Jump to content

Wat is er eigenlijk mis met onkruid?


mijke

Recommended Posts

Misschien een hele domme vraag hoor. Maar ik pieker me al dagen suf hierover. Wieden lijkt bij iedereen en overal altijd weer de grootste terugkerende rotklus, telkens weer al dat onkruid dat steeds in alle tuintjes groeit. En de 2 vierkante meter moestuin die ik sinds 2 maanden heb wied ik ook steeds braaf, omdat dat nu eenmaal zo hoort. Maar wat is nou eigenlijk precies het probleem? Het enige wat ik kan bedenken is:

 

a) als je dingen direct in de volle grond zaait is het misschien lastig je zaailingen te onderscheiden van het onkruid

b) het moet je planten niet overwoekeren

 

Maar a valt op te lossen door binnen/in een kas voor te zaaien, je zaailingen buiten te markeren/af te schermen of simpelweg te wachten tot het groter is en je de plantjes herkent (mits het plantje snel genoeg groeit). En b valt lijkt me in toom te houden door alleen de onkruiden die over jouw plant willen groeien weg te snoeien of er uit te trekken.

 

Verder kan ik me voorstellen dat onkruid wel goed is voor de structuur van de bodem, meer micro-organismen etc. aantrekt waar je eigen planten ook van profiteren, en als ze afsterven de bodem ook nog eens verrijken. Kale grond is nu eenmaal niet normaal in de natuur, en toch kale grond willen lijkt me vechten tegen de bierkaai. Dus waarom al die moeite?

 

Nou heb ik zelf bijzonder weinig ervaring met tuinieren uberhaupt, dus misschien zou het antwoord op deze vraag zich vanzelf aandienen als ik simpelweg een seizoen lang een tuintje bewerk hoor Maar voor nu wil ik graag weten waar ik het eigenlijk voor doe!

schaamteloze reclame voor mijn keigeweldige blog: http://plukjegelukje.blogspot.nl

 

#groningen #moestuin #homemade #hond #poezies #natuur #flow #breien #ondernemen #dromen #bakken #koken #huisje #permacultuur #kringloop

Link to comment
Share on other sites

Je kunt onkruid gewoon laten staan en in het zaad laten schieten waardoor er nog meer onkruid komt en woekerplanten zoals brandnetel werken "ondergronds" aan uitbreiding en hebben soms dezelfde voedingsstoffen nodig dan jouw groente....daarom wieden de meesten van ons.

 

 

Maar......

 

De moestuinmethode van "permacultuur" zal jou denk ik wel aanspreken...google daar maar eens op

Link to comment
Share on other sites

Je kunt je allereerst afvragen: waar komt al dat onkruid vandaan. Als je eenmaal alle onkruid uit je tuin hebt, hoe komt er dan opnieuw onkruid in je tuin. Onkruid kun je beter niet hebben in je moestuin, er zijn betere bodembedekkers en grondverbeteraars te bedenken. Onkruid zaait zichzelf uit, woekert en neemt je tuin uiteindelijk over. Daarom heet het onkruid en wied je het.

 

Zodra je kunt onderscheiden wat je zaailing is en wat onkruid, begin je met wieden. Volhouden en alles wat niet je gezaaide en gepote planten zijn trek je er fanatiek uit. Jong onkruid kun je op de grond laten liggen, het verdort, verteert en is snel in humus veranderd... Groter onkruid bij de compost doen, dan is het gecomposteerd toch nog goed voor de bodem.

Link to comment
Share on other sites

@Mijke, Lees mijn onderschrift eens ? En zoals al eerder aangegeven door Geedee kijk bij permacultuur. Google ook eens op Sepp Holzer(was een van de eerste die op de boerderij met perma en dieren aan het werk ging in de jaren 60).

Onkruid bestaand niet, het is slechts ongewenste vegetatie en het verschil tussen een bloem en een onkruid is een oordeel. www.peperschrift.nl

Link to comment
Share on other sites

Ergens houd je vraag in : "waarom tégen de natuur in werken, als de natuur nu eenmaal bepaalt dat er iets hoort te groeien ( kruiden ) "

 

Ja. Is zo. Tuinieren en moestuinieren heeft ook niet zo heel veel met natuur te maken. Je werkt deels mét de natuur , en deels tégen de natuur in. Dat is zo.

Van beide werelden wat. Jij wil wat. De natuur wil wat anders. Of beiden een beetje van hetzelfde, maar nooit echt gelijk op. Helaas pindakaas. Zo is dat nu eenmaal.

 

Als je een kweekgras-zaailing laat staan, omdat je denkt: 'ach, het stoort mijn teelt niet daar ', dan kán dat wel voor dat moment. Maar een jaar verder krijg je echt een probleem.

Dat heb je met gras-soortjes, maar nog meer met zevenblad, of met pispotten. En zo zijn er nog tig ongewenste kruiden te bedenken.

Het lijkt allemaal leuk en lief die natuur en leuke plantjes die ook nog eens mooi bloeien enzo.

 

Tja. Moestuinieren is dingen verbouwen. De fransen hebben daar een woord voor. Ze noemen dat 'culture'. Dat is net ff wat anders dan Natuur.

Met alle respect voor de natuur overigens

Link to comment
Share on other sites

Ja, permacultuur ga ik me zeker eens in verdiepen, thnx!

 

Wat zou er gebeuren denken jullie als je alleen het onkruid wiedt dat echt in de weg staat? Hoef je dan minder te wieden, of wied je dan op de lange termijn juist veel meer? Voor de duidelijkheid, ik heb het dus niet over niks doen, maar over heel regelmatig alleen het direct 'bedreigende' onkruid weghalen.

schaamteloze reclame voor mijn keigeweldige blog: http://plukjegelukje.blogspot.nl

 

#groningen #moestuin #homemade #hond #poezies #natuur #flow #breien #ondernemen #dromen #bakken #koken #huisje #permacultuur #kringloop

Link to comment
Share on other sites

@Mijke.

1 onkruid bestaat niet . 2 de ongewenste vegetatie is ook wel eens een vergeten groente(dat vergeten is in enkele gevallen ook het juiste maar, een ieder eet iets anders en lekker ? ook daar verschillen de meningen over. kijk hier ook maar eens : post145855.html?hilit=onkruid%20recept#p145855

Maar zoals al door anderen aangegeven het neemt wel voeding uit je bodem op. Dus mijn tip zou zijn leer je kruiden kennen en laat wat je kan eten dan staan. Ben je al een heel stuk op weg met minder onderhoud.

Edited by Guest

Onkruid bestaand niet, het is slechts ongewenste vegetatie en het verschil tussen een bloem en een onkruid is een oordeel. www.peperschrift.nl

Link to comment
Share on other sites

Maar dat klopt toch niet, dat een plant alleen maar neemt en niks geeft? Alle planten bij elkaar zijn juist een ecosysteem, planten nemen voeding op voor zichzelf, maar bepaalde planten halen voeding van diep zodat ook jouw groentes er wat aan hebben, bepaalde planten nemen bepaalde voeding beter op en releasen dit weer, waar jouw groentes wat aan hebben. Simpelweg het feit dat er wortels in de grond zitten zorgt voor een betere bodemstructuur, en voor voedsel voor wormen en micro-organismen (lijkt me toch althans), en dat is ook weer goed voor jouw plantjes? Ik kan het mis hebben hoor, ik heb me hier nog niet in verdiept, maar ik vind het maar moeilijk te geloven dat een "on"kruid alleen maar "jat" van jouw plantjes en verder niks.

schaamteloze reclame voor mijn keigeweldige blog: http://plukjegelukje.blogspot.nl

 

#groningen #moestuin #homemade #hond #poezies #natuur #flow #breien #ondernemen #dromen #bakken #koken #huisje #permacultuur #kringloop

Link to comment
Share on other sites

Niet zo zeer "jat" ( soms ook wel : voedingsstoffen en licht en ruimte ). Er zijn zeker "on"kruiden die 'helpen' en mee-werken om de grond te verrijken of te verbeteren kwa structuur ja. Groenbemesters bv.

Anderen vinden die groenbemesters ook onkruiden. Anderen zaaien ze zelfs. Hangt helemaal van je manier van werken af.

Maar "werken" blijft het.

 

Niks doen levert echt niks op. En in min of meerdere mate gaat het daar toch wel om. Dat het tuinieren 'iets ' oplevert. Iets wat de natuur jou op die plek niet levert.

Anders kun je beter gaan wildplukken bv.

Link to comment
Share on other sites

@Mijke, Ja en Nee. Klinkt wat gek dat ja en nee maar als je dat wat je niet wil eruit haalt en laat liggen indien er geen zaden in zitten dan heet dat mulchen( is ook perma). Dan geef je de voedingstoffen van het ongewenste gewas weer aan je moestuin terug.

Als je ze laat staan in je moestuin dan kan het b.v. mineralen die nodig zijn voor het door jou gekozen en dus kunstmatige stukje natuur. Dan moet je er rekening mee houden dat je dus minimale oogst zou kunnen hebben. Daarom gaat de eigenlijke permacultuur ook uit van vasteplanten en gaf ik je Sepp Holzer als voorbeeld om je in te lezen. Er zitten ook voor en nadelen aan het laten staan op het gebied van ziekten en plagen. Door b.v. de biodiversiteit kan je veel voordeel halen betreft ziektes en plagen maar er kunnen ook planten tussen zitten die weer beestjes e.d. aantrekken die je niet op je sla of bloemkool wil hebben.

Onkruid bestaand niet, het is slechts ongewenste vegetatie en het verschil tussen een bloem en een onkruid is een oordeel. www.peperschrift.nl

Link to comment
Share on other sites

Natuurlijk, onder elke hoop mulch en onder elk grondbedenkend stukje groen vind ik wel een grote dikke oranje naaktslak. Je geeft ze met onkruidhágen natuurlijk een overvloed aan verstopplekken... Wieden ga ik pas als er meer kruidjes op een hoop staan, dan heb je ook gelijk alles gehad en kan je weer een week rusten. Voor 3 plantjes ga ik niet wieden, en sommigen zoals klaver en vogelmuur b.v.b. laat ik gewoon staan totdat het écht te gek wordt - dat blijf je toch wel trekken, verspilde moeite

 

Mijn regel is vooral: Als het onkruidje lager blijft dan het gewas waar het tussen staat, lekker laten staan (met mate natuurlijk).

Link to comment
Share on other sites

Volgens de permacultuur wil de grond niet onbedekt zijn. Als dit wel zo is dan zal er onkruid groeien (op iedere m2 liggen er toch duizenden zaadjes gereed). Welk onkruid er groeit is ook afhankelijk van de grond. De onkruiden hebben namelijk verschillende voorkeuren.

 

Wat kan je nu doen? Kijk van welke plantenfamilies je onkruiden zijn en vervang het onkruid door de bijbehorende groente, kruiden of vruchten. De kans is groot dat deze op die plek graag willen groeien. Je gebruikt dan een niche die eerder niet bezet was.

 

Ik moet dit nog uitproberen, maar zie al wel dat ik nu niet meer de zelfde onkruiden heb als 2 jaar geleden toen de grond nog slechter was. Vind ik best fascinerend om te zien. Ik ben niet zo'n wieder en er schiet nogal eens iets in het zaad dus daar zal het niet mee te maken hebben. Heb wel hoop dat ik het eens onder de knie zal krijgen...

 

Dit jaar heb ik heel veel onkruid gegeten - vooral in dit koude voorjaar. Op het moment eet ik de zaadjes van melganzevoet op de boterham en in de soep - die maken dan niet meer veel kans om op de grond vallen. De brandnetelzaadjes moeten nog een klein beetje afrijpen voor dat ik ze ga oogsten om te eten (brandnetel heeft hier een verblijfsvergunning op 2x 1m2 omdat wij en de rupsen van dagpauwoog ze op verschillende tijden van het jaar lekker vinden ) We hebben al enkele van een paar vroege sprietjes gegeten en ook de kinderen vonden het interessant om te eten.

Groetjes, Birgit (Soil Food Web Consultant) Meer weten over het microscopische bodemleven? https://rijkebodem.eu

Link to comment
Share on other sites

Ik strooi ze gewoon op de boterham (boven op de boter). Of in mijn geval op de rijstwafel omdat ik niet tegen de meeste granen kan. Heeft ook een grappig mondgevoel . Als ik trek heb in wat zoutigs, beetje zeezout erbij. Eerder in het jaar heb ik ook hele stengels van de melganzevoet gegeten - gewoon zo van de plant in het mondje of in de roerbak.

 

Veel verwerking doe ik niet. Ze zijn op het moment nog een beetje groen, dus je moet wel oppassen dat een grotere hoeveelheid niet gaat schimmelen. Ik pak gewoon een paar takjes en verwerk ze vers.

 

Als je veel melganzevoet hebt staan zou je volgend jaar op enkele van die plaatsen wat amaranth kunnen proberen. Dat is naast een graan-vervanger ook een bladgroente.

Groetjes, Birgit (Soil Food Web Consultant) Meer weten over het microscopische bodemleven? https://rijkebodem.eu

Link to comment
Share on other sites

Volgens de permacultuur wil de grond niet onbedekt zijn. Als dit wel zo is dan zal er onkruid groeien (op iedere m2 liggen er toch duizenden zaadjes gereed). Welk onkruid er groeit is ook afhankelijk van de grond. De onkruiden hebben namelijk verschillende voorkeuren.

 

Wat kan je nu doen? Kijk van welke plantenfamilies je onkruiden zijn en vervang het onkruid door de bijbehorende groente, kruiden of vruchten. De kans is groot dat deze op die plek graag willen groeien. Je gebruikt dan een niche die eerder niet bezet was.

 

Ik moet dit nog uitproberen, maar zie al wel dat ik nu niet meer de zelfde onkruiden heb als 2 jaar geleden toen de grond nog slechter was. Vind ik best fascinerend om te zien. Ik ben niet zo'n wieder en er schiet nogal eens iets in het zaad dus daar zal het niet mee te maken hebben. Heb wel hoop dat ik het eens onder de knie zal krijgen...

 

Dit jaar heb ik heel veel onkruid gegeten - vooral in dit koude voorjaar. Op het moment eet ik de zaadjes van melganzevoet op de boterham en in de soep - die maken dan niet meer veel kans om op de grond vallen. De brandnetelzaadjes moeten nog een klein beetje afrijpen voor dat ik ze ga oogsten om te eten (brandnetel heeft hier een verblijfsvergunning op 2x 1m2 omdat wij en de rupsen van dagpauwoog ze op verschillende tijden van het jaar lekker vinden ) We hebben al enkele van een paar vroege sprietjes gegeten en ook de kinderen vonden het interessant om te eten.

 

 

Haa interessant! Dat bodem altijd bedekt wil zijn leek mij ook al, vandaar ook een beetje mijn vraag. Onbedekt houden is dus nogal vechten tegen de bierkaai, idd om wat je zegt, al die duizenden zaadjes die klaar liggen te zijn... Gister 2 documentaires en 2 documenten gekeken/gelezen over permacultuur en het spreekt mij erg aan. Sterker nog, ik kan me haast niet meer voorstellen waarom mensen nog voor de traditionele manier zouden kiezen? Het is meer werk, slechter voor de grond, en geeft een kleinere opbrengst dan het toepassen van permacultuur. Zegt de theorie althans, zelf moet ik dat nog gaan meemaken natuurlijk.

 

Het stukje moes dat ik nu heb is niet heel lang meer in mijn beheer, dus om dit nog volgens perma in te gaan richten is niet heel nuttig, maar ik ga het op de nieuwe moes die ik ga krijgen zeker toepassen. En op de 2 m^2 die ik nu heb ga ik gewoon alleen nog datgene wieden dat hoogst noodzakelijk is. Simpelweg ook omdat het dus erg slecht is voor je grond om hem onbedekt te laten liggen (en hij ligt er, na gewied te zijn vorige week, nogal kaal bij ). Kom maar op dus, onkruidjes! Groei en wees blij en bloei!

Ohja, iets wat hier ook erg veel groeit is klaver. Dat woekert als een gek zegt mijn mama, direct uittrekken! Maar het is dus mooi wel een goede groenbemester, dus die mag voortaan ook blijven staan. En je kunt het nog eten ook (deed ik als kind altijd - op de kop in de rekstok hangen en klavertjes, blad + bloem eten. Lekker! Gister weer es wat klaver geproefd... niet zo lekker als ik me herinner helaas ).

schaamteloze reclame voor mijn keigeweldige blog: http://plukjegelukje.blogspot.nl

 

#groningen #moestuin #homemade #hond #poezies #natuur #flow #breien #ondernemen #dromen #bakken #koken #huisje #permacultuur #kringloop

Link to comment
Share on other sites

Het probleem voor de gewone tuinder is alleen dat de opbrengsten van de permacultuur anders zijn dan wat we gewend zijn. Het is niet meer van dezelfde soort groenten, maar meer in totale voedingswaarde (en ook pas op termijn). Een fruit of notenboom op de top van zijn leven brengt nu eenmaal meer op dan het zelfde aantal vierkante meter granen. Alleen heeft de boom even nodig om zo groot te groeien en hebben we de granen dan niet ter beschikking voor brood. Je kan dus niet zeggen: laten we allemaal uitsluitend permacultuur doen vanaf nu. Je hebt een transitieperiode nodig om van onze absurd hoge granenbehoefte (door veeteelt) af te komen. De beesten moeten dus meer andere dingen (liefst afkomstig van bomen) gaan eten. Gelukkig deden ze dat vroeger ook - dus het kan wel. Alleen weet ik niet zeker wat dat dan weer voor je opbrengst aan melk doet.

 

In de groententuin verzorg je hoofdzakelijk je bodemleven goed (andere discussie) en je loopt niet op je bedden om structuurbederf te voorkomen. Onkruid wil je ook in de permacultuur liefst voorkomen (en vervangen door nuttige planten). Klaver groeit bij mij hier ook en moet ik wel eens inperken omdat er anders geen ruimte voor de groente meer overblijft. Klaver wil een stikstofgebrek in de grond oplossen - je hebt dus humus en mest nodig (best in gecomposteerde vorm). Ik zoek zelf ook hoe ik dat wat ik geleerd heb het beste kan toepassen in mijn eigen tuin.

Groetjes, Birgit (Soil Food Web Consultant) Meer weten over het microscopische bodemleven? https://rijkebodem.eu

Link to comment
Share on other sites

Sterker nog, ik kan me haast niet meer voorstellen waarom mensen nog voor de traditionele manier zouden kiezen? Het is meer werk, slechter voor de grond, en geeft een kleinere opbrengst dan het toepassen van permacultuur. Zegt de theorie althans, zelf moet ik dat nog gaan meemaken natuurlijk.

Alles ligt aan de bodemgesteldheid waar je mee begint. Zoals je b.v. al hebt kunnen lezen "Kijk goed wat er nu bij jou wil groeien aan ongewenste vegetatie en bepaal aandehand daar van wat je kan gaan laten groeien".

En hou er idd rekening mee dat je dan niet de groenten eet die je kan kopen maar, meer dingen als zuring,(kan je als spinazie eten en wel echt zuur) klaver,brandnetels(eet je o.a. ook als spinazie. en kan je ook met de zuring mengen om deze minder zuur te krijgen). Je kan herderstasjes laten staan en meel maken van de zaden(heb je wel heel veel nodig).

Ook geef ik je de tip meedat je eens zou kunnen kijken bij het extra toevoegen van bodemschimmels en bacterien om je productie in de permacultuur te verhogen/verbeteren(zit o.a. in ecostylproducten of zoek even op wietfora(daar gebruiken ze het tegenwoordig erg veel)

Onkruid bestaand niet, het is slechts ongewenste vegetatie en het verschil tussen een bloem en een onkruid is een oordeel. www.peperschrift.nl

Link to comment
Share on other sites

@ Kruidje: bedankt voor je tips! De zaadjes zijn idd nog erg groen. Zijn ze nu al te gebruiken, of kan ik ze beter nog verder laten afrijpen?

Op die plek zelf iets zaaien is denk ik niet zo handig, want het groeit namelijk nét buiten mijn omheining, op de grens van mijn land en dat van de buurman (waar dit jaar maïs staat, en waarvan ik eigenlijk ook wel een beetje bang ben dat zijn gif op de planten gekomen kan zijn...)

Link to comment
Share on other sites

Ik heb vandaag een hapje van het groene zaad geproefd en het smaakte... eigenlijk nergens naar!

Toen nam ik maar een hapje van het blad en dat smaakte naar spinazie. Ik heb de konijnen ook een plant gegeven en die lusten hem graag!

Wat leuk zeg, nu staat er dus gewoon een hele rij van die eetbare planten naast mijn wei, die ik altijd zag als onkruid maar waar ik dus echt wat nuttigs mee kan doen. Cool!

Nu ga ik elke dag kijken of er al zwarte zaadjes aankomen want dat wil ik dan ook wel eens zien/proeven.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...