MoesNique

Ik mocht 5 kilo rabarbermoes inmaken een kilo Rode bietjes en een flesje zoet/zure bietensap

Vandaag is het vaderdag EN voetbal(rampen)dag Dus we hebben heerlijk even voor onszelf om een update te typen Gister mocht ik de rabarber oogsten (in totaal 5kl vanaf meerdere planten) En ondanks ik al eerder een drastische aanslag op de rabarber mocht doen, kondigt ook nu een nieuwe oogst zich al weer aan. Ook de rode bietjes met 1 kilo uitgedund, de rest mag nog even blijven – al wordt het loof er niet mooier op, toch daaronder groeien ze meestal gestaag door na een verstoord oogst aanval. Zo kunnen ook de nog wat kleinere bieten nog een mooi formaatje ontwikkelen. Het is natuurlijk wel met beleid 'bietjes rooien'. Tja en dan wil moeders natuurlijk snel de ketels op het vuur want het goedje moet vers de potjes in. Eerst start ik vroeg met de Rode Bietjes. Zacht reinig ik de bietjes en verwijder ik voorzichtig het loof (de bietjes probeer ik niet te beschadigen, ook de worteluiteinden laat ik gewoon zitten, daar ze anders tijdens het koken gaan bloeden en de sappen verloren gaan). Daarna zet ik ze ondergedompeld in water op het vuur en laat ik ze een klein dik uurtje zachtjes doorpruttelen (op een laag pitje – ze garen later ook nog door tijdens het inwecken). Dan neem ik ze van het vuur, laat ik ze schrikken en gruwelijk makkelijk komt het jasje met wortelaanhangsel, en al wat er niet bij hoort, van de bietjes af. De schone bietjes snijd ik vervolgens in redelijk dikke plakken (ieder zo zijn eigen voorkeur, men kan ook blokjes snijden) Vervolgens verhit ik in een pannetje zo’n 0.5ltr azijn met 0.5ltr rodewijn-azijn, dit warme goedje leng ik aan met suiker (op een liter zo’n 400gr suiker, later voeg ik vaak nog wat zoetstof toe naar smaak tijdens het inweken van de bieten – nu nog niet). In een katoenen washandje (baby washandje, zijn makkelijk uit te koken) knoop ik heel zuinig wat gember, enkele kruidnagel zaden +/- 3, wat mosterdzaad en een vleugje geraspt citroenschil, dit zakje leg ik op de bodem van een schaal en daarbovenop doe ik de bietenschijfjes. Vervolgens overgiet ik de bietjes en het washandje met het verhitte zoet/zuur en zo laat ik de bietjes een uurtje of 8 inweken, zodat de bietjes de tijd krijgen om te bloeden en het zuur goed de bietjes kan doordringen voor een optimale houdbaarheid (de sap van de bietjes vermengt zich met het zoet/zuur). Vlak voor ik de bietjes in de weckpotten doe voeg ik op smaak nog wat zoetstof toe (lost makkelijk op) Let op, maak het bieten zoet/zuur sap niet te zoet – een laurierblad verzwakt later ook nog de zure smaak. Na het inweken doe ik de bietjes in de weckpotten, vul de potten aan met het zoet/zure vocht en voeg per liter pot een klein laurierblad toe. Dan sluit ik de potten en verwarm ze tot 100graden, op deze temp laat ik de potten vervolgens zo’n 30 minuten doorpruttelen onder een waakzaam oog. Het prikkelende bieten zoet/zuur dat ik over heb, doe ik ook in een klein potje of flesje en weck ik samen met de bietjes mee. Dit gebruik ik later weer bij het inweken van reepjes wortel of wittel kool reepjes of andere, voor een frisse zoet/zure salade met ook nog een mooi kleurtje (ook lekker bij rijst of nasi gerechten)! De Rabarber Ik had een oogst met zowel rode en groene stengels. Mijn persoonlijke ervaring is dat de rode snel te zoet worden en de groene snel wat zurig van smaak blijven, toch daar helpen mijn smaakpupillen en geraspt sinaasappelschil me prima uit. Zo nu en dan houd ik de rode echt gescheiden zodat ik ook wat kleur breng in de uitstalling van mijn weckpotten. Per 1 kilo in stukjes gesneden rabarber, gebruik ik ca 200 tot 250 gram suiker (men mag daar gerust naar eigen smaak gaan tot ca 500gr. suiker, toch ik weck de rabarber nog in en persoonlijk vind ik bij meer suiker de rabarbermoes dan al snel doordringend zoet worden). Verder gebruik ik nog ca. een halve of naar smaak een hele met de hand uitgedrukte sinasappel (het sap), een vleugje citroensap en wat geraspt sinaasappelschil om de ‘te’ scherpe zure rabarbersmaak wat te verzachten (toch het moet wel rabarbersmaak blijven natuurlijk). Hoe ga ik te werk: Ik laat de rabarberstukjes in de suiker, een vleugje citroensap, wat geraspt sinaasappelschil en wat uitgeknepen sinasappelsap een uurtje staan en schud het goedje zo nu en dan even op zodat het zich goed vermengt en er al wat vocht ontstaat. Ik voeg dus GEEN water toe, toch start het voorkook proces in het vrijgekomen vocht. Let op dat je wel op een heel laag pitje begint te verwarmen en ook erbij blijft om door te scheppen – je wilt niet dat het al aanbrand voor er wat meer vocht is vrijgekomen. De rabarber kook ik niet helemaal gaar tot moes (ik laat nog duidelijke stukjes rabarber zichtbaar, de rabarber moet ook nog een weckproces door en wordt daar vanzelf gaarder). Ik giet de hete rabarber in de potten en laat de potten OPEN afkoelen. Eenmaal afgekoeld sluit ik de potten en verwarm dit in de ketel tot een temp van ca 80 graden. Op deze temp laat ik de potten nog 30 minuten doorpruttelen. Potten uitnemen en op een rooster met handdoekje of anders, af laten koelen op een tochtvrije plek. Eenmaal afgekoeld, klemmen verwijderen en klaar is kees. = = = = = Ook de 4e oogt Spinazie schreeuwt weer om een pannetje vuur, toch die laten we even staan tot dat pannetje ook het vuur op gaat voor een spinazie maaltijd. Niets zo lekker als vers gesneden spinazie – dus die mag wachten tot maandag. Ik zaai regelmatig enkele rijen in, zodat ik afwisselend een oogst heb. Per persoon reken ik daar ongeveer 1 meter, ruimtelijk gezaaide spinazie – dus daar zijn enkele metertjes vrijgekomen grond altijd wel voor te vinden. Persoonlijk ben ik geen favoriet van ingemaakte of langer bewaarde spinazie. Dus spinazie vind hier vaker een regelrechte gang naar het fornuis. En de Ijssla begint ook al aardig zijn krulslagen te vinden. Vast dat we volgende week een aardige salade met een vroeg nog niet voltooid kropje ijssla zullen serveren Verder mochten de slakken, mieren en luizen weer genieten van het weer en smijt ik daar die beestjes en de weergoden zo nu en dan een heerlijke verwensing toe = = = Zo, dat was het weer voor nu – de stand 1-1 voetbal NL-DUI en een dochter van 22 die van haar geloof is gevallen en dapper mee stresst met de heren op de bank Op naar mijn kasje om de deuren en raampjes wat te sluiten

Ik plaats maar even een reactie bij je laatste update, toch ik mocht alles even lezen en bekijken Wat een schitterende moestuin heb je En dat is een heeeeeel mooi eerste kropje sla van je nieuwe tuin

Ik mocht helaas niet zulke mooie foto's maken van de oogst 'nog in tact' Meestal struin ik dan met 2 modderklauwen over het erf en dan is daar geen plek voor mijn foto camera. Dus ik heb de oogst maar even zo op foto gezet. Gisterochtend mocht ik 5 kilo rabarber oogsten En de Rode bietjes wederom met 1 kilo uitdunnen (2 oogst), de kleinere bietjes laat ik nog even staan. Het resultaat: Morgen is weer een oogst (4e) Spinazie aan de beurt

Ik sluit me aan bij Bit Het is onbegonnen om op ieder plekje de juiste zuurgraad te creëren, het ene gewas vindt een goed doormeste grond geweldig (vaker dus een wat zuurdere grond), het andere gewas houd toch van een wat schralere of minder zure grond (bekalkte en luchtige grond). Het is inderdaad gewoon beginnen zoals mijn voorganger(s) al aangeven en afzien welk gewas een beetje hulp kan gebruiken en welk gewas niet. Bovendien gaat daar ook nog je grondsoort een rol spelen als je bezig gaat met PH waarden. Zo is een kleigrond weer totaal anders dan een zandgrond t.a.v. de gemiddelde zuurgraad beoordeling. Dus lekker starten en enkel bij vruchten zoals een druif, paprika of dergelijke zou ik persoonlijk de zuurgraad met een zuurgraadmetertje even wat bewaken, toch ook dat is niet echt nodig omdat het vaak zichzelf wel wijst en kenbaar maakt. (een metertje is bij iedere welkoop of dergelijke wel verkrijgbaar, maar daar heb je weinig aan als je niet weet wat je met PH waarden aanmoet of welke gewassen daar een voordeel bij doen).

Ik vind dit totaal geen zeuren, met zoveel werk en een gedreven 'leefwijze' dan zijn insekten of beestje die je voorraden slopen niet enkel meer 'een mislukte hobby oogst' maar een aanval op je leefwijze je zeurt dus totaal niet !!

MMmm ik weet het natuurlijk niet zeker, maar heb je ook eens even gezocht op 'witte vlieg'

Update, zondag 10 juni 2012 De dag is niet heel zonnig, maar de temperatuur is prima en ook de wind is gaan liggen. De afgelopen dagen waren zware dagen voor de jonge aanwas. Veel en harde wind en windrukken, harde regenbuien en bar koud weer (ca 12-13 graden overdag). Maar vandaag is het buiten weer heerlijk vertoeven. Dus al vroeg mijn buurmeisje en buurjongen begroet welke direkt grenzend aan mijn moestuintje hun nest verzorgen in de houtstapel, en daar mega druk mee zijn. Omdat ik het koppeltje niet wil verstoren, blijf ik op gedegen afstand en probeerde ik dus van vrij ver weg toch even een fotootje te schieten. En zie hier; even voorstellen 'mijn direkte buurvrouwtje en hardwerkende buurman' Daarna gaan we weer alles even langs. En dan is het toch telkens weer schitterend om te zien hoe zo'n klein zaadje in akelig tempo het licht op weet te zoeken De boerenkool zaadjes mochten op 5 juni nog contact moeten maken met aarde En dan enkele dagen later worstelen de kleine scheutjes al weer om rechtop te komen Ook de kleine nieuwe aanwas aardbeien worstelen zich gestaag een weg naar het licht. En het nog aanwezige voorraadje tomatenplantjes weten hun ruggen ook goed recht te houden Dit voorjaar moest alles uit mijn oude tunnelkasje plek maken voor de herindeling van ons achtererf. Onder andere een druif moest hierdoor bruut de kou in. Afgelopen weken mocht ik dus mijn best doen om de nieuwe aarde in het nieuwe kasje weer wat op peil te krijgen in een poging 'de druif' toch te redden. Deze mocht een nieuw plekje krijgen in het nieuwe kasje. Buiten in het moestuintje lijkt zich alles weer op te richten naar de warmte (dit in vergelijk met vorige dagen waar het bar en boos koud weer was) De ijssla voelt zich overduidelijk op zijn gemak daar verscholen tussen de bloemkolen En ook de rode bietjes schreeuwen om een pannetje vuur En ook de tomaten plantjes in de buitenlucht, lijken zich heel goed staande te houden ondanks het zeer onbestendige weer van afgelopen tijd. Al mocht ik hun ruggen en zijkanten toch een weinig bescherming bieden tegen de winden welke hier hun weg vinden over de wijde akkers. Uiteraard gaan we nu geregeld op 'dievenjacht' Het is toch weer genieten om te ervaren hoe zoiets kleins zoveel vreugde kan geven

Stoppelknollen (dat zijn hele kleine knolletjes) die kun je minder lang bewaren en moeten voor de winter al gevreten worden door je dieren. Aardknollen/knolraap (die zijn dus heel wat dikker, ter grote kleine voetbal) kun je wel langer bewaren, net zoals voederbieten. Dus daar zul je zelf even moeten inschatten waar je het voor nodig gaat hebben. Als je voederbieten toch erger aangetast blijken, zul je mogelijk in gedrang komen met je voer voorraad, dus daar zul je even zelf een inschatting moeten doen wat je het beste nu kunt doen. (ontsmettingsmiddel is overigens overal wel verkrijgbaar en diverse merken)

De eerste reactie op deze afbeeldingen is hier: Moi, das nie best (voor 85% zeker wortelvuur) en dat is niet 1, 2, 3 weer verdwenen (beter ook voorlopig geen mest of meststoffen op deze grond gebruiken). Het advies: Bij alles wat je nu poot wordt ontsmetten heel belangrijk. Daar waar je nog onaangetaste voederbieten hebt staan, zoveel mogelijk stevig en regelmatig gaan schoffelen (de aarde in beweging zien te houden). Je kunt er weinig anders mee op dit moment als dan de lege plekken opvullen met raapknol-plantjes (poten, dus op een andere plek kiemen en laten opkomen). Zaaien op deze plekken wil voor nu dus 'echt niet meer'. Het is zelfs aan te raden ook de plantjes voor het poten even te ontsmetten (emmer bij de hand en even de worteltjes dompelen voor je ze plant). Najaar goed ploegen, vorst eroverheen en zeker geen bieten of dergelijke terug op deze plek, eerst enkele jaren rust en ander gewas zoals mais, tarwe, koolzaad, etc. - wisselschema) Door het open en luchtig houden van de grond verdwijnt dit uiteindelijk vanzelf (toch deze grond heeft tijd nodig en is bewerkelijker - je moet deze grond nu luchtig en in beweging houden tot deze weer gezond is)

Dank je Wilma voor de tip. Ik ga ook dat zeker proberen. We moeten toch ietsssssssssssss zien te vinden waar die beestjes een hekel aan hebben

Hier noemen ze iets pas zorgelijk als de kale plekken de afmeting dragen ter grootte van een 'ligplek forse koe' Ze vinden je foto's er daar echt nog niet zorgelijk uit zien (zoals de omzet scoorders hier dus spreken) En ze bedoelen inderdaad landknolletje of knolraap laten kiemen en opkomen op een andere plek en uitzetten/poten op de aangedane (kale) plekken om weer opvulling te krijgen. Een emelt is ook moeilijk op te snorren hoor, ikzelf mocht het voorjaar ook enkele hebben en na tig keren omwoelen had ik er nog geen opgespoord ondanks de heren in mijn nek bleven hijgen 'dat is wel degelijk veroorzaakt door een emelt', dus ik weer graven (leek zelf bijna een mol) en jawel hoor, toen vond ik er eentje (1 exemplaar dus, welke mijn jonge aanwas tuinbonen en alle jonge andijvie had gevloerd). Door hun kleur en vorm zijn ze ook zo moeilijk te spotten. En zoals dat hier dan zo gaat in antwoord; Tja dat kan vanalles zijn met jonge scheurgrond - daar kan al mogelijk ongedierte in huizen, dus ook Ritnaald. Maar hoe je het ook keert of draait, voor beiden (emelten of ritnaald) gelden dezelfde mogelijkheden ps: zo oud zijn ze nu ook weer niet hoor hahahhahaha 59 en 65 (wel oud he, vind ik ook - het sputterd hier achter die koffie koppen )

Hier gaat het gesprek als volgt: Ze zou toch eens moeten kijken of ze veel langpoot muggen ziet (of had)- want schade van emelten geeft een zelfde beeld. En nadat ik voorlas dat je gras onder geploegt hebt (scheurgrond), gaan ze hier toch ook nog uit van ongedierte - al vinden ze het meer ogen naar 'wortelvuur' zoals ze dat hier noemen (wortelbrand dus) Als het ongedierte is zou je landknolletjes of knolraap nog kunnen poten (niet zaaien) op de aangedane stukken - ongedierte heeft namelijk een hekel aan dat spul. Het advies is plantjes poten. Het zaaien en op laten komen beter op een stukje gezonde grond, daarna verspenen / uitzetten /poten op de aangedane stukken. Zo heb je toch nog wat voer voor je dieren en leveren de aangedane stukken je toch nog wat op! Als het toch erger is - de schimmel dus 'vuur'- en je toch voederbieten terug wilt zaaien moet volgens de mannen hier het zaad eerst goed ontsmet worden -- toch dat raden ze je niet aan voor nog dit jaar ivm scheurgrond (beter eerst de vorst eroverheen) (zaad ontsmetten; in een ton enkele keren goed heen en weer schudden/mengen voor het zaaien) Ik weet niet of je er iets mee kunt Ps: leuke danktank discussie gaande tussen die oude rotten hier - kheb wat teweeg gebracht met deze vraag, ook leuk voor mezelf om daar zo al die gedachtengangen en adviezen eens aan te mogen horen. Meestal ben ik lopen als die heren beginnen te bakkeleien

Laat ik hopen dat het mogelijk toch een andere oorzaak heeft. Vanmiddag gaan ze de nog wat onderhoud plegen aan de combine (maaidorser) en dan zal ik hier ook eens rondvragen wat ze daar nu tegen ondernemen. Ik vind dit namelijk zo naar voor je, zo veel werk en dan een dergelijke tegenslag

Hoi Jorieke, wat erg joh ! Ikzelf ben totaal niet zo thuis in dat ziekte gedoe of plantje kwalen, toch gezien het je voederbieten betrof heb ik het ook even aan de mannen hier laten zien en die riepen zowaar in koor 'ow jee, zo te zien schimmel'. Ze denken dat je daar inderdaad zelf ook al de oorzaak gevonden hebt

Je tuin ligt er geweldig goed bij Daar passen die ijssla plantjes vast en zeker hier en daar op mooie beschutte plekje tussenin

De aanhouder wint ! Gefeliciteerd Antoine

De wolken waren die dag inderdaad indrukwekkend. En Rantje, jij zou zo wel eitjes mogen hebben - ook zonder dat eurootje (die bewaar je maar lekker voor je hobby, meid ), toch dat 'eieren' opsturen gaat hem vast niet worden

Dat staat er alles goed bij ! Wat heerlijk is dat toch als die eerste tekenen van 'vruchtdragen' zichtbaar worden. laten we hopen dat het weer geen roet in het eten gooit en dat dit alles wat al zo mooi op weg is, snel warmer weer mag begroeten. Dat wordt dan al snel smullen voor jou En je tomatenkasje, super creatief en op zeker 'effectief'

Wat een inzet, wat een werk en toch klinkt overal een genieten en gedrevenheid door in je teksten Petje af voor je Boerke ps: en je hoeske ziet er ook fatastisch mooi uit

Wat ben je inderdaad een creatief persoon Ook ik vind je idee met dat ijzerdraad super leuk

Wat staan je komkommers er goed bij

Je mag er toch ook trots op zijn, ziet er alles super goed uit

Ook ik zaai gemiddeld iedere 2 weken in volle grond (gemiddeld ca 4 mtr - ong. 1 meter per portie pp) En ook ik oogst telkens 1 x en verwijder direkt de restanten.

Dat kan ik zeker nog proberen, een nieuwe voorraad staat al in de kweek, dus het proberen altijd waard greetje dank je