weknow

Leuk dat je zo veel vertelt over jullie zelf, Robert. En zo veel interessants te lezen op je blog! Maar het leukste vond ik dat jullie nog maar heel onlangs weer mama en pap geworden zijn!

@ powerlite Dank je voor die info! (Maar waar heb jij die beschikbaar? Via de website van de proeftuin kan ik dat echt nergens vinden.......)

@ Sugar. Helaas wordt de website van de kruisbessenproeftuin al enige jaren nauwelijks bijgehouden. Data voor cursussen enz. zijn op zijn best uit 2014. Ik ken het, is niet ver van hier. Informeren naar mogelijkheden per email werkt wellicht wel. http://www.proeftuin.info/Nl/INF/proeftuin.php @ Neman. Mooie druivenstruiken in uw kas! Kruisbessen en aalbessen is heel veel makkelijker dan druiven voor zover mijn ervaring. U bent zeker eens welkom, maar stel u er niet te veel van voor (Ik denk dat bij mensen als Sugar en Powerlite veel meer te zien is!) en dan kunnen we beter via een PB verder afspreken.

België is groot. Ik herken je vraag Neman, omdat ik me precies hetzelfde afvroeg en gezocht heb en een aanplant van kleinfruit in een soort haagvorm probeer aan te leggen. De tip die ik je kan geven is om ergens bij jou in de buurt een ecologische zelf-fruitpluktuin te zoeken. Die zijn er diverse in Vlaanderen. Daar staan aalbessen, kruisbessen en ander kleinfruit - voor zover ik het op diverse plekken zag -in grote aantallen als hagen aangeplant op korte afstand van elkaar omdat het makkelijk plukt, makkelijk te onderhouden en verzorgen is en per oppervlak de beste opbrengst geeft. Daar kun je met eigen ogen zien hoe die struiken onderhouden en ook gesnoeid worden en ook aan de tuinder eventueel vragen hoe hij/zij de snoei aanpakt. Zien is zo veel makkelijker dan beschrijven. Dit zijn er een paar die ik ken. Maar er zijn er meer.... http://www.aveschootshoeve.be/wp/ http://www.tgoedterheule.be/index.php/nl/ http://o-bio.be/ Het basis-idee is dat je op verschillende hoogtes korte zijtakken laat ontstaan en deze naar links en rechts buigt en horizontaal aanbindt waar aan het fruit kan hangen...beetje afhankelijk van fruitsoort 3 a 5 zijtakken per plant. Per jaar laat je de hoofdstam beperkt groeien...een 50 cm. ongeveer als vuistregel...de rest kort je in en snoei je weg. Als de struik op lengte is...bij jou ca. 1.80 m als ik het goed begrijp....verjong je elk jaar en het te veel snoei je weg. Meestal zullen struiken op jong hout dragen, maar er zijn ook soorten waar je beter het 2 jarige hout voor vruchten aanhoudt. Veel snoeien zodat alles open en luchtig blijft bevordert de groei en gezondheid.

Moeilijk te zien omdat juist de knoppen niet zo scherp zijn op de foto's. Ik durf er dus niet mijn hand voor in het vuur te steken.... Ik denk bijna allemaal bladknoppen te zien, maar op de onderste foto ongeveer in het midden op 1/4 van onder...dat zou een bloemknop kunnen zijn. Die zijn wat meer lang gerekt en spitser en zitten vaak met 2 a 3 samen in een soort trosje.

Tenzij het je om een mooie oude sierlijke boom te doen is (en niet om een goed dragende gezonde kersenboom) zou ik persoonlijk weinig of geen geld uitgeven aan dit avontuur. Een gezonde jonge boom van een gekend en goed ras koop je als laagstam voor ongeveer 12 Euro als wortelgoed nu en levert binnen 2 jaar vruchten, kun je bovendien vormen naar eigen inzicht en heeft 99% slaagkans. Het verhaal van Persica is maar al te waar. Als je fruitbomen verplant is snoeien zeker nodig omdat hoe dan ook het wortelgestel wordt beschadigd en je een evenwicht moet houden voor een gezond groeiende boom tussen groei en bloei. Voor een kersenboom moet je dat snoeien uitstellen tot het voorjaar (vanaf mei na de bloei of nog iets later in juli-augustus voor het ingrijpendere werk) omdat in de wintermaanden snoeien heel veel kans geeft op schimmelaantastingen.

Huisjesslakken helpen weer tegen naaktslakken.

Als ze jou daar zien wieden, durven ze niet te komen. Maar serieus....theoretisch kan het, maar eerlijk gezegd maak ik me daar niet druk om en is krampachtige vrees voor "er kan een beestje komen" niet nodig. So what als net op die paar uurtjes enkele mineervliegjes binnenkomen.......? Dan is er misschien 1 preitje een beetje aangetast.

Ja en ja. Maar het micro-klimaat eronder wordt wel warmer (o.a. wind wordt tegengehouden) wat vaak gunstig is, maar voor sommige gewassen misschien ook niet. Nadeel is ook dat je af en toe het weg moet nemen om te kunnen wieden enzo. Dus wel slim om het wat handig aan te leggen, zodat je er wel nog bij kan. Zelf bouwen met bijv. pvc-buis of een verplaatsbare houten constructie kan...kijk eens rond. Oude tentstokken van een koepeltentje zijn ook handig. Niet zo duur en kant en klaar is bijvoorbeeld dit op de markt...hier staan ze voor folie, maar werken juist met gaas heel prettig. https://www.zaadhandelvanderwal.nl/nl/shop/zaaihulpmiddelen_kweekkasjes/sub,2/pid,2540/tunnelbuis_bogen Ik vind ze handig omdat je de breedte en daarmee de hoogte eronder zelf kunt bepalen en door de poten vrij dicht bij elkaar te zetten, zelfs een 80 cm. hoog (kolen) je gaas kunt zetten. Je kunt ze gewoon een 30 cm. diep in de grond steken en dan staan ze stevig. Ik leg het gaas dan rondom vast met wat bakstenen of houten/metalen palen waardoor het gaas snel aan een zijde even weg te klappen is als je eronder wilt. Bij sommige gewassen (aardbeien, wortelen, sla of fruitstruiken bijv.) zijn bogen niet eens echt nodig. Ik leg het lichte (Ikea-)gaas er losjes overheen of pak een struik of boompje (kersen!) gewoon enkele weken in met het gaas. Vogels kunnen er niet in verstrikken zoals met een aardbeiennet.

In de spit-benadering wel omdat aardappels een wat kruimelige grond achter laten. Maar in diezelfde benadering moet je de grond ook steeds omwerken, spitten of freezen, om ze bewerkbaar te krijgen. Dan heb je enkele maanden een schijnbaar losse grond en dan slaat hij weer dicht en is alle gewenste structuur weer weg. Grond wordt hier gezien als gesteente (klei, zand enz.) en planten groeien er nog door de kunstmest die je overvloedig toedient. Het effect hiervan is een steeds verder gaande uitmergeling van de bodem, erosie, wegspoelen, verslemping, dichtslaan en snel teruglopende vruchtbaarheid en een gevecht tegen de bierkaai. (Een enorm probleem in de landbouw waar het roer intussen echt is omgegooid). In mijn ogen is deze benadering dus volkomen achterhaald en on-zinnig. Een blijvend (!) echt goede structuur krijg je door je bodem te voeden met organisch materiaal en door zo weinig mogelijk in de bodem te gaan woelen en te zorgen voor dat een goed ontwikkeld bodemleven dat het werk doet. Dan heb je zo een aardappel-truc niet echt nodig en kun je gewoon alle gewassen in - aanbevolen - een verstandig wisselteeltplan verbouwen. Veel minder werk en gewoon betere resultaten (en een enorme verlaging van milieulasten).

Ja, je hebt een zwakgroeiende onderstam nodig. (Hoewel met goed snoeien en een zwakgroeiend appelras ook veel kan) Hier kun je onderstammen per stuk kopen of bestellen: http://www.fruittuin.com/webshop.php?lijst=02.%20Fruitbomen

Valt wel mee. Een dosis vorst doet ze goed, maakt ze sterker tegen aantastingen in het voorjaar en bevordert de bolvorming later. Te vroeg planten geeft geen winst, de planten groeien dan al te sterk voor de winter...het loof sterft grotendeels weer af tijdens de winter...en in het voorjaar loopt het weer uit met als gevolg dat de voedselvoorraad in de bollen al ver verbruikt is. Door later (november) te planten maken de bollen vooral flink wortels en lopen een beetje uit....waardoor ze in het voorjaar echt kunnen groeien en vanaf mei of zo flinke bollen kunnen aanmaken. Wat dit kwakkelweer betekent???? Ik hoop zelf toch op nog wat echte winter in januari of februari voor de knoflook (en de tuin in het algemeen).

Hoe groot zijn je planten, Deborah? Op zich is pawpaw winterhard...maar de vraag is even of dit voor jonge zaailingen ook al geldt.....? Waar kocht je je planten?

Hoe lang verteren duurt kan ik moeilijk inschatten voor jouw situatie en specifieke houtsoort. Hier in onze siertuin hebben we jarenlang boomschors op paden gebruikt en sinds enkele jaren is dat houthaksel. In de bostuin gebruik ik grote hoeveelheden hakselhout van alle voorhanden houtsoorten of gebracht door een groenbedrijf. Na ongeveer 2 seizoenen begint dat allemaal zo ver te verteren dat het weer eens wordt aangevuld. Wat er dan overblijft is een laagje molm-achtig spul, maar een groot deel wordt ook door wormen en zo in de bodem getrokken. Er ontstaat geleidelijk, in de loop van jaren, een soort rulle potgrondachtige substantie als bovenlaag in de bodem omdat de zware klei hier en het verteerde hout (+ blad) zich vermengen.

Enkele centimeters lijkt me. Omdat het wat fijner is en nat wat uitzet, vermijden dat een luchtdicht pak ontstaat. Aan de andere kant dik genoeg om meeste onkruid te onderdrukken. Lucht is nodig bij vertering. Waarschijnlijk blijft het dan wel luchtig, anders eens even met de hark of cultivator erdoor.......is meteen wieden indien nodig.

@ Marieke. Je suggereert een oorzakelijk verband tussen je bekalking van boomstammen en het geheel wel/niet aanwezig zijn van luizen op de bomen. De kalk in het mengsel op de stam en dat deze wit is, zou dan voorkomen dat er luizen op de knoppen en bladeren van een appelboom kunnen komen of veroorzaken dat ze er verdwijnen........ Maar misschien kun je me overtuigen door me duidelijk te maken hoe de wit gekalkte boomstammen dan inwerken op het al of niet aanwezig zijn van (veel) schadelijke luizen. Hoe houdt het die luizen dan tegen? Temeer omdat luizen, of bepaalde generaties daarvan, zich vliegend of zwevend door de lucht kunnen verplaatsen. Zonder dit verband te kennen , hoe de bekalking dan luizen zou kunnen tegengaan, lijkt het me logisch om ervan uit te gaan dat het om twee losstaande verschijnselen gaat die toevallig tegelijkertijd optreden. Nogmaals: Bekalking kan heel nuttig zijn voor fruitbomen en ook milieubewust (afhankelijk van de ingrediënten)...maar niet vanwege de luizen.

Wat bedoel je met "vlaslemen"? Is dat vlas-stro? Dat is een goede toevoeging voor een evenwichtigere vertering. Mijn advies hierna is gebaseerd op een ecologisch-verstandige aanpak + opbouw van een gezonde bodem die langdurig voedzaam is voor al je gewassen. (Een lading mest direct op je tuin zal ik daarom nooit adviseren.....er gaat veel verloren met milieuschade en de bijdrage aan een gezonde tuin van de meststoffen is minder efficiënt en maar vrij kort + risico van overbemesting voor diverse gewassen zoals je zelf al aangeeft) Ik adviseer je om de paardenmest voor gebruik eerst te laten composteren. Het resultaat is een langzaam-werkende en langdurige bemesting en bijdrage aan opbouw van gezonde bodem. Dat kan op 2 manieren: - Omdat er waarschijnlijk al veel stro inzit, kan dat in een vat of afgedekt onder een zeil (mits voldoende vochtig en luchtig) totdat de mest er uit ziet als rulle zwarte grond. - Zelf geef ik er de voorkeur aan om het echt mee te composteren, dus te mengen met ander composteerbaar materiaal, op een hoop of in een bak of in vaten. Reden is vooral dat de variatie in materialen het proces bevordert en het resultaat wat minder eenzijdig is.

Ik reageer nog even omdat het nu helemaal door elkaar dreigt te lopen welke remedie voor welke mogelijke aantasting ingezet kan worden. Hier heb ik het eerste jaar na aanplant luizen gehad op enkele van de appelboompjes. (Mieren vast ook, die gebruiken de luizen als melkvee voor suikers...maar zijn op zichzelf niet potentieel schadelijk in fruitbomen). Die luizen zijn binnen enkele maanden minder geworden en verdwenen door zichtbare toename van natuurlijke vijanden. Ze zijn dus nooit een echt probleem geworden. Dat Marieke geen luizen heeft is leuk. Blijkbaar overbemest ze haar appels niet...want dat is de eerste oorzaak en/of heeft ze ook voldoende natuurlijke vijanden om een plaag van luizen te voorkomen. Een lijmband werkt niet echt tegen luizen....is tegen voor al wintervlinder. Witkalken van onderkant stam (liefst met een ecologisch mengsel van klei en kalk en evt. wat koemest....er bestaan ook giftige producten kant en klaar of als toevoeging die ecologisch echt onverantwoord zijn) kan zeker nuttig zijn......tegen insecten die in de spleten van de stam overwinteren, maar vooral om scheuren te voorkomen door vorst/droogte. Heeft weinig met luizen te maken. Bestrijdingsmiddelen inzetten om een probleem dat bijvoorbeeld door verkeerde bemesting ontstaat "op te lossen" is het paard achter de wagen spannen en zal bovendien het effect hebben dat het op den duur de (luizen-) aantasting erger maakt.

Of het logisch is? In ieder geval las ik onlangs op een site van een hele grote onderstammenteler dat ook daar gewacht werd met rooien van onderstammen omdat de sapstroom in de plant volledig stil moet staan. Ik kan me voorstellen dat enkele nachtvorsen dit bewerkstelligen. Kijk ik naar de struiken en bomen in mijn tuin, dan zie ik op veel plaatsen nog leven: bessen die groene knoppen maken, aardbeien die bloeien, knoppen aan perenboom die toch al wat zwellen. En in mijn koude kasje lopen overwinterende zaailingen en stekken soms al uit met groene bladeren. Het is als met zoveel dingen....net iets minder "precies" lukt het ook wel. En als liefhebber neem ik daar vaak genoegen mee. Een appel met een plekje uit eigen tuin eet ik lekker op. Maar voor een fruitteler is die "onverkoopbaar". Zaai ik 100 slazaadjes en er komen er 50 op, dan kan ik vooruit...zit ik niet heel erg mee. Een tuinder wil 100 slaplantjes! Ik kan me voorstellen dat een bedrijf dat tienduizenden onderstammen teelt en levert het als een kwaliteitskenmerk ziet dat de geleverde onderstammen zeker in rust zijn......daar wordt anders mee omgegaan en anders gekeken dan wij als liefhebbers met onze paar boompjes doen. Edit: Ik ben heel blij dat Bart dit regelt, omdat ik anders niet weet hoe ik aan die onderstammen kan geraken. Dat ze wat later komen....geen punt voor mij...ga toch zeker niet voor maart enten.

Krijgen die planten en vooral de bodem genoeg zuurstof en ventilatie....?

Ook schimmels hebben zuurstof nodig naast vocht. Dus te nat zou weinig opleveren. Wat is te droog of te nat....en hoe leg je dat met woorden uit? Neem een flinke hand van je compost. Druppelt er water uit? Dan is ie zeker te nat. Als je er flink in knijpt, perst, en er komt weinig of geen water uit dan is het prima. Maar het moet wel "plakken" en zeg maar een losse prop vormen door het te persen. Doet het dat niet en valt alles snel uit elkaar dan is ie aan de droge kant (en dan gebeurt er weinig of niets...dat zie je vrij makkelijk aan droge plekken in het vat)). Bij de omzetting van het groene aandeel wordt water verbruikt, dus het kan goed dat je gedurende het verloop van het proces eens een half gietertje water moet geven. Overigens een vat dat je in augustus hebt gevuld, zal in het voorjaar (mei/juni) wel bruikbaar moeten zijn. Een vat is te klein om de hele hoge temperaturen te bereiken die in echte hopen wel makkelijk te halen zijn. Het kan wel door erg veel (te veel) vers groen er in te doen ineens, maar dan krijg je toch geen echte compost. Nog 2 tips om te testen hoe ver je compost is: 1. Compost die en rijp ( = alles is zowat verteerd) en stabiel (de voedingstoffen er in zijn gebonden...er is humus gevormd...dat duurt wat langer dan "rijp") is, zal een heel hoog kiemingspercentage (90%+) geven met tuinkerszaad. Als de compost nog niet klaar is en nog bacteriën actief aan het omzetten, werkt dit kieming en wortelvorming tegen...tuinkers zal veel minder goed kiemen. (Dat zie je binnen 2 of 3 dagen bij ca. 20 graden). 2. Als je compostwormen er in hebt, zul je merken dat als de compost stabiel wordt hun aantal flink terugloopt of zelfs dat ze er massaal uitkruipen. Vuistregel....na 6 of 8 weken kun je de compost gaan gebruiken, want dan is ze echt klaar. Verder heb je gelijk dat er zeker genoeg bruin materiaal in moet zitten. Zit er relatief veel groen in, dan krijg je veel vervlieging en weglopen van stikstof en fosfor en mogelijk zelfs zuurstoftekort in de hoop. Het resultaat zal (te) weinig stabiele koolstof bevatten. Ook hier een vuistregel....2/3 bruin en 1/3 groen....maar het percentage koolstof t.o.v. stikstof kan per soort materiaal nogal verschillen. Stro en houthakselhout bevatten zeer hoog aandeel koolstof.

Voor mij een experiment met de eerste zaailingen dit jaar, hoe ze goed over te houden met de mogelijkheden die ik heb. Voor buiten te overwinteren is alles nog te teer en klein. Ook uit de vele literatuur/artikels e.d. haal ik geen duidelijke aanwijzingen voor wanneer uitplanten veilig zou kunnen in ons klimaat. Hier dicht bij zee wil ik het gaan proberen met een deel van de zaailingen als ze minstens een 40 a 50 cm. zijn. De grootste zaailing (25 cm.) slaapt nu in de koude kas en verloor enkele weken geleden het laatste blad. Ik ga er van uit dat die het moet overleven en in mei of zo weer gaat uitlopen. De rest staat in de keuken (tussen 17 en 21 graden) onder een lichtkoepel en de meeste ook onder plastic kap (wat hogere luchtvochtigheid). De 2 die in september al uitliepen, maar daarna enkele maanden op 2cm. lengte stilstonden hebben sinds kort weer groei. De rest (8x) had wortelvorming voor oppotten in 9 cm. potten en daarvan beginnen enkele nu net uit te lopen (zonder kiemblad!) en een aantal andere maakt al wortels die onder uit de pot willen. Tot hier toe lijkt ca. 60% van de zaden goed te gaan...er groeit wat....heel langzaam en met horten en stoten...eerst de wortels en een stuk later ook een stengel. Totaal 20 zaden uit 4 bronnen. In de koelkast liggen opnieuw een 80 zaden van allerlei afkomst om 3 a 4 maanden te stratificeren. Wat mij opvalt is dat lang niet alle verkopers (en juist de grotere bedrijven niet!) de zaden vochtig bewaren, terwijl het me nu wel duidelijk is dat uitdrogen al heel snel funest is. Geoogste zaden moeten koel en licht vochtig (in cellofaan of zo) kort bewaard en zo snel mogelijk, binnen weken, voor stratificatie in de koelkast. Beste tijd daarvoor lijkt me november, zodat in maart/april kieming kan beginnen en de planten tussen mei en oktober een echte eerste groei kunnen maken....waarbij 40 a 50 cm. in het eerste jaar haalbaar moet zijn. Nog een waarneming is dat de grootte van zaden enorm kan verschillen...zeg tussen 1 en 4 cm. De zaden van ras-planten (o.a. sunflower x sunflower) zijn daarbij over het algemeen kleiner.

Opmerkelijk... Nederlandse kweker is ermee gestopt vanwege vorstschade. http://www.desmallekamp.nl/nl/nieuws/39-asimina-en-diospyros-uit-assortiment

opmerkelijk: kweker is ermee gestopt vanwege invriezen van planten. http://www.desmallekamp.nl/nl/nieuws/39-asimina-en-diospyros-uit-assortiment

Ligt natuurlijk aan welke snijbloemen. Als het vaste planten zijn dan zijn aparte stukken voor de hand liggend. Een en 2 jarigen kun je makkelijker laten meegaan in een wisselschema. Over het algemeen zal de voedselbehoefte veel minder zijn, dan van groenten dus kunnen ze bijna altijd wel op een "oude-kracht" stukje....waar het seizoen ervoor kool of vruchtgewassen hebben gestaan en toen redelijk bemest....maar eigenlijk zijn ze nergens echt problematisch (tenzij het echt heel toevallig familie is van een gewas dat je teelt....kan er even zo geen bedenken) Een uitzondering voor wat betreft voedselbehoefte is misschien de gladiool. Enkele gedachten die misschien het bekijken waard zijn bij het indelen van je tuin: - Keuze van groenten/kruiden die ook goed als snijbloem voldoen. Zo uit het vuistje denk ik dan bijvoorbeeld aan Chinese bieslook (vast) of rozemarijn (vast) en bij groenten aan artisjok (wel groot, maar als je ze niet oogst krijg je prachtige sterke bloemen) - Misschien zijn er bloemen die nuttig zijn in de moestuin, die ook als snijbloem geschikt zijn (Ik denk aan goudsbloemen) - Voor het zicht is het erg leuk als tussen het blad van je groenten ook her en der kleurige bloemen staan. Door iets minder strak vast te houden aan vaste vakken (stroken ertussen bijvoorbeeld voor eenjarige bloemen of een aantal bloembakken/potten her en der ertussen of de vakken iets groter maken zodat je de randen voor snijbloemen kunt gebruiken) kun je een heel aantrekkelijke bloemen & moestuin bedenken. Mogelijkheden volop en weinig echte problemen te verwachten door het te combineren