Update geplaatst door Bit
· 13602 weergaven
Naast dat ik gek ben met mijn Delphiniums, ben ik ook een rozengek.
Mijn tuin in N-Fr telde 120 soortjes rozen van de meest uiteenlopende soorten, maar vrijwel allemaal op geur uitgezocht. Die tuin op afstand is er nog steeds, maar omdat ik daar zo weinig ben, is er veel verdwenen van al die pracht. Tijdens mijn laatste bezoek daar, viel het me nog eigenlijk méé !
Mijn tuin hier is natuurlijk een moestuin. Maja; het verlangen blijft: ook hier moeten meer rozen komen. Helaas pindakaas voor de bonen of de worteltje; de rozen nemen ruimte
Vorig jaar heb ik een aantal rozen aangepoot op een 'over-hoekje' in tuin2. Dit jaar langs de sloot het gronddoek verwijderd wat daar 2 jaar gelegen heeft tegen al de zooi die daar stond toen ik de tuin overnam.
In het vroege voorjaar daar ook een aantal rozen gepoot. Grotere klimmers en ramblers, zónder steun; ze mogen daar hun gang gaan. Wat teveel gaat worden snoei ik gewoon weg. Ze mogen straks de sloot in buitelen, ze zien maar.
In die rand ook 2 Isaac Pereire's gepoot. Beetje naast elkaar, mag dat een grote bos worden ( 1 is wat weinig: ding is nogal een stakerige groeier ).
Hij ( zij dus ) bloeit nu.
Ik heb hem ook in de tuin in Fr. Ik móést hem hier ook hebben. De geur ( hij staat langs het pad ) is onvergetelijk. Eigenlijk op een manier zoals ik de appelbomen in de tuin vind geuren, de lathyrus, de tuinbonen, de munt, de salie, de lavendel: allemaal hoogtepuntjes in de tuin op verschillende tijdstippen in het seizoen.
Deze geurt zoals hij er uit ziet: schandalig ! bijna te vulgair voor woorden. Maar nee, nee: niks echt plat. Geen amerikaanse wijn met cola-effecten, maar een hoge Côte Rotie. Jammie jammie.
Ja ja, ik weet het. Het heeft weinig, eigenlijk niets, met de moestuin te maken. Boeit mij wat.
( ik laat Jet of Piroska mij nog wel eens uitleggen hoe ik van de bloemblaadjes een goede jam kan maken of iets. )
Aanbevolen reacties