Indische Loopeenden houden

[Jorieke123]

Jammer dat ze voor je weglopen. Die van ons (ook de Peking eenden) kwamen bijna altijd uit de broedmachine en dan zijn ze wel meer op je gericht. Nou vind ik dat bij een loopeend niet echt nodig hoor, dat ze je steeds voor de voeten lopen zeg maar. En hoe vaker je ze voert en daar bijv. "eendjes!" bij roept, hoe makkelijker ze naar je toe komen als je ze eens ergens wilt hebben. 

[Charly]

Ahhhhh! Ik moet ze dus vooral géén groen gaan voeren. Checker!

Net een zooi voer gemaakt zonder groen.

Vanochtend slakken voor ze gezocht, en in hun bakje gegooid.

Ze waren zwaar níet onder de indruk.

Toen heb ik de slakken door het voer 'gekneed' (beetje gehusseld ) en zijn de glibberaars toch naar binnen gegaan.

Het zijn wel zeurpiepers hoor, sjonge!

 

Oh en die tip van het uithongeren (awwwww ) leek me wel wat, totdat ik Joriekes post las, en dacht, ja heb ik zin aan eenden die de hele tijd kwakend om me heen dabberen. Ik bedoel, bij nader inzien zouden de varkens ook wel wat afstandelijker mogen - begrijp me goed, dat aaien is gezellig, maar als je met je ochtendtronie en bijbehorend humeur met gillende uithalen aangespoord wordt tot het geven van eten, is wat meer afstand ineens heel aanlokkelijk 😁

 

Ik wacht het nog eventjes af. Het roepen van 'Eendjes!' is mss idd wel voldoende.

[appelvrouw]

Ja inderdaad want een jong eendje om je heen of net achter je als je naar achteren stapt..mijn buurvrouw heeft dat al gehad. Krak. Je kunt de eenden toch aardig Pavlovven door ze aan t eind van de dag het graan te voeren bij hun hok( als ze groter zijn hè) zodat ze gemakkelijk op te sluiten zijn voor de nacht. En af en toe met mais ze laten wennen aan je aanwezigheid. Enne inderdaad geen groen geven, ik had twee jaar geleden nog eens de fout gemaakt met een overschot aan snijbiet.

[ADOPEG]

Volgens mij moet je wel heel veel moeite doen voordat loopeenden je voor de voeten gaan lopen. Ik heb ze eigenhandig uit de broedmachine geplukt en daarna verzorgd, maar denk maar niet dat ze even lekker bij je komen liggen. Als ik kwam voor de maaltijd (toen had ik ze op de volkstuin) begonnen ze enorm te krijsen (kwaken), zodat je je bijna ging generen. Je wil je niet laten manipuleren door die beesten, dus ze waren toch als laatst aan de beurt, maar de neiging was er wel eens om maar gauw voer bij ze te gooien. Wanneer je dan (ein-de-lijk) kwam, kwamen ze naar je toe, maar bewaren gepaste afstand. Bij ernstige trek aten ze uit uitgestrekte hand, maar dat is eenmaal verzadigd gauw weer over. Social distancing. 

[Charly]

Hahahaa. ‘Social distancing’
Moest ik om gniffelen.
Dank voor het delen van jullie ervaringen, zo voel ik me al veel minder een ontaarde surrogaat moeder

Ze groeien heel heel hard nu.
Het dons verandert ook, dus ik denk dat ze heel voorzichtig richting veertjes gaan. (Ze zijn bijna 3 weken oud, meen ik)

De interesse in slakken is erg matig nog. Ze hebben veel veel liever het graan met gekookt ei. En blaten idd heel hard als ze dat niet krijgen. Als ik de slakken door het graan kneed, gaat het wel goed.
Wat me ook opvalt - nog steeds - is dat ze totaal geen goesting hebben in foerageren. Ze wachten op hun donzige luie kontjes af op wat hen voorgeschoteld wordt.

Ik wilde ze eigenlijk in een wat grotere buitenren stoppen vanaf deze week. Maar het wordt wel erg frisjes. Eind deze week, als de nachttemperatuur weer richting de 10 graden kruipt, zouden ze met een droog houten schuilhok wel buiten moeten kunnen blijven toch?

Dan ga ik ze nl loslaten op mijn (met netten omheinde) aardbeien/onkruidveld. En mogen ze daar langzaamaan gaan beginnen hun eigen kostje bijeen te scharrelen. Of loop ik te hard van stapel?

[appelvrouw]

Wel jouw eenden zijn ongeveer even oud als de mijne..die ongeveer 21 april geboren zijn. Jouw eendjes lijken groter. We verwennen ze als gekken, ze wonen even in de woonkamer totdat de ijsheiligen over zijn, maar dankbaar daarvoor zijn ze niet nee, en ik zou bijna zeggen nog getraumatiseerd. Maar het is ook het instinct en karakter van de beesies.

Ze zijn ook maar met twee dus als daar geen eigenwijsje bijzit dan gebeurd er niet veel. Ze zitten dus in een hoekie van de doos te wachten tot het weer etenstijd is. Na de ijsheiligen gaan ze onmiddelijk naar hun ren om buiten te slapen en daar te wennen.

10 mei 2020 aangepast door appelvrouw

[Vastone]

Helaas geen tips, maar wel super schattig die donzige eendjes! Houden jullie de eenden allemaal apart of zijn er ook mensen die ze samen met kippen o.i.d. houden?

[Charly]

Mooie kleurige donsballetjes, Appelvrouw!
En jij hebt er dus twee. Is dat genoeg voor jullie hele landje?
Oh en weet je al of je dames of heren hebt? Ik wil komende week eens kijken of ik er wijs uit kan worden.

[Katuintje]

Vrouwtjes kwaken en mannetjes murmelen. Om die reden hebben wij alleen mannetjes genomen.

onze eendjes lustten in het begin ook geen slakken. Ze moesten het echt leren eten. En nog steeds hebben ze liever een bak slobber: water met kippenvoer erin. Desondanks doen ze toch wel waarvoor ze zijn aangenomen, want we hebben bijna geen slakken meer in de tuin.

[appelvrouw]

1 uur terug, Charly zei:

Is dat genoeg voor jullie hele landje

Voorlopig wel denk ik. Vorig jaar had ik een groot nest en het jaar daarvoor ook. Ik heb dus wel wat minder slakken dan vroeger. Maar ik vind inderdaad al weer slakken in de tuin, en de afgelopen jaren bijna helemaal niet.

[Charly]

Hmmmmm. Ik weet het niet hoor.

Vooralsnog hebben ze mijn hart niet gestolen.

Dat idiote paniekerige gedoe de hele tijd vind ik behoorlijk irritant. Verder zitten ze dus de hele dag op hun reet. Nix foerageren.

Ik voer ze nu veel minder, om wat initiatief te stimuleren. Dat heeft geleid tot het eten van het gras. Maar dan ook alleen het gras dat zich direct naast hun pluizige derrières bevindt. Als het niet hoeft, bewegen ze liever niet. Behalve wat gepoedel in het water.

Ergo ze eten gras, of de slakken die ík voor ze zoek, ze doen stom, zijn lui en ze stinken trouwens ook.

Ik ben vast te ongeduldig.

Maar heb ze toch voorzichtig herinnerd aan het feit dat ik onlangs een doos sinaasappelen geleverd heb gekregen. En een prachtige braadslee bezit ook.

 

Zodra ze me zien, trekken ze een sprintje:

 

Waarna ze me vanachter hun hok gadeslaan. Als ik mazzel heb, want liever nog vluchten ze hun hokje in. En komen pas kijken of ik iets lekkers heb neergelegd als ik weer (ver) naar achteren gestapt ben.

 

[Limoncello]

@Charly

 

Ik heb dit ook meegemaakt jaren geleden. Echt schichtige loopeenden. Ik kon ze niet benaderen of ze liepen al weg en het is hier groot. Na maanden heb ik het opgegeven en uiteindelijk de beestjes aan iemand gegeven die er al had dus ze zijn op een goede plaats terechtgekomen.
Misschien zal ik ooit nog eens proberen maar dan met een ander ras dat ook niet vliegt.

[Mellie]

Oooo alleen als ik het al lees krijg ik de kriebels Charly. Jij zoekt hun slakken?! Ai Ai Ai... wanneer gaan ze dat zelf doen? Ik vind dat er behoorlijk wat geduld is van jouw kant hoor. Hoe lang blijven die sinaasappels nog goed?!

[Jorieke123]

Komt echt goed, geloof me nou maar  

[appelvrouw]

Jazeker. En dat moet ik mezelf ook voorhouden want ik heb nog nooit zulke moeilijke eenden gehad als dit stel. Als ze me zien: volledige paniek. Gisteren was ik in hun geboortehuis en hun zusjes en broertje liepen er heel anders bij. Daar snap ik dan weer niks van, misschien is er iets gebeurd tijdens het vervoer? Enfin ik bibibibi me suf als ik ze wat lekkers geef en hoop dat ze op een dag Genoeg zijn gePavloved en aan mijn voet zullen eten zoals het nest van vorig jaar bv. Ik zag trouwens laatst een filmpje dat zich in Thailand afspeelt op YouTube. Duck academie. Die man die de eenden traint doet dat met zo’n sport fluitje...tis dat ik dat niet heb😶

[Charly]

Yessss! Vanochtend kwamen ze zowaar eten als ik er op 1 meter naast zit op mijn hurken. Okay, als ik beweeg, gaan ze aan de wandel. Maar ook niet zo idioot sprinterig in paniek als eerder. Kleine succesjes (want ik beweeg dan dus mijn hand ofzo he. Het is niet dat ik op kan staan zonder ellende aan de andere kant) maar ik tel ze!

Ze zoeken nog geen slakken. Maar gaan al wel ietsje verder weg van hun hokje (dan heb ik het over 1 meter ofzo)

 

Ik zit er nu dus ook wel iedere maaltijd naast. Bi-bi roepend ook maar. Want ‘Eeeeeeeeendjes’ was te veel voor ze, en leidde steeds weer tot een halve hartverzakking bij de paniekplatvoetertjes.

Hoe vaar jij, Appelvrouw?

[Amrutten]

Ik begrijp niet dat kippen en loopeenden etc. verkocht mogen worden zonder een hele dikke handleiding. En psychologische ondersteuning voor de nieuwe eigenaar. Het is me wat. 😅

[Jorieke123]

Gefeliciteerd Charly, zet em op! 

[appelvrouw]

1 uur terug, Charly zei:

Hoe vaar jij, Appelvrouw

Nou ik ben nog niet dolenthousiast. Waggel, hun nieuwe manke broertje of zusje is ook heel erg paniekerig dus daardoor duurt vet langer dan normaal denk ik. Want waggel is al enorm gepest geweest door zijn eerdere broers en zussen. Gelukkig zijn mijn eendjes wel lief voor hem, voorlopig. Maar het moet toch beter kunnen, want mijn kennis die de twee andere kleine eendjes heeft meegenomen uit hetzelfde nest zit ongeveer in hetzelfde stadium als jij. Bij mij gaan ze eten als de ren uit ben en stilsta..

23 mei 2020 aangepast door appelvrouw

[appelvrouw]

Dit schreef ik op mijn oude blog in 2014 en zie de foto erbij..het moet dus kunnen!,

 

Verder kijk ik natuurlijk met plezier naar mijn Indische loopeenden..het zijn er nu 4 en deze doen flink hun best om zich vol te eten met slakken en ander spul (ongedierte) uit de tuin. Ik geef ze pas in de avond te eten zodat ze overdag flink hongerig door de tuin trekken. Het warme weer helpt mee de slakken wakker te maken. Ze zijn ondertussen aan me gewend; alhoewel flesseneenden wilde dieren blijven die echt in paniek kunnen raken als ze niet weg kunnen komen hebben ze wel geleerd dat mijn stem eten betekend, en komen ze vaak al op me afrennen. Als ik ze eten geef komen ze vrijwel aan mijn voeten. Dat voeren gebeurd op plekken waarvan ik graag heb dat ze die eens flink onderhanden nemen, vaak blijven ze daar na het voeren nog een tijdje rondsnebbelen en ik zie van alles in in gevoelige snaveltje verdwijnen. Het schijnt dat ze met hun snavels de trillingen voelen die slakken en andere beesten maken, en ze kunnen ze ook onder de aarde ruiken.

[Charly]

Hoe gaat ie nu bij jou, Appelvrouw?

Ik heb vandaag heel hard 'boeeee-eeee', geroepen tegen ze. 😬

 

Ik was dat irritante gepaniek zo zat!

Het heeft overigens weinig verschil gemaakt.

Ze komen voor mijn voeten eten, als ze vreselijke honger hebben, als ik heel rustig beweeg, kan ik ze in een bepaalde richting drijven, zonder gepaniek.

Zodra ik snel beweeg (of boe roep dus) racen ze met die platvoetjes alsof ik ze regelmatig fijnknijp. 😲

 

Zag ze vandaag wel zowaar zelf wat in het gras peuteren, ze eten de zaadjes op van het gras.

Is een begin mbt het fourageren, denk ik. Hoop ik.

Hahahah. Zoals Jorieke zegt: het komt goed, echt!

[Charly]

Nou. Het foerageert hoor! Maar verder blijven het schijtebroeken. In meer dan de letterlijke zin. Schichtige lui. Blijf er af en toe nog even bij staan. Bij t eten. Maar zie onvoldoende verbetering (en ik heb nog meer te doen ook zeg) dus ik ga het maar accepteren gewoon.

Speel nog met de gedachte of ik de netten niet weg zal halen. Appelvrouw heeft ook een beek en zelfs bij Joriek zitten ze soms in de slootjes en komen ze toch steeds weer terug. Ik heb de vage hoop dat ze dat bij mij ook zullen gaan doen. En het zou wel verrekte veel makkelijker zijn als ik niet steeds een net voor ze hoefde op te zetten. Enzo.
Maar daar peins ik dus nog over.

Eigenlijk wil ik ze dus ook nog seksen. Maar ben bang dat ze me dat van hun levensdagen niet meer gaan vergeven. Dus moet nog even bedenken hoe ik ga zorgen dat ik met alleen dames (hoop ik) de winter in ga. Enfin. Er is nog tijd.

Oh. En niet alleen maar narigheid dus he. Ze zien er heus geestig uit en snebbelen vrolijk door het gras en onkruid (tenzij ze zich zorgen staan te maken om mij. Of ze uit hun bakje staan te vreten. )

[Jorieke123]

Je kunt straks gewoon aan de buitenkant zien en horen wie woerd is. 

 

Hier is geen water in de buurt waar ze naar kunnen ontsnappen en terug komen. Als ik schrijf dat ze 'in de sloot'  kunnen stappen  (door ons hek) dan bedoel ik de gortdroge geulen aan de voorkant van ons landje. Die zijn het niet waard voor ze.

[loopeendje]

Ons terrein 1.6 ha wordt rondom omgeven door water (slootjes, afwateringskanaal, een maar en een aanvoersloot voor het gemaal richting een polder)  onze loopeendjen zitten denk ik wel 50 procent van de tijd op het water opzoek naar kroos en ander voedsel. tevens onderhouden ze de tuin van de buren (0,7 ha) . Onze eenden laat ik los zo tussen 8 en 9 en gaan afhankelijk van tijdstip in het jaar ongeveer een half uur voor schemering terug in hun nachthok (open en een gesloten gedeelte).  Simpelweg de eenden roepen volstaat om ze naar het hok te laten komen.  Ik voer ze af en toe maden (hengelsportzaak) of simpelweg een korstje brood. Als ik klus in mijn werkschuurtje (naast het eenden verblijf ) komen ze af en toe gewoon schooien om maden.

[loopeendje]

Ik heb ze even voor jullie geroepen