ADOPEG

Het is me gelukt. En niet eens echt in een kas, maar gewoon in een pot in de koude bak, waar de plant uitgroeide. En behoorlijk smaak. Friszure banaan, dus in dat citroen-banaan kan ik me wel herkennen.

Een van de laatste dingen die ik hier gedeeld heb, is de geboorte van 12 eendjes. Die hielden we natuurlijk opgesloten in een hokje, samen met de moeder. Vader bleef buiten in de 'kooi'. Dat is dus een omheind gedeelte, waarvan een deel ongeveer twee meter hoog omheind is, en een deel een meter hoog. Na een aantal weken hebben we de helft van de eendjes verkocht. Een van de meest rendabele acties in het tuinleven tot nu toe. Overdag mochten de eendjes ook in de kooi, soms zelfs in de sloot. 's Nachts gingen ze in het hok. Dat ging altijd goed, dus je wordt makkelijker en het hok ging wat losser dicht. Daardoor is in een nacht het hok weer open gegaan. Toen ik de volgende dag ze dus ergens in de kooi aantrof miste er een eendje. Het achterblijvertje. Logisch, dat is het kleinste eendje, dacht ik toen. Het was dus nog te vroeg om ze 's nachts buiten te laten. Die nacht gingen moeder en kinders weer goed verzekerd in het hok. Vader nog steeds buiten. Groot was echter mijn verbazing toen de volgende vadereend (gedeeltelijk) verorberd bleek! Het ging al maandenlang goed! Maandlang heb ik twee eenden in die kooi gehad. Wekenlang maar een eend. Toen de (huidige) moeder haar zus verloor aan een onbekende ziekte en toen vader alleen buiten moest blijven. We hebben ook kippen gehad, waar nooit wat mee gebeurd is. Strak tegen onze kooi heeft de buurman een kooi met kippen, die leven ook nog. De morgen dat ik de vader aantrof, heb ik dicht in de buurt de vermoedelijke dader ontmoet. Het was een marterachtige. Ik heb niet veel verstand van die beesten, maar van wat ik me kon herinneren leek de kop het meest op een bunzing. Hier in de buurt hebben ze het echter vooral over steenmarters. Inmiddels zijn alle eenden volwassen, nu zijn het er vijf. Nog steeds laat ik ze in het hok van zo'n 3 m2 zitten. Het is zo'n tien minuten van huis, dus ik moet echt tijd maken om er heen te gaan. Dat betekent dat ik sommige dagen de tijd heb om ze 's morgens los te laten en 's avonds terug te brengen, maar vaak kan dat ook niet. Bovendien ga ik liever maar eenmaal per dag. Maar liever heb ik ze gewoon vrij. Ik vraag me daarom af of ik ze weer los zou kunnen laten. Het is zolang goed gegaan en ze zijn met z'n vijfen. Maar nog een verliezen lijkt me ook niet zo wat. Dus, voor hen die niet van grote lappen tekst lezen houden: - Ooit ging het goed, maandenlang konden een of twee eenden in de kooi blijven. - Tijdens de opgroeiperiode van jonge eenden ging het fout: nadat een jonge, klein eend opgevreten werd, verdween de volgende dag ook de vader. - Ik wil ze graag weer buiten laten, maar weet niet of dat wel veilig is. Wat vinden jullie?

Waarom in de koelkast?

Hier idem. Het was hier sowieso een fantastisch jaar. Natuurlijk zijn er soorten die het even wat minder doen, maar over het algemeen was het geweldig. In het voorjaar was het nog nat, dus goed om te kiemen, vervolgens zijn de gewassen aangeslagen en waren in staat zichzelf van water te voorzien. De toplaag droogt uit, dus onkruiden maken geen kans. Behalve dat postelein-achtige spul, waarvan ik niet zeker weet of het postelein is. De hele zomer hoefde ik amper wat te doen. Maar om het even bij slakken te houden, ze zijn er nog wel hoor. Last heb ik er echter niet van. Het nadeel is dat je er te gemakzuchtig van wordt. Wel jammer voor de loopeenden.

Jij hebt toch ook 'Mountain Merit', Erny? Die rijpen bij mij momenteel nog wel, al gaat het niet hard hier. De 'Tomatito de Jalapa' heeft er ook nog zin in, maar ik niet. Ik eet ze niet ter plekke en meenemen is ook lastig, omdat ze zo snel scheuren.

Een flespompoen kan liggend zijn, maar met soms een beetje hulp kan het ook heel goed op een hekje of rekje. Bijkomend voordeel is dat de pompoen dan mooi schoon blijven en de betere luchtcirculatie verlaagt de kans op ziektes. Twee vierkante meter moet kunnen, maar je moet de plant wel goed in de gaten blijven houden, want zijn ranken kunnen vele meters lang worden. Maar tijd genoeg om erover na te denken, want je kunt pas vanaf mei weer plantjes buiten zetten.

Als je later in het bestelproces niet kon kiezen voor brievenpost zat je mandje waarschijnlijk té vol.

Negen dagen terug heb ik zaadjes besteld bij samenhaus.de. Het leuke daar is dat ze ook zaden verkopen die over de datum zijn, maar dan voor een spotprijs (25 cent bijvoorbeeld). Je kieming is dan misschien wel wat onbetrouwbaarder, maar het is wel handig om goedkoop wat te kunnen proberen. Zolang de bestelling door de brievenbus kan vallen de verzendkosten ook reuze mee (een kleine 7 euro). Zo had ik vijftien producten voor minder dan tien euro (excl. verzending). Ze zullen wel gedacht hebben: 'Daar hebben we weer zo'n vrekkerige Hollander.'

O ja, het wordt hier echt tijd dat die Valenciano van vorig jaar gebruikt gaat worden...

De achtste plek, daar ben ik ook tevreden mee, zeker gezien de wat moeizame start. Dank aan de organisatoren voor de organisatie van deze wedstrijd, elke keer weer leuk. En Henk, wat een tijdstip...

Bij het drogen blijkt het een bijzondere ui; een soort van tweeling, maar uit een zaadje, met een wortelgestel. De buitenste schillen zaten ook aan elkaar vast. 828 gram.

Nog maar even een foto van de 'teelt'. Dit staat er nog.

Wat een mooie bloem is het toch. Jammer dat hij maar enkele uren bloeit. Hij staat gewoon binnen op een zolderkamer. Dit zal de vijfde vrucht alweer worden. Nummer vier staat ook nog op de foto.

De eerste oogst. De anderen zitten nog in de grond. Een enkele is groter dan deze, maar ze moeten natuurlijk niet wegschimmelen.

Hier lijken ze aangetast door Fusarium, maar ik probeer ze nog een weekje of twee in de grond te houden, terwijl ik ze kritisch blijf volgen. Maar winnaar, nee.

Maar Medinilla heeft twee bladeren overstaand op een stengel, terwijl deze bladen allemaal aan een stengel uit een punt komen.

Het zou ook, een beetje uitgebloeid, 'Dutch Explosion' kunnen zijn. Gewoon te koop bij vd Wal bijvoorbeeld.

Dat lijkt me zeker een tomaat. En tomaten stinken (al noemen sommigen het lekker), maar naar prei? Dat is nog niet in me opgekomen.

Fusarium zal het wel kunnen wezen. Er zitten ook van die vlekken op de bladeren. Het lijkt inderdaad vooral op de kleine uitjes te zitten waarbij verdorde bladeren ook een goede indicatie is, 'goede' uien blijven er echter niet vrij van.

Hier gaan we ook alvast een selectie verkopen en later eens goed naar het geslacht kijken. Wordt wat al te druk om ze alle twaalf te laten volgroeien.

Iemand een idee wat dit voor een rot is onderaan de ui? Onze uien zijn over het algemeen al een goed formaat, maar sommigen hebben dit. Dus we twijfelen of ze nu niet allemaal moeten oogsten vanwege deze rot/schimmel.

Dank voor je reactie. Ook die lijsten vind ik maar beperkt. Je kan er ook niet eenvoudig vanuit symptomen conclusies trekken.

Het begint hier nu eindelijk goed op gang te komen en bereikt de grote van een normale volwassen ui. Voorgezaaid loopt nog iets voor op ter plaatse gezaaid.

Regelmatig merk ik dat, wanneer ik iets opmerkelijk zie aan mijn planten en wil weten wat het voorstelt, het moeilijk is om uit te vinden wat het is. De symptomen in een zoekmachine gooien werkt gewoon niet, en andere overzichten zijn vaak maar beperkt. Zo zijn er bijvoorbeeld websites gericht op één plantensoort. Handig voor die plant, maar je wilt niet al die websites onthouden. Is er niet ergens een overzicht waar gewoon alle ziekten, plagen of andere (al dan niet onschuldige) aandoeningen in staan?

Hadden deze planten nog een top?