jasmin

Het nadeel van olie en maceraat is dat olie de neiging heeft ranzig te worden. Je kan door het toevoegen van anti-ranz dit een stuk tegengaan. Vitamine E toevoegen, of wat zonnebloemolie toevoegen kan ook het proces vertragen. Het voordeel van vaseline is dat het veel langer houdbaar blijft. Ik heb veel combinaties geprobeerd: maceraten, zalven, cremes, diverse samenstellingen, en ben toch blijven hangen bij vaseline als mijn favoriet. Goedkoop, makkelijk te verwerken en lang houdbaar. Ik weet dat er een soort weerstand bij mensen is tegen vaseline, maar dat begrijp ik niet goed. Meestal hear-say... napraten. Je moet gewoon in de praktijk veel testen en uitproberen om te weten wat voor jouw huid werkt, en wat niet. Geen standaard oplossingen. Vasline smeer je niet op je gezicht, dat is te glimmerig, en zelfs al ben je niet ijdel: dat is geen porem om te glimmen, bovendien wil je in je gezicht ook wat extra voeding tegen rimpelvorming. Maar voor moestuinhanden, ruwe ellebogen, voeten, jeukende muggebulten of andere jeuk: dan kan calendulazalf op basis van vaseline prima, moet je niet bij voorbaat uitsluiten. Om het vocht zoveel mogelijk te beperken, doe ik het volgende: gesneden bloemen (met groen blad en steel eventueel) snijden en een dagje laten liggen. Dan au-bain-marie samen met vaseline verwarmen, en dan weer warmte bron uitzetten. Een aantal keren herhalen in de loop van twee dagen en goed zeven. Diverse olie-projecten liepen ook uit op stank, soms, maar je kan natuurlijk zowiezo je plantmateriaal compleet laten drogen, en dan pas gebruiken. Misschien inderdaad aan te raden bij macereren op olie, al kan je ook maceraten op de warme manier verkrijgen, hezelfde als met de vaseline.... opwarmen, af laten koelen, weer opwaren etc. Dan gaat het proces veel sneller dan die pot in de vensterbank (die ook ranzig kan worden door de zon en blootstelling aan lucht)

Zuigelingen ook geen in olijfolie bewaarde knoflook te eten geven begrijp ik...

Ja, hoor.... alles kiemt en groeit als een idioot op dit moment, zeker kk of augurk...

http://www.realfarmacy.com/wp-content/uploads/2013/06/Companion-Planting.jpg

Jorieke, bij mij ligt de mulch als een laagje op de zandgrond. Ik hoef niks los te werken, het verdwijnt uit zichzelf ook al: vertering. Met dat gras zou ik dan eerst maar een klein stuk proberen. Aan de ene kant werkt mulch echt onkruid vertragend, maar graszaad is natuurlijk vragen om extra werk. Maar misschien valt het gewoon mee. Ik heb geen ervaring met veel gras, mijn logica zegt dat het een koek zou kunnen gaan vormen, en dat is nou net niet wat je wilt, want dat houdt het water tegen dat je de grond in wilt (nou ja... met die voorbijdrijvende loze wolken bij jou daar in het gebied... misschien niet van toepassing... ) Beetje uitproberen hoe het werkt op kleine stukken tegelijk. Misschien ook een stuk met gemengde mulch testen. Enne... ter relativering.... (zonder mulch met eventueel zaad erin), zit de bodem zowiezo al vol met onkruidzaad. Bizar gewoon. Om diezelfde reden gooi ik gewoon al het onkruid ook op de composthoop. Het onkruidzaad zit toch al in de groentebedden, of er nou nog een tikkie bij komt maakt me niks uit, dan vind ik de waarde van extra compost hoger.

Welnee joh, lijkt maar fel. Gewoon wat standpunten uitwisselen, kan je altijd wat van opsteken. Knoflook (vers) op olie doe ik nooit, om die reden. Je moet namelijk wel je gezond verstand blijven gebruiken.

Als je uitgebreide handelingen gaat verrichten bij oude potgrond (kalk, beendermeel, compost, mest) etc. dan vind ik dat al zo'n gedoe, dat ik liever de pot of bak omkeer en vers vul. Plus dat die wortels bij mij in 1 winter niet vergaan, de boel is echt compleet doorworteld. Uit zuinigheid gooi ik wel wat oude potgrond in hele diepe potten, voor de bodem. Ook als het wortelklonten zijn. Lekker goed voor afwatering. Maar ik ben wel nieuwsgierig hoe jou observaties zullen gaan in de loop der tijd, Kruidje.

Als we nou afspreken dat we bij onderstaande klachten direct naar de huisarts gaan, en verder met gezond verstand hygiënisch werken, dan is er geen reden om verder te paniekeren.

Nou iets raars ontdekt. Ik bedacht me dat mijn verkleurde kruiden in zinken potjes hadden gestaan. Dus ik Google daarop, kom ik een plaatje tegen met een foto van een voorbeeld van gebrek aan zink: zelfde symptomen als het teveel er aan.... (een homeopaat zal wel glimlachen) Graan verkleurt rood en geel... Hier is de link: http://www.agritip.nl/index.php?page=zink-zn

Nieuwe tuin zeg je... nieuwbouwwijk?? Misschien zit er iets raars in de bodem, iets dat daar met het bouwen terecht is gekomen... olie, metaal... ik verzin maar iets. Ik merkte dat bij het kweken van kruiden in van die blikken bakken (type Dille & Kamillesfeer) dat de blaadjes ook rood en geel konden worden. Geen idee wat voor soort metaal het was. In elk geval zet ik nooit meer plantjes in direct contact met een metalen bloempot.

@Danuta: thnx Echt heel toevallig gisteren een potje ingemaakte gedroogde tomaten (geen koelkast bewaring) weer eens geproefd, in de hoop dat de smaak wat sterker was geworden, Takkezuur waren die tomaatjes... was een beetje bang voor botulisme, maar lees nu dat het zuur juist beschermt tegen botulisme. Mooi dan... ook verder niet ziek geworden. Jouw info relativeert de boel een beetje: 16 meldingen sinds 2000... hmmm.... plus dat mocht je het oplopen, dat je er niet dood aan gaat. Nou, dan weten we dat, en gaan we weer verder met ons ding van de dag....

Ik vermoed dat je bloemen dan toch niet bevrucht zijn geraakt. Dat vruchtbeginsel wat je ziet, zit er al, ook zonder bevruchting.

magnesium of zo? Wat is het verhaal hierachter...

De moestuin in juni. De maand waarin alles kan: zaaien, planten, oogsten. http://www.plantaardig.com/groenteninfo/berichten/de-moestuin-in-juni-tips-bij-het-teeltschema/

Oef, klinkt goed. Straks eens kijken wat de goedkoopste alco is bij de slijter.

Dit onderwerp was compleet uit mijn geheugen verdwenen, nooit geprobeerd dus, maar ik ga het maar eens doen. De rabarber gilt om uitgedund te worden. En zat glazen potten op voorraad.

Ik ben dit jaar begonnen met onrijpe compost als mulg. Ben er helemaal happy mee. Onrijp, omdat ik dan gewoon steeds in korte tijd wat toe kan voegen. Simpelweg omdat ik op een tuin zit, die nog nooit moestuin is geweest, en het is puur stofzand als je niks doet. Of stofzand, of een harde dichtgeslagen korst. De grond blijft echt een stuk vochtiger. De voeding komt pas op lange termijn beschikbaar, dus er zit ook wat koeienmest er doorheen. En hier en daar heb ik toch maar wat kunstmest ingezet als noodgreep. Plantjes hadden zichtbaar voedingsgebrek (trage of geen groei, gelige gewassen). Ik verwacht pas na drie jaar (dit is dus het eerste jaar) echt resultaat van de bodemverbetering, op een manier dat bijmesten dan hopelijk minimaal zal zijn, maar dat is afwachten en goed blijven kijken. Verse mest en uien schijnt niet goed te zijn, ivm uienvlieg aantrekken. Dat heb ik dus niet gedaan. Twintig cenimeter mulch... doet mijn oren flapperen... dat is een boel!! Ik doe steeds een paar centimeter (ook omdat ik niet genoeg heb per keer), steeds om de bodem bedekt te houden, want het verdwijnt ook, als je niet blijft toevoegen, krijg je kale plekken. Uitgetrokken onkruid (mulch is echt onkruidvertragend) leg ik weer bovenop de mulchlaag, maar alleen bij de wat grotere planten, bij kleine plantjes is dat te rommelig, en zie je niet wat nou je getrokken onkruid is, en wat je zaailingen zijn. Als ik wil zaaien, duw ik de laag opzij, en zaai in een geultje, wat ik weer bedek met wat zandgrond. Pas als de plantjes een beetje volume hebben, schuif ik de mulch weer aan. Groot onkruid gooi ik op de composthoop, dan laat ik het daar voorverteren. Ik rommel wat aan. Verschillende bedden pak ik anders aan, in de hoop dingen te ontdekken. Zo had ik 1 bed een voorteelt gegeven van spinazie, nooit water gegeven, totaal geen bemesting, en een ander bed had mulch en regelmatig water gekregen (geen mest extra). Het verwaarloosde bed kwam ook goed, langzamer, iets minder uitbundig in bladgrootte. Ik doe nou ook voor het eerst planten afsnijden, en wortels laten zitten. In mijn vorige tuin trok ik alles met wortel en al uit.

Mijn eerste keer, ging helemaal goed.... na afloop bord op de kool gelegd, dat bord verzwaard, alles een paar dagen met niet afgesloten deksel laten pruttelen, daarna luchtdicht afgesloten. Staat nou op balkon, en zo nu en dan eten we zuurkool. Recept was heel basic. Als ik de zuurkool ga klaarmaken is het meestal met tomatenpuree, gehakt etc. De smaakmakers komen pas later. Pure zuurkool vind ik ook vreselijk om te eten. Maar op zijn Joegoslavisch vind ik het verwennerij om te eten.

Mooi gezegd, Bit. We gaven allebei antwoord aan Jeanne, maar allebei een andere invalshoek, en zo'n beetje tegelijkertijd. Ik zag jouw post pas bij het posten van de mijne. Dat bodemleven is gewoon heel belangrijk. Ik heb wel eens foto's gezien van volgens mij een andijvieplant, maar ik kan dat plaatje niet terug vinden met Google. Daar hadden biologen een keer hééél precies het hele wortelgestel van 1 plantje opgegraven en in kaart gebracht. Normaal gesproken heb je een kluitje wortels als je een sla of andijvieplant er uit rukt. Maar er is dan nog een gigantisch netwerk van haarwortels dat je dan nooit bewust bent. Piepkleine wortels die meters en meters wijd en diep gaan. Je hebt echt een team biologen nodig om een keer heel precies zo'n wortelnetwerk bloot te leggen, want anders hadden we dat nooit geweten.

Jeanne, Ik denk dat je buurman zijn bonen goed in de gaten houdt. Je hoort het wel vaker dat mensen bijvoorbeed eindeloos lang uien kweken op dezelfde grond. De wisselteelt is er om een kringloop in je gehele tuin te creëren. Dus óók het profiteren van bijvoorbeeld de stikstof die vrijkomt na bonen en erwtenteelt voor een ander gewas. Bij andere gewassen is het argument sterker om ziektes een stap vóór te zijn, aardappel bijvoorbeeld. Dan is het preventie van iets wat je nog niet zeker kan weten. Hetzelfde geldt voor de relatie knolvoet en kool. Soms hebben mensen geen last van bepaalde ziekten of plagen, en kunnen ze met een goede verzorging lang op dezelfde plek hetzelfde verbouwen. Goede verzorging betekent goede bemesting, direct ingrijpen bij een ziekte etc. In gebieden met veel tuinbouw is de ziektedruk en insectenplaag veel hoger dan in gebieden waar minder tuinbouw is. Mijn vader had vroeger volkstuintjes in Zwijndrecht, een echt tuindergebied, en hij had bovengemiddeld last van bv. wortelvlieg. Hij kreeg nauwelijks worteltjes geteeld. Tegenwoordig zijn er trouwens ook veel meer veredelde gewassen. Je kan gewassen uitzoeken die resistent zijn tegen ziektes zoals knolvoet, meeldauw enz. Het is maar net waar je voor kiest in een bepaalde situatie.

Inmiddels zitten we in juni, en die Ishikura van mij is nog steeds dunner dan een bieslookstengeltje... krengen groeien niet. Ik heb er zelfs stiekem kunstmest (slik!) bijgestrooid, maar ze blijven in staking. Elders op internet las ik dat je in juni al lenteui kan oogsten... nou, echt niet.... Het enige wat ik nog kan doen is uitdunnen, maar dat wou ik eigenlijk pas doen als ze ruimtegebrek kregen (en het uitdunsel opeten), maar als ik dit ga dunnen is het dunsel de moeite niet waard om op een boterham te sprenkelen... Ze hadden geen verse mest gekregen, omdat ik geen uienvlieg wou aantrekken. Misschien toch te arme grond voor een lenteuitje?? Baal, baal, baal....

Tuintjesdraak: Een klein beetje teveel zaaien is wel gangbaar hoor, zelfs bij een zuinig tiepje zoals ik. Slakken, niet opkomen, achterblijven in groei... het gebeurt altijd wel. Twee dagen geleden zijn er 8 (!) augurkenplantjes van me vermoord door slakken. Ineens was mijn overschot verdwenen en heb ik er precies genoeg staan. Soms moet je uitdunnen, en kies je voor de sterkste, en de ielige plantjes haal je weg. Sneu, echt wel, maar zo gaat dat. Ik had twee ipv één courgette uitgeplant (en drie aanvankelijk ingezaaid), en allebei legden ze het loodje, de een aan een hagelbui vlak na het inzetten, en de ander aan de slakken. Moest ik weer opnieuw zaaien (en eentje, een wat grotere, van mijn buuf als troost gekregen). Wat je teveel zaait kan je ook weggeven, aan de buren of zo. Of de composthoop op.

Cyberpater, ik weet gewoon het ras tomaat niet. Jij noemt het balkontomaten, maar is dat omdat ze op het balkon zouden gaan staan, is dat de soortnaam? Bij tomaten in pot op balkon haal ik alleen de onderste gelige bladeren weg, maar snoei of dief ik nauwelijks. Bij tomaten die de hoogte ingaan, maak ik een kale stam, steeds een paar blaadje weghalen naar gelang de groei omhoog. Als dit middelgrote tomatenplanten zijn, zou ik ze gewoon uit elkaar halen. Verpotten/verplanten. Het is zo belangrijk dat de tomatenbladeren zo snel mogelijk drogen na een regenbui. Of wou jij ze hun hele tijd in dat tentje laten staan? Zelfs in dat geval wil je geen vochtig klimaat waar een schimmel kan toeslaan.

Of ze nog doorgroeien weet ik niet. Dat is afhankelijk van jouw type tomaat. Ze staan wel te dicht op elkaar. Je moet ze of kaalsnoeien van onderen, of uit elkaar halen. Bladeren van tomaat moeten elkaar niet raken. Lucht en wind moet vrijelijk door de bladeren kunnen gaan, ivm schimmelziekten.

Eerlijk gezegd vind ik 2 of 3 stoksnijbonen veel te weinig. Als het zou kunnen (even navragen bij de andere forummers) zou ik er gewoon wat bijzaaien. De oogst van 2 stoksnijbonen is nou niet overweldigend groot, en je wilt toch op zijn minst 1 maaltje kunnen eten met je gezin na al die zaai, teelt en oogst energie aan het einde van je seizoen. Ik zet zelf minimaal 5 a 7 stokbonen per stok. Maar je zou het gewoon eens na kunnen vragen natuurlijk.