Ik heb altijd erg veel moeite met kiezen. Zal ik dit of zal ik dat.... Is deze beter of moet ik toch die? Ik heb dat al heel lang en ik weet inmiddels dat de meeste beslissingen eigenlijk altijd wel loslopen. Het komt wel goed.

Die besluiteloosheid is niet zo bevorderlijk als je een moestuin hebt. Er zijn namelijk zo verschrikkelijk veel soorten groenten, vruchten, knollen en zaden van vanalles en nog wat. En te weinig tijd en vaak niet genoeg grond.

Het gevolg is dat ik, met name met de Solanum familie nogal eens uit de bocht vlieg. Teveel soorten, teveel kleuren, smaken en godbetert ook nog SHU! Maar ik wil wel heel veel proberen. Peulvruchten zijn mijn tweede achilleshiel. 

De eerste gezaaide batch van 9 januari heb ik vandaag verspeend in bekertjes. 10 verschillende variëteten, er volgen later nog veel meer.

Dit waren grotendeels Capsicum chinense met een paar baccatum erbij. Chinense zaai ik het vroegst omdat ze naar verluid de langste periode tussen ontkeming en vruchtrijping hebben.

Plantjes zien er goed uit en ze staan nu onder mijn nieuwe lampen op mijn nieuwe rek op de zuid-vensterbank. Van de vijf plankjes bleven er maar drie over na het plaatsen van de lampen, want ik had me wat verkeken op de afstand tussen plantjes + potjes + lampjes.

Die lampjes zijn ook behoorlijk fel en ik schrok er gisteravond na de schemering wel van toen ik naar buiten keek. Bijna net zo erg als de sensor-bouwlamp van de overburen. De hele voortuin staat in het licht!  Maar de mijne gaat na 20.00 uit 😇

Deze lampjes ben ik wel blij mee. Vier led balkjes die onderling verbonden kunnen worden met connectors of kabeltjes. Helaas maar één aanvoersnoer. Maar ze verlengen mooi het daglicht en lichten bij op de donkere en grijze dagen.

De volgende keuzestress gaat over de tomaten, heb heel veel soorten, maar een stuk minder ruimte, dus ik moet dan weer kiezen...😞 Gelukkig heb ik nog wat tijd.