fre3ke

Grond ontsmetten gebeurt in de zomer door een een doorzichtig zeil overheen te leggen en dat ongeveer 4 weken zo te laten. Soil solarization heet het, Google maar. Dat kun je waarschijnlijk ook toepassen door de aarde in een doorzichtige zak te stoppen, in de zomer nat te maken en en vlak op de grond te leggen. Hier wat meer info over het proces in de vollegrond. https://agrilifeextension.tamu.edu/library/gardening/soil-solarization-2/

Bij mijn nieuwe keukenmes staat om het aanzetstaal te gebruiken, verder niets. Het is een Lignum HRC 60 van Robert Herder. Het andere carbonmes dat ik nog nooit heb laten slijpen is ook van Herder, ik heb het van mijn oma geerfd en gebruik het nu al jaren zonder slijpen. Alleen aanzetstaal. Edit, het Lignum mes is blijkbaar goed geslepen aangeleverd, maar moet na intensief gebruik toch weer geslepen worden. Ik wil dat zo lang mogelijk vermijden. Ik heb zojuist dit filmpje van Wouter Klootwijk over messen en slijpen gekeken en ik weet nu wel dat ik het mes niet aan iedere slijpservice zal toevertrouwen.

Voor mijn keukenmessen gebruik ik alleen een aanzetstaal. Ik heb carbonmessen, en een paar héél goedkope dunne messen, daarvoor is aanzetstaal genoeg. Ik heb ook een dikkere rvs messenset, die gebruik ik echter weinig meer omdat ze nooit echt scherp zijn, ook niet nadat ik ze liet slijpen. In de keuken ligt ook een handslijpertje van plastic, met twee draaiende ronde vijltjes erin, maar ik heb niet de indruk dat het veel doet. In de tuin gebruik ik een platte ijzervijl, voor mes en snoeischaar en takkenschaar. Ik heb een klein bankschroefje waar ik de snoeischaar in kan vastzetten en dan haal ik de vijl erlangs onder een vaste hoek (hoop ik). Dan nog even vlak langs de andere kant om af te bramen. Het zakmes doe ik uit de losse pols. Slijpstenen gebruik ik nooit, het is te veel gedoe met het water. In de tuin hoeft het voor mij niet superscherp te zijn, ik snoei soms plantwortels met zand ertussen, dat zou me echt pijn doen bij superscherp gereedschap. Nu pak ik daarna gewoon even het vijltje, en klaar.

Hm, ik begin te denken dat er een verschil is tussen bedden en vakken ☺️. Was allemaal goed bedoeld van mijn kant, maar Patrijs is veel deskundiger dus luister vooral naar Patrijs. Maar die pompoen op de composthoop, dat was wel een goede tip.

Hoi. Welkom en veel plezier. Houd er bij de breedte van de bedden rekening mee dat je tot halverwege moet kunnen reiken met je armen. Bijvoorbeeld om onkruid te verwijderen. En op het pad met een kruiwagen kunnen lopen is wel zo fijn. Ook is het fijn als je ruimte hebt om even op je knieën te kunnen zitten op het pad. Het zijn maar suggesties. In de composthoop kan nog een pompoen. Heb ik vorig jaar ook gedaan, het ging heel goed.

Misschien in een goed gesloten zak stoppen een jaartje. In de zomer een paar dagen in de volle zon zetten. Zoiets. Ik vind aarde weggooien zo raar.

Leuke tuin. En je maakt een goede start met een schone tuin, dat wordt beslist goed oogsten van al dat 'zaaien'.

Ja, mooi he (door dit soort complimentjes doet de achterruit minder pijn 😁). Ik zie dat ik nog een foto van de witte moerbeihaag moet plaatsen, zal ik morgen even doen.

Einde van het jaar betekent voor mij: met planten schuiven. Hopelijk houdt het een keer op, maar voorlopig ben ik al drie of vier jaar zo bezig. Vorig jaar was een ingewikkelde operatie omdat er soms gras moest omgespit worden, of muurtjes gemaakt, voordat het nieuwe plekje klaar was. Maar dat bijvoorbeeld de jasmijn na vier jaar op een plek staat waar hij niet kwijnt, geeft me hoop. Dit jaar is het verplanten anders ingewikkeld De plekjes zijn redelijk uitgekristalliseerd, het lijkt meer op een ingewikkelde stoelendans. Met uiteindelijk een plek te weinig, vrees ik. Startschot was achter de schutting. Het gestekte olifantsgras, dat door de buurvrouw was aangevallen omdat een blad een millimeter over de grens uitstak, heb ik daar uitgestoken en over de tuin verspreid. Daarvoor in de plaats kwam 3x grootbladige actinidia arguta die verkeerd geleverd was (had actinidia kolomikta moeten zijn). Ik kan hem, ondanks zijn lelijkheid niet weggooien, dus ik plak hem achter de schutting. Één van de vrijgekomen plekjes daarvan werd ingenomen door een actinidia kolomikta Adam. Het daardoor weer vrijgekomen plekje, hier op de foto, ging naar de Schisandra Chinensis die wat meer zon nodig heeft. Dit is al zijn vierde plekje. Het daarvan vrijgekomen plekje ging naar de hazelaar Cosford. Die is nu ook al drie of vier keer verplaatst. Hij is onhandig van formaat, maar ik wil hem niet kwijt want hij is zo mooi in de winter. En ik blijf hopen dat mijn tuin op een dag, op magische wijze, twee keer ze groot wordt. De volgende dag heb ik een sierkers uitgegraven, de hele tuin doorgedragen, maar uiteindelijk 1,5 meter van zijn oude plek in de grond gezet. Niet helemaal tevreden, maar het moet maar. Hij onttrekt in ieder geval de tuindecoratie van de buurvrouw deels aan het zicht. Nu moet nog de zwarte peterselievlier, drie druivelaars, een aantal zwarte bessen struiken en een persicaria. Eerder had ik al de rabarber verplaatst, die steekt zijn neus alweer boven op de nieuwe plek. En een witte moerbei uit mijn haag. Die haag gaat redelijk. De witte moerbei is perfect voor een haag want maakt veel lage takken. Zo wordt het betonmuurtje een beetje gemaskeerd. Maar de oudere struiken waren al vrij groot, en wat ik nieuw daartussen had gezet, kreeg te weinig licht. Ook was er een exemplaar dat krom groeide. En in de zomer had ik twee exemplaren verplaatst die steeds door slakken werden kaalgevreten. Die mogen in de volle zon nog een jaar aansterken. Hopelijk heb ik op termijn dan een gesloten haag in plaats van de huidige gatenkaas. De haag van kornoelje doet het ook goed, en was mooi in de herfst. Behalve een struik waar de rabarber overheen hing, die heeft zich minder ontwikkeld door gebrek aan zon. Als uitsmijter mijn nieuwe kastje. Een uitsmijter was het zeker. Toen ik de autodeur dichtSMEET, ging de achterruit er UIT. In duizend stukjes. Was tegen een hoek van het RVS blad aangekomen. Het was dubbel pech, want er was een inbraakpoging in mijn auto geweest twee weken eerder en sindsdien moest ik via de achterklep het zijslot openen enz. En daarvoor moest het kastje even opzij. En toen ik me ertussen had gewurmd, was ik zo blij dat dat gelukt was, dat ik vergat dat ik het kastje opzij had geschoven bij het dichtgooien van de achterdeur. Het was een dure en stressvolle 'grap' (ik kan er over een jaar waarschijnlijk wel om lachen). Maar het kastje staat nu. Het oude kastje kwam uit het huis, zo'n kreng van geperste houtvezel dat ik niet eens in stukken kon hakken. Na vijf jaar stond het op instorten, ik kon het zo dubbelvouwen. En het werd tijd de potjes eens op te ruimen. In het kader van ordentelijkheid ook nog de vier jaar oude kroosjesboom rechtgezet. Dat was niet eens zoveel werk, aan één kant de wortels doorsteken en een beetje duwen. De stenen liggen er om het oprukkende gras een beetje tegen te houden, maar het werkt niet echt. Erachter een hoop grasplaggen, die liggen inmiddels overal in de tuin. Komt allemaal goed, ooit 😬 Het is goed weer voor dit soort acties, de vorst laat zich voorlopig niet meer zien.

Smaken ze dan ook een beetje zuur?

Spannend. En ingewikkeld als ik het zo lees. Ik ben net als Mellie zeer benieuwd hoe dit gaat lopen. De luchtvochtigheid lijkt me het lastigste aspect hier in Nederland.

Dat, en of je eens wat anders probeert hè 😁. Verse gist vind ik veel lekkerder. Fijn te weten dat het in Nederland ook voor een drol te koop is. Maar als je het ingewikkeld vindt, dan is korrelgist natuurlijk de beste oplossing voor dat dure pak tarwebloem dat nu als oliebollenmix verkocht is. "Koopmans", een goede benaming voor deze verkoop 😂

Ik sluit me aan bij @Jane Doe, liefst verse gist. Het is echt een wereld van verschil met korrelgist/oliebollenmix. In Duitsland is verse gist in bijna iedere supermarkt te koop voor 7-9 cent per blokje, fantastisch. In Nederland moet je naar de bakker, en dan is het een euro. Dat is toch wel jammer. Bij mij leeft nog de volgende oliebollenvraag: moet het beslag kort of lang worden gemixt? Bij lang mixen activeer je het gluten en dan krijg je mooie elastische bollen. Maar misschien hoort dat niet, en moet je juist zo kort mogelijk mixen, net als bij pannenkoeken. Ik mix altijd lang, trouwens, dus ik heb altijd een soort broodbollen.

Het boek is uit de jaren '80. In de recepten die ik Mellie stuurde, staat dat er maximaal 2 gram salpeter per kilo gebruikt kan worden, in verband met gezondheidsrisico's. Dat zal overeenkomen met die theelepel. Dat is dan wel flink veranderd de afgelopen 40 jaar. Of is 0,3 gram/kilo de waarde in het eindproduct? Dan valt het met de overdaad waarschijnlijk wel mee. Veel van het salpeter blijft achter in het sap dat uit het vlees wordt getrokken, en niet alles wordt omgezet in nitriet, als ik het goed begrijp. Botulisme is niet zo'n risico, gezien de temperatuur die in het boek wordt aanbevolen. Op zoek naar een verkoper van salpeter, vond ik deze: https://www.braumarkt.com/salpeter-natriumnitraat-e251-om-te-pekelen-175-gr Ze gebruiken 100 gr. salpeter voor een pekel met 1500 gram zout. Dan is mijn boek nog behoudend: maximaal 10 gram salpeter per 500 gram zout/5 kilo vlees. Er staat ook bij Braumarkt dat het vlees een specifieke smaak krijgt. Is die anders met salpeter dan met nitriet? Ik ben zelf heel nieuwsgierig naar de smaak. Maar omdat mijn vlees uit de vriezer komt, zou het een beetje raar zijn omdat te ontdooien en vervolgens te conserveren op een andere manier. Daarom hoop ik dat Mellie het wel gaat maken, en dat er een Moestuinforumdag komt waar we het dan kunnen proeven 😉

Wat interessant om te lezen. Ook fijn dat je niet alles hoeft achter te laten van de oude tuin uit ruimtegebruik. Het ontdekken van nieuwe smaken is ook erg leuk. Dat wordt dus pawpaw aanplanten en met een borsteltje bestuiven 😉 Veel plezier bij dit nieuwe avontuur, ik ben benieuwd naar de updates.

Regent is meer een wijndruif. Dus vrij dikke schil. En pitten. Ik eet hem wel graag, want het stoort mij niet, maar hij is hier vooral aangeplant als wijndruif. Om zo te eten is het goed hoor, maar niet de beste. En de bladeren zijn gewoon ingesneden. Wel groot. Voor mooie ronde bladeren plant je een vitis coignetiae. Dat zal zijn wat je buuf heeft staan. Mijn advies, kies voor een lekkere handdruif. En duim voor een goede vorm van de bladeren. De Muskat Bleu is lekker, vind ik.

O ja, ik heb inmiddels mijn boek over conserveren bij de hand dus ik ben even gaan zoeken. Voor rundvlees is het een proces van pekelen en het gebruik van salpeterzuur. Anders werkt het niet. Als je interesse hebt kan ik wat recepten delen. Er is ook een recept voor tong: langue à l'écarlate. Maar bij een ander recept staat dit. Het maakt me wel nieuwsgierig naar de smaak. Edit, dat tweede recept staat op meerdere sites gekopieerd. Bijvoorbeeld deze https://www.nigella.com/recipes/members/winegoddesss-spiced-beef-to-keep-in-the-bottom-of-the-fridge-for-unexpected-guests

Tuinkeuken=keukentuin? Fijne kerst!

Mag ik vragen waar je die mooie platen karton vandaan hebt gehaald? Ik zit altijd te vogelen met dozen waar nog tape aan zit en zo. Dit zit er een stuk eenvoudiger uit.

Ik zat er ook aan te denken dat het misschien beter is voor de schuurwand, om het niet helemaal af te dichten. Maar het zijn ook precies de vragen waar je altijd mee zit bij dit soort knutselprojecten. Slimme keuze van dat plexiglas. Ik hoop dat je er veel en langdurig plezier van gaat beleven.

Echt heel mooi. En wat bevredigend dat je het helemaal zelf gemaakt hebt. Is het onbehandeld hout? Gaat dat niet kromtrekken? Het is wel heel mooi zo een houten kas, ik ben er helemaal verliefd op. Ik vroeg me ook af of je de ruimtes bij de schutting en de schuurwand hebt afgedicht, of als beluchting hebt opengelaten.

Ik was een paar weken geleden ook daar, grappig om het terug te zien, inclusief die labeltjes. Ik heb die kas toen trouwens helemaal niet gezien. Interessant dat de perzikbomen in Lelystad koopt om in Frankrijk te planten. Mijn heerlijkste herinneringen aan perziken zijn toch wel in Frankrijk geweest, ik dacht dat ze daar dan wel een paar geweldige oerrassen moeten hebben. Maar je zit niet in het warmste deel van Frankrijk geloof ik. Ik hoop dat ze goed aanslaan en ben benieuwd naar de smaakervaring (die eerste perziken zullen wel in 30 stukjes worden gesneden, vermoed ik, voor iedereen wat).

Ik denk ook herfst. Verder is moestuingrond al bemest, meestal niet de beste mest voor fruitbomen, en dan voeg je nog extra mest toe, het is wel wat veel mest. Daar kun je problemen mee krijgen, dat de boom afsterft. Maar dat weet je pas in het voorjaar. Als het nog kan, zou ik hem eruit halen en ander grond in de pot doen. Daarnaast een tip om bubbelplastic oid om de pot doen tegen de vrieskou, en in de zomer tegen verhitting van de pot. Want wortels houden niet van vorst en ook niet van hitte. De tip van Patrijs is nog beter: tegels eruit en boom erin.

Ja, dat is de druivenmuur. Zuid-zuidwest. Ik vind het alleen zo zonde dat ik die bovenste meters niet goed kan benutten. Je moet dan iets hebben dat weinig snoei nodig heeft, want je moet de ladder op. En het meeste fruit vraagt om snoei. Ik was maar twee dagen daar, ik ben een beetje druk momenteel dus het moest allemaal in die twee dagen. Ook het planten van 100 bloembollen uit de uitverkoop. Uiteindelijk heb ik dat op dag twee met een zaklamp gedaan, want het was al donker. Het was dus even hollen. Maar straks kan ik rustig de compost gaan verspreiden. En eindelijk het grasveldje aanleggen dat er al een jaar had moeten liggen. Want de compost is ook bedoeld om sommige delen op te hogen. 'T is gratis hè.

@speets, dat is gerijpt vlees, een heel ander verhaal. Dat geeft lekkere biefstuk, maar je gooit wel veel vlees weg. Als je terugleest begrijp je de vraag, en het groeiende inzicht in de haalbaarheid 😉 Rundvlees drogen is beef jerky, biltong, etc. Best lekker maar niet een vervanging van ham, vind ik. Ik vind dat dungesneden rosbief het misschien vervangt, en ook veel lekkerder is dan ham. Maar zeer kort te bewaren. Is tong niet een idee? Volgens mij kun je daar wel iets mee. Maar ik heb mijn boek over conserveren niet bij de hand