Niet uitnodigende volkstuincomplexen, wat nu?

[rorror]

Soms denk ik er aan om een volkstuin te nemen.

Vorige week reed mijn vriendin en ik in de auto richting een volkstuincomplex, om eens rond te kijken.
Terwijl we er langs reden, kreeg ik geen uitnodigend gevoel om op zo'n volktuin te zitten.

Ik zei tegen mijn vriendin rij maar voorbij de parkeerplaats. Ik heb het hier wel gezien...

Waarom vroeg ze. Ik zei; heb je al die "ouwe zooi" en chaos daar gezien. Daar kan ik echt niet tussen zitten.
Hoe het er uit zag, vraag ik me ook meteen af hoe verontreinigd de grond wel niet moet zijn.
Al die verotte verafbladerende tuinhuisjes enzo. Maar goed dat is een andere onderwerp.

 

Als je een moestuin neemt, neem ik aan dat als je daar rondloopt, dat het uitnodigend moet zijn. Om eens lekker op je tuin te werken, even te genieten van de natuur in een stoel, een leuk praatje maken met je buur.

Maar als voorbeeld, als mijn volkstuin netjes is, en ik zou de rest er om heen zien,  zou ik het gevoel krijgen alsof je in een achterstandwijk rond loopt.
Het is natuurlijk wel zo, dat de tuinen nog niet volledig groen zijn. Maar toch..

 

Ik hou zelf van opgeruimd, geordend en dat het er netjes uitziet. Maar hoe ga je er daarmee om op een volkstuin?

Je kan natuurlijk zeggen, je kiest waar je woont, dus dan kies je een andere wijk om te wonen. Maar moestuincompleren zijn er minder dan andere straten en wijken.

Hoe gaan jullie er mee om? Tips of ideeën?

[Flup]

Ik zit niet op een volkstuincomplex, mijn moestuin is in mijn tuin, maar ik denk dat de staat afhangt van een aantal factoren.

Vroeger ging ik regelmatig met mijn opa naar zijn volkstuin. Alles zag er netjes uit en het was goed geordend, de tuintjes waren kleine paradijsjes. Nu is dat minder en dat komt denk ik door:

• Verschillende manieren om te tuinieren. Vroeger moest alles strak in rijtjes, moest het netjes zijn en teveel onkruid werd met gif bestreden. De volkstuin was een belangrijk onderdeel in de voedselvoorziening van de mensen. De opbrengst moest zo hoog mogelijk zijn.
• Mensen die zich niet aan de regels hielden werden aangesproken door de medetuinierders en het bestuur. En dan schikte het zich wel weer, doordat het lid zich aanpaste of vertrok. 

Tegenwoordig is een volkstuin niet meer een hoofdvoedselbron, maar een plek om te ontspannen en de natuur beter te leren kennen. Een goede oogst is minder belangrijk. Natuurlijk zijn er ook mensen die een volkstuin wel als voedselbron aanhouden, maar dat is niet meer de meerderheid. De mensen die een volkstuin als ontspanplek zien, zitten niet op een tuin om heel hard te werken. De tuin moet leuk zijn en alles hoeft niet in rijtjes en strak bijgehouden te worden. Deze mensen komen er al snel achter dat een volkstuin veel werk is en vertrekken wel weer naar een aantal jaar.

 

Daarnaast tuinieren heel veel mensen tegenwoordig anders; permacultuur, Charles Dowding, mulchen en makkelijke moestuin zijn termen die men voorheen nog nooit had gehoord. Onkruid laten staan, want het stoort jezelf niet (maar kan via uitlopers of bloei wel naar andere tuinen overgaan) bijvoorbeeld, dat zag je vroeger niet zo, maar nu wel. En dat zorgt ervoor dat het verrommelt. Het ziet er niet zo strak uit, iedereen moestuiniert nu eenmaal anders.

 

En, al verschilt dat per complex en gebied, er is ook sprake van tuinen die al jarenlang niet meer bijgehouden worden. Waarvoor geen andere tuinder gevonden kan worden of waarvan de huurder de tuin niet kan onderhouden om welke reden dan ook. Dat verrommelt ook.

 

Als je een volkstuin neemt, zul je het om moeten bouwen tot je eigen paradijs. En hopen dat je geen last hebt van de omliggende tuinen. Ik lees regelmatig dat mensen die zelf zonder gif werken zich storen aan de buurman die wel gif sproeit om het onkruid in toom te houden. En omgekeerd! De buurman die zijn tuin netjes houdt, ergert zich aan de tuinburen die het onkruid maar in bloei laten schieten en bv het kweekgras niet verwijderen. Dat frustreert aan alle kanten.

 

Ik zou, ondanks dat het complex je niet zo aanstaat, gewoon eens gaan kletsen met het bestuur (telefonisch dan in deze tijden) en met wat tuinders (op afstand) om een indruk te krijgen van welk soort tuinder er zit en wat de sfeer is. Dat het er nu minder uitnodigend uitziet, wil nog niet zeggen dat het een minder complex is. De sfeer en de omgang / respect onder elkaar, daar gaat het om. En als jij liever een hele strakke tuin hebt, dan zou je kunnen kijken of het mogelijk is dat je een tuin krijgt naast mensen die bijvoorbeeld ook een opgeruimde, strakke tuin hebben. En natuurlijk naar meerdere complexen kijken, dan kun je ook vergelijken.

 

Veel succes met de zoektocht naar een geschikt volkstuincomplex!

 

[Patrijs]

Er zijn heel veel verschillende soorten complexen, ik kom er graag als ik de kans heb. 

Zowel in NL als in het buitenland.

Sommige zijn inderdaad net vogelaarwijken anderen zijn weer strak en kantig en er zit van alles tussen in.

je hebt complexen waar jaarrond gewoond wordt maar ook veel zonder huisjes etc. 

 

Voor mij zou na de grond en de plek vooral de afstand tot je huis doorslaggevend zijn.

Het is lekker als je tuin op korte afstand is.

 

Wil je je eigen koninkrijk dan moet je zelf een stukje land regelen.

 

Zelf vind ik een beetje rommel niet zo erg, maar het moet wel werkbaar zijn en geen overlast voor de buren geven.

Ik geniet van inventieve oplossingen en gerecyclede spullen, maar tuinkabouters en gemetselde waterputjes hebben voor mij weinig met moestuinen te maken.

 

Als ik kijk naar de foto's van je balkon(?) dan zou ik zeggen ga niet op een complex als je je snel ergert aan andermans rommeltuin.

 

[roeier]

Ik kan me er alles bij voorstellen. Je zit ook voor je ontspanning op de tuin, en je moet wel iedere keer zin hebben om er naar toe te gaan. Het moet, zoals je zelf zegt, voor jou uitnodigend zijn.

 

Het lijkt me wel een probleem als het dat niet is. Als idee kan ik meegeven dat er veel boeren en andere mensen met een grote tuin zijn waar ze zelf niet aan toe komen en waar je wellicht een deal mee kunt sluiten - jij krijgt een stukje van hun tuin in bruikleen, en in ruil krijgen zij af en toe wat oogst van je tuin.

Er zijn zelfs mensen die op deze basis een bedrijf hebben, dus geen eigen grond hebben, maar her en der bij particulieren op stukjes grond werken.

Ik heb dit zelf ook wel in beperkte mate gedaan, maar ik vind binnen de opzet van een volkstuin werken toch wat overzichtelijker, gestructureerder. Ik ben er misschien ook niet het geschikte type voor om duidelijke afspraken te maken met anderen. Bij andere mensen kun je ook problemen krijgen met de dieren die ze houden, als die ontsnappen en op je tuin terecht komen... Binnen de structuur van een volkstuin heb je dat niet zo snel.

[simonvb]

Ik ben wel content van een volkstuintje te hebben, zeker in deze coronatijden.

Zelf hoeft het voor mij niet allemaal strak op de tuin. Ik stoor me wel aan de vele koterijen bij ons op het complex, verschillende in een slechte staat. Al ben ik daar zelf ook schuldig aan: 5 jaar geleden toen ik begon, moest ik een gammel kot overkopen want hoorde bij het stukje grond (130m²), ik heb het nog steeds niet veranderd 🙄.  We zijn zelf op zoek naar een huis met grotere tuin dus betwijfel of ik er nog wel iets aan ga doen. Ook staat het bij ons vol met regentonnen, ibc's,... Dit oogt erg lelijk maar wel noodzakelijk als je ziet dat hier de eerste 5cm al terug stuifzand is. Daarnaast ook velen die serres van plastiek in elkaar klussen, netten tegen de vogels hangen,... Dus een fraai gezicht is het hier niet. Het zijn hier allemaal moestuinen, je mag geen andere invulling geven aan de tuin.

 

De natuur zelf heb ik liever wat wilder dan zeer strak, zo komen er bij mij (giftige) digitalis op, ik laat deze op sommige plaatsen staan want deze zijn zeer mooi en goed voor de wilde insecten. Het is inderdaad wat een tegenstelling tussen mensen die alles superstrak willen en anderen die mulchen met vanalles, bloemen ertussen,... Ook zijn er hier nog verschillende " voornamelijk ouderen" die je heel het jaar door ziet spuiten (geen idee met wat).
Je moet je daar kunnen overzetten en enkel naar jouw eigen tuintje kijken. Als ik naar mijn tuintje kijk dan denk ik: Amai wat is er hier toch veel meer leven op mijn tuintje dan dat van de strakke buren. Zij zeggen waarschijnlijk: Amai wat is het hier properder dan dat van de buren waar allerlei rommel (gras, snoeisel,...) op de tuin ligt. Beiden zijn we content van onze oogst.
De mensen op het complex verschillen ook veel in karakter, dus je zult altijd wel zielen vinden waarmee het klikt 😀.

[Grork]

Gewoon her en der informeren en verder kijken Rorror.

Vertrouw op je gevoel, je hebt het niet voor niets.

Succes!

 

 

[AnneB]

Zelf heb ik geen volkstuin-ervaring, maar zoals Patrijs aanhaalde: ik zie in de buurt veel verschil tussen de netheid en strakheid van verschillende tuincomplexen. Ik kan me best voorstellen dat er tuinen zijn waar men meer behoefte heeft aan opgeruimdheid en de rust hiervan.

Ik zou dan ook de moeite blijven nemen om rond te zoeken. Het zou zonde zijn als het er wel is maar je het misloopt! En wie weet is er op een slordige tuin ook erg behoefte aan meer structuur, maar lukt het op een of andere manier niet en kun je hierin juist een belangrijke rol spelen voor het hele complex. 

[Jorg]

Lees dit bericht nu pas (dank anneb voor het ophalen). Rorror, je gaat er echt heel veel plezier van hebben zo'n volkstuintje. Bij ons op het complex heeft iedereen een andere teeltstijl. Rommelig (inclusief diverse spullen er naar toe gesleept), creatief of praktisch. Echt storen doe ik er mij niet aan, mijn afgebakende 100 m2 is mijn focus. Die gezellige praatjes zijn er toch en soms haal je ook nog wat inspiratie uit de teeltstijl van anderen. Kortom: proberen!