Yola

Wat ontzettend triest, kan me voorstellen dat je er goed naar van bent!

Heb je al lammetjes??

Varkens die kippen eten?? Dan heb ik of heel domme varkens of superslimme kippen want ze lopen buiten altijd bij elkaar, kippen jatten het voer van de varkens. Rosie heeft zelfs een persoonlijke kip, waar Roos is is de kip ook, die slimmerd laat het varken voor haar werken.

ik had begrepen dat elke kip een x-aantal eieren in haar leven te leggen heeft, heb om deze reden ook geen lamp, als ze leggen leggen ze, omdat ik nu helemaal om ben op poule de bressen die ik dit jaar via ebay als ei aangeschaft heb moest ik tot nu toe ook mijn eieren kopen, ben helemaal blij, heb vanavond een heerlijk gesmikkeld van mijn kleine eitjes. Met een beetje mazzel hoef ik vanaf nu geen eieren meer te verkopen, heb nu 12 kippen en 1 haan, daar moeten wij van eten en de rest verkopen we.

Mijn kippen hebben vandaag hun eerste eitjes gelegd, ik vond er 2, keurig in het leghok, heel kleine eitjes, maar de kippen zijn ook nog erg jong, zo'n 5 maanden. Ik licht trouwens niet bij, nooit gedaan, winters gaan ze eerder op stok, zomers later. Wat zijn de voordelen van het bijlichten eigenlijk?

Als ze zo dicht op de honden staat zal het de bevalling zeker niet bespoedigen. Haal je na de bevalling moeders met lammeren naar binnen, hier komen ze standaard apart, is echt beter voor de binding tussen moeder en kind met als bijkomend voordeel dat je haar ook beter in de gaten kunt houden en het lam ook, bij een eenling is 3 dagen zat, bij meerlingen houd ik ze een week apart in een schoon en droog hok met voer en water binnen bereik en altijd aanwezig. Zeker nu heeft ze extra voer nodig en na de bevalling ook. Ikzelf geef een ooi die net gelamd heeft altijd warm water, daar drinken ze heel veel van. Verder wens ik je heel veel plezier, er is in mijn ogen niets mooiers dan verse lammetjes!

Dank je, ik vind het allemaal heel erg spannend, tot nu toe bracht ik mijn varkens naar een slager hier in de buurt, bij hem hangt het varken dan ook altijd een dag buiten, ben heel benieuwd hoe dit gaat. Heb al een heel stel mensen hier in de buurt die alleen al heel enthousiast worden van de gedachte aan bloedworst. Ik houd je zeker op de hoogte.

zoals het er nu naar uitziet komt volgende week de slachter, ben nu druk alle ingrediënten aan het verzamelen en vraag me af, die 4 epices ( kaneel,kruidnagel,gember,nootmuskaat) kan ik hier niet krijgen, natuurlijk wel de losse kruiden, zit er evenveel van elk in de 4 epices?

De mispeljam zit in de potten, het was een beste klus, heb ze gewassen en met schil en al een half uur laten koken, daarna door de roerzeef, die ze hier vlotte Lotte noemen. Heb verder je recept gevolgd, en zo heet smaakte het al heel lekker, heb 2 kleine potjes gemaakt die ik morgen ga proberen. Heb nog wat mispels over en vond een recept voor mispel likeur, ga ik morgen aan beginnen als ik jenever gekocht heb. Neem 300 gr rijpe mispels en steek in elke mispel 3 kruidnagels. Vul hiermee een grote glazen pot. Voeg er 300gr witte suiker bij. Overgiet met jenever van 38° tot alles onder staat. Laat dit 3 maanden rusten. Haal de kruidnagels uit de mispels en laat opnieuw 3 maand trekken. Na 6 maanden geduld bekom je een overheerlijke likeur!!

helaas heb ik geen idee wat voor virus het was, heb al lopen spitten op internet, op de symtonen, overgeven, koorts, hoesten en rillen, ga ervan uit dat het een griep was, varkensgriep dus........ Bij het castreren als ze goed verdoofd waren, zowel met slaapmiddel als de pijnstiller ter plekke, verbaasde het me hoe snel ze weer rond liepen en speelden. Bij mij zaten ze wel op stal omdat de biggen hier op stal geboren werden, en ik er anders niet bij kon, was ook heel spannend om moeders buiten bereik te krijgen en houden terwijl haar kinderen het in paniek uitschreeuwden! Binnen een kwartier na de castratie liepen ze alweer wat rond te wankelen. Het schijnt dat als ze goed verdoofd zijn het trauma redelijk klein is, biggen helen echt achterlijk snel, mijn biggen waren ongeveer een maand als ze gecastreerd werden.

Marieke, pas wel op met de castratie, de eerste keer dat we biggen lieten castreren kregen ze 1 prik, maar dat werkte niet geweldig, was een enorm drama, heel naar Hierdoor laat ik bij castratie, altijd ook de plek waar ze gaan snijden verdoven, de ballen eigenlijk, hoewel die meer binnenin zitten bij varkens heb ik het idee.(dus krijgen ze 2 prikken) Biggen waren hier zo ziek dat ik de dierenarts er zelfs bij heb gehad, eerste keer in 4 jaar varkenshouden dat mijn varkens antibiotica kregen. Zelfs Roos is een paar dagen beroerd geweest, niet ziek genoeg voor een dierenarts maar het was een gemeen virus. Tot nu toe stonden mijn varkens ook altijd achter 1 draadje, dat gaat geloof ik bij deze ook niet lukken, ze zijn wel een slag apart die wollies

Hans, je bent bij deze uitgenodigd om mee te lopen als eregast als dank voor je meedenken en ik ga een schaap voor je knutselen, echt heel aardig!!! Ga in het nieuwe jaar naar naar het Duitse vvv, verder heb ik een afspraak gemaakt met de dijkwacht om te kijken of ze hier ook nog mogelijkheden zien, we zitten hier namelijk in een nieuw aangelegd natuurgebied wat miljoenen gekost heeft. Ben helemaal enthousiast, volgend jaar gaan we ook beginnen met lammetjesdagen, kunnen mensen lekker komen kijken en knuffelen en misschien zelfs flessen geven. Ben zo druk met alles dat het af en toe blijft bij dromen (naast het verzorgen van mijn veestapel, familie beslommeringen, de verbouwing van onze boerderij en tuin.)praat al jaren van schapenwandelingen, denk dat dat zeker een succes kan worden, zou zelf ook zo meedoen als ik niet zo woonde als nu. Van een herder weet ik dat ze lammeren adopteren laten, heel slim, ben ik ook mee bezig geweest maar komt ook niet verder, zou willen dat ik mezelf wat zakelijker en slimmer kon maken, ben meer van het ploeteren vrees ik

Hier zit iedereen binnen, door mijn haast om vriendinnen voor de Garou te vinden heb ik een zieke big in huis gehaald, die op haar beurt de hele boel besmet heeft, ze zijn er nu doorheen, alleen Madouc en haar broer, 2 rode wolzwijntjes hoesten nog een beetje. De enige die niet ziek is geweest is Evil, ze is niet zo gemeen als ze klinkt maar is er wel eentje die ik in de gaten moet houden, een beetje een achterbaks varken. Heb ze nachts in een stal tegenover Rosie,( die overigens sinds de Garou er is enorm heftig ruist, als ze dan bij hem in de buurt komt wordt hij heel enthousiast en gaat gigantisch stinken)laat ze niet bij Rosie, denk niet dat dat goed gaat komen. Overdags zitten ze in de grote schapenstal, die nog uitgemest moet worden, maar dat wordt straks een stuk minder hard werken, ze hebben er de tijd van hun leven. Wil zodra het weer wat beter is met ze naar buiten. Ze zijn overigens ontzettend lief,als ik de Garou vraag waar zijn buik is gaat ie liggen, oogjes poetsen vindt ie ook het einde. Evil en Em, duroc/bentheimer mixen, zijn ook heel tam, vooral Em, dat was degene die zo ziek was, ze was echt aan het klappertanden van ellende, nu is ze de liefste,omdat ik zo met haar aan het mutsen ben geweest heb ik een sterkere band met haar. Madouc is ook al vrij tam, laat zich aaien maar gaat er nog niet voor liggen, haar broer weet denk ik dat we hem als eerste gaan opeten, hij blijft steeds ver bij mij uit de buurt! Jorieke, jij hebt ook een beertje toch, hoe pak jij dit aan? Ik hoop door veel kontakt een bepaalde band met hem op te bouwen dat ik als het nodig is ook het weiland in kan komen zonder aangevallen te worden, heb Garou zijn vader gezien, die had me daar een paar slachttanden in zijn bek........

maar dan kun je toch ook geen lammeren van hem aanhouden? Zag foto's van je schapen, zijn echt heel erg mooi!

Zou je ze aanraden?? Bij mij zouden ze in de volle grond komen. We zitten hier op de klei, maar de moestuin is een voormalige paddock voor paarden dus zand, nu super bemest met oude stalmest en doorgewroet door Rosie.

De rammen komen ook bij elkaar hoor Hans, daarom zitten ze nu samen opgesloten, woensdag is de grote test, dan komen ze in het weiland, hopelijk gaat het goed, daar ga ik maar heel hoopvol van uit, beetje sparren zullen ze wel blijven doen, maar aangezien de dames er niet bij zijn lijkt het me dat ze weinig hebben om voor te knokken. Ik probeer mijn rammen wel zo uit te zoeken dat ze niet agressief zijn, het eerste jaar hadden we een leenram die al vrij snel Satan heette, daarna hebben we nog een Beëlzebub gehad en toen was ik er wel klaar mee, de volgende ram was Mohinder, een rustige aardige ram en sinds vorig jaar hebben we Achmet, waar ik ook gewoon bij in het weiland kan komen net als bij Pinky die dit jaar gearriveerd is. Toch heb ik voor de zekerheid altijd een stok bij me, je weet maar nooit......... Rijk zal ik van de schapen nooit worden, dat hoeft ook niet, je kan de uren die je erin stopt niet rekenen, is ook niet nodig want daarin zit nu net het plezier. Het moet altijd wel leuk blijven en met respect voor mijn dieren, anders houd ik er mee op, denk dat het best moeilijk zal zijn met een grote kudde, maar voor een paar jaar terug leek een kleine 100 me al ondoenbaar en dat wil heel prima. Ik heb natuurlijk ook ongelofelijke mazzel, als kind droomde ik ervan om schaapsherder te worden en die droom ben ik toch maar mooi aan het verwezelijken, daarom wordt het denk ik ook niet snel teveel. Weet nog niet hoe ik het ga aanpakken maar je hebt me echt geinspireerd om niet langer te dromen van mijn schapenwandelingen, volgend jaar ga ik ermee beginnen, de eerste wandeling wordt de toch van de dijk terug naar huis voor het scheren, is een goede 7 kilometer lopen, niet te ver maar toch ver genoeg.

Ik gebruik geen dekblok, de rammen krijgen daar een heel vervelende eeltplek van, ze lopen een week of 8 bij de ooien en in die tijd moeten ze allemaal gedekt worden, ik weet vanaf wanneer ik de eerste lammeren kan verwachten en tot nu toe was ik binnen 4 weken door lammerij heen, krijg wel elk jaar meer schapen, dus blijft het altijd weer spannnend. Ik verkoop vlees aan particulieren maar de meeste lammeren gaan toch met de handelaar mee, niet ideaal maar helaas moet je ook concessies doen. Schapen zijn mijn absolute lievelingsdieren, van pasgeboren lammetjes krijg ik altijd tranen in de ogen van ontroering, ga zelfs zo ver om zieke lammeren mee op bed te nemen Heb er altijd erg veel moeite mee als ze weggaan, maar ja, ik wil wel verder met mijn schapen en dan hoort dit gedeelte er ook bij, ik eet zelf geen lams- en schapenvlees. Van de wol kan je als mazzel hebt de scheerder betalen, heb hier in de buurt wat vilt lessen gegeven, ook iets waar ik mee verder wil, evenals de schapenwandelingen. Leuk dat je daar zo enthousiast over bent, misschien moet ik de knoop gaan doorhakken en daar gewoon volgend jaar mee gaan beginnen. Rammen kunnen ongelofelijk knokken, een paar jaar geleden had ik na het scheren 2 rammen die elkaar goed kenden bij elkaar in het weiland gelaten, mijn man en ik stonden met een kop koffie in de hand te kijken naar hoe ze een enorme aanloop namen, op elkaar toe renden en een mega kopstoot uitdeelden, waarna er 1 ram omviel, tegen de tijd dat we erbij waren was de ram (de grootste van de twee) al bijna dood, nek gebroken, heb de dierenarts nog gebeld maar kon hem een minuut later weer afbellen, heel heftig. Sindsdien ben ik heel voorzichtig geworden. Achmet en Pinky kunnen zich nu nauwelijks bewegen, maar elkaar ook geen schade toebrengen, ze hebben eten en drinken en over 2 dagen is de grote test.

aardamandel heb ik op mijn lijstje staan, iemand ervaring ermee?, klinkt namelijk heel interessant, denk dat ik ze volgend jaar zeker ga proberen, als ze vies zijn lusten mijn varkens ze wel!

Ik wil heel graag wandelingen gaan organiseren met de schapen, het is zo'n magnifiek gevoel, ik werk meestal zonder hond, zijn de schapen zo gewend en is veel relaxter, ben echt afhankelijk van mijn voormalige flessenlammeren, waarvan mijn mooie Luna een van de eersten was(toen woonden we ook nog in een rijtjeshuis). De schapen komen als ik ze roep, en helemaal nu het gras op de dijk wel aardig schaars begon te worden weten ze volgens mij dat we richting winterweide gaan,dit is iets wat immers elk jaar weer gebeurt. Tegen de tijd dat ze weer naar huis komen om te lammeren hebben ze meestal zo'n haast dat ze voor me aan lopen, als er dan mensen staan te kijken roep ik altijd bij een afslag, rechts en zowaar, alle schapen gaan keurig de bocht om (als ik niets zou zeggen ook, maar die blikken van die mensen, onbetaalbaar) De rammen hebben hun werk gedaan, Pink had de meeste vrouwen en hij is echt mager geworden, samen met Achmet blijft hij hier thuis, ze zitten nu opgesloten in een kleine stal waar ze elkaar niet kunnen verwonden, over 2 dagen gaan ze de weide weer in tot ik weer gebruik kan maken van hun diensten.... Heb overigens erg veel respect voor de beide heren, ze wegen toch zeker wel 150 kilo en als die besluiten dat ze me een lesje willen leren...........

Vanmiddag de schapen van de dijken gehaald, de boel verzameld (ze stonden in 3 groepen) en naar de winterweide gebracht, was nog gg lastig omdat Achmet en Pinky, de rammen erbij weg moesten maar voor de rest liep alles op rolletjes, de meiden waren zo blij dat ze richting groenere weiden gingen dat ze keurig meeliepen, ik had hulp van man en zoon, maar had het ,op de rammen na, makkelijk in mijn uppie aangekund. Zo heerlijk, we lopen dan een kilometer of 8 en de schapen zijn zo braaf, Berle, mijn flessemonster liep samen met Luna, mijn mooiste en liefste schaap naast me en de rest er achteraan. Genieten!!! Luna

wat zijn ze mooi, en nu heb je uiteindelijk toch nog eenden , Australische wel te verstaan, echt heel mooie elegante eendjes.

hij was heerlijk, echt zonder overdrijven de lekkerste kip die ik ooit gegeten heb! Bij deze, de bresse kip is een absolute aanrader, die Fransen weten wel waar ze mee bezig zijn!

de bresse kip is wit, met blauwe poten en een rode kam, als je ze in Frankrijk bij de poelier koopt schijnt de kop,ivm de kam en 1 poot aan het beest te zitten zodat je ziet dat het een echte is. Er zijn vrij strenge standaards voor een bresse een bresse mag heten, beest staat nu in de oven, moet nog 10 minuten, dan 20 minuten rusten, heb er aardappeltjes naast gelegd, en we eten er sla bij, ik kan haast niet wachten, hij ruikt in ieder geval al heerlijk!!

Aangezien deze hanen echt mijn nieuwe experiment zijn ga ik vanavond het recept voor een bressekip volgen, ze moeten heel langzaam garen, 50 minuten per kilo, deze jongen is 2,3 kilo dus ik ben wel ff bezig. Dat vind ik echt een verschil met vlees uit de winkel, je hebt zo'n respect voor wat je eet,juist omdat het een gezicht heeft. De vin doen we er wel naast, in een glas.

kip op zijn afrikaans, bedoel je een recept van de wilde keuken waar die man onze uitgelegde broedkippen achterna gaat en er achterkomt dat die heel erg lekker klaargemaakt kunnen worden? Dat recept heb ik. Vond dit net op het net, denk dat dit het gaat worden. Langzaam gegaarde bressekip uit de oven Ingredienten Voor 4 personen : 1 panklare grote Bressekip (2,3 kg) peper zout bos verse (citroen)tijm enkele takken verse citroenverbena eventueel enkele klontjes boter Stappen Verwarm de oven tot 160?C. Zet de kip in een (liefst gietijzeren) braadslede. Kruid met peper en zout en schik tijm en verbena rondom en in de kip. Voeg eventueel wat klontjes boter toe. Zet midden in de oven. Reken 50 min. braadtijd per kg vlees. Zet dan de oven uit, zet de ovendeur op een kier en laat de kip zo 20 min. rusten. Serveer met groenten en saus naar keuze, versnijd de kip aan tafel. Heeft u een elektrische oven, zet er dan een kop water in. Na een uur braden wordt het ragfijne vel van de kip lichtbruin en zeer smakelijk krokant. U kan de kip ook in Romertopf bakken. Dompel de pot onder, laat uitlekken. Schik alles zoals hierboven in de pot, zet het deksel erop en zet in de koude oven, die u opwarmt tot 170?C. Braden zoals hierboven, maar doe voor het nagaren het deksel van de pot en laat 30 min. rusten.