Patrijs

Maar wat is het? 🤔 Bijna droog vandaag. Toch maar flink wat geschoffeld. Het aspergeloof op een plek gedaan en een laag op de composthoop gelegd. De laatste naoogst broccoli mee naar huis. Een rode kool gevonden, van de trekker gevallen aan de andere kant van het kanaal waar de rijke kleigrond is.

Begin van de middag zou het droog worden. Een zak narcissenbollen naar de tuin gebracht om potten te vullen. Al snel kwam er toch nog een ontzettende noodbui in combinatie met zeer harde wind dus ik ben maar snel naar huis gevlucht.

Leuk, Wij hebben ook zo iets. De druiven komen altijd laat in het blad, net als je wel wat schaduw wil hebben en in de herfst zijn ze weer als eerste kaal als je meer licht wil. Ik heb stevige takken die ik regelmatig vervang. De druivenranken (hoofdranken) zet ik er aan vast met dikke herbruikbare tie-raps. Vandaag alleen geoogst, prei en snijbiet en de eerste nieuwe zaadgidsen '24 uitgedeeld.

Herkenbaar...👍 Wat ook kan helpen, als het nog niet gebeurd is, is het perceel bol leggen en je terras op afschot. Aan de lage kant de drainage of een afvoer greppeltje. Het water kan dan zelf het Spui in.... Vandaag droog en een klein zonnetje. Vanwege de lage temperatuur verwachting de laatste bieten geoogst net als de meeste buiten N-Z spinazie. Dat samen met wat potten in de lage kas gelegd en overal eenruiters opgelegd. Wat prei mee en de laatste paar bloemen en met de auto de laatste pompoenen afgevoerd. Er was nog een vleermuis aan het jagen toen ik tegen het donker aan naar huis ging.

Onkruid blijft nog lang kiemen. Rond het jaar 2100 loopt - eindelijk - het botanische experiment af waar William Beal in 1879 mee begon. Dan zullen we weten of doodnormale onkruidzaadjes ook na 221 jaar nog kiemkracht hebben. In 1879 begroef de Amerikaanse wetenschapper William J. Beal 20 flesjes met zand en zaadjes op het terrein van de Michigan State University. In ieder flesje stopte Beal 50 zaadjes van 23 verschillende soorten onkruid. Zijn doel was iedere 5 jaar een flesje op te graven om uit te vinden of de zaadjes nog zouden ontkiemen. In 1910 ging Beal met pensioen, maar droeg hij zijn experiment over aan een collega. Die besloot in 1920 het experiment te verlengen door niet iedere 5 jaar, maar om de 10 jaar een flesje op te graven. Datzelfde besluit namen de opvolgers van Beal in 1980 nog een keer, toen de tussentijd verlengd werd naar 20 jaar. Inmiddels zijn we 144 jaar verder en is in 2021 het 16e flesje opgegraven. Van een geheime plek, die ook de onderzoekers alleen maar konden lokaliseren dankzij een oude kaart. Met de grootste zorgvuldigheid zijn daar de zaadjes uitgehaald en is gekeken of ze nog zouden kiemen. “Voor mij was de grootste verrassing dat de zaden weer uitliepen,” zegt onderzoeker Frank Telewski op Scientias. “Het is geweldig dat iets wat zo oud is, nog steeds kan groeien.” Overigens liepen niet alle zaadjes weer uit, een groot deel van de soorten onkruid lijkt in de eerste 60 jaar van het experiment zodanig aan kiemkracht in te boeten dat ze niet meer opkomen. Voor het eerst konden de onderzoekers ook het DNA van de plantjes analyseren. Die techniek, en ook het bestaan van DNA als drager van genetische informatie, was ten tijde van Beal nog onbekend. Dat leverde een opmerkelijke ontdekking op. Tussen de zaadjes in het flesje zitten ook zaadjes van een hybride, een kruising tussen Verbascum blattaria (mottenkruid) en Verbascum thapsus (koningskaars). “Beal verklaarde dat hij alleen zaadjes van Verbascum thapsus gebruikte, dus er moet iets mis zijn gegaan tijdens het prepareren van de flesjes,” aldus onderzoeker Grace Flemin. Beal begon zijn experiment om inzicht te krijgen in hoe lang de 'zaadbank' in de bodem levensvatbaar blijft. Immers, als een plant zijn zaden laat vallen, ontkiemen die maar zelden allemaal tegelijk. Deze 'slapende' zaden bevinden zich vaak dieper in de grond, nemen niet actief deel aan het bovengrondse leven, totdat de omstandigheden veranderen. Maar ook in moderne tijden heeft het onderzoek nog steeds zin. "De vraag hoe lang zaden levensvatbaar blijven is nog steeds van groot belang," aldus Scientias. "Bijvoorbeeld voor herstel van ecosystemen die door brand, overstromingen of andere rampen ernstig verstoord zijn." Uit Beal's experiment valt af te leiden dat de oorspronkelijke vegetatie in zo’n gebied vanuit de zaadbank diep in de grond hersteld kan worden. Om nog meer inzicht te krijgen in de kiemkracht van onkruid, stellen de onderzoekers voor het experiment nog langer voort te zetten. Het volgende flesje wordt omstreeks 2040 opgegraven. Wellicht kunnen de resterende 3 flesjes dan met tussenpozen van 30 jaar opgegraven worden. Dan kunnen onderzoekers - met alweer nieuwe onderzoeksmethoden - tot in de 22e eeuw vooruit met Beal's experiment. Bron: Foodlog

Ha ha, Hier ook, stap ik de deur uit want even naar de tuin blijkt het weer te gieten. Vandaag weer 20mm en het is nog niet klaar:

Welkom, moestuinpassie. Misschien kan je wat meer info geven. Er is veel verschil tussen de kassen en ook de plek van plaatsing en budget is bepalend. Hier aan de kust heb ik tijdens stormen kassen zelfstandig zien vertrekken en dun polycarbonaat zien wegvliegen. Goede kassen zijn over het algemeen van glas.

Welkom hier, Wlters. Bij mij hebben de tomaten flink wat hoogte nodig. Ze 45 cm hoger zetten helpt bij een lage kas niet mee en ik zou er daarom voor kiezen toch de bestrating te verwijderen. Het scheelt ook nog de kosten en moeite van bouwen en bakken vullen en gieten. Bij mij stonden de tomaten in de vochtige grond en zochten zelf het grondwater op. Je kan dan ook makkelijker de planten in de kas van plek laten rouleren. Zou ik toch bakken maken dan zou ik kiezen voor steen, duurzamer en vaak gratis aan te komen. Balken zijn relatief duur, je hebt veel hout nodig. Qua grote zou het prima kunnen voor ongeveer zeven planten. Misschien niet helemaal het antwoord dat je zou willen horen, maar in ieder geval succes.

Onder een raam van de lage kas opgeruimd en compost ingespit. De N-Z spinazie die er uit kwam schoongemaakt. Kwam ook nog wat aardappels en muismeloentjes tegen. Het raam opengelaten want het ging weer regenen. De laatste sperziebonen geoogst en daar soort van geschoffeld.

Kletsnat najaar zorgt voor uitpuilende bollenschuren in de Noordkop: "Dit is uniek" 9 november 2023, 06.30 uur · Aangepast 07.38 uur · Door Matthijs Gemmink De aanhoudende regen zorgt voor problemen bij de bollenboeren. Normaal gaan in oktober en november de nieuwe bollen de grond in. Maar het is zo nat dat planten er voorlopig niet in zit. Vooral op de kleigrond in de Wieringermeer is er nog geen beginnen aan. Foto: Bollenschuren vol door ongekend nat najaar - Matthijs Gemmink/NH "Het is een zeiknat jaar, zoals we dat zeggen. En we lopen flink achter in de planning", zegt bollenboer Maarten Vijn aan de Wierweg bij Slootdorp. In zijn schuur staan de kisten vol bollen klaar om geplant te worden. "Dit zijn tulpenbollen, die mogen de grond in, het liefst zo snel mogelijk. Dan kan de kachel hier weer uit." Aldus Kletsnat najaar zorgt voor uitpuilende bollenschuren in de Noordkop: "Dit is uniek" - NH Nieuws En: Bollenkwekers in West-Friesland hopen op droog weer - NH Nieuws Maar plant je ze in potten dan is dat toch geen probleem? Zet de potten droog of zorg voor zeer goede afwatering (scherf over het bodem gat en desnoods wat grind o.i.d. en iets van de grond af zetten) en de potgrond zal een stuk sneller opdrogen. Het verschilt ook per soort wanneer ze uiteindelijk de grond in moeten. Mij Irisbollen heb ik een paar weken terug al geplant, die moeten vroeg, net als bijv. Blauwe Druifjes.

Andijvie gehaald en de paar laatste wilde tomatenplanten verwijderd, alleen inde kas staat nu nog wat tussen alle N-Z spinazie. Kwam nog een vergeten aardappelplant tegen en die gerooid en deels geschild voor in de andijviestamppot. Gezien dat er (vorige week?) toch net vorst aan de grond is geweest, er was lichte schade aan wat planten.

Vanmorgen nog veel regen maarde middag was droog. Compost geschept en afgedekt met wat platen want het was kletsnat. Tussendoor boontjes geplukt en afgehaald op de momenten dat de zon even doorbrak. Wilde tomatenplanten opgeruimd en afgevoerd en wat gladiolenbollen uitgespit.

Ja, ja Even was het droog, daarna weer stormachtig en heel veel regen. Even naar de tuin gelopen en gezien dat alles totaal verzadigd is. Sporen van stroompjes over de tuin, de mest begint uit te spoelen en de weilanden staan blank. Ik had nog veel groenten liggen dus verder niets gedaan wel even van de wind genoten en snel weer naar binnen.

Het werd mar niet droog, dus in de lichte drup de patiodruif gesnoeid, en een container gevuld met klimop.

Sterker nog, je kan ze met plant en al te drogen hangen:

Even gekeken of er schade was. Dat viel erg mee, de wind kwam uit de goede hoek, we zaten in de luwte van de duinen. Een rij asperges afgeknipt en staan kletsen, vooral over de vele regen.

Dat komt niet door de grond maar door het gebrek aan zon, met al die sombere dagen. 😉 Nee, het is de soort, dit is een soort met lichter blad, ik dacht Westlandse Winterboerenkool. Maar het is alweer ruim een half jaar terug dat deze gezaaid is, dus ik kan er naast zitten.

Storm Ciarán zorgt vandaag in heel Nederland voor overlast. In de kustprovincies geldt code oranje vanwege zeer zware windstoten. In de rest van het land geldt code geel. Hier aan de kust valt het voorlopig nog wel mee, al wordt de wind nog steeds sterker. Veel regen vandaag, maar dat is niets nieuws. Oktober brak het record qua vochtigheid en hier is ruim 200 mm gevallen. Dat bepaald ook wat je nog op de tuin kan doen, schoffelen heb ik geprobeerd maar dat schiet niet op. Dus maar veel opruimen en gelijk afvoeren naar de composthoop. Voor veel planten is het ook weer klaar. Ik oogst denk ik de laatste bloemen en ook de paprika's zijn bijna op. Ik heb de ramen weer op de lage kas gelegd om de oogst nog even te rekken. Het is weer voor comfortfood, zoals lasagne met de tomatensaus uit de potten en wat sla en boontjes. De temperatuur zakt ook langzaam al hadden we de afgelopen week wel relatief warme dagen. De prei en uien hebben het zwaar onder het fijne gaas. De regen gaat er door maar het droogt een stuk minder snel. Ik besluit dan ook het gaas op te ruimen. Het heeft zijn werk gedaan. De uien links, zijn wel klaar met dit weer en kunnen er uit, we hebben veel bossen bosui kunnen oogsten. Ik heb het een aantal weken niet schoongemaakt dus dat kan nu gelijk. De prei wordt nu ook geoogst. Er staan nog uien met groen, die gaan naar de keuken. De rest gaat even in een draadmandje voor later gebruik. Er is ook Nieuw-Zeelandse spinazie komen groeien die nu ook geoogst wordt, dat ruimt weer lekker op. En geeft met wat prei en paprika's een lekkere quiche: De prei is wat roestig, maar ik ben er blij mee. Geen aantasting van de prei mot en redelijk van formaat, dat was vorig seizoen wel anders. Ik heb het idee dat de besmettingen dit jaar minder was, ook bij tuinders zonder gaas. Naast de uien en de prei staan de boerenkolen, als nateelt na de primeur aardappels. De meeste staan mooi, ruim een meter hoog. Voer voor straks in de winter. Ik had nog koolplanten over die ik op wat lege stukjes heb gezet, een deel is ziek geworden door knolvoet, maar een deel is groot geworden. Wel heeft de palmkool last gehad van rupsen toen ik op vakantie was. Ik hoop dat ze er nog doorheen groeien. Ze stonden naast de asperge rijen die ik deels weggeknipt heb en het onkruid er tussen afgevoerd. Af en toe eten we nog rode bieten, maar ik zal ze voor de nachtvorst straks moeten opslaan. Andijvie wordt ook regelmatig geoogst al liepen de planten wel terug door alle nattigheid. De laatste geplante andijvie staat er nog wel mooi bij, als nateelt na de late aardappels. Deze planten gaan de komende weken geoogst worden. De boontjes bleven geven, er staan nu nog twee flinke porties. De planten zelf zien er niet meer uit door het weer en slakkenvraat maar de boontjes zijn prima. Als voorbereiding voor de storm heb ik o.a. de laatste courgetteplanten verwijderd en op de composthoop in stukken gehakt. Het aspergeloof begint geel te kleuren en de afgelopen dagen heb ik de nodige planten kunnen afknippen en opslaan. Het is wat veel voorop de composthoop en gedroogd is het mooi spul om een vuurtje mee aan te maken. Ook daar stond veel onkruid tussen zodat de composthoop groeit. Gelukkig is er meer spontaan komen groeien zoals deze vroege winterpostelein. Die mag nog even blijven staan en verdwijnt straks misschien in een stamppotje. Ook de snijbiet heb ik nooit gezaaid, maar er staat genoeg. Tijdens een buitje de boontjes afhalen, het gaas ligt klaar om op te bergen. Het gaas is goed bevallen, er zitten een paar kleine plekjes in na een seizoen gebruik. En het is nu flink vies, zou het in de fijn was kunnen....? Ik heb drie oogsten van onder de twee stukken gaas kunnen krijgen. Twee keer uien en een keer prei. Boontjes met de laatste courgettes, prei en paprika en een pepertje.... De oogst van vandaag voordat ik flink natgeregend naar huis ging. Andijvie, uitjes, paprika en prei. Maar het is prima weer om een update te plaatsen.

Andijvie geoogst en schoongemaakt. Preien geoogst. Uien en paprika mee genomen. Nog een plaat vastgelegd en ondertussen mijn werkbroek in de voorweek gedaan.

Hallo Dario, Voor groenbemester is het wat laat om dat nog te laten groeien, binnenkort zal de grond weer klaar moeten zijn voor het nieuwe seizoen. Het is een beproefde methode om af en toe de moestuin te schoffelen. Generaties moestuinders gingen je voor. Doe dat in een droge periode en het liefst met wat wind. Het kiemende of jonge onkruid zal snel afsterven en verdrogen, bij veel of hoger onkruid nog een keer herhalen. Voordeel is dat zaad maar een keer kan ontkiemen en wortelonkruid uitgeput raakt als het geen groen bovengronds heeft. Je tuin zal een stuk makkelijker te onderhouden zijn. De methode is vriendelijk voor het milieu, werkt snel en goedkoop, geeft je wat beweging en je blijft in contact met je tuin. Neem een goede scherpe (geslepen) schoffel met een handvat, de breedte van het blad kan je aanpassen aan je kracht of plantafstand. Succes.

Is er zon dan snel even naar de tuin. Vandaag geen zon maar wel een windje en niet koud. Het fijne gaas van de prei gehaald en het beton opgeborgen. Boontjes geoogst en schoongemaakt. De laatste mini courgettes geoogst en de planten opgeruimd. Een rij asperges afgeknipt en daar het onkruid verwijderd en het aspergeloof opgestapeld. Wat gladiolenbollen er uit gespit en alles stormvast gelegd. Morgen meer wind.....

Nieuw-Zeelandse spinazie schoongemaakt in het zonnetje. Een stuk van de asperges schoongemaakt en een goede laag op de composthoop geschept.

De andere helft van het uienveldje schoongemaakt en twee korte rijen asperges afgeknipt. Een rij asperges schoongemaakt en gelijk weer een laag mest er bovenop op alle afval op de composthoop. Prei geoogst en twee Muskaat pompoenen. Een deel van het pompoenenveldje opgeruimd en geschoffeld. Na de thee werd het donker dus met een kleine muskaatpompoen naar huis.

Het fijne gaas van het uienveld gehaald en dat en het beton wat er op lag opgeruimd. De helft schoongemaakt en de laatste uitjes daar geoogst. Nog wat pepers en bieslook geoogst. Een flinke laag afval/mest op de composthoop gemikt.

Boontjes geoogst en het plastic tunneltje wat verlengd.