pippi

Spitskool, deze foto is van een week geleden: En het is alleen nog maar 'erger' geworden. De hoeveelheid sla/andere bladgroenten is voor een normaal gezin (2 mensen in mijn geval) niet weg te werken, zeker niet nu er zoveel andere groente te oogsten valt. Er is een grens aan hoeveel blaadjes pluksla ik op mijn boterhammen wil. Ik vind het ook erg arbeidsintensief qua oogsten, ik ga er af en toe eventjes voor zitten en dan knip ik wat sla weg rond een opkomende wortel-of bietjes- of pastinaakzaailing, maar het 'voelt' alsof ik onkruid zit te wieden als je snapt wat ik bedoel. Ik vind het idee fantastisch, absoluut. En ik ga het ook zeker opnieuw doen, maar dan anders: - in een kleiner vak, 1 m3 lijkt me goed te doen. Ik heb nu dik 3m3 staan, en dat is gewoon teveel. - veel minder sla, en ik denk vooral rode sla, dat maakt het veel makkelijker om in 1 oogopslag te zien of iets sla is of een andere bladgroente zoals spinazie of andijvie of snijbiet die nog wat mag groeien. Mosterd en rucola hou ik erin, ze schieten wel door bij niet oogsten maar vallen goed op en zijn als het nodig is makkelijk weg te knippen. - geen rode radijzen en rode meiraapjes zetten, maar wellicht witte radijzen. Nu ruk ik veel te snel een rood bolletje uit de grond en soms is dat een piepklein meiraapje dat nog wel even had kunnen blijven staan. - om meer van dat soort verwarring te voorkomen: een 'controle'- rijtje aan de rand van de bak, met duidelijke vakjes van alles wat er gezaaid is. Dan weet je wat er al wel en nog niet aan het opkomen is, en knip je ook geen blad af van jonge bietjes omdat je dacht dat het gekleurde snijbiet was. (En ook geen gele snijbiet en gele bietjes planten, zorgen voor herkenbaarheid is echt een punt.) Nog wat voordelen: behalve heermoes komt er vrijwel geen onkruid tussen, de grond ziet er echt heel aardig uit, blijft goed vochtig ook onder al die begroeiing. De aardvlooien pakken alleen de mosterd en de rucola, de rest van de plantjes heeft nul vraat, ik heb er nog geen slak gezien (even afkloppen) en ik zag er vandaag wat volwassen lieveheersbeestjes (de kleine inheemse, yay!) op zitten, die hadden er blijkbaar toch iets eetbaars zien scharrelen, dus die vreten dat lekker op voor ik er last van krijg. Kortom, wat ik al zei, supermethode, ik hou 'm erin, maar dan net wat anders.

Dank voor de tip! Ik vind het een prachtig gezicht, vroeg in het voorjaar wat van die bloeiende kolen, en als het ook nog eens eetbaar is, helemaal top.

Ik denk dat je gelijk hebt met magnesiumtekort. Ik ga van het weekend eens iets proberen met bananenschillen en gemalen noten en een half vergane avocado die ik nog had liggen en daar een papje van maken en uittesten bij een paar planten. En slakkenkorrels gebruik ik niet, zeker geen blauwe. De andere paprika's hebben geen slakkenvraat, dus deze zal het zelf moeten overwinnen en anders heb ik nog wel een aubergineplant die dat plekje kan innemen.

Oh Jorieke, die zien er lekker uit! Ik hou me nog in. Drie maanden, dus op 11 juni ga ik er een plant uithalen. Fieke, wat Patrijs zegt, eerst even afwachten. Als er delen echt afsterven kan je die altijd nog weghalen, maar vaak herstelt er een hoop vanzelf.

Ik kon geen recent topic vinden, dus een nieuw aangemaakt. Ik constateerde vandaag perenroest op mijn perenboom. Heb helaas geen foto, maar het ziet er exact zo uit als dit: http://www.fruitbomen.net/informatie/beheer/ckfinder/userfiles/images/perenroest-1(2).jpg Ook de achterkant van het blad bekeken en dat matcht ook met de diagnose. Ik heb alleen veel kleinere vlekjes, en veel minder vlekjes per blad, en op een zeer beperkt aantal bladeren, zeg 10 blaadjes. Ik heb de bladeren eraf gehaald in de compostbak gegooid (thuis pas gegoogeld en gelezen dat dat niet verstandig was). Nou heb ik toevallig wel een foto van de boom van afgelopen maandag, even een close-up uitgesneden: Ik zie hier en daar een klein licht plekje, maar geen knaloranje vlekken zoals vandaag. Kan dat echt zo snel gaan en zou het kunnen betekenen dat de combinatie regen / enorme windsnelheden ervoor hebben gezorgd dat die sporen nu op mijn boom terecht zijn gekomen? Er kan natuurlijk een besmette boom in de buurt staan, maar er moet toch ook ergens een jeneverbes staan, dat is niet een plant die je vaak tegen zal komen op een moestuincomplex, dus die zou dan veel verder weg moeten staan. Ik ben ook maar wat aan het brainstormen hoor, maar ik kan me niet voorstellen dat de peer eerder last heeft gehad van perenroest (de vorige huurders zouden dat volgens mij wel verteld hebben), en gezien de nog minieme symptomen lijkt het me een nieuwe besmetting? Zou het binnen de perken te houden kunnen zijn door besmet blad weg te halen? Ik wil niet gaan lopen spuiten.

Carina, werden jouw bonen dan door vogels opgevroten? Bij mij zijn het bij de gezaaide bonen slakken (zo ziet het er in ieder geval uit) en/of ze komen gewoon niet op. De voorgezaaide bonen staan er op 1 of 2 uitzonderingen nog wel redelijk ongehavend bij. En het is niet alleen om het 'mooi' dat ik geen netten wil, ik wil dit eerste jaar ook in kaart kunnen brengen wat nou door wie wordt opgegeten. Nu weet ik dat die duiven het vooral hebben gemunt op jonge peulvruchten (als de tuinen nog vrij kaal zijn) en de kolen. Maar ik heb bijvoorbeeld ook wat aardbeiplantjes (uitlopers van de vorige huurders) staan, en daar haal ik prima aardbeien vanaf, geen vogelvraat. Wel weer wat slakkenvraat als ik een rijpe aardbei niet snel genoeg pluk, maar dat heb ik in de achtertuin ook. Ik laat afgevreten planten ook gewoon staan, om te zien of ze er nog bovenop komen of dat het echt einde verhaal is. Alle ervaring is waardevol, denk ik dan maar.

Het heeft hier inmiddels fors geregend en flink gestormd, dus de foto's (van afgelopen maandag) geven wellicht niet de actuele situatie weer. Ik ben nog niet op de volkstuin gaan kijken naar de eventuele schade, maar in de achtertuin liggen de aardappels plat tegen de grond en zijn er diverse potten met jonge plantjes van de tuintafel gewaaid.... Maar verder met het rondje. Dit is bed nr. 9. Ik zag de foto en vroeg me af waarom hier zo weinig staat, planning erbij gepakt en oja, hier zouden nog meer kolen komen. Dat deel van de planning staat even in de ijskast, of beter gezegd: in de achtertuin in potten, want de kooltjes die hier al wel waren uitgeplant, zijn net als alle andere uitgeplante kolen op de volkstuin compleet opgevreten door - waarschijnlijk - duiven. Dus tot ik een slimme oplossing heb bedacht en hier mijn inmiddels vrij forse kolen kan zetten, blijven ze veilig thuis. Wat wel in dit bed staat: snijbiet, kervel, tijm, 1 andijvie (Waarom? Hij staat niet in de planning, maar wat maakt het uit. ), uien en veldsla, en uiteraard de perenboom. (En pas toen ik de foto thuis bekeek zag ik dat ik de ui die ik uit pure nieuwsgierigheid al had geoogst, vergeten ben mee naar huis te nemen. Die ligt daar nu nog steeds in de regen. ) Vak 10 en vak 11 zijn weer opperdoezers, en kijk, deze staan er toch wel wat beter bij dan in de vorige bedden. Hebben ook vorstschade gehad, maar zijn daarna weer netjes bij getrokken. De ingezaaide phacelia aan de achterkant van vak 10 staat mooi in bloei, in vak 11 staat een toevallige kamille, die mag daar ook gewoon lekker blijven staan. Vak 12, bonen en courgette. Nou, ik geloof het wel met dat in de volle grond zaaien van bonen, dat doen we niet meer. De struikbonen in een eerder vak waren wel voorgezaaid en dat bevalt toch beter dan dat volle-grond-zaaien. Dus inmiddels zijn de stokbonen (Pastoral, Melissa, Blauhilde en Neckarkönigin, dus een kleurrijke mix van paars, groen en geel) opnieuw gezaaid in potjes. In vak 13 staan ananaskersen, en tot gisteren stonden die geplant in karton met een lekker dikke laag stro zodat ik het onkruid dat daar groeide niet weg hoefde te halen. Maar aangezien dat blijkbaar een slakkenhemel was geworden (vorig jaar had ik niet tot nauwelijks slakkenvraat op de ananaskersen), heb ik gister al het karton en stro en een miljoen slakken en de restanten van het onkruid weggehaald. En nu maar hopen dat ze al die regen overleefd hebben en niet alsnog door de slakken zijn opgegeten. Vak 14, hier komen ook stokbonen (inmiddels ook opnieuw gezaaid en nu in potjes) en courgettes: Wordt weer vervolgd.

Het belangrijkste: ik heb er nog steeds stikveel lol in, maar het gaat allemaal nog lang niet zoals ik zou willen dat het ging. De droogte heeft daar wel van alles mee te maken, en mijn onwennigheid met die gele kleigrond (thuis heb ik natuurlijk ook kleigrond, maar dat is donkerbruine klei, dat is toch hele andere koek), en een tikje teveel optimisme... Ik vertrouw er wel op dat het volgend jaar beter gaat, want ik moet wennen aan die tuin en die tuin moet wennen aan mij, een beetje alsof je een nieuw huisdier hebt. En dat is ook altijd goed gekomen ondanks trauma's en handicaps, dus met die tuin gaat het zeker ook lukken. Wat goed gaat: tot dusver dit jaar al bijna 10 kilo aan eten uit de tuin gehaald. Worteltjes, rabarber, peultjes, heeeeeel veel sla, andijvie, spinazie, peultjes, snijbiet, meiraapjes, radijzen en zelfs een handje aardbeien (van een uitloper van de vorige huurders, mijn eigen aardbeien staan in de achtertuin). Wat minder goed gaat, en dan even per vak. Dit is vak 1: Ingezaaid met 16 verschillende dingen, bietjes, wortels, sla, pastinaak, van alles, en wat je vooral ziet is wat ik er extra in heb uitgeplant. Zaadjes komen heel mondjesmaat op, maar in een ideale wereld zou dit bed bomvol moeten staan. Niet dus. Vak 2, zelfde verhaal: Je wil niet weten hoeveel hier gezaaid en bijgezaaid is. En dan ook nog eens helemaal op zijn Frank Anrijs in golvende patronen. Okee, er staan inmiddels wat dappere bietjes en wortels en de rucola bloeit mooi, en de uien onder de vijgenboom doen het goed, maar ook hier veel minder dan wat er zou moeten staan. Vak 3, om te janken: Dezelfde opperdoezers, vrijwel tegelijk gepoot, staan 80 cm hoog te bloeien in mijn voor- en achtertuin. Er staan hier wat bloeiende radijzen, en op de voorgrond zie je nog wat dooie doperwten en de winterspinazie die pas ging groeien toen het warm werd en hij bloemen kon gaan maken. Trieste toestanden. Vak 4: Dit is een soort van Vera-Greutinkbed met peulen on the side. En die peultjes zijn wel helden, ondanks bladrandkever en duiven hebben we daar al 3 keer van gegeten, en ik heb zakjes met peulen meegegeven aan zowel dochter als mijn moeder. Planten zien er niet uit, maar al met al toch rond een kilo peulen van gehaald. Er stond ook broccoli in dit vak, tsja, daar is dus niets meer van over door de vogelvraat, maar daar staat tegenover dat ik er nu wel dagelijks prachtige meiraapjes kan oogsten. Vak 5: Weer trieste toestanden. Aardappels die niet willen groeien en wat zielige knoflook. Vak 6: Mijn echte Vera-Greutinkbed, haha. Veel te habbiewabbie gezaaid, en k heb de mosterd en rucola laten doorschieten want aardvlooien, maar ik eet er nu wel dagelijks de pluksla van, en ik zie allerlei andere zaailingen opkomen en groeien. Ik wil dit volgend jaar wat gecontroleerder doen in een verhoogde bak, want het is wel een heel productief gebeuren. Vak 7: Weer een vak met opperdoezers. Deze staan er al ietsjes beter bij, maar nog steeds niet om te juichen. Vak 8: Mais, bonen, courgette en Oostindische kers. Tsja. Het doet het allemaal, het wordt niet opgegeten maar alles had van mij wel een tintje groener mogen zijn. Wordt vervolgd.

Karton en mulch weg gehaald bij de ananaskers, er zaten een miljoen slakken onder. (Nooit eerder meegemaakt, en ik heb al heel wat karton gebruikt.) En de appelboom nog een keer geschoond van spinselmotnesten. Veel waren al leeg hoera, maar sommige nog bomvol rupsen. Ik heb ze over de heg gegooid op de gemeentegrond, vast wel iets dat ze lust.

Ik zag vandaag het eerste mini-paprikaatje in de kas, hoera! Maar ik vind de planten er niet echt mooi bij staan. Het blad is vrij lichtgroen en ze groeien ook niet erg hard meer. Ik heb ze een paar dagen terug al wat extra voeding gegeven, maar dat lijkt ook niet te helpen. En een van de planten heeft afgrijselijke slakkenschade, maar ik kan de boosdoener niet vinden. Heb echt 10 minuten op mijn knieën in de aarde lopen zoeken. Snap ook niet waar die kikkers zijn als je ze nodig hebt.

Ik geef nu regelmatig een plens water en heb vandaag toch nog een paar stengels kunnen oogsten. geen idee of dat normaal is Of dat heel verstandig was weet ik niet, want ik zag wat zwarte luizen (en herderende mieren ) op de planten. Ze waren trouwens veel roder dan de vorige stengels die ik eraf haalde, dat vond ik wel hoopvol, want die eerste waren wel allemachtig zuur. (Trouwens ook zwarte luizen op de snijbiet, ook weer met mieren. En lieveheersbeestjesbaby's op de peulen, daar zit wat groene luis op. Ja gaat lekker zo. Hadden die mieren er niet bij gezeten, dan had ik wat van de baby's op de rabarber kunnen zetten, maar dan worden ze aangevallen door de mieren, toch? Dan maar veilig op de peultjes groene luisjes eten, worden ze ook groot van, en als ze eenmaal kunnen vliegen, vinden ze die rabarber vast wel. )

Vorig jaar overlapte de bloei van de vroege aardappels en de Texla's elkaar bij mij ook, en nu staan er ook al weer een paar Texla's in bloei, dus het lijkt mij niet raar. Oh kijk, ik heb het zelfs genoteerd: vorig jaar bloeiden de Texla's op 7 juni.

Ik had vandaag wat perpetual spinach (is gewoon winterharde snijbiet ) geoogst op de volkstuin en in een plastic zakje mee naar huis genomen, en toen ik de bladeren in zout water wilde gooien bleek er een forse naaktslak op te zitten. Nou vind ik naaktslakken vaak wat dommig en gelaten overkomen en dan krijgen ze meestal een snelle dood onder mijn schoen, maar deze zat echt met lichte paniek en stomme verbazing in zijn ogen rechtop om zich heen te kijken waar hij in vredesnaam beland was na zijn ontvoering. Ik zal wel een hoop ellende over mezelf en mijn tuin hebben afgeroepen door juist een wat intelligentere naaktslak in leven te laten (ik heb hem in de compostbak gezet met een half aangevreten aardbeitje ernaast als troost voor de schrik), maar deze kon ik echt niet doodmaken.

Als je nog dikke kleibrokken hebt zou ik er eerst compost op gooien. Ik moet bekennen dat ik altijd wat twijfel had bij mulchen met 'alleen' compost, maar ik heb nu een paar bedden staan waar geen stro of blad op ligt, en dus alleen compost (omdat er ook in gezaaid is), en hier en daar wat 'chop&drop' van heermoes, en eigenlijk staan die bedden er wel heel prettig en onkruidvrij en slakvrij bij. Ik ga dit najaar in ieder geval zoveel mogelijk mulchen met herfstblad in zo klein mogelijke stukjes. Groot en droog herfstblad verwaait dramatisch op lege bedden, maar herfstblad is 100% bio, geen last van gras of tarwezaden, en als ik naar mijn voortuin kijk, waar al jarenlang elke winter een dik pak blad op ligt, is het volgens mij loeigoed voor die grond.

Ann, het moet wel mogelijk zijn om in 1 seizoen vanuit zaad tot 'echte' aardappels te komen. Maar van deze zie ik me inderdaad nog geen kilo's aardappels eten hoor. Ik zit te twijfelen of ik de grootste planten (nu zo'n 20 cm hoog), toch nog zal overpotten in een grote pot formaatje wasmand. Aardappels zullen er nog niet aanhangen, en ze zijn vrij compact, dus misschien lukt dat wel en dan kunnen ze wat mij betreft tot september ofzo verder groeien. Ook al krijg ik er maar een paar hele kleine aardappels van, ik ben zo benieuwd! Terug naar de 'reguliere' teelt: Bij al mijn aardappelrassen op de volkstuin, ook de late en de heel zielige vroege, beginnen er hier en daar bloembeginsels te komen. Betekent dat dat de planten niet veel groter zullen worden? Dat zal een lekkere oogst worden dan, van planten van soms maar 25 cm hoog.

Compost is helemaal prima, maar ik zou het er lekker bovenop gooien en die grond met rust laten. Het is een keuze die je zelf moet maken hoor, maar ik haal Vera en Frank er nog maar eens bij. http://wroeten.nl/moestuin/niet-spitten/ http://blog.natuurlijkemoestuin.be/overtuigd-deze-video-jou-dat-spitten-geen-goed-idee-is/

Ik heb ze hier ook staan, en ik volg elk geel bloemetje tot aan de bron voor ik het uitruk, maar de lekkere bosaardbei die ik er vorig jaar heb gezet is nergens meer te vinden. Het is leuk spul als bodembedekker, maar ik zet er echt nooit meer echte aardbeien bij.

Ik vind de bloemen ook geweldig mooi, en ik moet bekennen dat ik met veel plezier die kapucijners heb staan doppen, ondanks de paarse vingers die ik er aan over hield. Heel mooi, die paarse peulen met die dikke groene kapucijners, en met 8 forse kapucijners per peul gaat het ook best wel snel voor je een maaltje bij elkaar hebt. Kan je in België in een supermarkt geen potten of blikken met kapucijners kopen? Dat is toch bizar? Ik kan de smaak van niet-verse kapucijners niet goed uitleggen, veel steviger en overheersender dan van andere peulvruchten in ieder geval. Hier eten we het ook vrijwel nooit als groente, dus niet met aardappelen, maar eigenlijk in plaats van de aardappelen, en dan (wel raar maar dat is de traditie) met mosterd, piccalilly, zoetzuur, Amsterdamse uien en spekjes. 'Kabouteraardappeltjes', zo noemde mijn oma ze.

Ann, ja die lopen mijlenver achter. Ik heb er nu een paar in een emmer, de rest staat nog in potten en het is allemaal nog piep en piepklein. Ik ga volgend seizoen eens op zoek naar rassen die bewezen wel in 1 seizoen kunnen uitgroeien tot echte aardappels, nu heb ik natuurlijk maar wat aangeklooid met vooral die Opperdoezer, en dat was wellicht geen handige keuze. Maar de zaaiaardappeltjes leven dus nog wel, zien er verder goed uit voor babyplantjes, en ik experimenteer gewoon lekker verder.

Mijn 'achterblijvertjes' staan nog steeds op de vensterbank, en hoewel ze er fris en groen bij staan heb ik niet het idee dat er ook maar enige groei in zit. Ik denk dat ik ze van de week ga verpotten in pure (eigen) compost, kan ik meteen even naar de wortels kijken. In de kas zit de groei er wel in, nog geen mini-paprikaatjes maar wel bloemen.

Heeft dat een beetje een zacht behaard blad en een sterke geur die je (nou ja, ik ) niet goed kan thuis brengen? Dit spul schiet bij mij op de volkstuin her en der uit de grond. Ik heb thuis wel salie staan, maar dat oogt en voelt en ruikt heel anders.

Ik gok ook mosterd. Ik laat die van mij overal doorschieten en die zien er exact zo uit.

Ik kon geen recent topic vinden over kapucijners in het algemeen, dus daarom maar even hier. Dit jaar dus voor het eerst kapucijners gezaaid. Van de week begonnen mijn kapucijners een beetje in te storten onder hun eigen gewicht (ze hebben wel habbiewabbiehandjes he, in vergelijking met andere planten met grijphandjes). Dus de dikste peulen geoogst, en voor het eerst verse kapucijners gegeten. Tsja, ik vond het niet heel bijzonder. Ik miste een beetje die typische kapucijnersmaak van goedkope kapucijners uit een pot. Ik vond er sowieso weinig smaak aan zitten, zeker in vergelijking met verse doperwtjes of verse peultjes uit eigen tuin, die echt veel en veel lekkerder zijn dan uit de winkel. Ze waren zeker niet vies, maar een beetje blanco. En als ik dan zie hoeveel ruimte ze innemen en hoe klein de oogst eigenlijk is in vergelijking (omdat je bij de andere peulvruchten door kan blijven plukken terwijl je bij kapucijners pas kan gaan oogsten als er vrijwel geen nieuwe bloemen meer zijn), dan denk ik niet dat ik ze volgend jaar weer ga zetten. Iemand met goeie argumenten om het toch nog een keer te proberen?

Mijn voortuinaardappels: De achterste (het zijn 2 rijtjes van 3) schieten wel erg de hoogte in (en de prikneus ook). Misschien op zoek naar iets meer zon (ze krijgen alleen ochtendzon). Maar ik zou er iets voor over hebben als ze er op de volkstuin zo bij stonden.

Een bosaardbeitje. Als de bloemetjes wit waren kan je hem eten. Als de bloemetjes geel waren kan je hem ook eten, maar is hij smerig.