We zijn een boel aan het opruimen, en vandaag was de stapel met azobé bielzen aan de beurt. Die waren al van iemand anders geweest, en liggen hier toch ook al wel uhm... 10 jaar? De laatste jaren lagen ze op pallets die natuurlijk snel vergingen. Er zaten veel bouten en spijkers en ander ijzerwerk in. Dat heeft Joep er allemaal afgeslepen want dat kreeg je er echt niet meer uitgedraaid. En de lelijke delen van de bielzen, waar de natuur al stukken af had gehaald, hebben we er af gezaagd en die dienen nu als rand om een stuk met struiken langs de oprit. Nog steeds snoeihard van binnen hoor, dus ze liggen er nog wel even  

En van de mooiere stukken hebben we maar liefst 3 van dit soort bankjes gemaakt. De 1 wat hoger, om er makkelijk op te gaan zitten (en ook weer opstaan) als je bijv. een slecht been zou hebben zoals mijn vader  En de anderen wat lager.