weknow

Eigenlijk kun je in de open lucht nu nog maar heel weinig zaaien/uitplanten w.b. groenten. Winteruien kan nog net of knoflook......maar andere dingen hadden er al moeten staan of vragen (veldsla, rucola) minstens een platte bak. Het nieuwe (buiten) zaai en plantseizoen begint, wat afhankelijk van het weer, in april. Dus wat je nu doet is voorbereiding voor de lente. Mensen die spitten (ik niet meer, niet vanwege het werk maar vanwege de gezondheid van de bodem en het bodemleven denk ik echt dat het achterhaald en niet gewenst is) deden dat traditioneel voor de winter op klei om door vorst een betere structuur te krijgen en op zand in het hele vroege voorjaar. (Door niet te spitten en systematisch met organisch materiaal je bodem te verzorgen wordt de bodemstructuur blijvend goed, beter dan met spitten of freezen mogelijk is) Ik zou dus nog niets planten binnenkort (tenzij je fruitstruiken wilt zetten, daarvoor is nov/dec de ideale tijd) Als je er toch voor kiest om te spitten, dan leg je elke steek omgekeerd terug zodat het gras van onder zit en geen licht meer krijgt. Dan verteert het en komt het niet terug. Even oefenen en niet te grote steken maken. In gras kunnen inderdaad insecten leven die - vooral het eerste jaar - schade aan de wortels van je gewassen kunnen geven. Geen aaltjes, maar engerlingen of emelten. Of dat bij jou gebeurt is niet te zeggen. Ik heb er nooit enorm veel last van gehad, wel wat... (Overigens eten die ook de wortels van het gras en kun je vaak zien of ze er zitten....bijvoorbeeld als er veel spreeuwen in je grond wroeten kan dat op hun aanwezigheid wijzen...spreeuwen zijn er verzot op, maar ook merels en kippen eten die erg graag....dus een paar weken wat kippen laten scharrelen op het gras nu, zou dat eventuele probleem sterk verminderen.) Niet speciaal aardappels hebben daar dan last van, maar in principe kunnen vele gewassen worden aangetast....maar ik zou er niet te krampachtig over doen. Een moestuin wordt...als je de bodem steeds goed verzorgt....elk jaar beter. Het eerst 1e jaar kun je er wat last van hebben....maar er is zo veel dat, zeker in het begin, nog niet perfect zal gaan. Aardappels zou juist een goede eerste teelt zijn op nieuwe grond omdat je ze in het karton kunt planten en ze een lekker kruimelige bodem achterlaten.

In dit geval zou ik altijd voor de karton-methode kiezen. Omdat het een snel resultaat geeft als je het nu doet en meteen een behoorlijke basis om op een natuurlijke manier te tuinieren. Ik zie niet echt wortelonkruiden, dus de noodzaak om die eerst systematisch te verwijderen is er niet. Kort gezegd: Je dekt het stuk moestuin af met een laag bruin karton en daarop komt een laag compost van 5 a 8 cm. Na de winter is het karton minstens doorweekt en waarschijnlijk al flink verteerd en je kunt er direct in planten of zelfs zaaien. Het verterende gras geeft stikstof en het karton de koolstof voor een vlotte compostering en het resultaat is een bodem met zeker een begin aan organisch materiaal en al flink wat bodemleven. Ik heb intussen al meerdere keren ervaring opgedaan met deze werkwijze in verschillende situaties. De basis haalde ik bij Charles Dowding. Helaas gaven zijn oude website (en zijn boeken) veel uitgebreidere beschrijvingen dan op de huidige. http://www.charlesdowding.co.uk/no-dig-growing/no-dig-growing-preparation/ Afplaggen (graslaag wegsteken) kan eventueel ook omdat het gras kort is en omspitten zou ook kunnen. Maar als je op een meer natuurlijke manier wilt tuinieren, zijn dit methoden die er misschien wel netjes uitzien maar weinig of zelfs niets bijdragen aan een gezonde bodem.

@ Erny Die Veendammer Glorie lijkt me wel erg leuk om te enten.! Maar ik heb maar een paar onderstammetjes ter beschikking + wat ik nog van Bart hoop te krijgen....dus weet ik nog niet of ik die aan je vraag of nog beter met je zou kunnen ruilen om te stekken.....? Een mens moet zichzelf soms wat beperken, vrees ik

@ Erny http://www.landschapsbeheerdrenthe.nl/uploads/landschapsbeheerdrenthe/misc/products/oude_fruitrassen_noorddefdef.pdf In dit documentje vind je een beschrijving van oude rassen (appels en peren) die in de noordelijke provincies voorkomen. Scroll naar pag. 15 de foto's van alle beschreven rassen. Zit er iets bij wat het kan zijn?

Ik kocht een deel hier, Yuras. Hier vind je ook de beschrijvingen. http://www.boomkwekerijdelinde.be/catalog/index.cfm?DATA_GROEP=1 Zijn meer oude Franse en Belgische rassen. Deze kweker zit in Vlaanderen, enkele kilometers van Frankrijk. In november ga ik er weer heen.

Het kan best dat je zure zandgrond wat kalk nodig heeft, Roelie. Hoewel zandgrond voor de meeste gewassen best wat aan de zure kant mag zijn. (Zelf zou ik in de eerste plaats aan de kolen denken, om misschien soms wat extra kalk te geven i.v.m. o.a. knolvoet) Zolang je PH niet echt veel onder de 6.0 is, is er weinig aan de hand. Los van wat Bit heel terecht zegt, namelijk dat compost op een geleidelijke manier je PH vanzelf blijvend wat zal gaan verhogen bij regelmatige toediening en dat je compost zelf die extra kalk beter niet krijgt, zie ik nog een reden om het niet samen, via compost toe te dienen: Kalk toedienen doe je op zandgrond het beste in het late najaar of begin van de winter en je compost geef je daar het beste enkele weken voordat je gaat zaaien en planten. Daarbij kies je best ook voor een langzaam werkende kalkmeststof om een langdurig en geleidelijk effect te krijgen.

Gaan we doen, Yuras. Ik denk dat ik wel enkele appels voor je heb. Maar geef me wat tijd om even een inventaris te maken. (Een deel staat niet bij mijn huis en ik wil ook nog uitwisselen met een goede vriend) Deze rassen heb ik wel alvast aan huis staan... Reinette de Waleffe; Santana; Radoux; Esschling; Colapuis, Summerred en Jonagold. Verder nog 4 bomen waarvan ik het ras niet weet , maar daar zit er eentje bij die al 15 jaar elk jaar heel goed draagt en uitstekend smaakt als hand en moesappel (gekocht als Gloster ooit, maar die is het zeker niet) Mag het per PB of liever via het forum om het verder te regelen? Snoeien en ent-takken nemen doe ik pas in januari of begin februari...

De logica van deze opmerking begrijp ik niet, Roelie. Wat in een composthoop gebeurt, is een langzaam afbraakproces door bacterien, schimmels en nog diverse andere organismen. Ook bepaalde wormen zijn daarbij nuttig. Kalk (ofwel calcium) is een bouwstof die in het organisch materiaal in de compost al aanwezig is (naast nog wat andere stoffen die ook een invloed hebben op de zuurgraad) Omdat kalk niet kan vervliegen, wordt de concentratie ervan in compost tijdens de omzetting steeds iets hoger, waardoor het resultaat licht basisch werkt. Als je nog meer kalk gaat toevoegen loop je het risico dat de PH in je tuin door de compost die je maakt te hoog gaat oplopen. De vergelijking met wat er in de spijsvertering van een worm gebeurt ontgaat me geheel. Als in je compost wormen zitten is dat prima omdat ze heel nuttig werk doen. Voor zover ze dat voor hun verteringswerk nodig hebben, vinden ze dan de benodigde kalk meer dan voldoende in de verterende plantenresten.

Ik kweek niet op stro, maar op stammetjes. Kan dus maar een beetje meedenken. De koningsoesterzwam (en andere oesterzwammen + beukenzwam + shi-taki en nog wat andere) kun je vanuit de wortel of wat mycelium "bewaren" en vermeerderen op bijv. golfkarton en gepasteuriseerde beukensnippers in een gesloten plastic doosje of zakje. Die manier leerde ik van forumlid Stan en gebruik ik sindsdien voor het maken van pluggen. Maar ook voor het maken van een ent-start in stro zou dat moeten kunnen..... Ik denk dat je het best dit zeer informatieve topic eens doorleest...staat heel veel informatie in! https://www.moestuinforum.nl/topic/7762-kweek-technieken/

schreef WindindeWilgen Even een paar puntjes op de "i". Het klopt in grote lijnen, maar ik lees ook wat kleine misverstanden. Groen materiaal bevat ook al vrij veel stikstof...net als verse mest. Daarnaast heeft compost koolstof nodig om zich te kunnen vormen, dat geeft de "structuur"...de luchtigheid zeg maar. Om echt goede compost te verkrijgen...waarin het gaat om de opbouw van stabiele koolstofverbindingen die heel langzaam voeding afgeven (bijdrage aan humusopbouw!) is en koolstof en stikstof nodig... Een vuistregel is 1/3 "groen" materiaal (vooral stikstof) en 2/3 "bruin" (bevat relatief meer koolstof). Maar per soort materiaal kan die verhouding wat verschillen. In keukenafval zal ook veel "groen" zitten. Daarom zou mijn advies zijn als het te nat en stinkend is om dan vooral bruin materiaal te mengen (herfstblad, stro van graan, vlas, hennep of zo, houtig spul). Verse mest met redelijk wat stro bevat stikstof en koolstof. Werkt goed en bevat al wat bacteriën..kan daarom even een "boost" geven. Maar zonder een aanzienlijke hoeveelheid stro o.i.d. erin zou het geen verbetering zijn bij het keukenafval. Zuurstof is zeker voortdurend nodig. Anders ontstaan er gistingsprocessen (anaerobe omzetting) = stank. Het wordt niet echt zuur, hoor....maar er komen andere, minder gunstige bacteriën in werking en er vinden andere, minder gunstige, omzettingen plaats. In een compostvat (vrij gesloten) gaat compostering prima...ondanks een kleiner volume dan de minimaal 1 kubieke meter die Velt terecht adviseert. Je kunt het makkelijker controleren en volgen en ik denk dat als je het goed doet er minder uitstoot is van CO2-gas dan op een open hoop. Zuurstof (opbouw met bruin en groen, omzetten), voldoende vocht, en mengen is essentieel. Voor de rest is het niet zo kritisch. Het resultaat zal gemiddeld wat voedselrijker zijn dan op een hoop en het proces wat sneller gaan. Als je goed composteert is het een ook een bijdrage aan het milieu omdat meer CO2 en nutriënten worden gebonden (en uiteindelijk in de bodem worden opgeslagen..daar heel geleidelijk ook als zeer langzame plantenvoeding beschikbaar zijn) en er per saldo minder in het milieu terechtkomt aan CO2, nitraten en fosfaten. Dat is een belangrijke reden om met compost te "mesten" in plaats van met verse mest. De directe voeding voor planten is weliswaar veel lager van compost (ca. 30% in het eerste jaar), maar door een opbouw van humus in de bodem (dat gaat met compost veel beter en effectiever dan met alleen mulchen) gaat de opgebouwde humus in de bodem in samenwerking met het bodemleven een aanzienlijke bijdrage leveren aan de voeding van je tuin (nog los van de bijdrage aan gezondheid van je planten, aan bodemstructuur en aan betere waterhuishouding). Rijpe compost zal in zuurgraad neutraal tot licht basisch worden (PH rond 7.0 a 7.5) Door de omzetting en het slinken van het volume gaat de zuurgraad geleidelijk omhoog. Kalk toevoegen is ongewenst (bevordert CO2-uitstoot en verbetert niets). Het is wel mogelijk om de zuurgraad wat te beïnvloeden door in de hoeveelheden bruin materiaal te variëren (meer bruin en dan vooral houtachtig spul, meer dan ca. 2/3, betekent meer schimmelactiviteit en werkt heel licht zuur, zeker als de compost dan halfrijp wordt gebruikt).

ja, is muur

Misschien zocht ie zijn vrouw?

- Als je vruchten nog net niet helemaal rijp plukt, zullen ze nog wat afrijpen. Volledig rijp betekent ook dat ze al vrij snel over-rijp zullen worden en dan ook gaan rotten....het natuurlijk proces waardoor pitten zich verspreiden voor de voortplanting. Die afrijpfase krijg je dan nog een soort respijt om ze te bewaren (eventueel extra vertraagd door omstandigheden die voor een natuurlijke rijping zorgen: warmte en licht...tegen te gaan (vandaar koel en donker en luchtig bewaren...want ook gassen van rijp fruit bevorderen de rijping van de rest). - Niet natuurlijk gerijpt fruit zal vaak ook wat minder lekker zijn. Ik proef echt wel een behoorlijk verschil van een Conference die ik volledig rijp van mijn eigen boom pluk of een die ik in november bij de boer koop. Dus "rijping" na de pluk is eigenlijk meer voor het oog (verkoopbaarheid) dan voor de smaak....toename van suikers e.d. zal bijna stoppen als het van de boom af is. Er zijn natuurlijk, als uitzondering, ook wel enkele vruchten die een narijping nodig hebben om beter eetbaar te zijn (mispel, kwee, peren die heel zacht gegeten worden e.d.) maar dat is dan, denk ik, vooral omdat ze aan de boom niet goed bewaarbaar zijn (vorst, kou, slecht weer) en eigenlijk net iets meer tijd met voldoende zon/licht en warmte nodig zouden hebben om aan de boom helemaal goed te kunnen worden in ons klimaat.... Hetzelfde verhaal zal gelden voor elke manier van bewaren....zoals de handel het doet in speciale geklimatiseerde ruimtes onder de best mogelijke omstandigheden kan het meestal beter, preciezer, gecontroleerder (en mogelijk met nog wat extra middelen) dan wij in onze schuur of kelder. Het gaat in de handel om een economische balans...lange verkoopmogelijkheden en dus betere prijzen afgewogen tegen dat het voor de verkoop nog aantrekkelijk blijft. Voor ons als liefhebbers met meestal mindere bewaaromstandigheden....wij proberen zo lang mogelijk te profiteren van de oogst die we toch hebben: wat we over hebben slaan we nog even op voor later. Dus heel andere motieven en verwachtingen lijkt me....

Leuk dat Appelvrouw zo goed geslaagd is! Dan ben ik ook zo vrij om een boek te vragen, dat je heel misschien wel te koop hebt? Of misschien heeft iemand anders het wel over en wil het verkopen? Het gaat om het boekje "Appels en peren" van Willy Mahieu (met foto's van Peter Bauwens) dat ik al lang zoek.

Vruchtencompote kan ook heel goed in een doosje of zakje in de vriezer...bewaart minstens 8 maanden zo.

Stel je van een bewaarappel toch wel wat achteruitgang voor. Appels worden toch wel wat rimpelig en wat droger....zelfs als je ze op de ouderwetse beste manier bewaart d.w.z. niet gestapeld, koel (een graad of 4 a 7) en donker... luchtig. Er zijn er wel enkele die van enkele weken na-rijpen nog iets zoeter of aromatischer worden. Sowieso geldt voor bewaarappels dat je ze bijna-rijp moet plukken. Professionele fruittelers/handelaren gebruiken speciale geklimatiseerde koelcellen....daar kun je "thuis" echt niet tegenop bewaren. Als je op deze link kijkt, dan zijn de appelrassen gerangschikt op bewaarbaarheid. Bovendien kun je hier ook tot maart de appels proeven als je een boompje wilt kopen... http://www.boomkwekerijdelinde.be/catalog/index.cfm?DATA_GROEP=1 Ik kocht er tot hier toe een stuk of 8 appelboompjes, waaronder de Colapuis...maar die heeft nog niet gebloeid en ik heb hier eigenlijk geen koele kelder of schuur om appels goed op te kunnen slaan. Dus meestal zorg ik dat de appels die ik bewaar toch na een week of 6 a 8 op zijn...

Boer is blij dat volgend jaar al die rest-aardappels niet weer gaan uitlopen. Maar ik zie hier ook dat sommige mensen een soort "recht" of afspraak hebben om het ergens te doen. Als je zonder het te vragen zomaar ergens doet, kun je ruzie krijgen....is het niet met de boer, dan wel met de rapers (hier veel Belgen) die jou dan als "illegaal" beschouwen.

Ik weet het uit ervaring Als ik compote maak, zal ik altijd proberen om diverse rassen appels door elkaar te gebruiken (zuur, zoet, stevig, zacht) omdat die variatie een veel gevarieerder = lekkerder resultaat geeft....elke hap smaakt weer wat anders. en ook de variatie van structuur maakt het lekkerder. Cox is vrij jong nog wel wat aromatisch, even bewaard al gauw wat melig en met weinig smaak meer...niet echt zoet en niet echt fris-zuur. Valt bij mij in de categorie "zacht en flets" en moet opgepimpt....dat zou ik altijd aanvullen met iets stevigs en uitgesproken zoet en iets zuurs. (Overigens beetje citroensap, kaneel of zelfs vanlle doet ook al wonderen) .

Een duit in het zakje, Huub, geen volledig antwoord. De Schone van Boskoop (gangbare naam voor goudreinet) is een van de meer commercieel geteelde rassen en daarom vrij bekend...maar als nadeel hebben die vaak dat ze ziektegevoeliger zijn en veel bespuiting e.d. nodig hebben om gezond te blijven. Deze is nogal kankergevoelig bijv. en ja...heeft zeker bestuiver nodig in de buurt. Het is wel een ras dat op een zwakkergroeiende onderstam geënt kan worden of eventueel in een leivorm en zo geschikt te maken voor een kleinere tuin. Een kleine bestuiver in de buurt - misschien een sierappel? - zou wel goed zijn. Door een leivorm te kiezen...tegen muur of gestel...kun je op de beperkte ruimte wel iets kweken en zorgen voor de meest gunstige plek daar en de boom door snoei aanpassen aan je mogelijkheden. Op zich kan een appel ook wel in wat halfschaduw, niet de hele dag zon. Zelf zou ik kijken voor een wat minder gevoelig ouder ras met soortgelijke kenmerken (voor bakken, zuur, lang bewaarbaar). Die zijn er zeker, alleen ben ik zelf meer georiënteerd op Vlaamse en Franse rassen en iets minder op traditionele Nederlandse soorten...dus ik denk dat anderen je daarvoor beter wat rassen noemen.......

Ook in de bolsters zit het wat langer, zoals in de bast. Wegharken en op de compost ermee Net als het blad en evt. in het voorjaar de bloeiresten. Onder een notenboom met flinke kroon kan veel schaduw zijn en een notelaar zuipt water....dat zijn waarschijnlijk eerder verklaringen voor dat niet alles er goed groeit. Ik denk dat het onderscheid van Roelie niet klopt. Okkernoot en walnoot is precies hetzelfde. (J. regia) Ze hebben een aantal broertjes of zusjes zoals de zwarte (okker)noot (J. nigra) of de grijze okkernoot of grijze walnoot (J. cinerea) en nog een paar Juglans-notensoorten afkomstig uit China, Amerika en de Balkan. De J. regia is bij ons ingeburgerd en vrij algemeen...mede omdat de noten van de geselecteerde rassen makkelijk te oogsten en consumeren zijn en het hout veel toepassing had. Ook die andere Juglans bevatten in hogere of mindere mate dat hormoonstofje juglone dat de bomen wat beschermt tegen kieming van concurrerende zaden en ook helpt om insecten weg te houden, m.n. bij warm weer via de bladeren. Maar die vind je bij ons veel minder en dan meestal in een park of privetuin of arboretum.

Je laat voor volgend jaar een beperkt aantal nieuwe scheuten staan, die dit jaar zijn gegroeid. Oude scheuten die dit jaar droegen, snoei je helemaal weg. In de rij kies je de mooiste 5 a 6 scheuten per strekkende meter, staan ze als plantpol dan per plant ook rond de 5 a 6 sterke laten staan. Die kort je bij de najaarssnoei (binnenkort) in tot ca. 1,20...ze zullen volgend jaar nog wat groeien, maar niet zo veel meer. Zo blijven de dragende scheuten op menslengte en krijg je een behoorlijke oogst van vrij dikke frambozen (in plaats van veel hele kleintjes). Voor herfstframbozen ook het aantal scheuten sterk beperken, maar die mag je helemaal terugknippen of je laat wat nieuwe scheuten op max. 50 cm. staan. Die gaan vanaf juli volgend jaar dan dragen op de nieuwe scheuten of zijtakken die zich na de winter vormen.

Ik denk ook een sedumsoort. Bijvoorbeeld S. Mexicana of S. Florida in een "gold" variant. Worden tegenwoordig veel aangeboden vanwege zijn opvallend gele kleur tot laat in het najaar. Ik heb er ook enkele staan in diverse subtiel andere vorm- en bladvariaties die allemaal sprekend op die van Hansi lijken. Hoeven niet in zon, doen het ook wel in halfschaduw.

Ploegen doen (steeds meer) boeren steeds minder. Is hot item...tegenwoordig is "niet kerende grondbewerking" steeds gewoner. Precies vanwege bodemvruchtbaarheid. Ploegen heeft enorme nadelen. Ook wie compost (goed) gebruikt doet aan bemesting. Bemesting met organisch materiaal (waaronder compost) is ook bij boeren steeds gewoner. Zijn goede redenen voor! (Waaronder veel betere opbrengsten mogelijk) Neen...een moestuin is niet een boerderij in het klein. Totaal andere (betere) mogelijkheden van bodembeheer en veel gevarieerdere beplanting en mogelijkheden om planten te verzorgen.

Zou ook Santana kunnen zijn... maar die blinken misschien wat meer (moeilijk te zien)