Ik krijg er tabak van. Hopelijk, over een tijdje:

(Turkse tabak, zaadjes van Yuras)

De bloemen schijnen leuk te zijn, en heerlijk te ruiken. Bloemknoppen zijn onderweg:

Ze lusten wel wat, net zoals de meeste anderen van de nachtschade familie.

De knolselder gaat lekker. Nog wel. Lastige, onbetrouwbare klantjes. Niet te droog, niet te nat, niet te weinig, niet teveel mest. Niet te hoog, niet te diep uitplanten. Niet te vroeg zaaien, dat vergroot de kans op doorschieten, en ook weer niet te laat, dan is de tijd te kort. En dan nog is het maar afwachten of er mooie grote knollen komen.

Op de achtergrond. Eerst pompoen Uchiki Kuri, daarachter de suikermais.

De Noire de Crimee (zaai 31 maart) doet het buiten minstens zo goed als in de foliekas.

De knoflook. Roest, heel veel roest. En helaas nog erg kleine bollen. De stengels zijn nog sappig, hopelijk halen ze daar nog wat bolgroei uit. Maar binnen een week moeten ze eruit

Druiven gaan nog goed. Hier de vroegste: Rondo (de andere twee soorten bloeien nog):

Er is een tijd van komen, en een tijd van gaan. De peultjes en sugar snaps, ze hadden hun werk gedaan:

Als laatste. Het meest knullige tot nu toe. Komkommers gezaaid, gelabeld, waren goed opgekomen. Net zoals de courgettes, meloenen en pompoenen. Twee weken geleden alles tegelijkertijd uitgeplant. Wat staat er op het bordje? Dan moet het daar, op naar de volgende.

Stom, stom. Helemaal niet naar de vorm van de planten gekeken. De komkommers bleken courgettes te zijn. Wel goed gelabeld, maar waarschijnlijk uit een verkeerd zakje gezaaid.

De komkommer nazaai staat inmiddels boven. Dat wordt een late –of geen- komkommeroogst.

O ja, gisteren zure kersen geplukt bij buurman L. Hij doet er niets mee. (Net zoals buurman D, met bramen, en buurvrouw M, met appels).

Gesorteerd, ontpit (dat is een somber klusje) en op alcohol gezet.