Het zijn weer twee mooie zomerweken geweest.

Twee hete dagen, veel zon en maar een paar druppels regen.

 

Ik ben verder gegaan met het rooien van de late aardappels, voornamelijk de late Texla's  en de middellate Dunastar een nieuwe soort.

De planten lopen terug door de droogte en elke dag rooi ik een aantal planten, laat ze drogen, haal het zand er af en sorteer ze.

Ik moet op jacht naar bananendozen om ze op te kunnen slaan want de eerder geoogste vroege aardappels zijn nog niet op.

Nog nooit had ik zo'n overvloedige oogst.

 

Bij de Texla's zijn de meeste aardappels zijn niet zo supergroot als bij de andere soorten maar elke plant geeft wel veel aardappels.

 

 

 

De kleintjes gaan apart om snel op te eten, de grote worden opgeslagen voor de winter.

 

Soms kom je dan een vreemde aardappel tegen onder de grond:

 

 

Een rugstreeppad is weggekropen in het zand onder de aardappels om de droge tijd te overbruggen.

Boos en verstoord kruipt hij weg, gelukkig heb ik hem niet geraakt met de spitvork.

Vroeger zag ik ze vaker op mijn tuin, nu al zeker tien jaar niet meer sinds er huizen zijn bijgebouwd schuin achter mijn tuin.

 

 

De aardbeien heb ik maar laten gaan. De stekken groeien amper in het droge zand en in gieten heb ik geen zin.

Een mooi klusje voor later.

 

 

Toch groeien ze langzaam verder en ze geven nu elke dag een extra na oogst van (minder smaakvolle) aardbeien.

 

 

Ik oogst de laatste mooie suikermaiskolven.

 

 

Het meeste gaat de vriezer in voor de winter.

 

 

Er is nu immers eten genoeg van de tuin.

 

 

Genoeg om voor een week vers mee te nemen met de camper. 

 

 

 

 

Bij terugkomst moet er weer opgeruimd worden.

De kas is overgenomen door de planten.

 

 

Oogsten en opruimen dus en dan verder met de aardappels,

 

 

Je kan precies zien wie er een tijdje niet is geweest.

Ook bij mij liggen ze nu, afgekeurde courgettes, te groot en droog geworden al zouden deze nog net in een soepje kunnen.

 

 

Een teken dat de zomer over haar hoogtepunt heen is ondanks het nog warme weer.

 

 

Ik moet ook weer wat gieten, maar doe dat alleen als het hoognodig is.

Zoals bij de slaplantjes voor de herfst.

 

 

En bij de nateelt van sperziebonen die nu bloeien en de eerste boontjes aanmaken.

 

 

 

En de te laat gelegde bonen en radijs.

 

 

 

En natuurlijk de pepers en paprika's onder open glas.

Er begint gelukkig al wat te kleuren want de avonden worden nu snel korter.

 

 

Door de koudere nachten is er nu 's morgens genoeg dauw om wat onkruid te laten kiemen op de lege stukken grond.

Er kan dus weer geschoffeld worden.

 

 

En daarna weer door met de aardappels.

Er tussen staat nu veel onkruid voor op de composthoop.

 

 

 

 

Veel wat er staat groeit maar langzaam door de droogte. Ook heeft het concurrentie van de zomerpostelein en N-Z spinazie die er tussen is komen groeien.

 

 

Hier schoonmaken is de volgende klus en dan water geven en oogsten, de eerste andijvie is al bijna groot genoeg.

 

 

De  tomaten kan ik nu om de dag oogsten. Ik heb ruim dertig planten en de meeste geven nu oogstbare vruchten.

 

 

 

De kleine wilde tomaatjes met wat Moneymakers.

 

 

Hup, de oven in.

 

 

Ook de meloentjes zijn nu goed.

 

 

En dan zijn er natuurlijk nog de trouwe leveranciers zoals de bieten.

Er zijn er wat geschoten door de droogte maar er staat genoeg.

 

 

Cilinders en ronde kroten.

 

 

De pompoenen gaan ook niet meer zo hard door de droogte.

De oude bladeren worden sleets maar daar zijn de bessen al rijp.

 

 

 

Aan de jonge kant van de plant gaan ze nog wel langzaam door met groeien en vruchten aanmaken.

Ik tel er nu meer dan een dozijn, dus genoeg voor de winter,

 

 

 

Er zijn vroege druiven, appels en flinke frambozen, al geven die nu niet zo veel, precies genoeg om gelijk te kunnen opeten.

 

 

Ik heb nu het nog droog is ook de tachtig maisplanten geruimd.

Altijd weer een klusje maar nu is het klaar.

Niet alle planten hebben kolven gegeven maar zelfs de kleinste planten doen hun best om voor nageslacht te zorgen.

 

 

Een maiskorrel, maar hij was wel lekker.

 

 

 

De herfst komt er nu aan, tijd om op te ruimen en de platte bak aan te pakken.

Het weer wordt weer zachter en misschien komt er nog wel een buitje....