Deel 1 ging over 4 oude rassen abrikoos. De eerste soorten die ik plantte. Door de unieke informatie, geen kenner in onze lage landen dan hij!, van medeforumlid Windindewilgen en van vrienden ben ik intussen veel meer over abrikozen te weten gekomen. Abrikozenbomen zijn nauwelijks te koop en de paar die je hier of daar kunt kopen zijn bijna altijd de paar oude rassen die, niet commercieel, maar wel vrij algemeen bij boerderijen e.d. al lang geteeld werden. Dat er in abrikozenrassen een enorme vernieuwing, verbetering en uitbreiding heeft plaatsgevonden is geheel aan Nederland en Vlaanderen voorbij gegaan, lijkt het. Intussen zijn er enkele kleine kwekers/verkopers (zoals Eetbaargoed of De Zoetewei) die enkele nieuwere rassen verkopen....maar je moet daarvoor al echt zoeken. 

Gestimuleerd door ervaringen van mensen op o.a. dit forum (Persica, Yuras) ben ik in eerste instantie - ook vanwege beperkte middelen - van goede rassen pitten gaan zaaien. Helaas heb ik een heel aantal al  grote bomen in mijn oude tuin moeten achterlaten, maar een aantal kleinere heb ik succesvol kunnen verhuizen of vanuit pot kunnen aanplanten in mijn 2 nieuwe tuinen. Voordat die gaan dragen, zal nog wel enkele jaren duren. Daarnaast heb ik, omdat ik zo veel van mijn collecties verloor en intussen ook wat op leeftijd begin te komen, mezelf afgelopen winter getroost met een aankoop in Tjechie van bomen, waaronder ook een paar abrikozen. De prijs van een abrikozenboompje ligt daar rond de 10 Euro omgerekend en er is een collectie van wel 70 nieuwe rassen. Op grond van de beschrijvingen heb ik gekozen voor rassen die goed zouden moeten kunnen in perifere gebieden (ons klimaat is voor abrikoos te nat en vochtig en naast het risico van ziekte daardoor, neigt een boom tot vroeg uitlopen en dat geeft ook weer nachtvorstgevaar, hoewel er ook weer rassen zijn die wat vorst ook in de bloei verdragen. Kou deert ze echt niet want een abrikoos verdraagt gemakkelijk -35 graden). Daarnaast is een wat vroegere rijping wel gewenst omdat ze hier niet altijd de optimale warmte krijgen om anders goed te rijpen. Van de gedachte dat abrikozen vooral beschut moeten staan en alleen op de heetste plekken wat brengen, ben ik al teruggekomen...hoewel ook dat  net als bij bijvoorbeeld peren, ook sterk rasafhankelijk is. We zullen het zien....maar de uit zaad opgekweekte boompjes en mij nieuwe aankopen zullen duidelijker maken wat kan en niet kan op meer en minder beschutte plekken. Dit zijn de rassen die ik kocht of als enting heb staan:

Leala, Garden Aprigold (een dwergboompje), Harogem, Early Blush, Compact, Early Orange en Tsunami.

Over 1 abrikozenboom in onze achtertuin heb ik nog niets gezegd. Een jaar of 6 geleden voor 5 Euro als verwaarloosd overschotje uit een Gamma-filiaal meegenomen, omdat op het kaartje stond dat het een dwergabrikoos zou zijn, De enting of oculatie bestond uit een stuk grillig ouder hout op een veel fijnere onderstam. Ras verder onbekend. Nog nooit zo een hard groeiende abrikozenboom gezien. Een kleine 2 jaar geleden is er bij een vroege herfststorm ongeveer 2/3 deel uit gebroken, scheur is onderaan in de stam nog duidelijk zichtbaar, en het overblijvende stuk  met een paal wat rechtgetrokken. Afgelopen winter hier de afspraak gemaakt dat als deze dit jaar niet zou bloeien, hij geruimd zou worden en alvast het nieuwe , in Tjechie gekochte wel dwergboompje Äprigold"als vervanger op een meter of 2 geplant. En zie: Dit jaar een rijke bloei en sinds een week, nu bijna klaar, oogsten we lekkere abrikoosjes zo groot als een pingpongbal. De smaak is zoet, maar een klein lekker zuurtje is fijn. Steen laat in rijpe toestand zeer makkelijk los.  Opbrengst schat ik op een kilo of 6 en de oogst is bijna klaar. Behoorlijk vroeg ook en dat in Nederland......

De kans dat iemand weet welk ras dit zou kunnen zijn is heel klein.

Hier wat foto´s van verleden week en van de vruchten.