wij gooien het laatste beetje (met drap) door een koffiefilter als we zuunig zijn Loopt langzaam door, maar gaat best aardig.

Hier hebben we met kerst een grotere fles open getrokken, we maken normaal kleinere (wijn-, of bier-)flesjes. Het was er eentje uit 2015 nog. Die met die grapefruits. Heel goed te drinken hoor Niet (te) bitter, flink zoet, geurig, en voor mijzelf verdun ik hem wat. De kurk was al zeker tot de helft donker van kleur door het intrekken van de wijn (liggend bewaard uiteraard)? Nou ja, de fles is nu leeg

 

(let vooral niet op de glaasjes, en nee; geef me geen goeie glazen! )

Paardenbloemen-alert.

Het is hier weer tijd om te plukken. Bloemen (liefst al zonder het meeste groen) kun je vrij lang in de vriezer bewaren.

Net even een rondje gelopen, ruim 500 gram bruto (edit: 230 gram netto):

Ik hoefde niet ver van huis: komt uit eigen tuin

 

De pluk-, bewaar- en wijnmaaktips van Luc Volders: http://wijnmaker.blogspot.com/2008/02/paardenbloemenwijn-dandelion-wine.html

Hier komen ze ook weer steeds meer, ik ga van de week ook even wat plukken voor de wijn.

Paardenbloemenwijn 2019 is vandaag gebotteld:

Moet nog wel een aantal maanden liggen. Eerste proefnotitie: Helder, geen nare geurtje, niet vies, subtiel banaan, iets van citroen, heel licht zoetje, nog ietsje te harde afdronk. Helaas (nog?) geen paardenbloemengeur. Smaakidee: 50% Sauvignon blanc, 50% Chardonnay.

Als deze niet echt heel lekker wordt, dan houd ik ermee op. Er valt best wel een acceptabel wit wijntje van te maken, maar dat komt bij mij vaak door de overige ingrediënten, niet door de paardenbloemen.

(Het is me teveel werk om ter vergelijk volgend jaar twee versies te maken: beide met alle overige ingrediënten, waarvan eentje mét, en eentje zónder paardenbloemen)

Edit, 2 uur later. Er stond nog een heel klein restje in de koelkast. Kouder smaakt het beter, nog iets te hard, maar dat komt na een paar maanden liggen wel goed. Deze 2019 versie lijkt helemaal geslaagd, alleen: geen paardenbloem te herkennen (op de kleur na).

Nou, over mijn laatste probeersel 2019  (zie vorige bericht hier) was ik niet helemaal tevreden, want voor mij niks van paardenbloem te herkennen.

Vandaag weer een flesje opengetrokken. Nog steeds niets (herkenbaars) van paardenbloem, maar mense, mense, wat goed geslaagd!

De hardheid is weg, weinig zuur, toch nog fris, Prima kleur, geur, en smaak. Na zwenken geen tranen, maar een prachtig afdalend gordijntje.

Maar of en hoe ik dit ga of kan reproduceren, al dan niet met paardenbloem?

 

Gefeliciteerd, Henk!
Ik heb nog 2018 liggen.
Zal eerdaags es open trekken...