Hmmm...ik wilde de resten van mijn oregano gisteren verwijderen zag ik dat een klein deel toch weer aan het opkomen was....soms moet je gewoon geduld hebben dus )

 

 

MVG

 

 

Danuta

Mijn rozemarijn was zo lelijk geworden dat ik van de week een nieuwe heb gekocht. De oude leefde nog wel, maar echt nauwelijks.

 

Van het najaar heb ik van een berg in Italie een paar stekjes genomen van een rozemarijn. Het is daar koud en schraal in de winter, dus ik hoop dat deze stekjes heel erg winterhard zijn. Tot dusver zijn ze nog maar heel klein en zijn 5 van de 8 zich ook echt aan het ontwikkelen. Ben benieuwd of deze het goed gaan doen! Heb er ook wel een geschaafde knie aan overgehouden, dus hoop dat ze het goed gaan doen

 

Van de zomer ga ik weer naar dezelfde plek, kijken of ik nog wat mee kan nemen. Deze keer wel iets betere schoenen aan doen

 

Mijn wilde oregano en de kruiptuim heeft de winter wel overleefd. De kruiptijm niet spetterend, maar die ziet er met de dag beter uit.

 

Ik ga van de winter wel met vliesdoek wat beschermen, begin nu wel erg gehecht te worden aan mijn plantjes!

Mijn oregano heb ik 2 weken terug doorgestoken hij was veel te groot geworden de stukken die eraf kwamen heb ik aan de zijkant van de moestuin geplant net langs de pad.

Ik heb al jaren de zelfde tijm plant.

Alleen de rozenmarijn heeft de winter niet overleefd dat plantje had ik nog niet zo lang mijn vorige rozemarijn (op stam) heb ik jaren gehad ik heb hem ooit weggegeven (weet niet meer waarom).

Mijn Thymus coccineus - soortjes ( de hele lage ) zijn echt prachtig teruggekomen.

 

Hier zijn de meeste gewoonweg drooggevroren (zo bruin als wat). Van Thymus Coccineus (Creeping Red, Purple Beauty en Pink Chintz) blijft nauwelijk her en der een blaadje over. Ook de Thymus Serpyllum Albiflorus is zo goed als dood.

De gewone Serpyllum en de Tabor daarentegen lopen terug uit alsook de Thymus Citriodorus type Lammefjord.

De Minor en Elfin daarentegen hebben flink stand gehouden.

 

Van de rozemarijnen (en er staan er hier nogal wat) is er een opgaande compleet dood, de andere hebben her en der wat vriesschade. Van de kruipende heeft een Prostatus en alle Capri het overleeft (eentje zonder vriesschade, drie met schade), een Corsica van de twee leeft nog, de andere is het hoekje om.

 

Mijn gewone tijm. kleine struikjes, hebben deze winter echt heel erg geleden van vooral de doorstaande vorst-winden.

Ik had 6 struikjes staan. Hier foto's van het struikje wat er het slechtst aan toe is, en 1 struikje die vrijwel volledig hersteld is. 2 struikjes zijn reeds verwijderd, daar gebeurde echt niks meer.

 

Moet ik er bij zeggen dat in alle struikjes niets maar dan ook echt helemaal niks groens meer zat in april. Ik denk dat ik de 1e ( de slechte dus ) alsnog weg haal.

 

 

Salie heb ik afgelegd en gezaaid, lukt alletwee.

Afgelegde salie;

 

En de gezaaide;

 

Dit is de oude struik, die heb ik moeten verplanten wegens te weinig plaats;

 

Rozemarijn heb ik gestekt en dat lukte redelijk gemakkelijk, kerrie iets moeilijker;

Hier twee stekken van rozemarijn en kerrie, twee jaar oud;

 

Tijm heb ik ook gestekt, ook twee jaar oud nu;

 

Verder had ik alle kruiden moeten verplanten, eentje, de marjolein heeft de winter niet overleefd, alle andere wel.

Voor TS: is het al gelukt nieuwe Rozemarijn te krijgen? Zo nee dan heb ik binnenkort veel stekjes. Lees mijn topic dat mijn man de rozemarijn gesnoeid heeft.

Mijn Thymus coccineus - soortjes ( de hele lage ) zijn echt prachtig teruggekomen. zagen er zo goed als dood uit een paar weken terug. Gewoon niets mee gedaan en staan nu als geheel nieuw fris en fruitig. Heel mooi. De gewone tijmen ( struikerig ) zijn niet dood, maar zo lelijk inmiddels, dat ik ze maar ga weghalen.

 

Denk dat ook beter langer had gewacht om de verdorde takjes van de kleine kruiptijmpjes weg te snoeien. Sommige zoals de Purple Beauty zien er nu weer uit alsof er niks aan het handje was. De Serpyllum Albiflorus daarentegen ziet er best zielig uit...

 

Wat ik niet goed snap is waarom je gewone tijm zoveel last heeft gehad van de vorst.

Hier in de tuin heeft die absoluut geen schade geleden.Het is wel duitse wintertijm die ik staan heb maar ook de uit Italie afkomstige compacte tijm had geen sporen van schade.

Niet afgedekte citroentijm wel maar die is er nu alweer flink bossig.

De Praecox Pink Chintz is dan wel weer helemaal verdwenen...

 

Heb je overigens ook Serpyllum (wilde tijm) in de tuin?

 

@Marinus De gewone tijm die ik heb staan ( ook echt wel voor de pluk ) is een onbenaamde. Houterige pokkedingen eerlijk gezegd en moeilijk fris en mooi te houden ( mijn tuin is gewoon te nat en te koud ) en heb ik ook niet met echt veel zorg gewoon in de tuin gezet. Mijn tuin is vooral erg open. Deze winter met die aanhoudende noorden-winden was gewoon te veel denk ik.

 

De Thymus serphilum heb ik in N-Fr in grote hoeveelheden op de mergelheuvel achter het huis. Hele plakaten, eigenlijk een weiland vol. Nog niet aan toe gekomen daar een stukje van in mijn huidige tuin te plaatsen.

@Bit:

 

Nog niet aan toe gekomen daar een stukje van in mijn huidige tuin te plaatsen.

 

Serpolet is niet makkelijk om zo maar te verplanten, ettelijke natuurlijke afleggers zorgen er voor dat je al echt een flinke pol van een halve meter doormeter moet uitspitten . En dan is het nog maar de vraag of ie de transplantatie overleeft.

 

Een weide met wilde tijm, als dat niet een god in Frankrijk gevoel is......

Rozemarijn & schrale grond.. Ok, geen probleem!

Ik geen voeding meer geven.. Maar m'n plantjes werden toch wel erg geel. En ook erg kaal..

Toen toch maar eens wat voeding gegeven (gewone universele korrels voor de border, tuin, moestuin) : de plantjes zijn weer diep groen.

 

 

Hmm, "schrale grond" nooit te letterlijk opvolgen

Dat kan aan de zuurtegraad van de bodem te wijten zijn.

Rozemarijn en tijm (en alle andere kalkminnnende planten) krijgen in de lente in flinke portie gedroogde koe en kippenmest.

Als langdurige voeding (enkele jaren lang) raad ik lavakorrel aan

Dat verbetert ook merkbaar de bodemstructuur. Pas een drietal weken later strooi ik dan kalkkorrels op basis van zeeschelpen + magnesium.

 

Nu overkomt het ook wel eens dat er een rozemarijn tussen staat die maar niet wil. Die spit ik dan uit en meestal blijkt dan de wortels veel te nat zijn.

 

Inmiddels midden in de winter staan de struikjes tijm ( de Thymus vulgaris ) er prachtig bij. Zo goed als dood leken er een aantal in april, na die lange winter, met nauwelijks iets groens er meer aan. Nu zijn alle struikjes mooie lage pollen, fris en breed. De vrijwel dode ( leken ze ) struikjes heb ik begin mei wel gekortwiekt tot bijna geheel kale dingetjes met bruine takjes van max 10 cm lengte. Die pollen zijn nu even groot als het ene struikje wat toen nog wél groen was.

 

We krijgen nog winter natuurlijk, maar regeneratie-vermogen is best groot dus. Bij een niet te late lente gaat medio april de schaar er weer in. Dat scheelt wel bloei natuurlijk; ik zou het kunnen doen gelijk in of net ná de bloei. Ik zie wel.

Ja, dat is dan wel weer het voordeel aan zo'n zachte winter. Alle kruiden die normaal gesproken niet zo goed tegen vorst kunnen, staan er nu nog altijd springlevend bij. Jammer eigenlijk dat ik geen foto heb van de dode kruidentuin van vorige winter. Zou een mooi contrast geven met een foto van nu erbij.

Hoi,

 

Zou een mooi contrast geven met een foto van nu erbij.

 

En of.

Einde winter vorig jaar (of was het toen al lente eigenlijk?) was het niet om aanzien. Ik was een inzinking nabij....

 

En toch, zoals Bit al aangaf, is het meerendeel er toch nog goed doorheen gekomen. Hopelijk passen ze zich niet al te snel aan, aan onze "tropische" winters....

 

Vorig jaar nooit zo'n winter meegemaakt als toen en nu net het tegenovergestelde. Het lijkt er meer en meer op dat we geen "opwarming" van de planeet hebben maar eerder een totale ontreddering, niet?

 

En die verdomde rozemarijn blijft maar bloeien. Foei, foei, foei...