Platte tekst
Vandaag ben ik weer in mijn tuin bezig geweest en het voelde redelijk. Dat komt omdat er maar drie mensen mij hebben aangesproken waarvan 1 Poolse was en het gebrekkige taal mij juist helpt. En ik merk dat dit voordelen en nadelen heeft. Zo was er eergisteren iemand bij mij op de tuin die met haar dochter langsliep en vertelde dat haar dochter PDD-nos, add en autisme heeft. Het vreemde is dat je het ook letterlijk kunt zien en dat ik dan wat in paniek raak. Ik probeer zo goed te reageren als ik kan, maar ik kan echt niets met kinderen.
Ergens doet het soms zeer dat de voorzitter van de tuin vroeg of ik midden in de nacht bezig ben, en begrijp het ook wel. Het klopt dat ik voor dag en dauw in de tuin bezig ben zodat ik geen mensen tegen kom. Maar het leverde wel een prachtige foto op toen ik weer naar huis ging:
vandaag zag ik dat de eerste trossen aan de rode bes zitten en deze is al meer dan een jaar oud, en dan denk ik aan eten. Het ergste is dat als ik in de vroege ochtend naar de tuin ga dat ik de hazen/konijnen dan ook wil opeten. Ik heb geen foto gemaakt terwijl ik het wel wou doen, maar durfde niet meer van de bessen. Was bang dat het te vroeg zou zijn en niet klopt.
Mensen beginnen mij wel steeds meer hulp aan te bieden en zeggen zelfs letterlijk ik wil je wel helpen zodat je het onkruid de baas kunt worden. Ik krijg steeds meer advies van iedereen en toch val ik vaak stil en weet dan niet hoe ik moet reageren. Ze lopen dan meestal weg en toch begint het ergens wel duidelijk te worden dat ik mijn best doe. Ze willen mij gereedschap lenen en bieden mij best wel hulp aan.
Waar ik nog wat moeite mee heb is om uit te leggen waarom ik wat "bakken/kaders" in mijn tuin heb. Vrijwel niemand heeft dit en het voelt lastig om te zeggen dat dit veilig voor mij is. Ik mompel het nog steeds weg onder de uitspraak; maar ik heb extreem veel onkruid en zo kan ik bewust specifieke kaders met schone grond vullen.
5 Comments
Recommended Comments