woldistel

A: zit ik echt te ver uit jouw buurt, denk ik (op de fiets vanuit drenthe 😁) B: ik hoop dat je heel veel afhalers krijgt, want het lijkt me dat je best een mooie/ bijzondere collectie hebt.

Zal dit jaar wel bij sprietjes loof blijven, nog nergens iets van een bloemknop te zien.

Ik maak alleen de paden vrij van blad met de bladhark. Doe ik pas als de bomen kaal zijn. Dat blad gaat weer terug over de borders. Kringloop heet dat. Wat in/op de potten waait blijft gewoon liggen. Als het in het voorjaar nog niet verteerd is, gaat het op de composthoop. Mos heb ik alleen op de plekken in de volkstuin, waar juist geen blad o.i.d ligt. Maar het ene mos is ook het andere niet.

Kan ook nog een hommelkoningin zijn. Als het het restant van een wespennest was geweest, had je dat echt wel geweten (bzz, prik, prik. 😦) Die begrijp ik niet zo. Schimmel is ook een vrij snelle manier om materiaal af te breken en dus compost te maken. Schimmel maakt van mijn oude koffiedrab zelfs nog een nieuwe maaltijd. Dus ik heb én koffie én oesterzwammen! Ik belucht mijn compost eigenlijk nooit, vind het niet zo nodig, want alle plantaardigheden die je op een hoop gooit, breken vanzelf af met behulp van wormen, schimmels en microben. Beluchten versnelt dat wel. Maar je kunt er ook voor kiezen om even een half jaar niks te doen. Dan kan hare majesteit na de winterslaap een andere plek kiezen voor haar nest. Ze draagt nu al haar hele volk van 2026 in zich. En die gaan er weer voor zorgen, dat wij niet volledig leeggezogen worden door allerlei steekmuggen enzo. Hoera, voor de wesp!

Leuk hoor 😄 ook op de vaas. Maar een paar nodig om de vaas te vullen.

Toen ik op de volkstuin kwam stond mijn hekje een beetje open. Nou dan weet ik het wel weer 😠. Kasdeur stond ook open en twee regentonnen waren omgegooid. Wel knap, die ene is 300 liter. Bij mijn buurmannen was er ook eentje omgekiept. De rest van de tonnen in de tuinen om ons heen stond nog gewoon overeind. Gelukkig verder niks vernield ofzo. Nou moest ik de tonnen voor de winter toch legen, dus ik hoefde nog maar eentje. Verder wat bonenstokken opgeruimd, zaden voor de yamato komkommers geoogst (en ook nog drie kleine komkommers geoogst 😀) en nog wat andere zaden. Zonnebloemen gedeeltelijk opgeruimd. Volgende week nog een keer gras maaien en dergelijke. Ik ben op het moment niet helemaal fit, dus toen vond ik het ook wel weer genoeg. Broccoli, Amaranth, Kweeperen en wat dopbonen geoogst en toen maar weer naar huis.

Anders zie je het wel bij de eerste bloemetjes. Baccatums hebben een gele, bruine of groene tekening in de bloem. Zoals deze aji mandarin Baccatums zijn ook meestal vrij breed.

Voor wie nog iets met sleedoornpruimen wil doen. Nu is een goede tijd om te plukken. Er zit ook veel aan dit jaar! Ook veel voor de vogels overlaten, hè 🤨 Tijdje in de diepvries doen en dan alcohol naar keuze erbij. Zie eerder in deze draad halverwege blz 147.

Sorry, had ik overheen gelezen. Houdbaarheid is een paar dagen in een bakje met water in de koelkast. Water elke dag verversen. Maar zolang blijft dit bij mij niet staan 😉😋 Ik ga het ook echt wel een keer proberen. En anders maar droge vellen kopen. Misschien ben ik er overheen gegroeid. Ik heb ook geen moeite met die doorzichtige rijstvellen voor de spring-rolls. Mischien heb ik het alleen met melkproducten🤞

Het is minder werk dan ik dacht, dus als ik lees wat jij normaal voor elkaar krijgt, kan je dit vast ook wel. Sojabonen weken gaat vanzelf, even spoelen en dan in de blender met schoon water. Pap koken tot kookpunt en regelmatig roeren wegens aanbranden. Afgieten in een vergiet met kaasdoek. Uitpersen en de sojamelk opnieuw verwarmen tot 85'C. Van het vuur halen en stremsel toevoegen. Roeren en de gestremde massa opnieuw in het vergiet met kaasdoek gieten. Uit laten lekken en eventueel in een pers zetten. Of gewoon in het vergiet met een gewicht erop. En ja, yuba vellen vind ik wel wat spannend. Ik ben blij dat er ook andere mensen zijn die steigeren bij vellen en klonten en stukjes in melkprodukten😁

@Tanja65 je hebt ook gelijk, hoor, dat het nog niet is afgelopen. Het is hier ook nog niet klaar. Maar qua rijping vind ik het dit jaar toch wel laat. En er rijpt nog wel wat na, maar het is al oktober en dan gaat in mijn volkstuin het licht 🌞 een beetje uit. Tot de bladeren zijn gevallen.

Nee, ik had geen yuba vellen, want waarschijnlijk was mijn sojamelk te dun qua eiwitten en vetten (las ik in mijn boek) En mijn laatste stadium was onder het kookpunt. Ik las eigenlijk twee manieren om tot tofu te komen. A: geweekte bonen in de blender en gelijk de okara zeven en de melk koken of B: geweekte bonen blenderen en aan de kook brengen en vervolgens zeven. en opnieuw verwarmen. Ik wil het nog wel eens gaan doen. Maar ik heb enigzins een fobie voor vellen, klonten, droogsels in melk. Zelfs als ik er nu een beetje aan denk, word ik al een beetje misselijk. Dat is iets van vroeger. Ik ben benieuwd of dit met yuba vellen anders zou zijn, omdat mijn brein dat niet associeerd met koemelk. Je hoort het nog wel eens. Alles kokhalzend de afvoer in of toch gewoon gelukt, want hé, soja, geen koe?

Ik heb net twee andere e-books gekocht 😀 Maar die van jou heb ik ook nog even over getwijfeld. Asian tofu van Andrea Nguyen en nog een receptboekje met alleen okara recepten van Bruno Wüthrich. Komt er eigenlijk op neer dat je okara overal voor kunt gebruiken. De tofu is inmiddels ook al op, maar smaakt echt naar meer. Wat een verschil met die in zo'n plastic zakje uit de koeling bij de super. De hoeveelheid werk viel mij eigenlijk wel mee. Ik ga ook nog andere methodes proberen t.z.t. Ook met gips als stremsel, maar dan wel van de brouwwinkel en niet van Intertoys.

Tempeh is met een schimmel gefermenteerde sojabonen. Een heel ander ding, eigenlijk.

Nou, dat ga ik dus vaker doen. Bah, wat lekker en niet te vergelijken met tofu uit de winkel. Veel werk is het ook niet, hetzelfde als verse kaas vanuit melk, zoals paneer maken. Alleen moet je hierbij de sojabonen vooraf weken en in de blender gooien. Het schijnt ook te kunnen met ongezoete sojamelk uit de winkel. Hoef je nog minder voor te bereiden. Ik heb dit recept gevolgd. Gisteravond heb ik 250 ml droge sojabonen in de week gezet in ruim water in de koelkast. Afgieten in een vergiet en met ruim water fijnmalen in de blender. In een grote pan doen en aan de kook brengen. Lekker een kwartiertje zachtjes laten koken en veel omroeren, want anders brandt de boel aan of kookt over (ja, hoor gelukt 👍) In een vergiet met kaasdoek op een flinke kom uitstorten en zoveel mogelijk vocht eruit persen (de bonenprut die je overhoudt heet Okara en daar kun je nog vanalles mee, maar dat komt later misschien wel eens aan bod). De opgevangen sojamelk opnieuw in de (schoongemaakte) pan verwarmen tot ongeveer 80/85 graden. Thermometer! Pan van de verwarmingsbron halen en er de nigari opgelost in water door roeren. Tofu links, okara rechts. Beetje wachten en dan klonteren de eiwitten zo ineens 😀. Weer uitstorten in een vergiet met kaasdoek op een grote kom. Je houdt een soort wei over in de kom en in het kaasdoek blijft het eiwit over. Beetje fatsoeneren en vervolgens in een tofupers leggen (of in iets anders met een gewicht erop). Klaar, verse tofu en ik heb de helft al op 😁 Ik had om te beginnen de helft genomen van het recept. Mijn mooie Kansha boek gebruikt ook amerikaanse maten (cups enzo), maar de verhoudingen zijn allemaal ongeveer hetzelfde. Ik heb er speciaal Nigari voor gekocht, maar ik zie ook recepten met azijn, citronsap of (heus waar) kinderknutselgips van Bart Smit, maar zelf denk ik dat er dan toch wel wat additieven in zullen zitten. Nigari is magnesiumchloride en het wordt gemaakt uit zeewater. Een pond is ook maar een paar euro, dus dat nekt mij ook niet. Het rendement van 250 ml droge sojabonen (geen zin om te wegen, dus dan maar in ml) met een paar liter water, wat zouten en een verwarmingsbron is voor wat eiwitten best heel goed! Ik hield 248 gr verse tofu over en ook nog 300 gr Okara.

Gokje, maar misschien heeft dat dan toch met droogmethodes/ momenten, whatever te maken. Ik nam vroeger wel eens gedroogde pondpakjes mee van de marokkaanse toko in Groningen. Die was toch echt net zo lekker als mijn eigen nu. Flink citroenig en zonder de branderige geur van de citroenmelisse (bweh, alleen als het moet)

Hoera! Ik heb hier nog steeds alleen kleine uitlopende bolletjes (wel steeds meer 😀) Maar ik zit ook nogal wat kilometers noordelijker.

Het is ook niet dat die ouders zo verschrikkelijk afwijken van hun F1 kindjes en dat je bij herzaai een vreselijk gedrocht krijgt. De reden dat die ouders met elkaar gekruist worden is dat beide ouders al een goede eigenschap hebben, die soms nog verbeterd wordt door de kruising. F1 is de top van een beproefde selectie, met een duidelijke uitkomst. En dat gaat niet over twee planten, maar over velden vol en jaren werk. Tenzij er genetisch geknipt wordt. Dus het is gemeten en bewezen dat de eigenschappen van twee ouders leiden tot bijvoorbeeld resistentie tegen een bepaalde ziekte, of een veel zoetere paprika leveren, of een bijzondere kleur. Gebruik je telkens zaden van je eigen planten, dan kan het maar zo zijn dat de eigenschappen van de F1 binnen een paar generaties verdwijnen. Het is ook om die reden dat je bij bijvoorbeeld pepers zoals de Sugar rush stripey nog steeds terugslagen hebt op voorouders. In tegenstelling to Heirloom soorten die al decennia/eeuwen dezelfde soort vruchten geven. Rasvast en/of aangepast aan omstandigheden.

Deze mevrouw bedoel je? Tsja, net wat je hobby is. Vijftig frikandellen wegwerken binnen een kwartier enzo. En ze heeft er dus gewoon ook last van als het verder gaat dan haar maag, zo te lezen. 🤢 Doe mij maar een habanada en geen "burning ring of fire" 🥵 En een wedstrijd drieband biljarten of boogschieten kijken. Zo rustgevend 😉

@Arja Ik heb ze gestoomd en met een restje gebakken rijst met ui, knof, ei gegeten. Was lekker.

Ik ben op dit moment wat aan het experimenteren met elektrische bijverwarming. Met een hoekhuis (huur) met 8 zonnepanelen zitten wij wat stookkosten betreft al jaren op wat iemand in Nederland gemiddeld normaal voor een apartement verbruikt. Dus daar doen we het best goed. Maar toch schrok ik een beetje van de afrekening van het afgelopen jaar qua gas. Ik kook al een aantal jaren elektrisch en onze gaskosten zijn dus ook vooral van verwarmen en douchen. Dus nu heb ik voor het bijverwarmen een vrijstaand infraroodpaneel en een elektrische deken (die had ik al, ooit gekocht om een indigo-urine verfbad op gang te houden in de winter, maar je rook het al bij de voordeur 😂) Ik wil ook nog een plafondpaneel. In principe zou dat genoeg moeten zijn om in de winter overdag behaaglijk te zijn, met de elektriciteit van de zonnepanelen. 's Avonds dan de CV aan. Catootje is in ieder geval al blij met de elektrische deken

Dopboontjes Cerise du Japon. Met iets, maar ik weet nog niet wat.

👏Applaus! Als het net zo gaat als met de amaranth van vorig jaar, dan volgend jaar gewoon weer zaaien en kom je om in de aubergine eieren 😀

Blije mannen 😄 Twee Chirimen pompoenen geoogst. De stelen zijn nog niet verkurkt, maar ze zijn nu wel mooi qua kleur. Diepe ribben, donkergroen met gele vlekjes en een blauwige waslaag. Gewicht net onder de 2000 gram. Er hangen nog twee aan de plant, die laat ik nog even verder rijpen. Van de Thelma Sanders (links) kan ik er maar een paar tegelijk meenemen, want ook die wegen tot 1500 gram en ik had ook nog een Guatemalan green ayote (rechts) van net onder de 1000 gram. Die zou na rijping groen vruchtvlees moeten hebben.

Klein beetje gerommeld tussen de buien door. Ik ging ervan uit, dat er door storm Amy wel wat plat zou liggen, maar alles stond nog gewoon overeind. Zelfs de Amaranthen, die wel wat scheef staan omdat de regen de enorme zaadtrossen behoorlijk zwaar maakt. En alle kweeperen hingen ook nog aan de boom. Veel geoogst. Pompoenen, tien kweeperen, pepers en nog een handjevol tomaatjes. Nog wat komkommers en een courgette. Ook de spekbonen en de Herrenböhnli die ik voor zaden voor volgend jaar had bewaard, heb ik geplukt en die liggen nu te drogen. Zaden van de malabar spinazie meegenomen, flink paarse vingers. Was mijn eerste jaar met deze groente, maar ik vind ze heerlijk!