Zo tussen kerst en oud en nieuw lijkt er weinig op de moestuin te gebeuren.

Er komt eens iemand om een maaltje boerenkool of er wordt wat met mest gewerkt.

 

Ook ik haal regelmatig een paar kruiwagens mest, gooi wat op de composthoop die langzaam inzakt of verspreid wat over de stukken die nog gespit moeten worden.

 

 

Maar als je zo bezig bent zie je dat het zachte weer na de kerst toch voor wat leven zorgt.

Ik snoei twee dagen en zie dan dat de hazelaar bijna gaat bloeien.

 

 

Ook in mijn kasje zie ik wat. De in een kratje gelegde tuinbonen komen boven.

 

 

Ook de preizaadjes kiemen nu.

Ik heb gewoon de hele bloemschermen met het zaad wat er in zit in een kratje gedaan.

Af en toe krijgen ze een restje thee.

 

 

De eerste knoflookjes komen ook nog net voor het nieuwe jaar boven.

 

 

 

Ook op de vollegrond komen onder de cloches de Aguadulce tuinbonen boven.

Ik heb ze later gelegd als vorig jaar in de hoop dat ze klein genoeg blijven om onder de cloches te overwinteren.

Ik hoef ze dan bij matige vorst verder niet te beschermen tegen de koude wind. Dat scheelt weer werk.

 

 

 

Veel planten die er nog stonden hebben een tik gehad van de ene dag met koude oostenwind en de matige vorst.

Er stond nog veel rucola die verdroogt is. 

De bieslook ziet er ook niet meer uit.

 

 

En de rijen snijbiet zijn deels versnotterd.

 

 

 

Ook de N-Z spinazie die nog zo mooi in de lage kas en de helft van de platte bak stond is net bevroren geweest.

En dan houdt het snel op.

 

 

De ramen kunnen er nu af en de spinazie kan bij de compost.

Het zal zo'n beetje het laatste groen zijn van afgelopen seizoen.

 

 

Ik begin met opruimen en spitten in de platte bak, waarvan ik de ene helft al had gedaan ook  de andere helft kan nu vol geplant en gezaaid.

Nog wat regen er overheen en dan weer snel dicht en hopelijk gaat alles aan de groei.

 

 

De lage kas is later aan de beurt, daar is de grond nog erg droog en die moet eerst goed doorspoelen.

Als dat gebeurt is had ik de voorgetrokken tuinbonen dit jaar daar bedacht.

 

De nu lege lage kas:

 

 

De platte bak gaat raam voor raam.

Mesten, spitten, planten en zaaien en als laatste nog de ramen wassen voor ze er weer op gaan.

Ieder beetje zonlicht is nu welkom.

 

 

De laatste kleine witlofpennen gaan er in net als de wortels van de selderijplantjes die nu hopelijk nog wat blad gaan geven.

Ik zet wat Wonder van de vier Jaargetijden sla en wat Little Gem sla.

 

 

Ik zaai weer veldsla, rucola en sterrenkers.

 

 

Ook radijs krijgt een plekje.

 

.

 

Ik pot wat bieslook op om voor te trekken en zal eens kijken of er nog wat raapstelenzaad en koolzaad is.

Het gaat hier allemaal weer beginnen.

 

De plantjes die ik eerder zette aan de andere kant van de platte bak zijn aangeslagen en ze zijn heel langzaam aan de groei.

 

 

Binnen wordt er lekker gekookt. Weinig van de tuin tenminste weinig verse groenten.

In deze cannelloni zit nog wel wat vers spul.

 

 

Maar in het panna cotta toetje zit naast witte chocola ook een saus van eigen aardbeien.

 

 

Ook is van de aardbeien ijs gemaakt, samen met een restje rabarbermoes uit de vriezer.

 

 

We eten de tuinbonen en doperwtjes die de afgelopen zomer zijn geoogst.

 

 

 

En op de tuin drink ik alweer de eerste Marokkaanse muntthee van onder glas in mijn kasje in de zon.