weknow

Eigenlijk is water geven bij bonen aan de groei overbodig. Zeker als je zorgt dat de (klei-?) grond wat los blijft of als er een mulchlaagje is, waardoor er lang wat vocht in de wat diepere bodem blijft, vinden bonen dit warme en droge weer heerlijk! Het beetje vocht dat bonen nodig hebben, vinden de wortels dan wel op 20 a 30 cm. diepte. Er zijn vele plantjes die nu af en toe een flinke scheut water kunnen gebruiken, ook in de volle grond: komkommer, augurk, bieten, raapjes, knolselder, koolrabi, venkel, witlof en zelfs tomaten....en uiteraard alle zaailingen. Beter af en toe veel water, dan elke dag een klein beetje en bij voorkeur 's ochtends vroeg. Maar mijn bonen die sla ik over en ze gaan nu als een komeet.

Is een beetje de weg kwijt...lijkt een ui die een ei legt. Maar serieus: nooit gezien op deze manier. Wel dat sommige uien knolletjes vormen soms voor ongeslachtelijke vermeerdering, zoals bijvoorbeeld ook een knoflook. Misschien dat het zo een, wat raar uitgevallen, broedbolletje is...?

Er bestaan nog veel meer vormen en kleuren. Geel, groen, rood, rose en wit en allerlei mengtinten. Je kunt ze in de winter laten staan tot het vroege voorjaar en dan nog oogsten. Ze groeien dan nog een stuk, maar ergens in mei gaan ze in de bloei. Overigens mooie (meest blauwe) cichorei bloemen...misstaan niet tussen de groenten. Smaken wel erg bitter. Bij witlof is dat een stuk minder door teelt in het donker.

Ja hoor. Ik doe het gewoon. Het enige voorbehoud dat ik zou maken, is bij bepoeierde aardappelen (die ik niet zal kopen ) aangezien het gif (kiem- en evt. schimmelremmers) er dan direct in zit. Natuurlijk wil ik mijn tuintje en eigen groenten en fruit zo schoon mogelijk. Daarom eigenlijk geen bestrijdingsmiddelen en kunstmest en probeer ik ekologisch te werk te gaan. Maar om alles wat niet 100% zeker biologisch is en geheel natuurzuiver is te beschouwen als "zwaar verontreinigd" lijkt me nogal krampachtig. Een natuurzuivere oase in een milieu en een samenleving waarin allerlei gif en bespuitingen volop worden gebruikt, toegepast, uitgestoten en er door auto's, houtkachels, industrie en noem maar op van alles in het milieu terecht komt is een illusie. Wat wel kan is zelf voorzichtig en respectvol zijn. Recyclen van groenafval op de compost past volgens mij bij dat respectvol en voorzichtig. Wat zou er allemaal met de regen aan stof en chemische verbindingen en zuren op mijn tuintje vallen? Wat voor residuen zouden er nog kunnen zitten in het voer van mijn kippen of het paardje en de ezels van de zorgboerderij die zorgen voor mijn mest? Zou potgrond en (zelfs biologische) meststof zeker zonder residuen zijn? En ik koop ook geregeld groenten en fruit op de markt en in de winkel dat ik (gewassen, geschild) wel op eet en dus direct binnenkrijg....en dan zouden de bladeren en schillen daarvan ineens een aparte behandeling moeten hebben...? Dat snap ik niet goed, tenzij het overduidelijk gevaarlijk zou zijn... Bananenschillen verteren erg snel, zijn indien niet biologisch meestal behandeld met een gas...koop zelf liefst fairtrade of biologisch, maar niet altijd...die gaan gewoon in de compostbak. Meloenen, komkommer, sinaasappels, kiwi, ananas enz. idem dito. Ik kan niet garanderen dat er nooit iets in zal zitten wat schadelijk of ongewenst kan zijn....maar dat kan niemand in deze wereld nergens van garanderen...... Het mengsel uit mijn compostbak is na 1 a 2 jaar (houtachtige dingen, sommige bladeren en nog meer verteert minder snel) een goede en door de bank genomen redelijk milieubewuste meststof en bodemverbeteraar voor mijn tuin.

Je foto's laten precies zien, wat ik ook heb aan late oogst en aan bolletjes, Appelvrouw. Op jouw verzoek kopieer ik hier ook nog mijn teeltaanpak en ervaringen van het eerste jaar telen, dat in een ander draadje stond. Hoe groot waren de bolletjes waar jij verleden jaar mee begon te kweken? Oerprei Eerste teeltervaringen 2012-2013 A. Begonnen met 30 kleine bolletjes (grootte van een erwt) die ik kocht in augustus. Uitgeplant eind augustus. Op een opgehoogde rij enkele centimeters diep. Afstand ca. 15 a 20 cm in de rij. Ca. 30 cm tussen de rijen. Flinke schep compost op het heuveltje, in voorjaar nog eens compost en verder geen extra mest. De heuveltjes af en toe wat extra aangeaard, waardoor de plant geleidelijk ca. 10 centimeter diep komt te staan. B. Bolletjes lopen in het najaar nog uit tot ca. 20 a 30 cm hoogte. Doorsnee van het plantje is dan ½ a 1 cm. In de winter verleppen ze wat om vanaf maart/april flink te gaan groeien tot ca. 40 a 50 cm. Hoogte. Dikte van de schacht wordt dan 2 a 4 cm. C. Schachten blijven mooi groen tot half juni: Oogsttijd mei tot half juni als prei met een witte bol onderaan is gunstig. In die tijd is prei in de winkel erg duur en uit eigen tuin is de herfst- en winterprei op of aan het schieten. Die 6 a 8 weken dat er weinig prei voorhanden is kun je met oerprei goed overbruggen. In die periode is alles nog fris en groen, en kun je nagenoeg alles ervan gebruiken in de keuken. Zowel rauw als koken/stoven en wokken. Eerder oogsten kan ook, maar dan is de opbrengst erg laag. D. Voor het volgende seizoen moet je zorgen voor wat nieuwe bolletjes. Laat daarvoor wat mooie planten staan tot juli! Vanaf half juni gaan de planten gelig worden en langzaam verdorren. Een deel vormt bloeistengels. Dan beginnen zich ook de knolletjes te vormen aan de bol onderaan de plant die dan verdikt. In feite is de witte bol ter grootte van een sjalot een kluster van bolletjes zonder droog velletje ertussen. Een deel van de bolletjes komt los van de bol en vormt een vliesje. Dat zijn de nieuwe bolletjes om uit te planten. De dikke witte bol is dan nog oogstbaar/eetbaar. Reken op 6 a 12 nieuwe bollen per plant, als ze minstens zo groot als een erwt moeten zijn. Bij mij zijn een deel van de nieuwe bollen aanzienlijk dikker dan die die ik kocht en waarmee ik begon. Hopelijk gaan die nog wat dikkere oerprei-stelen vormen dan die van dit jaar? Er zijn ook wat bolletjes zo klein als kraaltjes, maar die zijn waarschijnlijk te klein om tot een behoorlijke plant uit te groeien. E. Oerprei lijkt goed winterhard. Maar ik hoorde/las dat in de extreem koude winter van 2011-2012 de planten veelal bevroren zijn. Misschien helpt tijdig afdekken met een vliesdoek o.i.d. dan. Wat zaad winnen en achter de hand houden kan ook een slim idee zijn. Hoewel de teelt uit bolletjes sneller en gemakkelijker is. Laat voor zaad 1 of 2 schachten met bloeistengel staan tot augustus/september en zaai het jaar erop. F. Zaaien: Ik had ook wat zaad geruild en heb het als volgt geprobeerd: In maart voorgezaaid in een bakje bij ca. 15 graden. Kiemen en groei als prei/ui. Dus aanvankelijk langzaam. 1x verspenen zet aan tot wat sneller groeien. Eind april uitgeplant in de tuin. Nu, 2e helft juli, zijn de planten iets groter dan de tegelijk gezaaide herfstprei en nog geheel groen. Waarschijnlijk zijn ze dus 2-jarig en kunnen ze of in het najaar nog geoogst worden of in de winter blijven staan en dan in het voorjaar behandelen als beschreven onder B. en C. Dat is nog even afwachten. Tot zo ver mijn eerste ervaringen met het telen van oerprei. Ik hou me aanbevolen om de teeltervaringen van anderen te vernemen!!

Een 10-tal forumleden hebben om oerprei-bolletjes gevraagd en een stuk of 6 om Egyptische ui. Door de porties wat aan te passen, kan ik iedereen voorzien. Maar dan is de oerprei echt op! Dus.... Nieuwe aanvragen zal ik met "helaas" moeten beantwoorden. Begin volgende week gaan de meeste pakketjes op de post. Omdat het moeilijk is om een goede/volledige teeltaanwijzing te vinden, heb ik hieronder uitgeschreven hoe ik de teelt heb aangepakt. Misschien heb je er iets aan! Oerprei Eerste teeltervaringen 2012-2013 A. Begonnen met 30 kleine bolletjes (grootte van een erwt) die ik kocht in augustus. Uitgeplant eind augustus. Op een opgehoogde rij enkele centimeters diep. Afstand ca. 15 a 20 cm in de rij. Ca. 30 cm tussen de rijen. Flinke schep compost op het heuveltje, in voorjaar nog eens compost en verder geen extra mest. De heuveltjes af en toe wat extra aangeaard, waardoor de plant geleidelijk ca. 10 centimeter diep komt te staan. B. Bolletjes lopen in het najaar nog uit tot ca. 20 a 30 cm hoogte. Doorsnee van het plantje is dan ½ a 1 cm. In de winter verleppen ze wat om vanaf maart/april flink te gaan groeien tot ca. 40 a 50 cm. Hoogte. Dikte van de schacht wordt dan 2 a 4 cm. C. Schachten blijven mooi groen tot half juni: Oogsttijd mei tot half juni als prei met een witte bol onderaan is gunstig. In die tijd is prei in de winkel erg duur en uit eigen tuin is de herfst- en winterprei op of aan het schieten. Die 6 a 8 weken dat er weinig prei voorhanden is kun je met oerprei goed overbruggen. In die periode is alles nog fris en groen, en kun je nagenoeg alles ervan gebruiken in de keuken. Zowel rauw als koken/stoven en wokken. Eerder oogsten kan ook, maar dan is de opbrengst erg laag. D. Voor het volgende seizoen moet je zorgen voor wat nieuwe bolletjes. Laat daarvoor wat mooie planten staan tot juli! Vanaf half juni gaan de planten gelig worden en langzaam verdorren. Een deel vormt bloeistengels. Dan beginnen zich ook de knolletjes te vormen aan de bol onderaan de plant die dan verdikt. In feite is de witte bol ter grootte van een sjalot een kluster van bolletjes zonder droog velletje ertussen. Een deel van de bolletjes komt los van de bol en vormt een vliesje. Dat zijn de nieuwe bolletjes om uit te planten. De dikke witte bol is dan nog oogstbaar/eetbaar. Reken op 6 a 12 nieuwe bollen per plant, als ze minstens zo groot als een erwt moeten zijn. Bij mij zijn een deel van de nieuwe bollen aanzienlijk dikker dan die die ik kocht en waarmee ik begon. Hopelijk gaan die nog wat dikkere oerprei-stelen vormen dan die van dit jaar? Er zijn ook wat bolletjes zo klein als kraaltjes, maar die zijn waarschijnlijk te klein om tot een behoorlijke plant uit te groeien. E. Oerprei lijkt goed winterhard. Maar ik hoorde/las dat in de extreem koude winter van 2011-2012 de planten veelal bevroren zijn. Misschien helpt tijdig afdekken met een vliesdoek o.i.d. dan. Wat zaad winnen en achter de hand houden kan ook een slim idee zijn. Hoewel de teelt uit bolletjes sneller en gemakkelijker is. Laat voor zaad 1 of 2 schachten met bloeistengel staan tot augustus/september en zaai het jaar erop. F. Zaaien: Ik had ook wat zaad geruild en heb het als volgt geprobeerd: In maart voorgezaaid in een bakje bij ca. 15 graden. Kiemen en groei als prei/ui. Dus aanvankelijk langzaam. 1x verspenen zet aan tot wat sneller groeien. Eind april uitgeplant in de tuin. Nu, 2e helft juli, zijn de planten iets groter dan de tegelijk gezaaide herfstprei en nog geheel groen. Waarschijnlijk zijn ze dus 2-jarig en kunnen ze of in het najaar nog geoogst worden of in de winter blijven staan en dan in het voorjaar behandelen als beschreven onder B. en C. Dat is nog even afwachten. Tot zo ver mijn eerste ervaringen met het telen van oerprei. Ik hou me aanbevolen om de teeltervaringen van anderen te vernemen!!

Vraag het na bij de lidl....? Bijvoorbeeld via hun website. In de professionele teelt op contract worden veelal beschermde rassen geteeld, waarop een soort copyright rust. Die zijn voor liefhebbers niet zo maar verkrijgbaar en ook minder geschikt. Er hoort een strikt schema van bemesting en gewasbescherming bij. Grootverbruikers, zoals een winkelketen of een fabriek sluiten contracten met boeren om in die periode zoveel ton te leveren. Kan best ook dat ze uit een ander eu-lland komen.

Natuurlijk is phytophora heel besmettelijk. Het schimmelspore zit gewoon overal in de lucht. Als je ras bevattelijk is en de omstandigheden zijn ongunstig, warm en vochtig, dan krijg jij het sowieso. En je buren ook! Om dan te wijzen op de buurman/vrouw als de oorzaak is een groot misverstand. Wat hooguit zou kunnen, is dat de intensiteit van aanwezige sporen nabij aangetast loof wat hoger is. Maar niet erg waarschijnlijk dat dat veel uitmaakt. Maar eigenlijk is de oplossing vrij eenvoudig: als er een serieuze aantasting is van het blad, dan snij je het af en ruimt het op, laat de aardappelen in de grond zitten tot na de vakantie. Want als je een (achterhaald) ras teelt waarvan de knollen niet resistent zijn, is je oogst sowieso verloren. Rassen die volledig resistent zijn (en blijven) tegen aardappelziekte in het loof, bestaan nog niet. Er zijn er hooguit met enige resistentie. Die poot je het beste. Aardappelen onder aangetast loof zullen niet of nauwelijks meer groeien. Onder de grond blijven ze een hele poos goed. Dus: niks verloren en geen scheve ogen van buren (ook al zijn ze niet terecht). Het verstuiven van gesteentemeel over het loof van aardappelen zou het optreden van phytophora wat kunnen tegenhouden/vertragen. Het stoot water af, waardoor het schimmel zich minder of minder snel kan ontwikkelen. Je zou dit net voor je vakantie kunnen doen. Bovendien zijn de mineralen die erdoor in de bodem komen ook niet ongunstig.

Als het weer tot het najaar goed blijft, kan courgette en komkommer (een buitenras!) nog wel wat oogst opleveren. Aan tomaten zou ik niet meer beginnen.

Komt inderdaad bij meerdere tomatenrassen in meer of mindere mate voor. Ken je trouwens het ras "Flemisch Woman"? Die tomaten hebben soms een hele grote poep. Smaken ook iets "zuidelijker" dan die "Dutchman".

Voor bolletjes van oerprei en Egyptische ui, mag je me een PM sturen met je adres. Je moet wel een weekje wachten, voordat ik ze kan opsturen. Ik denk dat ik nog 3 a 4 mensen aan een portie kan helpen. Vergoeding van porto (3 of 4 zegels) wordt op prijs gesteld.

Hier geen aardbeienkenner of aantastingspecialist aan het woord. Toch een reactie omdat je weinig respons krijgt op je vragen en licht wanhopig klinkt. Misschien doe je wel te veel je best om perfect gave en onbeschadigde planten te krijgen......? In mijn ogen/ervaring is het heel normaal dat gedurende een groeiseizoen een aantal van je planten wat beschadigingen, oneffenheden en aantastinkjes oplopen. Zeker aardbeien: Er kruipt eens een insect over, scharrelt een vogel tussen, wisseling van weer: temperatuur en nattigheid/droogte. Sowieso kennen planten afwijkingen: door een virus of een bacterie of schimmeltje of als gevolg van genetische afwijkingen/veranderingen. Ook de geschiedenis van de grond waarin ze staan, het bodemleven en de - soms plaatselijke - bodemgesteldheid spelen een rol. Daarin spelen ook vele factoren een rol die niet in de boekjes staan en die we zelfs nog niet eens echt weten/kennen. Aardbeien hebben daar vaak nog meer last van omdat ze overwegend door afleggers vermeerderd worden en meerdere jaren aan dezelfde planten gekweekt, waardoor het risico van dergelijke aantastingen en het doorgeven daarvan vergroot. Vooral virussen, die in de plant kunnen zitten en lang niet bij alle planten zichtbaar hoeven te zijn, kunnen een grote rol spelen. Het is in mijn ogen dus niet abnormaal dat er ook wat "mindere" planten in een veldje staan. Ook als je ze de best mogelijke verzorging en groeivoorwaarden geeft. Ik zou je een dubbel advies willen geven: A. Leer om je planten niet te meten aan of alleen te vergelijken met de showmodellen als voorbeeld van perfect worden gepresenteerd op foto's e.d. Je tuin is geen showroom: uiteindelijk gaat het er om dat je lekkere aardbeien kunt eten.....die komen ook aan de niet volkomen gave planten. En in vele gevallen hebben planten ook een grote weerstand en aanpassingsvermogen, waardoor het allemaal heel veel meevalt in de praktijk. B. Selecteer in je aardbeienveld. Planten die echt kwijnen, serieus aangetast zijn en weinig dragen: eruit. Maak afleggers van de best-dragende, gezondste planten en ga daar mee verder of vernieuw geregeld in je veldje met gezonde jonge planten die je krijgt of koopt. De bruine stippen op je bovenste foto, zouden op een schimmel of een virus kunnen wijzen. Misschien niet erg of zeer schadelijk, maar waarschijnlijk geen uit het lijstje van veel voorkomende en gekende aardbei-plagen...anders was het wel herkend door een van de behoorlijk deskundige forumgenoten op dit gebied. De onderste foto met vergeling zou ook op een virus of een (plaatselijk?) voedingsprobleem kunnen wijzen. Maar nogmaals: Of je je hierover veel zorgen moet maken.....?

Mijn tuin ligt open aan 2 wandelpaden. Vele dorpelingen en anderen komen langs en maken een praatje. Vandaag o.a. een buurman van enkele huizen verderop bij wie alle sla was doorgeschoten. Heb hem een 40 a 50 zaailingen van mij meegegeven. Zaai geregeld en diverse soorten. Zelfs als ik heel weinig zaai, heb ik veel te veel plantjes van sla. Voor Greetje op dit forum gaat er een envelopje met oerpreibolletjes op de bus.

Dan is het mosterd of een andere koolzaad....Niet zo heel gek, want alle koolsoorten kruisen erg gemakkelijk met elkaar. Ook in het wild komen er diverse kool-achtigen voor, die hun stuifmeel rondstrooien. Zelf zuiver zaad van specifieke koolsoorten vermeerderen of telen is bijna niet mogelijk. Dan zou je alle bloemen volledig moeten kunnen afschermen van de buitenwereld...en dan nog kan een toevallige kruising een vorm van een voorouder-kool in zich dragen. Dus ook bij een zaadteler zal een kruisbestuiving of een vals zaadje wel eens voorkomen.

@ Itoero. Die zogenaamde olijftomaat is een eigen merk van de Aveve (Belgische tegenhanger van Boerenbond) en waarschijnlijk een fantasie of verkoopnaam, geen ras. Kom ze ook verder nergens op het internet tegen. "Italiaanse kerstomaat" is denk ik evenmin een rasnaam. Dus wat het precies is....? Chilifocus is dus een speciale meststof...? Ga het eens opzoeken... Aan de ene kant probeer ik me met basismeststoffen te behelpen. (Compost, paardenmest, patentkali en gedroogde koemest is mijn hele assortiment). Maar als dat spul verantwoordelijk is voor je mooie plantjes, wil ik toch even weten wat het precies is. @ Jasmin. Die Spaanse "gigant" noemt hij (bij gebrek aan een ras naam) maar "Wil". (Dat is ook de persoon van wie ik het zaad hoop te krijgen. Ook iemand die werkt voor Velt in Nederland). Lieven Davids is zeker in Vlaanderen wel bekend als een van de voortrekkers van Velt. Dit lijkt zijn hobby-site te zijn, maar hij is op het gebied van moestuinieren toch wel een kleine autoriteit en inspirator heb ik de indruk (en bovendien gewoon een vriendelijke en enthousiaste man).

Over veel vruchten en veel trossen gesproken... Hoorde enkele weken geleden van een rasloze tomaat, waarvan uit Spanje een 30 jaar geleden wat zaden waren opgestuurd en sindsdien wat verder rondgedeeld. Zou 4 meter groot worden en talloze vruchtentrossen dragen. Net als alle tomaten aangetast kunnen worden door aardappelziekte, maar...als het weer betert er gewoon door groeien. En de vruchten zouden ook nog goed van smaak zijn. Iemand had tegen een muur 6 planten laten groeien en half augustus al 5000 tomaatjes geoogst en toen maar gestopt met tellen.... Zelfs als dit verhaal wat visserslatijn (overdrijving) bevat, interessant om eens te proberen. In het najaar zou ik wat zaden opgestuurd krijgen......dus...wil het zeker proberen dan. En als het al voor de helft klopt, zal ik zeker niet nalaten om weer verder wat zaden uit te delen aan liefhebbers op dit forum. Dit is de link naar waar ik er het eerst over las:http://www.lusthof.org/index.php?option=com_content&task=view&id=39&Itemid=69 Het gaat om de 3e van onder op het lijstje. Ook interessant is de zogenaamde olijftomaat in dit lijstje..... Misschien weet iemand er meer over? Ervaringen zelfs?

Herken het wel van sommige eigen kruisbessen. Het lijkt alsof ze scheuren of klappen, sommige aan de struik en de rest blijft goed. Schimmel lijkt dan een gevolg probleem aan de beschadigde plekken. Ik zou de echt aangetaste vruchten verwijderen, omdat ze toch niet meer echt goed zullen gaan rijpen. (Of vallen ze vanzelf af?) Vermoed dat het eigen is aan bepaalde rassen en ook te maken kan hebben met onregelmatige natte/droogte in combinatie met gebrek aan zon. (Het natte, koude voorjaar dus...). Wordt sowieso weer een jaar, dat het afwachten is of de kruisbessen zoet en smaakvol gaan worden....... Aanvulling: Gezien de volle struiken, moet je het misschien maar opvatten als een vrucht-dunning door de struik in omstandigheden dat hij niet alle vruchten goed rijp kan laten worden....

Speets schreef: De soorten die snel rijpen en die je al in maart kunt zaaien, zullen niet zo gauw aangetast kunnen worden. Dat zijn de kleine, ronde types die het meest verkocht worden zoals Saxa (zachte smaak), Cherry belle en Gaudry. Ze groeien en rijpen zo snel dat er weinig tijd is voor aantasting. Bovendien zijn vretende insecten dan nog niet zo actief. Wel oppassen voor slakken. Verder zou je kunnen overwegen, zeker bij soorten die wat langer dan 3 a 4 weken nodig hebben, om snel na het zaaien er een lichtgewicht insectengaas over te leggen, zodat er ruimte blijft om te groeien.

Wortels zoeken vocht op. Misschien is dat de verklaring van veel wortels? Bijvoorbeeld het water in de grond buiten de kas zochten ze op?

Ik ben verwonderd! Nu al zoveel trossen met gezette tomaten en vooral dat er al aan het kleuren zijn....en dat buiten? Hoe doe je dat?? Mijn tomaten, en zeker die buiten, zijn nog lang niet zo ver! De eerste bloemtrossen laten bij mij pas enkele vruchten zien. Maar om je vraag te beantwoorden: Als het weer meewerkt, zou alles wat zich tot eind juli vormt aan vruchten nog moeten kunnen afrijpen..... Dus ik zou ze laten zitten, want goede kans op dat je nog kunt oogsten.

@ Mamabeer. Je relaas en de reacties heb ik gevolgd. Het eerste wat ik dacht was: een kleine 600 m2 is erg veel. Ik heb mijn handen vol, op een prettige manier, met een 180 m2. Maar het geeft ook veel mogelijkheden, natuurlijk. Misschien kun je proberen om niet alles in een keer onder controle te krijgen. Stel dat je een lap van 100 a 150 m2 alvast in cultuur en "schoon" kunt krijgen en houden, dan heb je een begin en opbrengst. Dat motiveert en dan kun je de rest stukje bij beetje erbij betrekken en in orde brengen. Zo is het ook doenbaar. Alles, tegelijk, helemaal onkruidvrij en onder controle...dat is zelfs voor een monnik onbegonnen werk.... En de rest......? 4 tips: - Inzaaien met een groenbemester die onkruid onderdrukt (nadat je het gemaaid of gefreesd hebt.) - Zet er nog aardappels. Niet voor de opbrengst zozeer, maar als een bewerking van de grond en om die beter bewerkbaar te maken. Koop een paar zakken "oude aardappelen", die al wat beginnen te schieten en poot die. Die groeien snel en maken de grond rul. Dat onderdrukt het onkruid wat en ziet er al meteen verzorgder uit. Aan het einde van het jaar heb je er wat (kleine) aardappeltjes aan over. - Dit is een link naar een heel goede en niet zo arbeidsintensieve methode om onkruidland in cultuur te brengen. http://www.charlesdowding.co.uk/node/67 Kortweg: Je dekt de grond af met stukken karton en daarover compost en maakt daarin plantgaten voor gewassen. Na een jaar - voor jou eind volgend seizoen - heb je een min of meer klare bodem. Het lijkt wat op dat zwarte zeil, maar het grote verschil is dat je wel al kunt tuinieren en de grond voorbereidt voor de lange termijn, terwijl met dat zwarte zeil je alleen het probleem uitstelt. Misschien kun je via andere tuiniers aan een hoeveelheid compost of ander mulchspul komen om het af te dekken? Want ik kan me voorstellen dat de vereniging misschien niet blij is met een lap nat karton.... - Als je een paar flinke verplaatsbare kooien kunt maken/gebruiken, zou je ook wat kippen misschien als hulpje kunnen inschakelen. Een stuk of 4 van die beestjes hebben 10 m2 in enkele dagen nagenoeg kaalgepikt en gescharreld. Ze eten bijna alle onkruid en wroeten de grond om opzoek naar wormen, kiemen en zaden...... Nog een opmerking: Je noemt je stuk grond "vervuild" omdat er onkruid op groeit. Vervuilde grond is besmet met gif. Onkruid is geen vervuiling, maar natuur. Je kunt het beter "ongecultiveerd" noemen in mijn ogen. Edit: Wat ik even niet in de gaten had is dat er een "gat" van enkele jaren in dit draadje is. Enfin.....misschien heb je toch nog iets aan mijn gedachten. Je noemde jezelf een "prutser"... maar je kunt het ook een "niet zo maar opgever" noemen....toch?

Dit jaar heb ik eens veel verschillende soorten gezaaid. Om te vergelijken en dit gewasje beter onder de knie te krijgen. Niet alleen kleine ronde als Saxa. Maar ook lange soorten en oudere rassen als Helios. Tevens een nieuw soortje: Watermelon, dat rood van binnen en geel rondom had moeten worden. Tot hier toe is mijn conclusie dat de verschillen enorm groot zijn. In groeitijd: sommige rijp in ruim 3 weken, andere meer dan 8; in vorm en ontwikkeling en in smaak. Die Watermelons heb ik 3x gezaaid: In de bak, en vroeg en later in de volle grond...maar ondanks prima loofgroei is er geen enkel knolletje gevormd. [Wie heeft er wel succes met dit ras??] Mijn voorlopige conclusie is dat er geen gewas is met zoveel varieteit in teeltaanwijzingen. Die verschilt per ras, zeker als je ook nog de rettichs en rammenassen mee gaat rekenen. Wat ze wel allemaal gemeen hebbenis dat ze niet te sterk bemeste losse luchtige grond [wat rijpe compost volstaat] met wat extra kali en die altijd vochtig blijft [gieten bij droogte is echt nodig!] preferen. Het meeste kans op succes heb je met de meest gangbare soorten: de kleine rode of witrode bolletjes die binnen 3 a 4 weken oogstbaar zijn en die je zaait van eind maart tot half april. Ik zou het erg leuk enleerzaam vinden om per specifiek ras eens wat meer teeltervaringen te horen en uit te wisselen. Want de verschillen in teeltwijze zijn per ras erg groot en soms echt niet makkelijk.

Wortels naast uien helpt niet echt tegen uienvlieg. Is hardnekkig fabeltje. Andersom helpt ook niet tegen wortelvlieg. Naast elkaar zetten kan wel goed omdat ze beide min of meer gelijke minimale bemesting verdragen en wel goed reageren op wat kali. Als je niet wilt spuiten (zoals ik) met chemicalien, dan kun je het best een insectengaas over het bedje leggen. Zelf gebruik ik daarvoor goedkope nylon glasgordijnen van Ikea (2 stuks van ca. 8 vierkante meter voor enkele Euro's). Overigens niet zelf bedacht, maar ook een tip van dit forum.

Aalterse Willy schreef: Willy, voor zover ik weet moet je, zeker nu nog, wat terughoudend zijn met blad wegnemen. In ieder geval niet verder dan de laagste tros, die nog moet rijpen. Zonder of met heel weinig blad is er geen goede stofwisseling (groei en rijping) in een plant mogelijk. Buiten heeft het wel zin om geleidelijk iets van onder weg te halen wat later in het seizoen (vanaf 2e helft augustus) om de 4 a 5 trossen zo veel mogelijk licht (geen echte zon) te geven. Dan hoeft de plant niet meer echt te groeien en alleen de trossen gevormde tomaten moeten nog rijpen. De onderste bladeren zijn dan vaak al lelijk en vergeeld en weghalen dan helpt ook om risico van aardappelziekte wat te beperken (ouder blad is gevoeliger voor aantasting). Of dit voor tomaten in de kas ook zo geldt durf ik niet te zeggen. Daar heb ik nog te weinig eigen ervaring mee. In ieder geval ken ik geen enkele goede reden waarom het nodig zou zijn om vrij rigoureus blad van tomatenplanten weg te halen, zoals ik rondom vaak zie gebeuren. Ik zag nu zelfs al ergens planten staan, waarvan de onderste helft van de stam al volledig kaal is gemaakt.....terwijl zich net de eerste tros begint te vormen.... Als ik dan vraag waarom iemand dan doet, is het steevast: dan hangen de tomaten in de zon en worden ze rijp. Het klopt dat een tomaat van temperaturen van ca. 22 graden houdt. Het klopt ook dat veel licht goed is voor een tomaat. Maar dat tomaten liefst heel veel directe zon hebben: dat klopt niet.

Pet schreef: Ken het trucje niet, nooit van gehoord zelfs. Maar heb mijn twijfels: Het gaat bij de kruisbessenbladwesp niet om een echte rups en het goedje over mijn planten lijkt me niet zo smakelijk...regent er niet zo maar vanaf. Overigens heb ik zelf tot hier toe op de 2 niet bedekte struiken 1x een kleine aantasting gehad 3 weken geleden. Op de 2 na de bloei met gaas ingepakte struiken lijkt het goed te gaan. (Zie het begin van deze topic: of gaas effectief zou zijn) Wel een gedoe om het gaas over de stekelige takken te houden en alles te bedekken, temeer als je tussen tijds ook eens even wil controleren. Verder heb ik zo goed en kwaad als mogelijk wat lapjes grondzeil voor paadjes rondom de stammetjes gelegd, aangezien de larven van de kruisbessenbladwesp uit de grond onder de struiken komen. Het is nu nog te vroeg voor conclusies, want de bladwesp heeft meerdere vluchten in een seizoen....maar het lijkt allemaal wel te helpen... Fingers crossed...