Wat is er eigenlijk mis met onkruid?

[mijke]

Ja dat merk ik inderdaad ook, en op kale grond spoelt elke regenbui ook nog eens voedingsstoffen weg. Dus nu ben ik gestopt met wieden, maar er groeit geen onkruid meer terug

[Castaneda]

@Mijke: wat een goede vragen stel jij ... Ik stelde die vragen ook en ben een beetje gaan zoeken naar antwoorden. Er zijn zoveel werkelijk interessante dingen die aan jou verhaal vast zitten.

 

Er bestaat een boek, dat voor een groot gedeelte uit tabellen bestaat, met de oorzaken voor het groeien van 1200 specifieke onkruiden. Het boek heet Weeds and Why they Grow - Jay L. McCaman, waarschijnlijk alleen via Internet uit Amerika verkrijgbaar, maar ik vond het zeer de moeite waard. Hier staat dus in onder wat voor omstandigheden specifieke onkruiden groeien => tekort aan mineralen, juist een overschot, humus gebrek, enz. Jou eerste bedenking is dan ook een juiste => onkruid groeit inderdaad om de bodem te verbeteren. Alleen doet de Natuur daar aardig lang over, wanneer de mens niet in zou grijpen. Zou je dus de gebreken en overschotten kennen van de onkruiden die in jou tuin groeien, dan kun je daar een specifiek bemestingsplan op maken. Zo versnel jij de bodemverbetering van de Natuur en zul je inderdaad merken dat initiële onkruiden zullen verdwijnen langzamerhand.

Dan stel ik me wel eens de vraag: maar groeien er dan op een gegeven moment helemaal geen onkruiden meer, zodra de bodem in goede staat verkeerd? Dat is ja en nee: als je onkruiden gewoon bekijkt als planten, dan zal de Natuur altijd de bodem bedekt willen houden, dus planten blijven er altijd groeien. Alleen worden de planten naarmate de bodem verbetert van een iets hogere orde. Wat wij over het algemeen onkruiden noemen zijn namelijk vaak stugge pioniersplanten, zij kunnen leven onder moeilijke omstandigheden. Des te slechter de grond des te stugger en groter is het onkruid probleem. Zodra jij de grond gaat verbeteren zul je dus inderdaad merken, dat het onkruid 'vriendelijker' wordt, om het zo maar te noemen. (Ik heb me verder nog niet werkelijk verdiept in de orde van planten, dus hoe planten precies op die schaal staan weet ik niet, maar er zit duidelijk een structuur in)

 

De reden van het groeien van onkruiden blijkt na mijn onderzoek ook samen te hangen met de oorzaak van ziekten en plagen. In het boekje 'The Anatomy of Life and Energy in Agriculture'- Dr. Arden B. Andersen staat namelijk een grafiek met de oorzaken voor verschillende ziekten en plagen bij een beperkt aantal planten ( o.a ziektes en plagen bij Rozen, Appels, Aardappelen, Frambozen, Selderij, Tomaten, en nog enkele). Heel interessant want er blijkt een grote overeenkomst te zijn tussen de oorzaak van al deze ziekten en plagen, en die overeenkomst is precies dezelfde als de oorzaak voor alle onkruiden, want daar zie je dezelfde trend. Als hoofdoorzaken voor nagenoeg alle ziekten en plagen (in het ene boekje) en als hoofdoorzaak voor nagenoeg alle onkruiden (in het andere boek) wordt genoemd een gebrek aan Calcium, Fosfaat en Humus (Bodemleven). Zodra deze worden opgeheven herstellen andere gebreken en overschotten zich bijna altijd vanzelf, volgens Dr. Andersen. Is dat toeval? Of probeert de Natuur ons inderdaad wat te vertellen....

[sugar]

Een van de vervelendste onkruiden is gras, en dat zaaien we zelf overal uit

[bio-fee]

Castaneda, ik vind wat jij schrijft altijd superinteressant, dank voor het delen!

Helaas ontbreekt mij momenteel de tijd/energie om mezelf verder in het onderwerp te verdiepen (o.a. via de door jou genoemde boeken) dus daarom vind ik het extra fijn dat je hier regelmatig dingen over post.

[Stan]

@Castaneda, Ik ben heel blij dat jij je hebt verdiept in kruiden en je weet er ook erg veel van maar, a.u.b. als je dan dus begrijpt hoe moedernatuur haar dingen doet STOP dan met het benoemen van ongewenste of ongewilde vegetatie als onkruid. Onkruid bestaad niet alles in de natuur heeft zijn nu daar zijn wij het wel over eens. Ik wil je ook vragen om je verhaal iets meer in Jip en Janneke taal te doen daar je dan waarschijnlijk veel meer begrip en daarmee ook meer leden die er voor open staan gaat krijgen. Ik bedoel hier totaal niets slechts mee maar, probeer enkel jou over te halen om makkelijker leesbaar te schrijven.

[bio-fee]

Ik vind het verhaal van Castaneda prima en makkelijk leesbaar hoor!

[Stan]

@Bio-fee, jij staat al open voor anderdenken in je (moes)tuin. Je hebt intresse in permacultuur en daar door ook wat bekender met e.e.a. aan termen e.d. en denkt dus anders dan de standaard (moes)tuinder.

[greetje]

volgens mijn filosofie....

[maarja wie ben ik? zei de greet]

werkt onkruid een beetje op het niveau van homeopathie, maar dan zonder diagnose van een arts!

zoals ik al eens eerder opmerkte, heel vaak heb je als mens [/tuin] juist dat onkruid nodig wat in je omgeving groeit.....

en dat moet je dan heel ruim zien /willen zien!

[Bit]

Tja. Het klinkt allemaal prachtig. Het is ook allemaal prachtig. De wondere wereld die wij in pacht hebben: prachtig.

 

Maar sorry jongens. Alle prachtige theorie op een stokje.

Er is een stukje grond. Je wil daar op tuinieren. Moestuinieren in ons geval. Of je dat nu via permacultuur, via de Drie Zusters techniek, of dat je dat via intensieve tuinbouw wil doen. Je wilt iets te eten hebben , iets te oogsten. Je wilt daarnaast ook nog zoiets tegennatuurlijks oogsten als een tomaat in ons klimaat, een druif die zoet moet zijn en een kiwi uit ZO-Azië.

 

Natuurlijk zijn alle gedachtes rondom het mét de natuur mee werken, en er niet tégenin redelijk vanzelfsprekend.

Natuurlijk zijn onkruiden ook gewoon kruiden en tekenen aan de wand. Natuurlijk werk je , als je enigszins gevoel hebt voor je grondje en zijn behoeftes, met die tekenen in gedachte , toe naar een meer optimale conditie voor je grond en dus je teelt.

 

Maar wat is er eigenlijk mis met onkruid ?

Niets. Er is iets mis met die grond , met die plek , met het handelen van jou enz enz. Zeker.

 

Maar voorlopig wil je dat onkruid niet. Je wilt een oogst. Dat is tegennatuurlijk ja. Maar moestuinieren is ook helemaal niet natuurlijk. Dan moet je maar gaan wildplukken ergens op de hei in een héél héél schoon land. Ow, nee. Die hei is waarschijnlijk ook helemaal niet de echte natuur daar. Ow jee.

 

Laat dan gewoon lekker dat onkruid staan. De kweek en de pispotten nemen je tuin wel over. Wél kun je dan trots ons komen vertellen dat je bramen zo lekker zijn en dat je een manier gevonden hebt ze te wecken en de hele winter bramenmouse-recepten posten.

 

Hou toch óp zeg.

[bio-fee]

Bit waar wind je je nou zo over op?

Ik snap je reactie niet...

[greetje]

ik ook niet echt...........

[Stan]

@Bit, kijk dit wilde ik nu juist niet. Zowel Castaneda als jij hebben gelijk ? Raar nee, niet echt raar. jij hebt gelijk in de zin dat het moestuinen erg tegen de natuur indruist maar, al eeuwen lang gedaan wordt. Ik ben er ook niet op tegen, echt niet. maar castaneda heeft gelijk dat je kruiden een indicator zijn om te zien hoe het met je bodem gaat. En Bit wil jij mij vertellen dat als je een mooi truc uit b.v. de permacultuur krijgt deze niet zou gebruiken ? Ik zelf denk n.l. al wel wat andere manier van reageren te bespeuren op dit soort topics van jou kant. En als je nu aan het kruidje kan zien wat je moet doen is dat dan een nadeel of een voordeel ? Ik zie enkel win/win hoor Bit.

[Bit]

Niets, maar dan ook helemaal niets tegen Castenada. Deel van de juiste manier van benaderen zelfs, beetje te theoretisch maar allá.

Permacultuur óók niks mis mee.

 

Ik stoor me al ruim een week aan dit topic ja. Dat wel.

Het impliceert mijns inziens dat er iets mis zou zijn aan schoffelen, onkruid verwijderen , onkruid bestrijding.

Dikke onzin.

 

Sorry als ik es ánders reageer dan ik normaliter doe. Ik vind dit topic meer dan erg.

[Erny]

@Castaneda, Ik wil je ook vragen om je verhaal iets meer in Jip en Janneke taal te doen daar je dan waarschijnlijk veel meer begrip en daarmee ook meer leden die er voor open staan gaat krijgen. Ik bedoel hier totaal niets slechts mee maar, probeer enkel jou over te halen om makkelijker leesbaar te schrijven.

 

Hier sla ik dus steil van achterover... Om zoiets te beweren... Castaneda schrijft al tijden prima leesbaar en goed volgbaar met interessante inzichten en ik hoop dat ie nooooit afdaalt naar de door jou gewenste (maar door jou zelf ook niet toegepaste!) "Jip en Janneke-taal..."

(Ook ík bedoel hier nix slechts mee.. maar ga niet voor anderen praten aub, niet iedereen wil op kleuterschoolniveau functioneren. )

 

Irritatie over dit topic startte bij mij overigens al bij de titel...

[sugar]

Jou eerste bedenking is dan ook een juiste => onkruid groeit inderdaad om de bodem te verbeteren.

Onkruid groeit daar waar de omstandigheden het toelaten te groeien, en heeft geen "doel". Ze vullen gewoon een opportuniteit in. Voor pioniersplanten (vogelmuur, herderstasje, ganzevoetmelde, varkensgras,...) is dat vooral daar waar de bodem kaal is.

 

Alleen doet de Natuur daar aardig lang over, wanneer de mens niet in zou grijpen. Zou je dus de gebreken en overschotten kennen van de onkruiden die in jou tuin groeien, dan kun je daar een specifiek bemestingsplan op maken. Zo versnel jij de bodemverbetering van de Natuur en zul je inderdaad merken dat initiële onkruiden zullen verdwijnen langzamerhand.

Veel onkruiden groeien in bijna alle omstandigheden, ook op een goede bodem. Je veranderd de pioniersplanten die er gaan groeien, en deze pioniersplanten gaan pas verdwijnen als ze verdrongen worden door andere begroeiing. Je kan wel een aantal vervelende onkruiden vermijden door een aangepaste bemesting (bvb brandnetels door de bodem voedselarmer te maken).

 

Dan stel ik me wel eens de vraag: maar groeien er dan op een gegeven moment helemaal geen onkruiden meer, zodra de bodem in goede staat verkeerd? Dat is ja en nee: als je onkruiden gewoon bekijkt als planten, dan zal de Natuur altijd de bodem bedekt willen houden, dus planten blijven er altijd groeien. Alleen worden de planten naarmate de bodem verbetert van een iets hogere orde. Wat wij over het algemeen onkruiden noemen zijn namelijk vaak stugge pioniersplanten, zij kunnen leven onder moeilijke omstandigheden. Des te slechter de grond des te stugger en groter is het onkruid probleem. Zodra jij de grond gaat verbeteren zul je dus inderdaad merken, dat het onkruid 'vriendelijker' wordt, om het zo maar te noemen. (Ik heb me verder nog niet werkelijk verdiept in de orde van planten, dus hoe planten precies op die schaal staan weet ik niet, maar er zit duidelijk een structuur in)

Volgens mij bestaat er geen hogere en lagere orde in de planten, 't zijn allemaal planten. Je hebt wel bomen en kruidachtigen (maar dan spreken we over hoogte). Een onkruid als vogelmuur groeit typisch op een goede, rijke bodem, en blijft terugkomen, tenzij het weggeconcurreerd wordt door andere planten. Ieder bodemtype heeft haar type onkruid (en ik heb nu al getuinierd op vier verschillende plaatsen, van zanderig naar zandleem en nu zware leemgrond, ik zie gewoon andere onkruiden, maar ze zijn er wel nog altijd.

 

De reden van het groeien van onkruiden blijkt na mijn onderzoek ook samen te hangen met de oorzaak van ziekten en plagen. In het boekje 'The Anatomy of Life and Energy in Agriculture'- Dr. Arden B. Andersen staat namelijk een grafiek met de oorzaken voor verschillende ziekten en plagen bij een beperkt aantal planten ( o.a ziektes en plagen bij Rozen, Appels, Aardappelen, Frambozen, Selderij, Tomaten, en nog enkele). Heel interessant want er blijkt een grote overeenkomst te zijn tussen de oorzaak van al deze ziekten en plagen, en die overeenkomst is precies dezelfde als de oorzaak voor alle onkruiden, want daar zie je dezelfde trend. Als hoofdoorzaken voor nagenoeg alle ziekten en plagen (in het ene boekje) en als hoofdoorzaak voor nagenoeg alle onkruiden (in het andere boek) wordt genoemd een gebrek aan Calcium, Fosfaat en Humus (Bodemleven). Zodra deze worden opgeheven herstellen andere gebreken en overschotten zich bijna altijd vanzelf, volgens Dr. Andersen. Is dat toeval? Of probeert de Natuur ons inderdaad wat te vertellen....

Het enige wat de natuur ons vertelt is 'Survival of the fittest". En voor iedere situatie is dat er een andere plant die goed groeit, en volgens mij ook altijd één of andere pioniersplant.

[bio-fee]

Bit, ik zie eigenlijk niet waar in dit topic beweerd wordt dat er iets mis zou zijn met schoffelen, onkruid bestrijden e.d. Er wordt juist op m.i. interessante wijze gesproken over het hoe en waarom van onkruid, wat het nut ervan is, en hoe je het op voor jou nuttige wijze in de tuin kunt gebruiken. Bv. door te mulchen, of door de planten te leren kennen en te leren wat hun signaalfunctie in je tuin is.

Ik vind het juist een interessant topic!

 

Sugar, dat onkruid geen doel heeft kan ik niet onderschrijven.

De natuur zoekt altijd naar balans, naar gezondheid.

Zo heb ik hier een paardenwei die jarenlang overbegraasd en niet bemest is geweest. Met als resultaat: een behoorlijk uitgeputte grond die is vastgetrapt. Er groeien hier nu superveel paardenbloemen, die met hun penwortels de bodem weer open maken. De verwachting is dat als ze dit gedaan hebben (geen idee hoe lang dat duurt, jaren?), dat er dan minder paardenbloemen zullen komen.

En dit is maar een voorbeeld. Zo denk ik dat er alle planten een bepaald nut hebben in het herstellen/behouden van het natuurlijke evenwicht. En ik denk dat het van menselijke arrogantie getuigt als gesteld wordt dat onkruiden geen doel hebben, puur en alleen omdat wij mensen niet weten WELK doel dat dan is, en omdat wij die onkruiden maar lastig vinden.

[sugar]

De enige wat eender welk levend wezen op deze aarde doet is overleven en zich voortplanten (meestal onbewust).

Een paardebloem gaat heus de grond niet voorbereiden voor een andere plant, ze heeft gewoon een competitief voordeel op dat ogenblik.

En de natuur 'zoekt' niets, ook geen evenwicht. Dat evenwicht is eveneens een gevolg van de evolutie die alles drijft.

[aalterse-willy]

Ik denk, en dat kan men ook zien gebeuren, dat de natuur binnen de kortste keren alles overwoekerd met struikgewas en boompjes.

Daaronder blijft dan niets meer leven op enkele vroegbloeiers na, zie maar naar de bossen.

Na een kaalslag van epicea in de Ardennen blijft het perceel een paar jaar vaag liggen, dan groeit er veel brem, netels grassen enz. eenmaal er nieuwe aantplant van epicea is verdwijnt alles daaronder op een drie à vier jaar tijd.

Met loofbossen juist hetzelfde alleen duurt het dicht groeien iets langer.

De meeste 'onkruiden' hebben dus baat bij ons moestuinieren, anders verdwijnen ze gewoon onder een dicht bladerdek, evenals onze groenten en bloemen.

Wat ik zeggen wil; laat de natuur zijn gang gaan en binnen twintig jaar hebt ge een bos, zelf meegemaakt met mijn stuk bouwgrond dat een weide was en ik wegens omstandigheden, ziekte en overlijden, niet heb kunnen bebouwen. Twintig jaar later had ik een bos van tien twaalf meter hoog en stammen van vijftien cm dik.

Enkel aan de randen, waar nog licht kwam, stonden er netels en kweek, ook een paar distels en andere planten.

Het 'schoffelen' gebeurde dan met een kettingzaag en een bulldozer!

Is dat wat de mensen betrachten met de permacultuur???

Veel eten was er in ieder geval niet aan hoor, voor de slakken wel ja, maar niet voor ons mensen.

Zonder onze manier van tuinieren en kweken was de mensheid nooit geworden wat het nu is, er zouden er veel te veel van honger omgekomen zijn.

Dat de 'NATUUR' alles wil bedekken geloof ik ook al niet, elk zaadje probeert te groeien en terug zaad te vormen, te zorgen voor het voortbestaan van de soort zeg maar en in die strijd is het echt elk voor zich.

Als we eten uit onze tuin willen dan moeten we die planten helpen die ons ons voedsel bezorgen en de andere verwijderen, hakken en wieden zal men niet verbieden.

Dus, waarom is onkruid nu 'ONKRUID', enkel en alleen omdat het wil groeien op die plaats waar wij voor ons eten willen zorgen.

Wilt ge groente???? Schoffel en wied dan!!! Zoniet gaat ge weer naar de supermarkt van alle soorten bespoten boel gaan kopen om te overleven.

Wij eten dagelijks groente uit de tuin, het hele jaar door. We hoeven echt niets te gaan kopen, wel aardappelen en fruit omdat we niet genoeg grond ter beschikking hebben.

Voor diegenen die zich nog afvragen waarom we schoffelen; doe het eens een twintigtal jaren niet en ge zult het weten.

 

En ja, ik spreek uit ondervinding en ondervinding is een goeie maar harde leerschool.

[Castaneda]

Deze discussie gaat nu over verschillende dingen: 1 ) het wel of niet laten staan van onkruid en 2 ) onkruid als indicator plant van de gesteldheid van onze bodem.

 

Aalterse-willy en Bit hebben natuurlijk gelijk: laat je onkruid werkelijk zijn gang gaan en het hele proces der Natuur dan wordt het op een gegeven moment heel moeilijk om je moestuingroentes en fruit te kweken. Maar naar mijn interpretatie (maar ik kan het ook mis hebben, want mijn interpretaties kloppen niet altijd, het blijft lastig ... ) was dit ook niet de vraagstelling van Mijke. Zij vroeg zich af of het onkruid misschien ook met een doel bij haar op de tuin groeide. En of je dat onkruid om die reden misschien ook gedeeltelijk zijn gang kan laten gaan, tot op zekere hoogte. Zodra groentes enz in gedrang komen wordt er natuurlijk wel ingegrepen, dit schrijft ze ook.

Mensen met een nette moestuin die het onkruid nagenoeg geheel verwijderen zullen dit misschien gek/raar vinden (of wat jullie er van vinden, en misschien ook niet). Ik persoonlijk vindt een nette moestuin ook mooier, opgeruimd en netjes, groentes en fruit hebben al ruimte. Maar onkruiden lezen als indicator planten lijkt me toch zeer goed, zij vertellen je eigenlijk wat en hoe je moet bemesten, zie ook in de volgende link:

 

https://www.moestuinforum.nl/grondgesteldheid-en-onkruiden-t3989.html?hilit=why%20weeds

 

Nadat je je onkruid hebt gelezen of niet, wat je wilt, kun je het weg schoffelen of niet, ook maar weer net wat ieder zijn voorkeur is.

 

 

Hierboven enkele onkruiden en wat ze vertellen over de bodem volgens 'Weeds and Why they Grow' - Jay L. McCaman. Ik heb enkele mineralen en condities eruit gelaten, anders werd het plaatje veel te breed.

 

Ik krijg het plaatje niet erg duidelijk...

 

Als je het hele boek en alle onkruiden bekijkt zie een patroon ontstaan => nagenoeg alle onkruiden wijzen op een tekort aan Calcium, Fosfaat en Humus tekort in de bodem. De andere genoemde mineralen zijn bijna altijd in overschot bijna nooit een tekort, maar daar zit geen patroon in, alle onkruiden geven weer wat anders aan.

[mijke]

Castaneda, je hebt mij exact goed begrepen hoor! En ik ben heel blij met je (in heldere taal geschreven!) reactie. Ik heb nu even niet zo veel tijd dus ik zal er nog wat verder op in gaan later, maarre keep it coming!

 

En Bit, wind je niet zo op joh! Ik kan me niet voorstellen waarom je je zou ergeren aan een vraag. En het lijkt me een vrij basic vraag, eentje die je eigenlijk wel beantwoord wilt hebben voor je begint met tuinieren, aangezien je je gejele tuiniermethode daar op baseert. Als dat je zo verschrikkelijk irriteert moet je je misschien eens afvragen of je uberhaupt wel open staat voor nieuwe zienswijzes mbt tuinieren? Want zo niet, dan kun je dergelijke topics misschien maar beter gewoon overslaan in plaats van recalcitrant te doen (no hard feelings hoor, maar dit is een topic om samen ergens over te brainstormen/filosoferen zonder dat het antwoord vast staat, geen topic om ruzie te maken over wie de beste tuiniermethode heeft)

[HuubvG]

@ Mijke, ik zie dit topic na het lezen van Bit zijn bericht niet als ruzie maken over wie de beste methode heeft. Ik vind dat hij gewoon lekker pittig mee discussieert. Net als jij. Een beetje tegengas mag toch wel? Van mij wel hoor, ik zou het jammer vinden als Bit dit topic overslaat omdat jij dat van hem verlangt. Je kunt ook doorslaan, een groentetuin is dan fout als je er geen onkruid in toelaat. Onkruid wordt dan een 'heilige koe' en dient 'een zeker doel', het groeit er met een heilige missie, je mag het al geen onkruid meer noemen... griezelig. Je hebt het over een 'nieuwe zienswijze', maar de discussie tussen gangbaren en alternatieven bestaat al zo lang moestuinieren bestaat. Ook permacultuur is niet 'nieuw'. Tuinieren is persoonlijk, je kunt je eigen weg kiezen en compromissen sluiten. Ik wil wel onkruid in mijn eetbare tuin, maar dan eetbaar onkruid dat ik net zo in de hand houd als de rest van mijn moestuin. De moestuin is er tot mijn nut, dus ik wil alleen verbouwen wat nuttige waarde en/of sierwaarde voor mij heeft.

[aalterse-willy]

Mijke, ik zou zeggen, neem de proef op de som en laat uw onkruid eens een drietal jaren groeien zonder te wieden of schoffelen.

Bekijk daarna de opbrengst van uw moestuin en vergelijk dit met die welke je nu hebt.

Ik ben nieuwsgierig naar het resultaat.

[mijke]

Dat is helemaal niet wat ik zei he

[Jorg]

Ik vind wieden helemaal geen rotklus, integendeel. De truc zit hem in het bijhouden, in kiemstadium weg schoffelen.

 

Eigenlijk beantwoord je in het startbericht zelf je vraag al: waarom al de moeite / wat is het probleem. Voor a), b) en aanvullend c) (competitie voeding water). Tuurlijk, zodra je pompoenen groot genoeg zijn kun je het onkruid best laten staan. Maar de korte groeiperiode van veel onkruiden maakt ze ook weer gevoeliger om als 'host' voor bijvoorbeeld meeldauw (is dat d) dan?).

 

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben er van overtuigd dat de bodem (structuur maar ook schimmels, bacteriën, etc) een sleutelrol spelen in de plantengroei. Vanuit de gedachte dat planten(wortels) en het soilweb elkaar in stand moeten houden en van elkaar profiteren zou je zeggen dat permanente begroeiing van onkruid gewenst is. In een wijngaard kiest men er bijvoorbeeld voor om bewust een bepaalde onderbegroeiing te laten staan. Dat kan, omdat deze onderbegroeiing in een volgroeide wijngaard geen competitie meer aangaat met de stokken maar juist ‘beneficial’ is vanwege het bodemleven.. De eerste jaren is de begroeiing echter minder gewenst, om de reden a), b) en c).

 

Begroeiing is dus prima, maar niet in directe competitie met je groenteplanten. Je wilt oogsten, zo niet kies dan voor andere (sier)planten. Wil je het bodemleven toch in stand houden / bevorderen kies er dan voor om te mulchen, lege plekken zoveel mogelijk op te vullen en niet te veel grondbewerkingen uit te voeren. Zelf ben ik zeer tevreden over het mulchen met een laag compost. Lastig om te beschrijven maar ik vind het geweldig om te zien dat als ik een gat graaf de grond vele gangen bevat en je mooi kan zien dat er materiaal mee de bodem in wordt genomen. Toch maar een foto'tje dan:

Verder probeer ik leegekomen stukken zo snel mogelijk op nieuw in te zaaien of in te planten.

 

Zover ik weet kiezen ze binnen de permacultuur ook niet voor een permanente onkruid begroeiing maar voor plantencombinaties en mulchen. Ik ben het er wel mee eens dat je onkruid als indicatie in kunt zetten. Neem nu bijvoorbeeld paardenstaart, verbeter de bodemomstandigheden en structuur en je hebt een grote winst te pakken. Onkruiden hebben hun specifieke groeiomstandigheden (verdichte lagen, tekort aan vocht en voeding en andere groeiomstandigheden) en zeggen dus iets over de omstandigheden in jou tuin.

 

Mijn stelling is dus: Onkruiden zijn ongewenst als permanente begroeiing. Hoe meer onkruid hoe minder voeding, water, plaats en licht voor je planten. Ze zijn bij wijze van spreken in competitie om te overleven. Begroeiing is prima, maar kies in plaats van onkruid voor een oplossing als plantencombinaties zoals in de permacultuur. Zie bijvoorbeeld deze link: http://blog.natuurlijkemoestuin.be/4-basisprincipes-om-alles-probleemloos-te-combineren-in-de-natuurlijke-moestuin/ Onkruid zegt echter wel iets over je bodem en horen verder gewoon bij het moestuinieren (kale bodem wil bedekt worden, opertunity). Beperken is dus gewenst (bijhouden, bijhouden en bijhouden!). Volgensmij moet jij dus meer richting de permactultuur gaan denken maaike

 

Sluit ik nog af met een mooie foto en onderschrift van frans-jan de waard. Niet geheel relevant maar wel mooi in relatie met de kale bodem:

Onderschrift: Regio Zutphen vanuit de trein, 17 mei 2012. Slootkanten, bermen, bosjes – alles is uitbundig groen. Behalve de akkers. We doen iets heel erg fout. Bron: http://thuisopaarde.nl/2013/04/op-ons-dooie-akkertje/

[bio-fee]

Mooi geschreven Jorg, ik kan me er helemaal in vinden!