aalterse-willy

Mijn perzik boom valt helemaal open. De takken kunnen hun gewicht niet meer dragen zo lijkt het. De perziken zelf zijn bijlange nog niet volgroeid. Ik vrees dat dit het einde van mijn boom word. Een tak rust op het mezenhuisje en de rest op het dak van de buurvrouws garage.

Ik heb drie planten laten bloeien en zaad maken. Dat is nu goed rijp en moet geoogst worden. Iemand geïnteresseerd? De MTFD zal ik niet halen want mijn gezondheid laat dat niet toe. Maar ik zou ze bvb naar iemand kunnen opsturen. Ik kan er nog honderd keer zoveel oogsten. Er waren nergens in de omgeving andere koolsoorten in bloei. Ook geen koolzaad.

Eindelijk krijg ik ook wat grotere tomaten, wel buiten onder afdak en zonder enige beschutting. Deze groeien gewoon buiten Deze buiten onder afdak

Perziken Fertile de septembre. Wegens de harde wind uit de slechtste hoek liepen ze schade op door het schuren tegen de takken en de leidraad. Ze zijn wel al rijp. Er hangen er nog enkele aan voor morgen of zo.

Daar heb ik ook al naar gezocht maar ofwel in Amerika ofwel bij een fabrikant in India. Amerika was te duur qua transport en in India moest ik een paar kilometer bestellen. Nu heb ik ze vastgelegd met stoflatten, die zijn behandeld en redelijk goedkoop.

Pompink heeft geen enkele appel gegeven van de andere doe ik mijn best.

Spinazie gezaaid en straks nog bloemkool planten voor volgend jaar.

Een emmer peren getrokken voordat ik er geen meer heb.

Er zat toch duidelijk verkeerd zaad in dat zakje. Nochtans bij Aveve gekocht en niet in een DIY zaak.

Ik had een zakje zaad van Uchiki kuri gekocht en gezaaid. De plantjes hadden ook te lijden van de warmte en droogte (en nog). Maar de vruchten lijken hoegenaamd niet op Uchiki kuri. Ze zijn groenig wit ipv oranje en ook de vorm is anders. Welke soort kan dit wel zijn? Hopelijk geen kruising met iets wat hen oneetbaar kan maken.

Als ik een raad mag geven, en dat is voor iedereen, ter bescherming van uw constructie. Omwikkel de palen met vetband van tien cm onder de grond tot tien cm er boven. De houten palen gaan steeds kapot daar waar de grond en de lucht mekaar raken. Ook in water is dat zo maar door het veranderlijke niveau is het niet zo precies te zien. Het maakt niet uit of je beton gebruikt of aarde het probleem stelt zich steeds op dezelfde plaats. Een paar jaar terug moesten mijn buurman en ik elk een deel van de schutting herstellen en nu kan de buurman reeds opnieuw beginnen terwijl mijn ingepakte palen nog steeds even sterk zijn. Let er maar op, het raakvlak lucht -grond is de plaats waar hout vergaat.

Even iets ophalen. Sluis Garden is dat niet opgekocht door Monsanto een paar jaar geleden? Vroeger noemde dat toch Sluis Zaden? De inspecties door SKAL zijn te vergelijken met de autokeuring. Eenmaal per jaar en aangekondigd. Is dat wel voldoende, zouden er niet meer en onaangekondigde inspecties moeten zijn om ietwat zekerheid te bieden?

Tomaten doen het buiten veel beter dan binnen. Straks nog de coeur de boeuf geplunderd. Nee die komkommers niet.

Ik hoop alleen dat er niet betaald geworden is voor dit werk, kunt ge nog wat druk uitoefenen.

Dagelijkse portie bessen voor de dochter.

Die in de kas zijn een mislukking. Buiten doen ze het veel beter. Buiten onder afdak. Buiten onbeschermd en onbespoten. Ook later geplant.

De laatste emmers boontjes geplukt en dan de struikjes gerooid. Er stonden geen bloemen meer in. Die kunnen ook op de composthoop.

Mijn buurman heeft een pruimenboom die voor de helft geel word. De andere kant ziet zo groen als die van mij. Close up van de bladeren. Achterkant van een blad. De schors heeft grote scheuren. Twee redelijke takken werden deze winter uitgezaagd. Iemand een idee wat we er kunnen aan doen?

Zal ook maar eens een tomaat laten zien van de buitenteelt.

Patisson en gele courgette met tomaat en een peperke. Dat met feta kaas in de oven. Was heel lekker.

Naast een emmertje tomaten deze broccoli. Door de regen zijn ze ineens enorm gegroeid. De slakken ook en die vreten nu al de boontjes kapot.

Ik vond de Narrangasettijd kaLoenen lekkerder dan de Amerikaanse Brons. Maar dat is elk zijn smaak denk ik. De Ronquiêre is veel kleiner en kan op zijn geheel in de oven. De grote soorten kunnen tot 20 kilo wegen levend. Die krijg je niet in een gewone oven. Laat ze u smaken.

De mijne zijn helemaal niet zuur, zelfs niet zoet! Alle drie mijn struikjes zijn ten prooi gevallen aan de droogte. Binnenkort nieuwe gaan kopen.

Amerikaanse brons, haan, geslacht en 15 kilo vlees ingevroren. Van een hen mag je wel tien kilo verwachten. Die eet je niet zo een twee drie op hoor. Maar erg lekker zijn ze wel.

Mijn Georg druiven in de kas beginnen te verkleuren. Hopelijk blijven ze het goed doen tot ze echt rijp zijn.