pippi

Ik ga er vanuit dat als ik biologische groencompost koop, die wel direct bruikbaar is toch? Ik heb trouwens even terug gekeken, en afgelopen jaar heb ik laatste stukje van de achtertuin eind februari nog van karton - compost - stro voorzien. En daar zijn vervolgens de aardappelen, doperwten en later ook de bonen gezet, en dat deed het allemaal best. Ik vond toen nog wel hier en daar wat halfverteerde stukken karton, maar het kan dus blijkbaar wel zo laat nog. Maar ik doe het veel liever eerder. Als het eind december niet hard vriest (dat schijnt geen goed moment te zijn om de bodem te bedekken?) en ik kan dan aan de slag op de volkstuin, scheelt dat twee maanden voor die grond. Dus ik blijf bij mijn eerdere plan; ik koop binnenkort alvast wat 'dure' compost die ga gebruiken voor de bedden in de volkstuin die het eerst beplant gaan worden. De overige bedden moeten het dan voorlopig maar even doen met alleen karton en een laag mulch, die ik er dan in februari even vanaf veeg om de volkstuincompost aan te brengen.

Erny, neem dan nog een kat. Een ervaren afgedankte boerderijkat of een jolig jong ding dat enthousiast op jacht gaat. Misschien is 1 kat gewoon te weinig.

Ik vraag me toch af wat dan de definitie is van dierlijke resten. Als ik tig luizen heb doodgespoten met een knoflookmengseltje en ik mieter die plant alsnog op de composthoop, zijn dat dan dierlijke resten? Als een pad op leeftijd zijn laatste adem uitblaast in een winterverblijf onder de composthoop? Al die dooie rupsjes wiens moeder te laat was met eitjes leggen en die de eerste kou niet hebben overleefd en met koolblad en al worden weggegooid? Voor mij is het gewoon een kwestie van gezond verstand. Je gooit geen bergen kadavers op je composthoop want je snapt wel dat je dan vraagt om ellende. Maar af en toe eens een paar doorgeknipte slakken, of een keer een dood mollenbabietje, af en toe wat eierschalen en voor mijn part het staartje van een rauwe haring, ik geloof echt niet dat je daarmee de wereldgezondheid in gevaar brengt. Ik ga er altijd van uit dat zolang die composthoop niet stinkt, alles goed gaat. En als hij lekker gaat ruiken naar verregende vakanties op de Veluwe, dan is hij bijna klaar. Ik heb de lijst van Vlaco vluchtig doorgebladerd, en ik van wat ik las vind ik ze dus soms overdreven doen over poep en dooie dingen, terwijl ze bij bijvoorbeeld commerciële snijbloemen dan wel opmerken dat sommige mensen er bezwaar tegen hebben vanwege de 'cides, maar ze verder als 'composteerbaar' aanmerken, terwijl die -in het zeldzame geval dat ik ze heb- bij mij in de grijze bak gaan.

Is een kat in huis halen niet nog steeds de meest simpele oplossing? Zelfs nu ik katten heb die niet zouden weten hoe je een muis moet vangen ook al geef ik ze een lasso en een schepnet mee, (en ze in principe ook niet meer de tuin uit kunnen), zie ik nooit sporen van muizen of ratten. Ze zijn er wel in de buurt; mijn oudste kat kwam in zijn jonge jaren regelmatig thuis met dooie muizen en ratten, maar die liep toen nog wel helemaal vrij buiten. Maar voor mijn gevoel schrikt het feit dat er katten (en honden) in en rond het huis lopen toch wel af.

Ann, niet meteen opgeven, is dit geen idee? http://www.fruitbomen.net/patiofruitbomen/ En waarom niet meteen twee neerzetten? Ik heb zelf vorig jaar twee laagstamkersenbomen in de achtertuin gezet, en ik ben van plan ze continue (dus niet jaarlijks, maar zeg maar wekelijks) te 'snoeien' zodat ik er met gemak bij kan om te plukken, en omdat het wegknippen van heel jonge scheuten minder stress geeft dan het serieuze snoeiwerk. Een van de twee heb ik zelfs dit eerste jaar al wat gekortwiekt omdat een paar takjes de hoogte in schoten, de ander groeit wat compacter en in de breedte, die mag nog wel wat hoger worden voordat ik scheuten af ga knippen. Ik ben van plan om dit bij alle fruitbomen te doen, en ik zie wel hoe het gaat.

Maar hoe zit het dan met eierschalen? Die gooi ik (fijngemaakt) wel op de composthoop, en uiteindelijk vind ik er niets van terug en stinken doet het ook niet. In een bos valt toch ook wel eens een vogeleitje kapot? (Waarbij twee eiwitten per dag natuurlijk wel veel is, dat zou ik ook niet zomaar in de compostbak gooien.) Ik ben wel blij met mijn gemeentelijke groene bak trouwens als ik die verhalen lees. Alles dat niet in de compostbak kan, gaat hier in de groene bak, ook vleesresten etc. (En dat mag ook, de gemeente adviseert om vleesresten vooral 's zomers in de bak te gooien die het eerst wordt geleegd, dus ze mogen in de grijze en in de groene bak.) Is het trouwens wel noodzakelijk om dagelijks twee eierdooiers te eten? Van mij mag je hoor, ik bedoel, ik rook, en ik vreet ook allerlei ongezonde dingen zoals chips en chocola en af en toe een lekker gebakken eitjes met spek, maar met al dat gedoe zou ik voor het lekkere iets anders verzinnen dan die eierdooiers. Is het geen idee om die eiwitten gewoon ergens in de vrije natuur te gooien? Niet steeds op dezelfde plek natuurlijk, en dan gewoon ergens tussen de struiken. Is toch een lekker maaltje voor passerende insecten/muizen/ etc. lijkt mij.

Oh die paarse bloemkool is leuk zeg! En die zoete aardappels, ziet er heel interessant uit, ga ik maar eens even noteren voor volgend seizoen.

Ook slakken houden er niet erg van, en katten willen er liever niet in graven om hun behoefte te doen. Bij weinig tijd gaan alle volle koffiefilters op de composthoop, maar ik wil het ook wel een tijdje opsparen en dan even her en der op de tuin gooien.

Wat leuk dat je ook het blog van Frank Anrijs gevonden hebt! Ik vind zijn stukjes altijd erg interessant en heb al veel van zijn adviezen opgevolgd. En nog gefeliciteerd met die mooie dochter!

Ze hebben een laagje stro en ze staan vrij beschut in de achtertuin, dus ik kijk het even aan. (Het is hier 's winters sowieso altijd wel een paar graden warmer dan in het binnenland.)

Ik zag vandaag juist dat de broccoliplant die doorgeschoten was en die ik had laten staan als koolwitjesrupsenvoer, allemaal nieuwe broccolietjes aan het maken was. Ik telde al vijf roosjes en die plant is echt van boven tot onder kaalgevreten. Ik laat hem staan, met een beetje geluk heb ik straks toch een handjevol broccoli voor door de pasta ofzo. En een trieste spruitkool -ook bijna helemaal opgegeten door de rupsen - die in een hoekje stond en waar ik ook nog eens een keer per ongeluk op heb gestaan en die dus ook compleet afgeschreven was bleek vandaag bomvol kleine spruitjes te zitten. Andere spruitkolen waar ik ook niet veel meer van verwachtte zitten ook vol! Ik vond ook nog een dikke ui, die is vanavond gesnipperd door het sausje bij de vis met patat gegaan. En de leeuwenbekjes in de voortuin die bijna verdwenen waren onder al het aangewaaide herfstblad staan nu in bloei, bijna helemaal begraven onder de bladeren en alleen de bloemetjes erboven. Ik heb de laatste tijd nul tijd gehad voor de tuin, maar blijkbaar werkt dat prima.

Ik zie zo langzamerhand door de aardappels het bos niet meer en ik weet nog steeds niet wat ik zal gaan bestellen. Dank voor de recensies van de diverse rassen. Sarpo Mira en Carolus stonden al op mijn 'misschien'-lijstje, net als de Vitabella. Texla komt er denk ik wel weer, lang geen onaardig aardappeltje. En absoluut weer de Opperdoezers, ondanks al het werk met pitten door die onmogelijke vorm. En ik ben stikbenieuwd wat het zelf gewonnen aardappelzaad gaat doen. De spontaan opgekomen aardappelplantjes waar ik per ongeluk wat knollen in de grond heb laten zitten, staan er trouwens fris en groen bij. Als het nou niet al te hard gaat vriezen heb ik verse aardappels met Kerst, dat zou toch wel erg leuk zijn.

Wat weknow zegt, en als je het nu doet en de winter is nat en niet al te streng, is het karton in het voorjaar al grotendeels verdwenen. Onkruid en gras is weg en de grond is zichtbaar beter. Ik blijf het een klein wonder vinden.

Haha ja, dat is ook weer waar.

Oh, ik had voor alle duidelijkheid daar achter moeten zetten "Dus dat doe ik ook niet." Die discussie is vrijwel niet mogelijk met mensen die al veertig jaar op dezelfde (en vaak succesvolle wijze, dat ontken ik absoluut niet) tuinieren, dat wilde ik ermee zeggen.

Het valt me op dat ondanks al het bewijs dat spitten niet goed is voor de bodem, ongeveer iedereen in mijn directe omgeving er nog van overtuigd is dat spitten MOET. Nou moet ik natuurlijk niks , en wie wil spitten mag dat helemaal zelf weten, maar ik heb vroeger wel gespit en ik vind het ronduit vervelend werk waar je pijn in je rug van krijgt. (Vandaar misschien ook dat ik niet-spitten direct omarmd heb, als er bewijs kwam dat strijken of ramen zemen of ander vervelend werk niet goed zou zijn zou ik dat ook per direct gaan promoten. ) Maar serieus, ik ben er - ook door wat ervaring - nu wel van overtuigd dat niet spitten, niet belopen en wel bedekken uiteindelijk zorgt voor een gezondere bodem. De grond is luchtiger, er blijft geen water op staan en ik heb onvoorstelbaar veel wormen en andere bodembeestjes. Ik vind het lastig om de niet-spittendiscussie aan te gaan met moestuiniers in mijn omgeving, omdat dat met name oudere mannen zijn die al tientallen jaren op die manier werken en hoe lang teelde ik ook al weer groente? Ja, een paar jaar. Maar ik ben wel benieuwd of er hier ook mensen zijn die nog steeds elk jaar die hele bodem omspitten en waarom. Omdat het toch goeie resultaten geeft? Traditie? Omdat het therapeutisch werkt?

Mijn volkstuinvereniging heeft het onzalige idee opgevat om de compost pas volgend jaar februari te laten bezorgen, zodat iedereen tijd heeft om eerst te spitten. Er zit dus niets anders op om in elk geval voor de stukken tuin waar in maart al dingen worden geplant/gezaaid dure zakken bio-compost te kopen (ik vond gelukkig wel een adresje in de buurt via de Makkelijke Moestuinsite). Daar waar de hoofdteelt later valt kan ik misschien in februari nog wel karton-verenigingscompost-mulch doen.

Bio-fee, Frank Anrijs zegt iets anders: http://blog.natuurlijkemoestuin.be/bacterie-dominante-bodems-zijn-niet-geschikt-voor-groenten/

Het probleem van wisselteelt in een kas lijkt me ook best lastig hoor. Grond vervangen lijkt me een hels karwei, potten ingraven is dan misschien nog een optie, en jouw oplossing van enten is dan niet eens zo gek. Het lijkt me alleen zo'n gedoe allemaal. Ik heb het probleem nog niet want ik ga in 2017 voor het eerst in een kas telen, maar ik geloof dat ik zelf voor de simpelste (luie-mensen ) oplossing zou gaan: pas ingrijpen als er inderdaad iets mis gaat, en dan rigoreus 1 of 2 jaar helemaal geen nachtschade in die kas.

Afgezien van biologisch of niet, ik vind ook 'zoals de natuur' telen wel belangrijk. En ja, ik heb ook fruitbomen die geënt zijn zodat ik straks niet met ladders in de weer hoef om te plukken, maar eenjarigen zoals tomaten enten... ik vind het toch wel erg kunstmatig, en ik kies dan toch veel liever voor rassen die sterk zijn tegen allerlei ziektes. Eenjarige planten zouden zich in een ideale situatie gewoon altijd zelf moeten kunnen uitzaaien, daar zijn het eenjarige planten voor. Bij nachtschade en alle dreigingen is dat lastig, maar al dat gehannes wat we doen, ik vraag me af of we daar nou echt sterkere planten van krijgen. Licht off-topic: op het stuk van mijn achtertuin dat al helemaal winterklaar was met een laag stro, heb ik opeens twee aardappelplantjes. Blijkbaar heb ik wat knollen over het hoofd gezien tijdens het rooien. Ze mogen lekker blijven staan, ik hoop van harte dan ze de winter overleven en als ze dat doen in en bloei schieten ga ik er zeker zaden van oogsten. Want aan dat soort planten heb je iets voor de toekomst. Planten die aan alle kanten betutteld en kunstmatig aangepast en beschermd moeten worden bieden geen voedselzekerheid.

Flup, ik twijfel nog over de tomatillo, kan je uitleggen wat 'even wennen' hier betekent? Ik doe even mijn D t/ m L. Dagschone: mooi enthousiast bloeiend plantje en hij schijnt mais te ondersteunen, dus volgend jaar komt hij langs de veldjes met mais. Dille: de laat gezaaide deed het heel goed, vaak wat van geoogst voor als we zalm of andere vis aten, en hij bloeit nu nog. Volgend jaar mag hij zowel in de volkstuin als in de bloementuin. Doperwten: veel te weinig van gezet, volgend jaar meer want wat zijn verse erwtjes lekker! Eeuwig moes; herhaaldelijk gezaaid, niks geworden. Ik heb nog wat zaad, ik weet nog niet of ik het nog een keer ga proberen. Eikenbladsla: volgend jaar weer. Wel erg aantrekkelijk voor slakken, maar het groeit makkelijk en snel en vooral heel jong is het erg lekker. Knoflook: te weinig van gezet, deed het lang niet slecht en het is toch superstoer om zo'n eigengekweekte vlecht in je keuken te hebben hangen. De eerste 20 teentjes zitten inmiddels in de grond, als het weer een beetje opknapt gaat er binnenkort nog veel meer in. Komkommer: geen succes dit jaar. Volgend jaar mogen ze in de kas: Chinese slangen en een tweede ras dat ik nog lekker ga uitzoeken bij Vreeken ofzo. Kruisbestomaat: Deed het geweldig, maar komt volgend jaar niet terug. Ik wil grotere tomaten, en minder dominantie. Lathyrus: deed het na 100 keer zaaien uiteindelijk heel goed, mooie roze bloemenzee, maar komt volgend jaar niet terug. Ik heb er geen insect op zien vliegen en ik vond het veel werk om ze netjes langs de schutting te leiden. En precies waar ze de bonen tegen kwamen kreeg ik luizen. Beetje zinloze plant vond ik het.

Klinkt interessant zeg! Ik ben benieuwd wat je opbrengst volgend jaar is!

Ja hij is gearriveerd bij Saar.

Haha, ja dat is inderdaad wat lastig.

Oh, leuk topic Henk! Ik ga een poging wagen: Aardappels - meer van alles en vooral meer Opperdoezers, we kregen bijna ruzie over wie de allerlaatste mocht. Ben ook stikbenieuwd wat mijn zelfgeoogste zaad gaat doen, dat worden mijn babietjes waar ik super voor ga zorgen. Aardbeien: de Ostara viel wat tegen, Korona deed het goed, misschien volgend jaar nog een ander ras erbij Aardbeispinazie: succes. Makkelijk en lekker. Ook leuk om er wat in bloei te laten gaan. Vruchtjes smaken naar niks, maar het ziet er wel grappig uit. Ik had er zelfs eentje als sier-hangplantje aan de buitenmuur. Ananaskers: heel matige oogst, ga ik volgend jaar regelmatig snoeien en op zo arm mogelijke grond zetten in de volle zon. Hopelijk dan wat meer opbrengst. Andijvie: succes. Makkelijk en veel opbrengst Aubergine (Vera): Mja. Ik weet het nog niet. Mooie plant, deed zijn best, toch wel wat van kunnen oogsten, maar ik heb niet zoveel met aubergine. Bietjes: geen succes. Volgend jaar meer zaaien, meer aandacht. De paar die ik heb kunnen oogsten waren erg lekker. Boerenkool: heel veel last van koolvlieg en koolmot en koolvlinder en weet ik wat allemaal. Er staan er nu nog een paar laat gezaaid wel fris en gezond, ben benieuwd hoe ze smaken, Bonen: Pastoral een doorslaand succes, Neckarkönigin tegenvallend. In 2017 weer Pastoral (met dank aan Saar) en wat andere rassen. Boomspinazie: volgend jaar weer, staat superleuk door de sla en leuk in de tuin. Broccoli: finaal mislukt. Wat niet opgevreten werd is doorgeschoten. Volgend jaar nieuwe poging. Courgette: Volgend jaar meer! Flink wat kunnen oogsten van twee planten, maar volgend jaar staan er 6 planten in de planning. Zo, dat was mijn ABC, de rest volgt binnenkort.