes plastic, soms metaal e.d. in de compost kunnen zitten is ook mijn waarneming. Verschilt nog al eens per partij. Ik heb begrepen dat het technisch niet te vermijden is. Op zich is het geen gif. Maar liever toch niet natuurlijk. (Een kennis heeft er ook wel eens een accu in aangetroffen) Veel is natuurlijk afhankelijk van het aangeboden materiaal. De meeste mensen - daar durf ik best op te vertrouwen - zullen niet expres rommel aanleveren. Maar een plastic touwtje, metalen draad, restje van een bloempotje e.d. zullen niet te vermijden zijn.....en gaan mee in de productie blijkbaar. Over de aanwezigheid van gif e.d. wil ik 2 opmerkingen maken. Het is volgens mij een illusie om te denken dat er een volledig gifvrije tuin of gifvrij huishouden bestaat of dat gifvrij leven mogelijk zou zijn. Alles weglaten of niet-doen omdat er iets schadelijks in zou kunnen zitten is echt niet mogelijk. Wat zou er in regen zitten die valt? Wat in ons voedsel, in wat we inademen (o.a. fijnstof?) in allerlei dampen, gassen (bijv. radon in de bodem) ...noem maar op. En ook in de natuur zelf (in de grond, in planten en uitwerpselen enz.) is er een hele chemie en microbiologie aanwezig van stofjes, verbindingen, beestjes, schimmeltjes en noem maar op die schadelijk kunnen zijn. Alle gif dat er bestaat is afkomstig uit de natuur of door mensen van natuur gemaakt! Als je het hebt of gif en schadelijkheid, wordt het een complex verhaal. Welk soort gif, in welke dosis en concentratie, hoe het werkt en zich gedraagt....en nog heen heleboel factoren spelen een rol. Hoewel ik behoorlijk nauwgezet biologisch en natuurlijk probeer te tuinieren, durf ik niet te beweren dat mijn tuintje een heel "clean" en gifvrij paradijsje is. Er heeft ooit een schuurtje op gestaan en ik weet echt niet wat de vorige eigenaar er allemaal misschien heeft gedaan of uitgespookt.... Waar ik ook moeite mee heb is dat allerlei informatie die in media op mij afkomt zo fragmentarisch is , uit zijn context en vaak hyperig. (Vanochtend nog las ik een hele lofzang over hoe gezond tomaten zijn (anti-oxidanten, kankerwerend) en elders een waarschuwing tegen (veel) tomaten eten omdat het een bepaald evenwicht in de darmen verstoort en er ook schadelijke stoffen inzitten.... ) Ik zoek dan naar het overzicht en de verbanden en wil niet achter elk "feitje" of "onderzoekje" of bewerinkje aanhollen. Ik probeer kritisch en goed geïnformeerd te zijn/worden, maar ook realistisch: met mate, variatie en vermijden wat duidelijk niet zo goed is of tussen 2 kwaden het minst slechte te kiezen. In dit plaatje doet de kwaliteit van de groencompost het nog niet zo slecht en lijkt het me geen echt risico om het te gebruiken. Zelfs als er eens een geringe dosis van iets inzitten.... Het draagt bij aan de kwaliteit van mijn grond en zo aan de gewassen die ik gezond probeer te telen. Van de andere kant geef ik ook de voorkeur aan mijn eigen compost. Omdat ik dan weet wat ik er in doe en hoe ze tot stand komt. Is die beter? Moeilijk te zeggen! Voedzamer in ieder geval omdat ik er mest van onze kippen (wat pikken die allemaal op en wat voeren buren aan ze?) en van paarden (van een biologisch werkende zorgboerderij...hoop dat die verantwoord werken en dat niet een van de cliënten er een flesje van het een of ander doorgegooid heeft...) bij doe. Ook in de eigen compost zal wel eens iets zitten/komen dat minder is...op gekochte groente zat of wat iemand per ongeluk in het groene bakje in onze keuken deed.... De groencompost die ik op de milieustraat haal is een welkome aanvulling toen ik zelf nog niet veel compost had en nu als ik wat extra nodig heb. Op grond van wat ik zie en lees, ben ik er niet bezorgd over dat het rotzooi is en afbreuk doet aan de kwaliteit van wat ik teel of mijn tuintje vervuilt. Tja...en een stukje plastic of metaal of iets anders, dat haal ik er wel even uit als ik het zie.

Ook ik probeer even mee te denken. 1. Tip: Neus eens rond bij sites over bostuinen of over permacultuur. Daar kom je misschien meer tegen over goede plantencombinaties met een okkernoot. 2. Een walnoot wortelt diep. Vraagt een kalkrijke luchtige grond, die niet nat is, maar is wel een grote drinker. 3. In de tuin van mijn geboortehuis midden in de stad op löss grond, stond een enorme walnoot die de achterste helft van de tuin geheel overspande en ook nog de tuinen van de buren voor een deel. Ik herinner me dat in ieder geval de volgende vaste planten/struiken het prima deden onder de boom of aan de rand van de kroon: hosta, forsythia, pioenroos, rozen, aardbeien, akelei, jasmijn en diverse vaste kruiden als tijm, citroenmelisse, salie.....die herinner ik me in ieder geval dat ze er lang en mooi gestaan hebben. Eigenlijk vind ik het aspect van "een walnoot maakt stoffen waar veel planten niet van houden" hier wat te sterk wordt aangedikt. Volgens mij valt dat allemaal wel mee! Ik denk dat op jouw zandgrond de kalkbehoefte, de behoefte aan veel water en de volle brede kroon van zo een boom het belangrijkste zijn om rekening mee te houden. Zand houdt slecht vocht vast, weinig voedingstoffen en heeft te neiging om snel te verzuren. Ik vermoed dat er best veel te telen is op de grond waar de walnoot ten noorden van staat. Als je maar humus blijft toevoegen, waarschijnlijk geregeld wat kalk (evt. jaarlijks testen) en bij droog weer giet. Een humuslaag komt ook je vochthuishouding ten goede en bevat een voedselbasis. Ik denk dat het wel slim is om in het najaar de gevallen bladeren niet te laten liggen...want vooral dat bevat inderdaad een looistof die de grond verstikt en maar heel langzaam afbreekt. (Apart composteren, want duurt een jaar langer of evt. in de groene afval...hoewel: het is geen gif op de compost....alleen wat eenzijdig en heeft relatief veel tijd nodig.) Wat te planten? Uien is zeker een optie, maar juist planten van die familie (ui, prei, sjalot, knoflook) vragen om een hele ruime vruchtwisseling. Als je het te veel/vaak op dezelfde grond teelt, krijg je binnen 2 a 3 jaar gegarandeerd problemen. Ik zou zelf gerust de volgende gewassen ook durven te telen ten zuiden van die notenboom: erwt, tuinboon, bieten, raapjes, sla, andijvie, rabarber, spercie/snijboon, aardbeien en allerlei soorten kleinfruit...en waarschijnlijk kan nog veel meer. De wortels van de boom en je teelt-laag zitten op een heel ander niveau...de boom concurreert dus niet direct met het voedsel, maar profiteert wel van wat de grond, die op zich weinig vasthoudt, inspoelt. Edit: Berichtje van Stan en van mij kwamen vlak na elkaar. Intussen even de link die Stan gaf gelezen. Benadrukt inderdaad het belang van blad en bolsters van gevallen noten weg te halen. Overigens worden de looistoffen daarin , die een soortgelijke werking hebben als een herbicide, bij composteren volledig afgebroken/omgezet: duurt alleen wat langer. Ik zou ze - net als ik nu doe met eikenbladeren van de bomen ten oosten van mijn moestuin - een jaar laten voor-verteren in een apart compostvat en het jaar daarop geleidelijk mengen in mijn andere compostvaten. Dan zijn ze een verrijking van je compost, die je nooit te veel hebt.

Zelf al wat meer gevonden op speciale maisziektensite http://www.kws-maismanager.com/KWSMa%C3%AFsmanager/1Teelt/16Ziekteseninsecten/161Schimmelziektes/tabid/571/Default.aspx Daar ook meer foto's. Twijfel bij nader inzien of het toch niet Maiskopbrand is in plaats van builenbrand..... Builenbrand (Ustilago maydis) De schimmelsporen van builenbrand kunnen via wind, neerslag en insecten worden verspreid en beschadigde maïsplanten infecteren. Ook builenbrand treedt vooral op, wanneer de maïs aan stresssituaties werd blootgesteld (bijv. droogte, hagel, aantasting door fritvlieg). Hoge temperaturen bevorderen de kieming van de sporen. De schimmelsporen kunnen na het onderploegen aan aangetaste oogstresten nog tot tien jaar in de bodem overleven. De ernst van de aantasting is onafhankelijk van de frequentie van de maïsteelt. Preventieve maatregelen: • alle maatregelen die een snelle jeugdgroei bevorderen (o.a. raskeuze) • evenwichtige bemesting • bestrijding van de fritvlieg (ontsmetting van het zaaizaad) • bestrijding van de stengelboorder (bijv. teeltmaatregelen) • vermijden van mechanische beschadigingen (bijv. bij schoffelen, harken, mest strooien) De vorming van builen is aan alle bovengrondse plantendelen mogelijk, zolang nog weefsel aanwezig is dat kan delen. Gevoelige opbrengstverliezen kunnen ontstaan, als de kolf tot brandbuilen wordt omgevormd: opbrengst, energiewaarde, voederwaarde en ook de houdbaarheid van de silage kunnen bij een ernstige aantasting worden gereduceerd. Maïskopbrand (Sphacelotheca reiliana) Maïskopbrand is in de Benelux een tot nu toe slechts in enkele gevallen waargenomen schimmelziekte, die kolf en pluim van de maïsplant in sporen omzet. Voor de kieming van de sporen zijn hoge temperaturen in combinatie met een droge bodem nodig. De infectie gaat uit van in de bodem overlevende schimmelsporen en vindt plaats via de wortels en kiemschede. Na de bloei verschijnen de ziektesymptomen in de vorm van uitwassen en sporenkapsels. Aantastingssymptomen treden alleen aan de kolf en pluim op. Sterk aangetaste pluimen hebben een „flessenborstelachtig” uitzicht. Aangetaste kolven zijn kleiner dan gezonde, peervormig en voelen zacht aan. De opbrengstverliezen zijn duidelijk hoger dan bij builenbrand. Een bestrijding of poging om een verdere uitbreiding te voorkomen, schijnt mogelijk te zijn via resistente rassen en via het gebruik van fungiciden op het zaaigoed of in de zaaivoor.

Plant ik voor het eerst in mijn leven een stuk of 10 suikermais plantjes...gaat best goed...erg lekker...maar zit er in een van de kolven toch meteen een opvallende, mij onbekende, aantasting. Helaas geen foto gemaakt, maar meteen in de groene kliko gedaan die kolf. De bovenste helft van de kolf is onder de schutbladeren sterk gezwollen en een en al zwarte sporen...zag er niet bepaald lekker uit. Wikipedia hielp me verder met het herkennen: "Builenbrand". http://nl.wikipedia.org/wiki/Builenbrand Geen flauw idee hoe de aantasting nu in mijn tuintje komt? Bij mijn weten is er nooit mais geteeld en ook in de omtrek van enkele kilometers is bij mijn weten al jaren geen mais door boeren gezet... Zou het in het zaad gezeten hebben? Volgens Wikipedia wordt het in Mexico als een soort lekkernij gegeten. Kan me haast niet voorstellen, want het zag er echt vies uit. 2 vragen: Wie heeft het ook (gehad)? Komt het dan terug bij volgende teelten? Is het milieuvriendelijk te vermijden/bestrijden? Of zou het bij mij om een toevallig incident gaan? Wie weet er echt wat meer over? (Misschien mensen die aan meer professionele landbouw doen?)

Dacht ik ook: geen aardappelziekte! (wel verwelking)

Paddenstoelen: Weknow

Wie zei dat je je moet opgeven...? Alle "regels" die er zijn, zijn hooguit praktisch...staan nergens neergeschreven....spreken vanzelf...of voel je vast aan met iemands gewone huis-tuin-en-keuken-fatsoen. Laat ik eens proberen er een paar te noemen. Opgeven moet niet. Maar vindt iedereen leuk, zodat we ons er op kunnen verheugen dat je ook komt, je alvast op onze lijstjes wat wensen kunt aangeven....wij kunnen kijken of je iets leuks voor ons meebrengt of iets lekkers bij de lunch...Jorieke en Joep voldoende stoelen klaar kunnen zetten. Hoe laat je mag komen en weer geacht wordt te vertrekken? Niet voor J & J wakker zijn (hoewel ze dat misschien niet eens erg vinden ) en als iedereen zo een beetje weggaat of de gastheer en gastvrouw wel heel hard beginnen te gapen. Mag je eten/drinken enz. nemen? Ja....! Als je maar zorgt dat je niet misselijk wordt van al dat lekkers. Traditie is dat er zo veel over is, dat Jorieke en Joep een week niet hoeven te koken en er ook nog genoeg is voor de kippen en varkentjes. Als je je verplicht of uitgenodigd voelt om ook iets lekkers of praktisch of voedzaams mee te nemen, dan hoor je niemand tegenstribbelen en zul je merken dat het met liefde wordt weggesnoept. Moet je meehelpen en zo? Moet niet, maar doet iedereen toch wel omdat we heel goed weten dat Jorieke en Joep zich vooraf uit de naad gewerkt hebben om alles voor te bereiden, klaar te zetten en het gezellig en heel gastvrij te maken. En nadien als we weg zijn, hebben ze nog dagen hun handen vol en denken ze stilletjes "waar ben ik aan begonnen?", om enkele weken later alweer plannen te maken voor een volgende MTFD. En voor de rest ben je verplicht (wordt niet gecontroleerd) om veel indrukken op te doen en naar de dieren en mooie tuinen te gaan kijken, af en toe gezellig mee te babbelen als je zin hebt en een aardig persoon treft, veel op te steken en is de kans groot dat je met allerlei nieuwe plantjes, zaadjes enzovoort naar huis gaat. Die moet je zelf zien thuis te krijgen, zo is de harde regel, maar als dat moeilijk lukt is er altijd wel iemand om bij te springen of je te helpen om er een mouw aan te passen. Oh...ja...het meebrengen van lekker weer wordt door iedereen heel erg gewaardeerd. Hoewel er zelfs bij heel slecht weer geen klacht of traan te bespeuren valt. Als anderen aanvullingen of correcties hebben op deze MTFD-regels...dat hij/zij nu spreekt!! Want ik ben weer een heel bazig in naam van iedereen aan het woord (en meestal wordt dat nog gepikt ook)

Voor pruimen algemeen: Ik denk dat je kunt voelen als ze rijp zijn. Dan voelen ze zacht als je er voorzichtig in knijpt. Ze smaken dan zoet en sappig (en niet meer hard en wat zuur). Tegen dat de vogels en wespen er aan gaan zitten, wordt het een wedren wie de oogst krijgt M.a.w. ook dat geeft aan dat er geplukt kan worden! Meestal zijn niet alle pruimen tegelijk rijp, maar rijpen alle pruimen wel binnen 1 a 2 weken af....dus vaak meerdere keren de rijpe wegplukken. Heb je hier wat aan?

Hier een foto van de onbekende soort bestomaatjes (links) en van de "millefleurs" (rechts) In het midden een 10 eurocent-muntje.

Een aantal maanden terug, vroeg ik jullie hulp om een tomatensoort te identificeren. http://(herkennen-van-struiktomaat-of-stamtomaat-t8594.html?hilit=tomaat.) Nu denk ik dat het het minitomaatje is, dat Akita hierboven beschrijft en in foto's laat zien. (En dus niet het ras "Clementine" dat ik hoopte, op grond van wat Piroska schreef.) Nou ja, minitomaatje.... De vruchten wel, maar de struik helemaal niet. Achteraf heb ik wat spijt van dat ik zo veel (een stuk of 12) van deze planten heb uitgeplant in mijn kleine plastic kasje en buiten. Ik denk nu: daar hadden ook andere rassen met een betere opbrengst kunnen staan. De groei leek die van een struiktomaat, maar ze maakte heel veel "dieven", die enorm hard groeien en ook weer meters lang worden. Pas als de hoofdstam en de zijtakken behoorlijk lang zijn, komen er veel (dat wel) besformaat vruchtjes aan. Vraag me af of bij Akita de groei ook zo verloopt?? De kleine besjes smaken okee! Maar de struiken hebben enorm veel ruimte nodig, zowel in de hoogte als in de breedte. Je zou er het beste een aparte gaas-constructie van ca. 2m hoog en 1,5m breed per plant voor maken om toch een behoorlijke opbrengst te krijgen. Ik moest de planten enorm intomen, omdat ik ze als "gewone" tomaten had uitgeplant, terwijl ze juist heel veel ruimte nodig hebben (laat daarvoor gerust 10 zijtakken groeien, die ook weer zijtakken maken...en die pas als ze langer dan 1 meter pas volop vruchtjes gaan maken). Dus uiteindelijk heb ik van die 12 planten vrij weinig opbrengst aan tomaat... Ik ga er geen zaad van nemen. Wel van de ene "Millefleur"-plant die ik van (ik dacht) DennisLP kreeg op de MTFD in het voorjaar. Ook dat is een grote plant, waarvan je enkele dieven naast de hoofdstam kunt laten uitgroeien en die al snel hele grote trossen (veel groter dan bij de minitomaatjes) geel-oranje tomaatjes vormt. Ze zijn zo groot als een kleine pruim, smaken fruitiger en de opbrengst is vroeger en uiteindelijk veel groter. Maar vooral omdat de plant beter te leiden is en geen woekeren nodig heeft om veel vruchten te dragen, vind ik een enorm voordeel. "For what it is worth", deze praktijkervaring van mij

Op 25 augustus is mijn aanbod en zijn mijn wensen nog bijgewerkt. Ook de meeste al gemaakte afspraken staan in het lijstje. Met Appelvrouw moet ik diverse ruilafspraken nog even goed kortsluiten en als voorbereiding voor de workshop paddestoelen-kweken van Stan moet ik van mezelf eerst nog goed mijn huiswerk doen = alles op het forum hierover eens goed lezen. Dan heb ik vast nog wel wat wensjes Stan!

En dan hebben we het niet eens over plof-kippen! Hoorde gisteren (dus zelf niet gezien!) dat er bij een t.v.-programma over "bijzondere mensen" iemand was die vond dat een kind om gewapend te zijn voor het harde leven eerst zou moeten leren om een kip te slachten en een konijn te villen, alvorens lezen en schrijven en rekenen aan te pakken. Dat onder het motto: "Hecht nooit aan je eten". Dacht bij mezelf (als iemand die ooit vertwijfeld een half uur met een spa boven een doodzieke rat heeft staan zwaaien, totdat een oude buurvrouw hem de genadeklap gaf) dat we toch wel erg lief zijn en veel houden van onze kippetjes, die mogen leven totdat ze er spontaan bij neervallen, zelfs als het niet die lieve troeteldiertjes zijn die we er graag in zouden zien. Hebben we het al over die "lieve" duifjes gehad?

Inderdaad. Geen vlees, brood en gekookte etensresten. Sowieso niet doen!!!! Dan zijn vliegen en maden geen probleem. Wel fruitvliegjes op fruitresten komen nu voor, maar dat kun je wat tegengaan door af te dekken met groen bovenop. Is maar tijdelijk "probleem".

Grappige discussie & aanvulling op elkaar over stikstof en bacteriën. Het is nog wat complexer (hoe het precies gaat, zeker te complex voor mij + van hoe het precies gaat en werkt is nog maar heel beperkte kennis). Bij al de biochemische processen waardoor planten groeien, bloeien en vrucht vormen spelen vele organismen (bacteriën, schimmels, enzymen enz. enz.) een rol. Of de plant dat "doet" of de bodem en de organismen die in die processen een plaats hebben is een leuke filosofische vraag. Kan een plant zelf iets "doen"? Is daarvoor niet een soort "wil" nodig? Een soort keuze die op grond van een of andere logica gemaakt wordt? Anders "doe" je het niet, maar gebeurt het met je. Hetzelfde geldt voor de organismen die er een rol bij spelen: "doen" die iets of gebeurt het proces door/met hen? @ Kruidje: Heb je een bron over hoe dat werkt met die stikstof-bacteriën in de tropen, die toegevoegd moeten worden? Vind het interessant en kan er dan wat meer over te weten komen. De vraag lijkt me hier of de stikstofbinding door bacteriën doorgaat of mogelijk is als een plant is afgesneden en alleen de wortels nog in de grond blijven. Of stoppen de groeiprocessen en de daarbij horende werking van bacteriën als de groeiende bovengrondse delen van de plant afgestorven zijn of verdwenen? Worden de gevormde stikstofverbindingen in de grond of bij de nog aanwezige wortels opgeslagen en komen ze later nog ter beschikking? Misschien is er ergens een microbioloog of een biochemicus (M/v) in ons midden die dit precies weet?

Dank voor de tip, Erny! Hier ligt het Actiondoek onder de paadjes met boomschors/houtsnippers in de gewone tuin sinds een jaar of 2. Tot zover geen probleem gehad.....maar nu vraag ik me af: als het er nog ligt...?

Wie weet vind je een mooie/handige! Kan het niet ook met een zwarte emmer of hoge bloempot?? Voor als het niet zou lukken er een te kopen?

Het is maar wat ik gehoord/gelezen heb verleden jaar, toen ik ook aanschaf overwogen heb, onder andere op de Velt website waar ook gebruikerservaringen stonden. Er is/zijn een/enkele kleine werkplaatsen die ze nog maakt/maken. De originele fabrikant/bedenker is er mee gestopt. Kwaliteit kan nogal verschillen per exemplaar: m.n. verbuigen/afbreken van de "tanden" die gesmeed zijn. Op kleigrond is ze nauwelijks bruikbaar en geen echt lang leven beschoren. Op zandgrond werkt ze goed. Omdat ik hier in Zeeland op stevige klei tuinier, heb ik op grond hiervan besloten er geen te kopen. Bovendien vond ik een aankoopbedrag van 120 a 140 Euro ook wel ver boven wat ik me zo maar even kan permitteren. (Hoewel: als je iets echt goed kunt gebruiken en erg graag wilt en even spaart....)

Dat zeggen we dan toch niet hardop, Erny. Dan weet niemand ervan. Ook niet hardop zeggen dat je me dan een PB'tje stuurt met adres en zo.

Ja hoor Geedee. Binnen enkele dagen wordt alles bijgewerkt en beantwoord! Moet alle losse berichtjes her en der en mijn eigen voorraad eerst even goed op een rijtje zetten. Dan wordt ook alle ruil overzichtelijk geupdate! Ben blij dat die Johannesbroodboompitten een bestemming krijgen

Met de spitvork of een cultivator of een lange stok er eens lekker in roeren..... Zo een speciale stok lijkt me overbodig. Als je de mogelijkheid hebt (meerdere vaten) af en toe eens omscheppen naar andere vat en mengen. Met een bak kun je ook alles er uit scheppen in enkele metselkuipen en weer, gemengd, terugdoen als je maar 1 vat hebt. Het gaat er om dat in de bak de materialen (droog, nat, grof, fijn, bruin, groen, diverse resten) gemengd worden, voldoende vochtig zijn/blijven en niet van de zuurstof afgesloten. Daardoor gaat het composteren "vanzelf". Op de bovenbeschreven manieren bevorder je dat proces. Zo pak ik het aan.

In het voorjaar heb ik eeuwig moes gezaaid en in mei een stuk of 8 planten uitgeplant, her en der in mijn moestuin. Nu zijn het flinke struiken van een 8o cm groot met hele grote bladeren. Niet mooi, want aanvankelijk heel veel slakkenvraat, sommige waarschijnlijk aangevreten door de koolgalmug en intussen druk bevolkt door rupsen, die ik zo veel mogelijk wegpluk. Voor dit jaar, denk ik dan, geen oogst meer: maar ik heb wel een begin voor het volgende seizoen...toch? Als ik 2 of 3 planten overhoud, ze als ze weer gaan uitlopen in het voorjaar met gaas afdek....doe ik het dan goed? Kan ik dan volgend jaar van het verse blad geregeld gaan oogsten? Is 2 a 3 planten voldoende voor een 2 a 3 persoons gezinnetje? Wanneer gaan de planten bloeien en moet ik zorgen om voor die tijd nieuwe stekken te maken...of kan ik lekker blad blijven oogsten van een plant die ook bloeit? Hoe lang laten jullie een plant staan, voordat je ze gaat vervangen door een jongere plant? Een of enkel jaren of inderdaad "eeuwig"?

Paardemest wordt vrij snel een rulle substantie die op grond lijkt, zeker gemengd met ander materiaal. Ruikt in tegenstelling tot andere mest bijna niet en niet lang. Ik denk dat je het gerust kunt doen. Als je mest kunt krijgen die misschien al enkele maanden "ligt", heb je helemaal geen last van enige geur.

Omdat 21 september nog wel even duurt, had ik de lijst nog niet bijgewerkt. Ga ik spoedig doen! Er aan toevoegen ga ik nog een soort peulen, waar ik erg enthousiast over ben. Ik kreeg ze verleden jaar van een Vlaamse Velt-connectie. Hij wist de naam niet, noemde ze "gele peulen" maar intussen weet ik zeker dat het "Golden sweet" is. Ook op de website van Diana's mooie moestuin worden ze beschreven en staat een foto van de bloemen. http://www.mooiemoestuin.nl/groenteteelt/peulgewassen/peul-en-erwt/ Voor zover ik weet is dit ras in Nederland niet algemeen te koop. Ik zag ze wel op een Amerikaanse site, overigens met afwijkende bloemkleur (enkel roze, terwijl ze bij Diana en mij dieprood met roze hart bloeien). In de afgelopen jaren heb ik ca. 6 verschillende rassen peultjes geteeld en dit seizoen 3. Op grond van de teeltervaringen van dit jaar is "Golden sweet" mijn absolute favoriet en wil ik die vast gaan kweken. Ze worden vrij hoog (ca. 1,50...dus gaas of klimconstructie is absoluut nodig!), groeiden ziektevrij en de platte geelwitte peulen zijn vrij groot. Makkelijk te plukken omdat bijna alle peulen aan beide buitenkanten van de rij duidelijk uitsteken en vooral is de opbrengst enorm groot, in vergelijking met alle soorten die ik ken, gedurende een pluktijd van een week of 5 a 6. De smaak is prima, niet heel uitgesproken. Bij het wokken worden ze heel licht groen. Ik heb - eigenlijk te laat daarvoor speciale maatregelen genomen - wat zaad overgehouden. Peulen met dikke erwten halfdroog van de struiken geplukt toen ik ze een week of 2 geleden rooide en verder te drogen gelegd. (De betere methode zou zijn geweest om ze aan de struik geheel droog te laten worden en dan pas te doppen, zodat de zaden geheel afgerijpt zijn!) Mijn andere rassen peultjes en sugarsnaps stonden op enkele meters, dus ik kan geen 100% zaadechtheid garanderen. Vind het wel echt een soort die de moeite waard is om te telen en verder te verspreiden. Vandaar dat ik wat kleine porties van 25 a 35 zaadjes aanbied op de MTFD voor wie belangstelling heeft. Ik heb ook nog wat zaden van verleden jaar over en zal die volgend jaar zo telen dat er zeker raszuivere "Golden Sweet's" overblijven.

@ Wilmer. Toen ik afgelopen december bij het forum kwam, had ik dezelfde vraag als jij. Het leek alsof veel mensen elkaar goed kennen en van alles samen deden. Als nieuwe forumdeelnemer wilde ik me niet opdringen en dus heb ik hier maar eens voorzichtig gevraagd of ik als nieuweling ook daarheen mocht gaan. Dat bleek "vanzelfsprekend"! In maart ben ik geweest. Ik ben een beetje verlegen...moet dan even mijn plekje zoeken....allemaal nieuwe gezichten....je praat met wat mensen...een beetje afwachtend. Maar al met al was het erg leuk: heerlijk van alles gegeten, van alles opgestoken en wat leuke plantjes/zaadjes gekregen of geruild om te proberen. Nu ik geregeld lees en soms wat post op het forum, zijn diverse mensen die ik toen ontmoet heb geen vreemden meer voor me, ook al ken ik ze vaak alleen onder hun schuilnaam. Ik weet wat van waar ze mee bezig zijn, van hoe ze denken, van hun humor...en je reageert op elkaar met vragen of tips of een grap of een stevige discussie. We zijn allemaal heel gewone mensen, jong en oud, die veel plezier in tuinieren, koken, telen gemeen hebben en dat op een leuke manier met elkaar delen en van elkaar leren. Daar steek je veel van op en het is gezellig. Door de MTFD krijgen een aantal van die mensen een gezicht, een verhaal en wat meer diepte. Dus kom gewoon als je zin hebt.....! (Grappig om te vermelden hier vind ik toch, dat het precies Bit was, die me aansprak en iets aardigs over mijn eerste berichtjes zei, die er in maart voor zorgde dat ik me meer op mijn gemak voelde en zelf ook de stap om anderen aan te spreken durfde te zetten!)