Wat worden de nieuwe fruitsoorten in de toekomst in NL

[RockyRambo]

Ik vroeg me af of we binnen een paar jaar als het zo steeds warmer wordt en het ook warm blijft ook (grootschalig) 'nieuwe' fruit en groentesoorten gaan kweken in Nederland? Zou dit mogelijk zijn, dat we naast appels, peren en kersen ook watermeloenen, sinaasappels etc hier kunnen verwachten?

[mastert]

Ik kan me niet voorstellen, dat er geen nieuwe fruitsoorten op de consumenten markt komen. Nu al, zie je in specialistisch winkels, zoals "etnische" Turkse, Poolse, Surinaamse, Chinese, of biologische, andere dan de geijkte soorten fruit.

Denk dan aan bv. oleander/eleaegnus, chinese dadels, meidoorn, duindoorn, aronia, japanse wolmispel, zuurbes en verschillende soorten meloenen. Allemaal in Nederland te produceren.

Denk aan bv. dadels, vijgen en sharon/kakies. Vroeger speciaal, nu in iedere supermarkt te koop.

Vergeet ook niet,dat producenten, nu al op bezig zijn naar andere interessante fruitsoorten, bv. honingbessen.

Zelfs al zou het het hier niet echt warmer worden, zijn er nog genoeg soorten fruit, uit gematigde streken, zoals bv. China, V.S. en Rusland (chinese dadels, kiwibessen, sorbaronia, moerbeien, kakies), die mogelijkheden bieden, om lokaal gekweekt te worden.

En daarbij dan nog allerlei kruisingen, zoals pluot, plumcot, tayberry, enz.,enz.

En wat er nog gaat komen. Iedere dag proberen mensen in de hele wereld, iets nieuws en bijzonders te creeren.

Het is eigenlijk bizar, hoe gering het aantal soorten fruit is, dat er nu commercieel wordt aangeboden. Consumenten vragen steeds meer keus, en willen ook meer betalen voor gezondheid.

En ook de technieken,worden steeds beter. Denk aan belichting,koude kassystemen met warmte opslag,en voeding.

Er zijn honderden soorten fruit, die nog niet "ontdekt zijn".

Wij hier op het forum weten, nog niet eens, wat mogelijk zou kunnen zijn.

Meer soorten fruit,en ook groenten.

Kan niet wachten!

[Flup]

Vijgen natuurlijk. Er zijn genoeg soorten die het goed doen in Nederland.

[Fruitige Esther]

Ik sluit me bij Mastert aan.

Vooral van de honingbes verwachten we veel. We zien een trend dat fruittelers uitwijken naar andere soorten om het seizoen te verlengen en ook een betere prijs te krijgen. En ook lokaal en duurzaam geteeld.

Ons oog is ook op de overheerlijke nashipeer die onze inlandse peer qua smaak en textuur voorbij kan lopen. Er zijn rassen die echt waan waanzinnig lekker zijn.

 

We hebben zelf een grote verscheidenheid aan bijzonder fruit staan. Inmiddels al een ha wat 4 ha in de toekomst word. Niet om het klimaat maar omdat het zooo lekker is. We willen voor de lokale markt op een manier telen die bio voorbij gaat.

[Brabantse Tuinprins]

Ik denk dat je een duidelijk onderscheid moet maken tussen commerciële productie van 'nieuwe' fruitsoorten en de meer hobbymatige variant.

 

Wil je een nieuwe fruitsoort op commerciële wijze produceren dan moet er aan diverse eisen worden voldoen (dus even afgezien van de vraag of de consument er belangstelling voor heeft). De plant moet goed kweekbaar zijn zonder veel uitval in de opkweekfase en bestrijdingsmiddelen hoeven maar beperkt te worden ingezet, het fruit moet goed oogstbaar zijn en het fruit moet een redelijke houdbaarheid hebben of goede mogelijkheden bieden voor de verwerkingsindustrie. Als er aan een of meerdere van bovenstaande eisen niet wordt voldaan dan is een breed succes van een (nieuwe) fruitsoort twijfelachtig. Nashipeer, moerbeien en Arctische kiwi hebben zo hun beperkingen (korte houdbaarheid van fruit, butsen gemakkelijk of zijn gevoelig voor ziektes) dat het meer iets is voor de tuinier die het leuk vindt om zelf zijn fruit te kweken en niet zo zeer voor de commerciële productie.

[Goldfish]

Het belangrijkste criterium zal de minimum temperatuur in de winter zijn. Die zal niet direct door klimaatverandering veranderen, wel zal strenge vorst minder vaak voorkomen.

 

Maar goed of je nu 1x in de 3 jaar onder de -10 gaat of 1x in de 7 jaar: matig winterharde soorten hebben dan evenzeer een probleem. Sinds 2014 heb ik o.a. Kaki, Feijoa, Chileense guave (tazziberry, suikerspinbes) en vijgen staan. Tot nu is 1 Kaki -zonder bescherming- het slachtoffer geworden van de winter. Van het rijtje lijkt voor al de Chileense guave het meest kwetsbaar te zijn, herstelt zich elk jaar wel, maar het kost wel opbrengst. Had ik Citrus gehad zoals de Yuzu, dan had die ook overleefd zonder hulp. Ik overweeg zelfs te om een deel van mijn 20 kumquats die ik nu heen en weer sleep tussen de onverwarmde kas (wanneer daar geen tomaten etc staan) en buiten, in de volle grond te gaan zetten. Ik moet ze dan wel afdekken bij aanhoudende matige vorst etc.

 

Een tweede minder bekende factor is het minimaal aantal koude uren dat bepaalde soorten nodig hebben. Ben het lijst je even kwijt maar er zijn genoeg bekende fruitsoorten die graag 200 uur lang b.v. een temperatuur onder 8 graden Celsius nodig hebben.

 

De opwarming in de zomer zal nu vooral soorten als de Chinese dadel/Jujubes gaan helpen. Die balanceren nu een beetje op het randje of ze op tijd tot vruchtvorming over kunnen gaan, want ze bloeien idioot laat.

[weknow]

Voor (goede) vruchtzetting hebben de hier gekende fruitsoorten een aantal uren "kou"nodig tijdens najaar en winter. Het meetpunt daarbij is iets rond de 7 graden Celsius. (Ik dacht dat 6,8 graden wordt aangehouden).

 

Dit heeft gevolgen voor wat kan en niet kan. Een paar voorbeelden:

 

- Per ras en soort fruit verschilt het aantal uren dat nodig is. Een bepaald soort kers heeft bijvoorbeeld 800 uur nodig beneden dat punt.

Een teler kan dat bij houden en direct nadat die hoeveelheid bereikt is met behulp van hormonen de boom laten botten en uitlopen en op die manier zo vroeg mogelijk kersen ervan oogsten. (Ik bezocht eens een kersenteler in de buurt van Gouda, die op deze manier jaar na jaar goed geld verdiende door als eerste op de veiling zijn kersen te kunnen aanbieden. Hij kweekte in kassen.)

 

- Waar wijndruiven tot voor enkele decennia in België en Nederland niet commercieel gekweekt konden worden, ontstaan er steeds meer - ook commerciele - wijngaarden waar uitstekende wijn gemaakt wordt. In traditionele wijnlanden wordt het intussen in vele gebieden te warm en te droog om nog de gewenste kwaliteit en opbrengst te halen. Wijnbouw schuift snel op naar noordelijker streken. Dit geldt voor meer fruit en groenten soorten. Overigens geldt dit ook voor allerlei ziektes en plagen die meekomen of die hier als invasieve exoten grote probelemen beginnen te geven.

 

- Bepaalde rassen fruit voldoen hier steeds minder. Ik ken een grote bio fruitteler in Vlaanderen die het ras rode bes Jonkheer van Tets geheel geruimd heeft enkele jaren geleden omdat het door te weinig winterkou niet meer goed draagt. In elke bouwmarkt en tuincentrum is dit ras het meest verkochte en vaak alleen verkrijgbare.

 

Overigens verwacht ik van haskaps of honingbessen geen grote commerciële successen. Om meerdere redenen. Het duurt een aantal jaren, vrij lang, voor dat de struiken redelijk gaan dragen (hoge investering en zeer lange terugverdientijd dus) en opbrengst is relatief klein (als je kijkt naar gewicht van de opbrengst per oppervlakte is het een fractie van vele andere fruitsoorten). Maar vooral omdat de pluk van de kleine besjes die per 1 of 2 hangen enorm arbeidsintensief is. Hooguit een klein aantal niche-telers zal zich er aan wagen en er misschien een kleine boterham uit halen omdat en zo lang het een duur niche-product blijft. Die markt zal snel worden overgenomen door kwekers in landen waar de grond prijs en arbeidskosten veel lager zijn. Dit is in het beste geval een leuke struik voor liefhebbers!

[Fruittuin17]

Ik denk dat de zelfpluktuinen de grond uit gaan schieten. En dan denk ik dat er dus meer kwetsbaar fruit beschikbaar komt voor de gewone consument. Alleen dus niet in de supermarkten

[mastert]

Sowieso,wat is nieuw?!

Nashi peren zijn hier in REO (rotterdam en omstreken) al meer dan 20 jaar in de winkels te koop. Zelfs de grote supermarkten verkopen ze in het seizoen.

Andere vruchten, zoals meidoorn, Chinese dadels en Japanse mispels zijn nu al vaak vers te koop in de gespecialiseerde/etnische winkels. (off-topic, mijn duindoorns, zijn hebben wel grotere vruchten, en zijn makkelijker te plukken, maar zijn niet echt minder zuur dan de wilde). Dus vervoer hoeft niet altijd een probleem te zijn.

En als, door een tekort door koude-uren, fruitsoorten gaan verdwijnen, wordt de kans alleen maar groter, dat er andere soorten commercieel interessant worden. Of we daar beter van worden is maar de vraag natuurlijk.

Mijn rode aalbes JvT is super productief, en heerlijk. Tot nu toe idd, veel productiever dan de honingbes.

Maar zelfpluk tuinen, en misschien zelfs wel "bestel/designer" tuinen zijn natuurlijk ook een interessante ontwikkeling. Zeker, nu er vanuit de overheid wereldwijd, een beweging is, om meer groen aan te planten. Dagelijks is er op de radio reclame te horen, om geld in te zamelen, voor de aanplant van nieuw bos. Misschien gaan we later, enorme voedselbossen aanplanten. Dat geef dan ook weer nieuw kansen.

[Martijn]

Bij mij komt met stip de Pawpaw bovenaan. Goede rassen komen steeds beter beschikbaar voor de particulier. Ook zullen voedselbossen een vlucht nemen waarin allerlei nieuwe planten worden toegevoegd om het aanbod/assortiment te verbreden.

[Brabantse Tuinprins]

Pawpaw blijft een lastig verhaal. Geënte planten zijn duur tot zeer duur. Bestuiving is zeker niet ieder jaar goed. Vrucht is kwetsbaar en niet lang te bewaren. Tijdstip van oogsten luistert ook nauw: pawpaws die te rijp zijn smaken m.i. niet lekker. Als dan ook nog eens de lokale kauwen en kraaien de vruchten komen oogsten ...

[paddestoelengek]

De honingbes heb ik afgelopen winter geplaatst, verschillende soorten die onze winter met glans zouden moeten kunnen doorstaan. Zels al een paar bessen kunnen oogsten dit seizoen. Ik ga voor seizoenspreiding dus dit is een "zekere"welkome aanvulling, de eerste bessen van het seizoen.

Een experiment vind ik altijd leuk, maar het moet wel een kans van slagen hebben. De pawpaw is een leuke uitdaging aangezien onze zomers toch echt warmer gaan worden en langer gaan duren (denk ik).

[Martijn]

Pawpaw blijft een lastig verhaal. Geënte planten zijn duur tot zeer duur. Bestuiving is zeker niet ieder jaar goed. Vrucht is kwetsbaar en niet lang te bewaren. Tijdstip van oogsten luistert ook nauw: pawpaws die te rijp zijn smaken m.i. niet lekker. Als dan ook nog eens de lokale kauwen en kraaien de vruchten komen oogsten ...

 

https://www.marktplaats.nl/a/tuin-en-terras/bomen-en-struiken/m1460177291-pawpawplanten-petersonras-shenandoah-alleheny-susquehanna.html?c=3c1f5dcc18d02a99040ca8de656940d2&previousPage=lr

 

Hier mooie planten gekocht voor een mooie prijs.

[Trea]

Ik denk dat soorten die het goed doen in net iets warmere streken hier steeds meer kans van slagen krijgen. Maar ook dat we steeds meer last krijgen van misoogsten door onbetrouwbaar weer, nare schimmels, ziekmakende bacteriën en insectenplagen.

 

Door het vreemde weer zullen we steeds vaker meemaken dat er soms te veel én soms te weinig vruchten kunnen worden geoogst. Niet alleen de temperatuur maar ook de neerslag heeft daar een rol in.

 

De verandering is nu al merkbaar. Dit jaar had ik bv een kersenboom die volop vruchten droeg, maar net voor de pluk allemaal bruin kleurden. Een pruim hing zo extreem vol dat de takken afbraken. Dat is echt wat anders dan het ene jaar een betere oogst dan de andere en misoogsten door nachtvorst tijdens de bloei.

 

Waar ik wel blij van wordt: de abrikoos, de perzik en de druif waarvoor het in Nederland net iets te koud was om het goed te doen, gaan steeds beter.

[Goldfish]

Pawpaw blijft een lastig verhaal. Geënte planten zijn duur tot zeer duur. Bestuiving is zeker niet ieder jaar goed. Vrucht is kwetsbaar en niet lang te bewaren. Tijdstip van oogsten luistert ook nauw: pawpaws die te rijp zijn smaken m.i. niet lekker. Als dan ook nog eens de lokale kauwen en kraaien de vruchten komen oogsten ...

 

Ah fijn, die vraat van kauwen en kraaien had ik nog niet bemerkt bij de ene PawPaw van de acht die al vrucht draagt.... maar dan ben ik dus mooi de pineut omdat in mijn directe omgeving van mijn volkstuin ongeveer 500 halsbandparkieten leven. Die krengen nemen liever overal 1 hapje van, dan dat ze een vrucht voor het grootste deel op eten. Is een eigenschap van de meeste papagaaiachtigen. De prijzen vind ik nog wel meevallen, ik heb ze o.a. ook van de link vermeld werd. Een euro of 30-35 voor een plant die binnen 5 jaar bijzondere vruchten KAN dragen is nog wel te doen. Dan is die bestuiving meer een dingetje, waar ik mee worstel.