Jump to content
Image Image Image Image Image
Image

Wel of (beter) niet in de compostbak?


William Jellesma

Recommended Posts

Nu hou ik mij super aan alle voorschriften wat er nu wel en niet in de bak mag, maar tot mijn verbazing las ik in de Gardeners World dat Monty ook aardappelschillen en de gehele tomatenplant op zijn composthoop gooit. Ik dacht dat dat niet mag of zijn er nieuwe inzichten?

 

Ben erg benieuwd..

 

groet William

Tuinieren volgens www.natuurlijkemoestuin.be

Link to comment
Share on other sites

moestuin = zweet op je rug om uiteindelijk uit te kunnen delen = met z'n tweetjes 27 kroppen sla in 1 week moeten opeten = bij de oogst er achter komen dat de konijntjes je voor waren = hosta's kweken om de slakken tevreden te houden

Link to comment
Share on other sites

Volgens mij is het belangrijker in welke toestand het materiaal is dan van wat het afkomstig is .

gezonde bladeren luizen van de tomaten gaan hier op de composthoop op het einde van het jaar de afgestoven planten voer ik af omdat het me moeilijk lijkt om te weten te komen waarom de planten minder fris/afgestorven zijn ouderdom/ziekte .

Zelf zet ik geen aardappelen, dus moet ze kopen en schillen belanden op composthoop loof van afgestorven planten zou ik ook afvoeren om zelfde reden als tomatenplanten . Aardappelen die aangetast zijn door een af andere ziekte afvoeren

 

Kolen doe je deze op de composthoop ? Knolvoet?

Groen van selder en prei ? Roest ?

Courgetten pompoen ? Meeldauw?

 

Alle planten kunnen wel een of andere ziekte dragen moet je deze dan allemaal afvoeren ? Wat ga je dan nog composteren ?

Link to comment
Share on other sites

als je heet composteert (groen en bruin mengen in de goede verhouding, beetje kippenmest of verse paardenmest, tijdig keren) en tijdig buiten naar binnen keert gaat de meeste ellende wel dood (verder heb je op een volkstuin toch wel ergens iemand die goed is in ziekten kweken toch? )

 

als je langzaam koud composteert moet je wel wat selectief zijn mi; geen koolwortels, geen meeldauwblad, geen schurftblad, geen aardappels, geen zieke tomaatplant

Link to comment
Share on other sites

Zoveel angst voor compost en dat het ziekten zou kunnen overbrengen....... Echt niet nodig, als je weet wat compost is en hoe je dat goed maakt.

 

Ik denk dat ik niet zo maar wat roep als ik 2 dingen uit voorgaande bijdragen recht probeer te zetten:

 

1. Over "heet" composteren en de effecten daarvan. Bedoeld wordt dan een composthoop/bak waarin een aanzienlijk deel groen materiaal meegaat, dat snel al zal worden omgezet door bacteriën en daar komt warmte bij vrij gedurende enkele dagen of weken.

De meeste ziekten die genoemd worden zijn schimmels en die worden op zichzelf niet geneutraliseerd door deze vrij korte tijd dat aan het begin van de omzettingen de compost warm of heet wordt. (Het zou wel kunnen werken voor sommige (onkruid)zaden, als je zo onverstandig bent om die op de compost te willen doen).

Twee opmerkingen hierbij over het niet zo gewenste van hete compostering: A. Een hogere hitte dan 65 graden (en dat is niet moeilijk met nat gras of nat hooi op een grote hoop) is zeer ongewenst...dat is verbranding en verschroeiing en het resultaat is regelrechte CO2 vervuiling en zeker geen compost. B. Een geleidelijke vertering met ook voldoende bijgemengd "bruin" (= koolstofrijk materiaal ) is het gunstigste en levert misschien niet het snelste compost (moet dat dan?) maar wel kwalitatief betere tot veel betere compost en daarmee bedoel ik compost waarin zeer veel of alle stikstof (en ook andere voedingstoffen) zijn gebonden in zeer stabiele nieuwe verbindingen (en dat is de kwaliteitscompost die je echt het liefste wilt.)

 

Dat brengt me op het 2e grote misverstand in bovenstaande reacties, namelijk dat je ziekten via compost zou doorgeven.

Op een ziekte na, waarover ik in sommige onderzoekingen twijfel tegenkom en een voorbehoud moet maken w.b. een bepaalde allium ziekte die door bepaalde schimmels zijn aangetast, behoef je GEEN ENKELE ANGST te hebben dat ziekten in compost overleven en via compost in je tuin zouden verspreiden. Eigen aan compost is precies een volledige afbraak en omzetting = opbouw van iets nieuws van alle materiaal dat er in zit. Tomaten, aardappels en alles wat hiervoor genoemd wordt kan dus op de composthoop of compostbak. De MAAR zit hem in de kwaliteit van het composteren en het geduld en de hygiëne die je daarbij aanhoudt. Het gebruik van goede compost is juist een goede ecologische methode om de gezondheid van je gewassen sterk te verbeteren.

 

Er zijn nogal wat mensen (en door sommigen die zeggen met de mode permacultuur bezig te zijn wordt het zelfs nogal naief verkondigd) die afval in de tuin laten liggen of ergens in de tuin neergooien met de gedachte dat het allemaal wel zal verteren...en dat dat dan hetzelfde is als composteren. Wat aangetast aardappelknollen met fyto geven zo inderdaad de ziekte snel door bijvoorbeeld. Een boer die zijn knollen zo ergens op een hoop laat liggen is gewoon strafbaar. Door alle organisch materiaal op een composthoop/bak te brengen...voldoende te mengen, beluchten en vochtig te houden ruim je het op en kunnen ziektes zich niet meer verspreiden.

 

Compost maken en dus ook je (eventueel aangetaste) materiaal verwerken doe je door goed en volledig te composteren. Warmte hoeft niet, maar wel voldoende tijd geven (6 a 8 maanden bij goede omstandigheden is zowat het minimum) en een jaar mag ook gerust. Er is een tendens om zo snel mogelijk compost te willen hebben (waardoor de compost niet alleen niet goed omgezet is, maar ook nog niet uitgerijpt) en ook allerlei gebruiken en adviezen om compost toch maar al te gebruiken zonder dat ze goed is, bijvoorbeeld bij vruchtgewassen die al voeding halen uit nog verterende (half-omgezette) "compost" (niet compost dus).

 

Het verschil tussen niet rijpe en niet optimaal omgezette compost en goede compost is in kwaliteit erg groot. Niet goed omgezet organisch afval zal best wel al gunstig werken als organische stof. Maar precies de goede voedende eigenschappen en bodem(leven) opbouwende is in goede compost (en daarmee de bijdrage aan milieu door bijv. CO2-opslag) exponentieel hoger dan in schijncompost of vergaand tuinafval.

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

Wow wat een uitgebreide reactie Weknow, dank je wel!

 

Dus ik hoef me geen zorgen te maken over al dat pompoen- en courgetteblad met meeldauw, welke hier elk jaar op de composthoop blijven liggen aan het eind van het teeltseizoen (ik teel die planten op de composthoop ja).

Aardappel en tomaat gooide ik meestal wel in de grijze container, maar dat hoeft dus helemaal niet, begrijp ik! Fijn, dat scheelt weer.

Link to comment
Share on other sites

helemaal eens met weknow ...

- op ons complex (en ook bij mij) wordt niet heel netjes gecomposteerd, de buitenkant van de bakken/hopen/tonnen blijft vaak onverteerd en daar zie ik toch een besmettingsbron van sporen etc. Dat komt ook door tijdgebrek, we hebben hier 6 bakken van een kuub op de tuin met verschillende soorten compost to be

- bij ons zie ik bij koude langzame compostering veel opkomend onkruid uit de opgebrachte compost (ja, okzaden gaan erop maar dat is bijna onvermijdelijk, straatgrasjes, knopkruid en muur bloeien binnen een paar dagen, uitgebloeide planten staan op de tuin voor vogels etc, tot feb/maart en gaan er dan ook op, mét zaden, bloeiende groenten als nz spinazie, warmoes geven in het volgende jaar prima zaailingen en de rest gaat op de hoop, met zaden); is geen probleem hoor want scherpe schoffel, maar toch; als ik een hete bak (een graad of 50 in het midden) maak krijg ik dat vrijwel nooit

dus gaat er bij ons wel eea naar de groenbak van de gemeente, onze keukenemmer gaat vol heen en vol weer terug

Link to comment
Share on other sites

Als ik mijn gezeefde compost opbreng, dan groeit er ook binnen een paar dagen onkruid. Maar dat is heel gemakkelijk te verwijderen uit de mooie losse compost.

Maar een ander punt waar ik het antwoord niet goed op weet, is de aanduiding ' goede compost'. Is er een manier om aan te tonen welke compost goed is?

Zo ziet mijn gezeefde compost eruit:

Moestuinforum-100016640011546260141.jpg

Edited by Guest
Link to comment
Share on other sites

@ biofee

 

Er zijn talrijke soorten schimmels en de manier van infecteren is ook weer verschillend.

 

Jij noemt meeldauw en dat is typisch zo een schimmel waarvan de sporen alom in de lucht aanwezig zijn tijdens het seizoen (dus niet in de compost) en als de omstandigheden gunstig zijn (= lekkere temperatuur en vochtigheid + voedingsbodem = al wat zwakkere/oudere plant zoals je komkommer of courgette later in het seizoen) zal beginnen met de (noodzakelijke) opruimwerkzaamheden in je tuin.

 

De werkwijze in een ecologische tuin zal niet zozeer zijn om (alle) schimmels te bestrijden en op te ruimen. Herbiciden die al die schimmels bestrijden zijn echt uit den boze, al is het maar omdat heel veel schimmelsoorten erg nuttig of zelfs echt nodig zijn en je die niet kwijt wilt. Het gaat er dan om om een zeker evenwicht te proberen bereiken waardoor "slechte" ( = hier niet gewenste) schimmels niet de overhand krijgen. Je wilt dus veel en een grote variatie in schimmels die bij planten horen. Naast enkele micro-organismen die weer kunnen leven van bepaalde schadelijke soorten (onzichtbaar, dus ook niet goed te volgen en organiseren voor een tuinier) kun je dat vooral proberen te bereiken door te zorgen voor een rijk en gevarieerd bodemleven waarin talrijke soorten, goede en vast ook minder gunstige, voorkomen die elkaar controleren en in evenwicht houden (lees: slechte krijgen geen veilige omstandigheden en niet de ruimte waardoor ze de overhand krijgen). Een bodem die gevoed wordt met vol op organisch materiaal is een goed klimaat voor zo een gevarieerd en rijk (schimmel-)leven. Compost is, zeker in een moestuin waar hoge eisen aan voeding en gezondheid worden gesteld, ideaal omdat er niet zozeer afbraak-schimmels (zoals meeldauw of phytophtera) in wonen, maar juist de meer met planten samenwerkende soorten die helpen bij gezonde groei.

 

De conclusie echter van jou dat je "dus" alles op de composthoop kunt laten liggen en dat het dan wel goed komt, deel ik niet zonder meer. Composteren doe je om een betrekkelijk snelle afbraak en heropbouw van materialen te bekomen. En het maar laten liggen en we zien wel, is niet de manier daarvoor...mocht je dat bedoelen. Juist niet op een composthoop.

 

Laat ik een vergelijking maken met een werkwijze zoals die bij ecologische fruittelers wordt toegepast. Daar worden insecten, schimmels en andere aantastingen niet weggespoten, zoals in de "gangbare"fruitteelt wel gebruikelijk is. Bij fruit kunnen allerlei ziekten en infecties makkelijk worden overgebracht door besmette vruchten, blad of hout die in het najaar op de bodem blijven liggen. Verstandig om dit bijeen te harken, eventueel klein te maken en composteren in je eigen tuin, maar dat is in een boomgaard heel veel werk en vaak ondoenlijk. Daarom is er een techniek ontwikkeld om tussen de boomrijen al dit materiaal te verzamelen, klein te maken en zo samen te stellen, bijvoorbeeld door wat stikstofrijker materiaal toe te voegen, dat in pakweg een halfjaar verteerd is. Als in april/mei de hergroei begint is dit een gezondheidsbevorderende en voedzame bijdrage geworden en zijn aanwezige ziekteverwekkers opgeruimd.

 

Dat er bepaalde schimmels ook specifiek en daardoor lastig kunnen zijn, daarvan is krulziekte in perziken een goed voorbeeld, die in ons relatief vochtige klimaat deze teelt nogal moeilijk maakt. Het zou leuk zijn als er een natuurlijke weerstand bestond of makkelijk te bereiken groeicondities waardoor het schimmel niet zo vervelend was (ja in de kas is er weinig probleem)... Er is een zeer leerzaam en uitgebreid topic over op dit forum.

https://www.moestuinforum.nl/krulziekte-bestrijding-bij-perzik-nectarine-t21467.html

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

Maar een ander punt waar ik het antwoord niet goed op weet, is de aanduiding ' goede compost'. Is er een manier om aan te tonen welke compost goed is?
schreef AdvanBrunschot.

 

Goede en belangrijke vraag, Ad en er zijn boeken vol over geschreven. Bovendien, zoals met alles, verschuiven inzichten hierover in de loop van de tijd en lopen de meningen (en mythen) van allerlei goeroes uiteen. Ik hoop dat ik in mijn enthousiasme voor ecologisch tuinieren me niet met goeroe-ambities gedraag en zal proberen een nuchter en vrij duidelijk antwoord te geven. Liever dan over goede compost, zou ik het dan over optimale compost willen hebben.

 

Nuchter: In vergelijking met wat de laatste decennia steeds minder gewoon werd is de inzet van organische stof, al of niet gecomposteerd en al of niet "goed"gecomposteerd al een grote winst. Dus zelfs als je niet de meest perfecte compost maakt, is het werken met gerecyclede organische stof een goede zaak en doe je er niets heel fout mee. Het verrijkt de bodem, draagt bij aan bodemgezondheid en bodemleven, aan betere vochthuishouding en komt op een of andere manier voor een gedeelte ook wel weer als voeding aan de planten. Het is misschien niet optimaal, maar in vergelijking met wat er in industriële landbouw gebeurt en wat tuiniers die zich op die industriële werkwijzen oriënteren (en dat als de goede werkwijze verkondigen!...en dat zijn er nog erg veel) is dit vanuit ecologisch oogpunt al veel beter.

 

Een voor ons, tijdens ons alledaagse bezig zijn in onze tuinen, handzame wetenschappelijke toets waarmee kwaliteit is te meten en aan te tonen, dat bestaat natuurlijk niet. Maar dat bestaat voor bijna niets in de tuin...niet voor de beste aardbeien, de optimale bemesting, de beste manier van water geven of het ideale zaaimoment.....om maar eens zo maar het een en ander te noemen dat we ook graag zo goed mogelijk zouden willen kunnen beheersen. Enerzijds wordt wat we doen bepaald door verschijnselen die nog niet gebeurd zijn en dus nog niet zeker, hooguit waarschijnlijk...en daarmee is er veel onvoorspelbaarheid (ik denk aan klimaat, weer en allerlei dingen die daarmee te maken hebben) en anderzijds spelen in een tuin veel factoren mee die we niet kennen of niet precies weten. Groei, bodem, leven, natuur en alle samenhangen en onderlinge invloeden daarin is een zo complex gebeuren dat we in de verste verte niet geheel kennen, laat staan doorgronden. Ervaring...noem het boerenwijsheid....observeren en proberen te begrijpen, waarbij een basis/achtergrond met liefst ook wat wetenschappelijke kennis zeker veel kan helpen, waarmee je gaat doorzien wat er is en gebeurt en leert om daarop in te spelen (zonder het precies allemaal te kunnen regelen) is waarmee we het moeten doen.

 

Bij compost maken is het niet anders, denk ik.

We weten uit metingen + uit langdurige ervaringen dat er goede compost bestaat, waarin organische stof is omgezet naar zeer stabiele, moeilijk te kraken, biochemische verbindingen waarin koolstof en allerlei andere stoffen (die planten nodig hebben) elkaar gevangen houden en die een rijk bodemleven kan voeden waarmee heel geleidelijk, over vele jaren, die stoffen die planten gebruiken ter beschikking komen. Dit is de ideale en "goede"compost.

 

Ik kan een aantal voorwaarden en factoren benoemen die nodig zijn om dit te maken...niet eens zo veel en niet eens heel moeilijk te realiseren.

Nodig is:

- Organisch materiaal in hoeveelheden van minstens enkele 100en liters

- in een gunstige verhouding van erin voorkomende koolstof © en stikstof (N), liefst gemengd en gevarieerd van samenstelling

- dat samen wordt afgebroken (daarvoor een groot aangrijpingsoppervlak liefst) door vele, organismen, vooral speciale micro-organismen en zich aan elkaar bindt, waarbij voldoende zuurstof en vocht nodig is

- waarvoor een aanzienlijke tijd nodig is om dit volledig en goed te laten gebeuren. Vele verschillende organismen zullen na elkaar en door elkaar in allerlei fases van deze processen actief zijn, maar die hele flora en fauna verandert totaal tijdens het composteren en in compost die optimaal is.

 

In elke goede handleiding zal dus iets staan over

- de verhouding van groen en bruin organisch materiaal waarmee je compost wil maken

- hoe je zorgt voor voldoende zuurstof (opbouwen in lagen, omzetten, voldoende grof materiaal, niet te nat oid)

- Hoe je zorgt voor voldoende vocht (af en toe begieten bijvoorbeeld, afdekken tegen uitdrogen)

- klein maken en luchtig opzetten maakt afbraak en nieuwe syntheses met deze stoffen beter mogelijk, omzetten en mengen helpt ook

- geef het de tijd.....er zijn een aantal indicatoren....bijvoorbeeld: groen materiaal is onherkenbaar geworden en lijkt verdwenen, het is niet meer warm in de hoop, na enige tijd waren er compostwormen die intussen weer grotendeels verdwenen zijn, tijdens de afbraakprocessen zijn er stoffen die groei en kiemen tegenwerken...kiemtest met tuinkers maakt dit (soms) zichtbaar, het resultaat is rul en ruikt aangenaam naar bos (= er zitten bacteriën in die deze geur afgeven). En dan zou ik er nog een maand of 3 extra rust en rijpen aan toevoegen.

 

Is mijn compost "goed"...? Ik weet het niet en kan niets bewijzen......maar ik heb een werkwijze waardoor ik denk/hoop dat aan al deze omzettingsvoorwaarden wordt voldaan en waarmee ik hoop dat ik voor mijn omstandigheden zo optimaal mogelijke compost maak. Ik doe het al meer dan 40 jaar en gebruik wat ik weet (interesseert me veel dus probeer alles te weten te komen ) en ik zie aan mijn tuin en planten dat het er goed mee gaat. Die werkwijze is niet zo moeilijk, vraagt niet veel werk en af en toe wat aandacht, en ik meen goed te kunnen beoordelen of en waar ik evt. even moet ingrijpen en of het resultaat behoorlijk van kwaliteit is....

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

Bedankt voor de uitgebreide uitleg weknow,

 

Er zijn nogal wat mensen (en door sommigen die zeggen met de mode permacultuur bezig te zijn wordt het zelfs nogal naief verkondigd) die afval in de tuin laten liggen of ergens in de tuin neergooien met de gedachte dat het allemaal wel zal verteren...en dat dat dan hetzelfde is als composteren. Wat aangetast aardappelknollen met fyto geven zo inderdaad de ziekte snel door bijvoorbeeld. Een boer die zijn knollen zo ergens op een hoop laat liggen is gewoon strafbaar. Door alle organisch materiaal op een composthoop/bak te brengen...voldoende te mengen, beluchten en vochtig te houden ruim je het op en kunnen ziektes zich niet meer verspreiden.

 

In oktober paardemest onder de compost gemengd . Daardoor is deze beginnen broeden en is de compost toch al een stapje verder dan het groenmateriaal van de tomaten die ik normaal deze week uit de serre ga halen (zo laat door het warme najaar en tijdsgebrek) . Het daarna verzamelde groen afval is vrij beperkt .

 

Dus:

-Het tomaten groen mengen met het na het mengen van de composthoop met paardenmest verzamelde groen afval mengen (met ook bruin materiaal natuurlijk) ? Vrees dat meer dan 1/2 van het groenafval dan van de tomaten komt niet ideaal dacht ik te eenzijdig ?

-Het totaal mengen maar dacht dat er dan groen materiaal gemengd word met al te ver verteerd materiaal ?

Dit zonder af te vragen of de planten besmet zijn door 1 of andere aandoening . 1/4 moestuin is serre met vooral tomaten .

 

 

Zelfde met de aangetaste aardappelen (zet er zelf geen) Maar iemand die redelijk wat aardappelen staan heeft en grootste deel in 1 maal oogst en nogal wat slechte tussen zitten heeft en niet echt veel ander groen om er door te mengen kunnen op dat moment .Er ook enkele vrijwel in de bovenst laag liggen (bovenop) .

 

 

Ik vraag me dus eigenlijk af dat bij een kleine tuin er mogelijks eigenlijk niet te weinig groen materiaal voorhandig is om het besmette groenafval optimaal te laten verteren.

 

 

Meeldauw en roest heb ik me eigenlijk nooit aangetrokken omdat het steeds om beperkt volume groenafval gaat .

Link to comment
Share on other sites

Ik vraag me dus eigenlijk af dat bij een kleine tuin er mogelijks eigenlijk niet te weinig groen materiaal voorhandig is om het besmette groenafval optimaal te laten verteren.
schreef Waaslander.

 

Mijn eerst reactie was..."Dan spaar toch wat langer....". Die bak of hoop hoeft niet in 2 maanden vol en klaar. Ik hou het niet precies bij, maar een jaar zal de inhoud van mijn (7) compostvaten er meestal wel minstens over doen voordat ik ze in de moestuin gebruik. Heb aan huis een moestuin van een 180 m2 en voor de helft is dit fruit. Daarmee alleen heb ik toch al voldoende afval voor 3 vaten van pakweg 300 liter gemiddeld.

 

Wat zie ik over het hoofd als ik vanzelfsprekend denk dat een goede compostplek de kern van de gezonde en goed functionerende tuin is? En daarmee dus enorm belangrijk om precies dat deel goed te organiseren? En dat er niet alleen uit de tuin, maar ook uit de keuken, evt. van de kippen, een konijn, cavia....pony of grasmaaisel van de buren, blad in het najaar....vast voldoende te vinden is.... ? Als ik te weinig zou hebben, zou ik zelf zeker proberen om in de buurt aanvullingen te krijgen: meestal is het dan "Zij blij omdat ze ervan geraken en ik blij".

 

Maar ik snap het misschien niet wat je vraagt: Welke ecologisch denkende tuinier plant er bijna alleen aardappelen en tomaten elk jaar en vindt het dan ook nog gek dat die dan ook nog ziek worden....? Die heeft heel andere problemen dan te weinig materiaal om deze bijna monoculturen mee te composteren, lijkt me.

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

Wat zie ik over het hoofd als ik vanzelfsprekend denk dat een goede compostplek de kern van de gezonde en goed functionerende tuin is? En daarmee dus enorm belangrijk om precies dat deel goed te organiseren? En dat er niet alleen uit de tuin, maar ook uit de keuken, evt. van de kippen, een konijn, cavia....pony of grasmaaisel van de buren, blad in het najaar....vast voldoende te vinden is.... ?

 

Ik vind ook dat compost aan de basis ligt voor een gezonde en goed functionerende tuin .

 

-Van het gazon komt zo goed als geen gras op de composthoop . Meeste word met mulchem systeem afgereden als er met een bak afgereden word is dit om als mulchem te gebruiken tussen de groenten . Het is ook niet de bedoeling hier om enkel gras in het gazon te staan hebben liefst wat meer variatie .Daarom ook bewust madeliefjes tussen het gras en sedert dit najaar op plaatsen waar het gras het zwaar te verduren heeft gehad met de droogte afgelopen zomer micro klavers ingezaaid als test . Dus streven naar meer diversiteit van planten in het gazon waardoor er ook meer diversiteit in insecten komt in het gazon . Ook geen veelvuldige bemesting waardoor gras als zot groeit en andere planten moeite hebben om het te overleven door verstikking van het gras .De dichts bijzijnde geburen mulchem ook hun gazon .

 

-Hier staan ook nogal wat bomen en struiken maar bladeren worden niet samen gedaan als het niet een te dik pak is . De zoete aardappelen zijn geoogst op 1 oktober nadat er een koude nacht is geweest en er ligte vorstschade aan het blad . Op dat moment gedacht als deze al aangetast zijn door nachtvorst zal groenbemesting eigenlijk al te laat zijn om te zaaien . Na oogsten overtollig blad, mulchem van er tussen dat nog niet verteerd was over de grond en het groen van de aardappelen er over om er voor te zorgen dat bladeren en zo niet onmiddelijk ging vliegen met de wind .

 

-Wat je schrijft over het verwijderen van afgevallen bladeren in bio fruitteelt,is dit door nieuwe inzichten . Bij krulziekte begrijp ik het maar om dit te veralgemenen zie ik niet onmiddelijk de reden .

 

-De grond waar de pompoenen hebben gestaan waar tussen gemulchem is met gras is enkel de pompoenen van geoogst en rest mag blijven liggen tot in het voorjaar en word dan het niet verteerde materiaal verwijdert om nieuwe planten te zaaien . Om maar een voorbeeld te noemen . Kwestie van de grond bedekt te houden in de winter .-

-om nog iets te noemen nieuw zeelandse spinazie die ondertussen niet meer productief is laat ik staan tot voorjaar en dan word het restmateriaal afgevoerd naar de composthoop .

 

-Ik ben zelf ook niet voor het verspreiden van alle organisch afval over de tuin en tijdens het groeiseizoen verwijder ik alle plantenresten van de planten bij oogsten en zo . Maar in winter laat ik wel overschot van gewassen ter plaatsen liggen waar ze stonden . Als het ware als winterdeken en enkel en alleen waar planten dus stonden . Dus groenafval van in de serre verspreid ik zeker niet over de tuin . Bladeren verspreiden zich in de natuur ook over grotere oppervlakte daarom zie ik hier geen problemen in om deze ergens te plaatsen als winterdeken.

 

-Buiten het keukenafval blijft er dus vrij weinig over van groen om tussen het serre groen te mengen ? Kan natuurlijk alle groen plantenresten gaan verzamelen over de tuin om een betere mengverhouding te krijgen in de composthoop maar dan komt de grond op vele plaatsen kaal te liggen dat me ook niet ideaal lijkt voor de grond en het bodemleven .

 

 

Compost is erg belangrijk voor de tuin maar lijkt me ook zeker niet de bedoeling om roofbouw op de tuin te doen (kale grond )om aan materiaal te komen om te composteren .

 

-

Link to comment
Share on other sites

Misschien groenbemesters zaaien, is een soort roofbouw maar als je het onderspit geef je het weer terug plus droge stof.

Sommige doen een gedeelte braak als men niet genoeg heeft om te telen, zaai daar groenbemesters in en spit dit om, nieuwe zaaien enz.

Grassen zoals rogge of haver zijn veilig voor de wisselteelt en goudsbloem en phacelia goed voor bodem en bijen.

Onkruidmanager 1.0

Link to comment
Share on other sites

Ik hou de reactie nu verder kort, Waaslander. Raken zo wel ver van het onderwerp weg.

 

Wat je schrijft over het verwijderen van afgevallen bladeren in bio fruitteelt,is dit door nieuwe inzichten . Bij krulziekte begrijp ik het maar om dit te veralgemenen zie ik niet onmiddelijk de reden.

Dit zijn methodes die worden toegepast door en beschreven in handboeken voor biologische fruittelers om den brode. Divirse aantastingen en ziekten in fruit kunnen door ziek (snoei-)hout, blad en vruchten die vallen worden doorgegeven.

Bij krulziekte op perzik is nattigheid de eerste oorzaak en verspreiding gebeurt o.a. door de wind via sporen die rond mei/juni naar nieuwe haarden. Hier dus niet via resten op de bodem zozeer.

 

Je zult je overwegingen hebben om met materiaal te mulchen in plaats van het te composteren.

In het enorme parkbos dat ik beheer/aanleg is verzamelen en apart composteren ondoenlijk. Dus daar voed ik rondom bomen en struiken, waaronder zeer veel fruit, door blad, maaisel, hakselhout van ter plaatse direct rond de bomen te leggen. Wat onkruid-onderdrukking of bodembescherming (tegen erosie e.d.) is dan aardige bijkomstigheid, maar ik zie het toch vooral als de beste mogelijkheid om met beperkte middelen en beperkte tijd plaatselijk de bodemstructuur (en daarmee ook vochthuishouding) en bodemvruchtbaarheid te verbeteren op de jonge zeeklei aldaar.

 

In een moestuin waarin je goed en regelmatig wilt kunnen oogsten, en waar dus hogere eisen aan bodemgezondheid en voeding worden gesteld om dit mogelijk te maken, zal ik niet gaan mulchen met maaisel e.d. Hier is compost de gangbare bodembedekking/bescherming en voeding voor het bodemleven. Grasmaaisel dat verteert geeft op dat moment stikstof vrij, maar juist de bodem-opbouwende processen ontbreken dan grotendeels en wat niet direct gebruikt wordt door de planten zal snel verdwijnen in lucht of wegspoelen/doorspoelen. M.a.w. nauwelijks een bijdrage gaan vormen aan leven en langdurige voedzaamheid van bodem. Daarbij komt dat het ook eenzijdig groen materiaal is, terwijl bodemverbetring een evenwichtigere opbouw nodig heeft. Goed gemaakte compost is niet een klein beetje maar enorm veel beter in het binden en vasthouden van voedingstoffen in stabiele humus-achtige materie.

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

Het mulchem met het gras is met een beperkte dikte ( het vormt een dunne koek van een 2 tal mm) bovenop een laag compost. Mij lijkt het onkruid te onderdrukken . En als je wat weg doet lijkt het minder droog te zijn er onder en meer bodemleven dan alleen een laag compost in bovenste centimeters. Dus eigenlijk doel is op een natuurlijke manier de grond afschermen tegen uitdrogen en kiemen van onkruidzaden. Het voeden van de boden door de laag compost onder de graskoek .

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...