weknow

Bij de Action is er een worteldoek te koop dat niet zo plastic aanvoelt, maar meer als stof. Dat heeft geen last van rafelige randen. Wel maar een maat (dacht 2x 5m), maar dat kun je laten overlappen. Een bed van ca. 1,20 breed is ideaal. Daar kun je van alle kanten bij. Maar ik deel mijn tuin, behalve een aantal hoofdpaden, jaarlijks opnieuw in. Leg trottoirtegels op ca. 40 a 50 cm van elkaar als een soort stepping stones aan het begin van het seizoen. Je moet wel rekening houden met hoe breed planten uitgroeien. Beloop alleen de tegels en zorg dat ik zo overal bij kan zonder de grond te betreden. Bevalt me erg goed, omdat ik flexibel kan werken en makkelijk combinatie-indelingen van verschillende gewassen kan maken en eigenlijk nooit de tuin zelf hoef te betreden. Dat kun je uiteraard ook op een groter oppervlakte worteldoek toepassen.....

Beter niet los van de grond op stenen. Tussen de tegels door is er ook beetje toegang voor wormen en afvoer van overtollig vocht evt. Je kunt ook een laagje zand of grond van enkele centimeters onder je bak leggen op de stenen. Tuurlijk kun je wormen uit andere hoop toevoegen, maar dan zou ik ook wat van de compost waar ze inzitten erbij doen. Want niet gedurende het hele verteringsproces zijn er wormen actief. Die komen als ze het naar hun zin hebben, maar gaan ook weg als ze niet echt materiaal naar hun gading vinden. Pas als de vertering al lekker op gang is, voldoende vocht, lucht en half-verteerd plantaardig materiaal, is het wormenfeest.

Uitplanten.....!

Het "mag" wel...tenslotte is het jouw tuin. Maar verstandig is het m.i. niet. Ik probeer mijn bedjes schoon te houden en dat vooral voor de hygiëne. (Ziektes, insecten, slakken e.d.) Op de compost en mulchen met verteerde en soms halfverteerde compost. Als het echt "ziek" blad is, zou ik het eerder in de groene kliko doen... maar heel krampachtig ga ik er niet mee om. Mulchen met verse materialen of gemaaid gras doe ik niet. Maar misschien is dat meer een kwestie van "stijl" en gewoonte en wat ik prettig werken vind , dan een harde regel ...hoewel ik daarmee ook probeer om de slakken wat in toom te houden. Maar een directe infectiebron laten liggen...nee...lijkt me echt niet verstandig.

Appelvrouw schreef: Ja...als het humoristisch bedoeld was...zou dat leuk zijn. Maar dat las ik er niet in. Voor alle duidelijkheid: Ik heb geen enkele moeite met of kritiek op Marc zijn bedoelingen. Integendeel! Hij lijkt me - op grond van wat ik op zijn website lees - een heel gedreven persoon, die zich oprecht inzet voor waar hij in gelooft. Bovendien verdiept hij zich in iets dat ik heel wezenlijk acht om beter te begrijpen, maar waarvan we nog heel weinig kennis hebben. Grote kans dat ik van een cursus van hem ook veel zou opsteken! Waar ik - zeker aanvankelijk - me aan stootte was de presentatie en het woord "humisme" erbij, als gaat het om een soort geloof of overtuiging die je er mee krijgt. (humanisme is ook een overtuiging, overigens een waarmee ik me verwant acht). Het advies dat ik gaf om bij een cursus het weten/begrijpen (de "kennis") los te houden van een soort geloof (hoe belangrijk het is om meer aandacht te hebben voor de bodem, ook in het belang van onze kinderen) gaf ik met de bedoeling om Marc verder te helpen (hij vroeg zelf om tips, waarmee hij mensen kan bereiken om de cursus te gaan volgen). Een cursus is om iets op te steken; daarbij mag het ook voor mij ook gaan om iets op te steken over (elkaars) overtuigingen. (Ha, ha...dat was precies mijn vak als leraar). Maar iets leren OPDAT je ook ergens in gaat geloven, dat bijt elkaar.... en volgens mij is dat een soort verkondigen. Verkondigen mag van mij op zich ook best, maar het hoort niet bij een cursus, tenzij je elkaar als "believers" wilt ontmoeten en versterken in de overtuigingen die je al deelt. En als een cursus wordt gepresenteerd als dat het gaat om het overdragen van een overtuiging, zoals ik in de presentatie las, dan roept dat bij mij voorbehoud op. Dat is de feedback die ik gaf.

Ja.....ik dacht meteen ook aan een grote roofvogel, Appelvrouw, en dan komt een buizerd zeker in aanmerking....zeker in het open en ruime gebied waar jij woont. Vervelend en "bedreigend" zo een plotse moordpartij. En je hebt gelijk om snel maatregelen te nemen, want die (waarschijnlijke) buizerd weet nu waar prooi te pakken valt. Als je nog wat los gaas hebt, kan het ook helpen om daarmee een stuk van je ren af te dekken of af te schermen, want een buizerd zal meestal in een vlucht op zijn prooi duiken. Vliegertouw of iets dergelijks lijkt me ook een goed idee! De suggestie dat de kippen zelf een groepsgenoot doodpikken lijkt me hier onwaarschijnlijk. Dan had je vast al gemerkt dat die gedode kip al langer het mikpunt was en van de groep geïsoleerd. Bovendien was er dan niet op een plek een wond. Maar dat ook kippen moordzuchtig kunnen zijn, weet ik door het volgende voorval lang geleden in onze toenmalige ren. Ik was bezig in de ren om wat te spitten en de kippen zaten er gezellig omheen op zoek naar wormpjes en zaadjes. Er komt een kauwtje meepikken en binnen enkele seconden werd die door 3 van mijn kippen, in samenwerking, overmeesterd. Een kip op elke vleugel en de derde bovenop en met zijn 3en om de beurt hard pikken in de nek. Ik heb ingegrepen en het kauwtje is (hevig bloedend) weg kunnen vliegen. Ook herinner ik me dat een (vrij grote) orpington-hen slecht in de groep lag (wat afwijkend gedrag?) en veel gepikt werd...en na een paar maanden dood lag. Door het pikken? Ziek? Voedselgebrek? Maar "lieve diertjes" is sindsdien niet meer een woord dat echt past bij kippen.....in mijn ogen dan.

Beste Marc, Beschouw het inderdaad maar als een vorm van feedback, hoe mensen (in dit geval was ik het) de aankondiging van een cursus kunnen lezen en wat het bij hen kan oproepen. Misschien vinden anderen het geweldig.... Want enthousiasme en idealisme stralen er van af en daar is op zich niets mis mee. Mij maakt die hoofdtoon wat terughoudend en gereserveerd en het zou me kunnen tegenhouden om naar zo een cursus te gaan. Toch wil ik er nog iets anders over zeggen. (Dat doe ik vanuit mijn achtergrond als leraar, die steeds zeer bewust en overwogen met zijn vak is bezig geweest en vanuit wat in mijn werk als leraar filosofie/levensbeschouwing een van de centrale thema's was: het onderscheid en verband tussen overtuigingen, beleving en kennis.) Misschien kun je er wat mee!? Ook ik ben heel enthousiast over mijn tuin en zie de grond/bodem als de sleutel voor wat er gebeurt en voor een gezonde groei. Ik geniet intens van er bezig te zijn en ik wil het graag allemaal weten en begrijpen wat er zich afspeelt. Aan mijn beleving (plezier, voldoening) aan moes-tuinieren en dus bezigzijn met de grond, echter, heeft een ander weinig. Mijn idealen zijn pas relevant als ze op een redelijke manier samenhangen met goede kennis en inzicht. Een cursus is er niet om anderen over te halen om ook enthousiast te zijn/worden voor wat ik graag wil, maar om te leren en gaan begrijpen. Een goede leraar helpt je om degelijke kennis op te doen, niet om je zijn overtuigingen en idealen over te laten nemen. Kortweg: de kwaliteit van een cursus wordt vooral bepaald door wat je er opsteekt. Een goede leraar/cursusgever beheerst het vak om leerlingen/cursisten veel te laten opsteken. Dat hij ook idealistisch en enthousiast is, kan daarbij (soms) helpen, maar is niet waar het om gaat. Kennis van wat de grond is, hoe ze werkt, de (levens-)processen die zich er afspelen enzovoort...die kun je in een goede cursus opdoen. Maar te hopen dat je cursisten ook "humisten" worden door je cursus gaat - onderwijskundig gezien - een stapje te ver. Leuk als het gebeurt en ze daar zelf voor gaan kiezen, maar dat als de insteek van je cursus te maken ga je - onderwijskundig en didactisch - buiten je boekje. Tussen "leren" en overtuigen ligt een duidelijk onderscheid. (En een deel van mijn soms felle kritiek op wat er in het Nederlandse onderwijs gebeurde en gebeurt is hoe naïef hiermee vaak wordt omgesprongen). Ik vermoed dat deze overwegingen ook hebben meegespeeld in mijn eerste reactie op je cursus. Als ik je een advies mag geven: Door wat je weet/kent te onderscheiden van wat je aan idealen hebt, als cursus-gever, ontstaat er binnen de cursus ook de ruimte voor momenten van dialoog (als leraar ben je op zo een moment een gelijkwaardige gesprekspartner en niet meer de deskundige!) over de idealen die jij en cursus-deelnemers hebben bij het tuinieren en bezig zijn met de grond. Ik wens je veel succes!

Gemma schreef: Heb je daarvoor een lekker recept Gemma? Oogst dit jaar van augurken, komkommers en courgettes is enorm.... Heb al picalilli en flink wat augurken op zoetzuur gemaakt (maar in het gebruikte recept zit wijn en kaneel en dat vind ik niet heerlijk)...... Daarnaast nog flink wat kruisbessenjam. Probleem is alleen dat ik door de potjesvoorraad heen ben

Hoi Piros, Die druivenstek....is dat er een van die die al bij je huisje stond in Hongarije...waar we het bij de vorige MTFD over hadden? Want daar zou ik er heel graag een van willen........

Hmmm..... Of het een goede/zinvolle/degelijke cursus is kan ik natuurlijk niet beoordelen....maar laat ik het zo zeggen: "Humist" worden klinkt nogal popi-doenerig en zwammerig en DAT zou mij weerhouden om dit gebeuren verder nog erg serieus te nemen. Volgens de omschrijving van het nieuwbedachte woord, zou ik waarschijnlijk al lang zo een "humist" zijn....maar waarom die mystiek-klinkende abracadabra erbij nodig is, ontgaat me geheel.

Ik kom alleen. Mag weer met Jorg meerijden. Zal voor wat basisvoeding zorgen: 2x brood, 2x melk en 2x karnemelk en smeerboter...... Voor de rest zal ik later kijken waar dan nog gebrek aan is.....

Liefhebber. En elke dag veel lerend! Zeker ook op dit forum. Ook wel tamelijk fanatiek in wat me echt interesseert en dan wil ik het allemaal weten en begrijpen Kom je naar de MTFD in september in Zelhem? Daar ontmoet je meer gelijkgestemden en vele actieve mensen op dit forum krijgen dan een gezicht en worden echte personen achter de schuilnamen.

Hoe je dat doet, zou in dit draadje moeten staan... https://www.moestuinforum.nl/hoe-een-afbeelding-toevoegen-t10562.html

Zorgen voor losse grond, mulchen en om de pakweg 10 dagen tijdens het seizoen: schoffelen, hakken of uittrekken. Daar komt het op neer.....

Als ik het verhaal op Fruitlent goed begrijp, is de makkelijkste oplossing om een (mini-!)boompje van een van de zelfbestuivende rassen (die met een beschadigd S4-chromosoom) in de buurt van je Kordia te planten....als die ongeveer gelijktijdig bloeit.....?

Is wel logisch, jasmin. Omdat bonen weinig of geen mest nodig hebben. Als je ze toch opjaagt, is de structuur van het gewas op celniveau minder stevig. Geldt nog veel sterker voor knol en wortelgewassen, die door slechte bemesting (= te veel stikstof) heel slecht te bewaren zijn. Vroeger waren mensen tussen december en juni vooral afhankelijk van bewaargroenten...dus goede bewaarbaarheid was van groot belang. Door te liggen = rijpen, verliest alle mest en ook kippemest veel van haar "scherpte". Maar dat betekent in feite dat de overvloedig aanwezige nitraten er uit spoelen of als ammoniak in de lucht komen......dat is beter voor je tuin, maar echt slecht voor het milieu. (Mestoverschot, opwarming aarde, vervuiling oppervlaktewater enz. (Vandaar dat er ook allerlei regels gelden voor het opslaan, verwerken en gebruiken van mest). Maar de mest moet ergens heen.... Ook gebruikt in compost is nitraatrijke mest niet persee onschuldig! Door het te mixen en een groot deel van de aanwezige stikstof te gebruiken voor het composteren zelf (vooral bruin materiaal verbruikt stikstof) ontstaan verbindingen waarbij het wordt opgeslagen en later, geleidelijker, in de grond ter beschikking komt aan je planten. Goed composteren is ook op die manier een bijdrage aan het milieu. Minder kunstmest (zeer vervuilend om die te produceren en werkt alleen direct, het bouwt niets op in de grond!) en verse mest nodig en als het goed gebeurt, verwerkt het een deel van de mest tot humus = geleidelijke voeding van je planten, opgeslagen in je grond.

Wilmer schreef: Herkenbaar! Raar he: Hoe groente en fruit er uit zou moeten zien, wordt bepaald door de kleine selectie die in supermarkten en zo verkrijgbaar is en daarmee "denken" we allemaal dat dat normaal = gezond = lekker is. Tomaten rood, komkommer lang en nat en zonder pitten, wortels zijn.....denken we dan. Er is een eeuwenlange traditie van gewassen telen, vaak plaatselijk verhandeld of door de mensen zelf. Daarin is veel meer voorhanden dan het hele kleine assortiment in de winkels, dat er vooral mooi moet uitzien", uniform in uiterlijk, en lang te bewaren is en makkelijk in grote hoeveelheden, zonder veel werk en tegen concurrende prijzen, te telen. Tientalle jaren geen lekkere tomaten meer geproefd, zoals vroeger de "soeptomaatjes" op de markt, die allemaal verschillend smaakten totdat ik weer, rijp geplukte, zelfgeteelde tomaten proefde. Vers en een scala in smaken en vaak veel smaakvoller uit eigen tuin! En dan heb ik het nog niet over gewassen die (bijna) niet in de winkel te koop zijn: Snijbiet of nieuwzeelandse spinazie of meiraapjes of peultjes of basilicum....om maar wat te noemen van wat er sindsdien allemaal vast op ons menu staat!

Zaadtelers testen de kiemkracht van zaad wel. (Of zouden geacht moeten te worden dat te doen). Per gewas is er een percentage vastgesteld van het aantal zaden dat moet ontkiemen. Meestal rond de 80%.) Maar dat werkt met zaad dat na oogst is geschoond en gedroogd en dan wordt verkocht. Daarna worden er monsters genomen en onder de goede omstandigheden (vochtigheid, temperatuur) te kiemen gezet en dan is het tellen na het aantal dagen dat voor de kieming van het gewas staat. Als je meloen zaden droog zijn, kun je er enkele bij ca. 23 graden in vochtig (niet nat) zand leggen. Als er binnen een dag of 8 a 10 kiembladen zijn, weet je dat ze het "doen".

Niet met Hoekman eens, om paardenmest direkt te gebruiken, vooral omdat je zandgrond hebt! Zie eerdere postings in deze draad! (Evt. uitgezonderd als je een broeibak hebt, maar ook dan pas een broeilaag maken in die bak in februari of zo. Dan nog is het slim om de mest die je nu hebt alvast te composteren en dan in broeibak te gebruiken.) Als je de composthoop nog aan het opbouwen bent, zou ik afwisselen. Laagje groen + tuinafval, laagje mest. Daardoor gaat het vlugger. Event. in najaar nog eens omzetten naar je 2e bak. Er is geen vast recept voor de verhoudingen. Gewoon mixen wat je hebt. Het wordt allemaal compost. Alleen de voedingswaarde van compost met mest is wat hoger. Ja...en de kippen mest is ook prima om mee te composteren. (Die sowieso niet vers geven omdat ze heel veel "snelwerkende" stikstof bevat, waar planten van uit hun voegen groeien of kunnen "verbranden". Werkt goed in de compost en verliest daardoor zijn scherpte. Mocht je "bruin" afval kunnen bijmengen (misschien stro uit mest?) dan is het helemaal prima voor je compost) Correctie: Hoekman heeft het ook over compost maken en niet over direct paardenmest nu op je zandgrond brengen. Dus eigenlijk zeggen we hetzelfde Sorry Hoekman!

Zaden laten drogen en pas eind maart/april volgend seizoen zaaien. Als je (kleine!) kans wilt om zelf meloenen te oogsten, dan hebben ze naast veel warmte en licht in ieder geval het hele groeiseizoen nodig. En zelfs dan zijn rassen die voor het Nederlandse seizoen geschikt zijn (iets minder hoge temperatuur en snelle afrijping) te preferen. Proberen mag altijd! Maar je kansen zijn heel klein. Al is het maar omdat: a. Een meloen die je nu koopt waarschijnlijk geimporteerd is uit de subtropen. D.w.z. er is een ras gebruikt voor dat - veel betere! - klimaat. Ook daar waarschijnlijk in kassen geteeld. b. Beroepstelers zullen vooral F1-rassen gebruiken. Zaden daarvan zijn niet soortecht en leveren meestal planten met veel mindere eigenschappen. Wil je de - best moeilijke - teelt van meloenen, bijvoorbeeld de soort galiameloen, proberen dan adviseer ik je om een ras te kopen dat speciaal voor Nederlandse omstandigheden is geselecteerd. En als het even kan: in een kasje of onder een plastic overkapping telen. Dan heb je een kans om van een plant - hooguit enkele - rijpe meloenen te telen. Als het je lukt en je hebt een lekker ras, dan zul je wel iets proeven dat je in de winkel bijna niet zo lekker kunt kopen! Let op: Er is een verschil tussen een soort (bijvoorbeeld: galia meloen) en een ras. Van de soort galiameloen zijn er vele verschillende rassen (met allemaal andere kenmerken) in omloop. Aanvulling: Het kan dat het ras van de gekochte meloen steriele = onbevruchte, zaden heeft. Meloenen worden meestal nog niet rijp geoogst voor de handel, ook daardoor kan het zaad niet zo vruchtbaar zijn.

@ Juul. Je schreef over je Maja-tomaten: Hoe hoog worden de planten bij jou? Hoe vind je de smaak van die Maja's?

Mevrouw Vogel schreef: Dat het langzaam verteert (net als nog heel veel soorten blad) klopt. Reken op 1 of 2 jaar. Overigens is op vele plekken of in diverse situaties ook half verteerde compost (waar bijvoorbeeld deze bladeren nog wel in te herkennen zijn) ook geen probleem. In een bos vormt ook het blad dat verteert de humuslaag. Als je het alleen volledig verteerd wilt gebruiken, kun je een paar zakken vullen met bladeren en die vochtig maken, een jaartje "vergeten" en dan - ver verteerd - gewoon mengen op de hoop/in de bak. Dat er (om te composteren) schadelijke stoffen inzitten is (sorry dat ik het zo rechtuit zeg ) "kletskoek". Onjuist! Voor alle te composteren materialen geldt trouwens dat je ze best vermengt: om de vertering sneller te laten lopen en om een evenwichtige compost te krijgen.

@ Katja. Lief dat je ze weggeeft! Maaaar..... Je weet toch dat je augurken gewoon als komkommers kunt eten...?! Augurken zijn een soort komkommers (of is het andersom? Komkommers een soort augurken...) Persoonlijk vind ik het knapperige en stevige van augurken, in sla of op de boterham of uit het vuistje, zelfs lekkerder dan zo een natte en waterige komkommer. Je kunt er ook lekkere soep mee maken..... (net als van komkommers

Ik ben niet zeker, maar ik meen te weten dat "overbemesten" betekent dat je met gier of een mesthoudende vloeistof over de planten spuit of sproeit. Een bemesting eroverheen dus als het ware. Je bedoelt: te veel mest geven, een overdosis. Nou en of, dat kan zeker! En het is zeer schadelijk. Voor de ontwikkeling, gezondheid en opbrengst van de plant, maar ook voor de kwaliteit van de oogst. Dennis wees al op het risico van verbranding, een te hoge dosis voedingszouten (vooral stikstof) ineens waardoor de plant verwelkt en afsterft. Stikstof = nitraten = in milieu ammoniak is in te hoge dosis gevaarlijk en schadelijk. Planten maken veel groen en groeien uit hun voegen, brengen weinig vrucht of zaad. Zijn na de oogst niet goed te bewaren en kunnen hoge doses nitraat bevatten, dat wordt omgezet in kankerverwekkend nitriet. Door te veel kalium raakt de bodem uit balans en de plant kan andere voedingsstoffen niet meer opnemen. Ook dit is schadelijk voor het milieu. Eigenlijk geldt het voor alle voedingsstoffen (N-P-K en magnesium en de tientallen essentiele spore-elementen) die planten nodig hebben om goed te groeien, wortel te vormen en vrucht te vormen. Een onbalans - dus zeker ook TE veel - zorgt voor problemen. Om problemen - vaak onzichtbare zoals te veel nitraten - te voorkomen kun je 3 dingen doen: a. matig en terughoudend zijn met bemesten. Zeker stikstof. b. Kiezen voor meststoffen die langzaam en geleidelijk hun voeding afgeven. (Bijv. organische mest i.p.v. kunstmest en vooral compost) en die daarnaast een rijk scala hebben aan alle mogelijke voedingsstoffen. c. Zorgen voor een humusrijke en gezonde bodem, waarin planten van alles wat ze nodig hebben - geleidelijk - kunnen vinden en die anderzijds het vermogen heeft om voedingsstoffen geleidelijk af te geven en op te slaan, totdat planten ze gebruiken. Ook hier speelt compost een essentiele rol bij. Daarnaast is kennis van de specifieke voedingsbehoeften van verschillende planten en gewassen erg belangrijk. Wat voor het ene gewas een goede dosis is, is voor een ander te veel.... Dit gecombineerd met een goede teeltwissel, zorgt dat verschillende voedingsstoffen ook geleidelijk gebruikt worden door verschillende planten. Met deze uitgangspunten moet je je best doen om het echt fout te laten lopen, wat betreft plantenvoeding en draag je bij aan optimaal gezonde planten.

Compostwormen leven ook gewoon in de grond. Maar hun aantal wordt bepaald door het aanwezige voedsel. Daar zijn er dus maar enkele. Humus in de grond is weer het voedsel voor allerlei andere oragnismen en ook wormen (diverse soorten regenwormen onder andere). Regenwormen zijn een ander soort dan die rose-rode compostwormen. In je composthoop is als de vertering lekker aan de gang is erg veel voedsel voor compostwormen. Dan vermenigvuldigen ze zich er snel. Hoe lang leeft een compostworm?