fre3ke

Mijn toverhazelaar is heel klein en ik ben nu niet op de tuin, dus wel leuk om de jouwe in bloei te zien. Heb je hem 'geërfd', of zelf gekocht? Ze groeien heel langzaam, maar ik begin steeds meer waardering voor langzame groeiers te krijgen. Minder werk! Bestraten is niet leuk maar wel noodzakelijk. En een mooi paadje is leuk om naar te kijken, wacht maar af. Je gaat er nog flink van genieten.

Mooie tuin en mooie foto's. En mooie doorgang van betongaas, wat een goed idee. Hoe heb je zo'n grote mat op locatie gekregen?

Ik vind dit erg lijken op een reclame voor je YouTube-kanaal. En niet op een blog-entry. Het irriteert me, want ik verwacht iets anders als ik op de titel klik.

Inderdaad heel herkenbaar. Maar ook de noodzaak om te ordenen wat je eerst gewoon op een hoop gooide.

Planten die zuurminnend zijn kunnen problemen krijgen met de opname van voedingsstoffen bij te veel kalk. Door kraanwater kan dat gebeuren, maar ik ken het probleem alleen van planten in potten die dus alleen maar kraanwater krijgen. In de vollegrond is het niet zo'n probleem denk ik, omdat het meeste water toch van regen komt. Je hoeft in ieder geval niet minder kalk te geven. Als je vorig jaar al pompoen had dan kun je misschien beter iets anders kiezen voor dit jaar, in verband met vruchtwisseling.

Ik heb deze ooit van internet geplukt in verband met de maten. Is wel in het italiaans, maar je kan wel zien dat de eerste staander schuin geplaats is. Hij is ook iets hoger, zodat hij ondanks de schuine stand op gelijke hoogte is met de rest. edit: ik zie dat hij niet op gelijke hooge is met de rest. Als ik naar de eerste draad kijk, dan gaat die van 1,50 naar 2 meter, dus dan staat de eerste paal onder 45 graden? Misschien toch niet zo'n duidelijke tekening.... De ankerdraad zit 1,5 meter boven de grond en ik neem aan dat de hoek 45 graden of meer is, want zodra die kleiner is gaat het grootste deel van de spankracht in verticale richting en dat wil je niet. Ik herinner me dit nog van natuurkunde vroeger: de verdeling tussen verticale en horizontale kracht, is gelijk aan de lengte van de pijl in de betreffende richting. Je kan gewoon je draad op papier uittekenen en de afstanden opmeten om de krachtverdeling te weten. Ik vond het toen zo verbazend simpel (natuurkunde is verder niet simpel) dat ik het daarom heb onthouden. Misschien heb ik het verkeerd onthouden, dus corrigeer me svp als ik me vergis, want het is wel dik 30 jaar geleden. Maar volgens dat sommetje: als je een eerste staander op hoogte van 2,8 meter hebt, en je verankert de draad op grondniveau 80 cm achter de paal, dan is de horizontale trekkracht van die draad: 0,8:(2,8+0,8) x100=22% van de totale trekkracht. De overige 78% is verticaal, en trekt de paal/draad dus naar beneden (=gaat verloren). Op het moment dat je de draad op een hoogte van 1 meter hebt, verandert de hoek en trekkracht in positieve zin (maar niet genoeg). Maar je krijgt ook weer krachten op die ankerpaal. Ik draag het stokje en de bak kiwibessen graag aan een ander over om die te berekenen.

Met zo'n klein stukje grond hoef je je echt geen zorgen te maken over de impact op het bodemwater. Geef maar rustig kraanwater. Een regenton is wel altijd beter omdat het water zachter is en de temperatuur van de buitenlucht heeft. Een verhoging lijkt me een prima oplossing. Veel groenten wortelen niet zo diep dus dan zit de hazelaar niet zo in de weg met zijn wortels. Maar hoe ga je dat doen als je niet zo'n bouwer bent? Je kan ook een pompoen of een andere klimmer neerzetten (stokbonen bijvoorbeeld), en die met wat hulp in de hazelaar of de haag laten klimmen om wat extra zon te pakken.

Leuk dat het direct goed ging vorig jaar. Nou ja, niet alles maar dat hoort er natuurlijk bij. Mais schijnt moeilijk te zijn met de bestuiving, dus dan is het niet zo'n groot verlies. Veel succes samen! Ook met de wormenbak.

Ik dacht ook meteen aan Alpine Plants toen ik het bericht las. De bessen maakten mij nieuwsgierig en ik ben op internet gaat zoeken. Tummelberry lijkt een hybride te zijn, rond 1973 ontwikkeld door wat nu The James Hutton Institute heet, in de UK dus. Het zou me niet verbazen als de rest daar ook vandaan komt. Over de tummelberry is op dit forum een topic te vinden onder tummel-berry. https://www.moestuinforum.nl/topic/3744-tummel-berry/ Edit: Marionberry komt uit de USA en Silvanberry uit Australië blijkbaar: https://en.wikipedia.org/wiki/Marionberry

Dat is waar. Ik proef tot nu toe weinig specifieks aan mijn pepers, behalve dat ze heet zijn. Ik ben eigenlijk vooral benieuwd wat er te proeven valt. Vooral als ik de berichten van Mellie lees, die op smaak selecteert. Het is me bij Madame Jeanette wel opgevallen dat die anders smaakt dan andere pepers, dus ik zou de smaakpapillen moeten hebben om smaken te kunnen onderscheiden. Houd het maar op pepers met een uitgesproken smaak, die je zelf lekker vindt. Ik neem het risico van het verschil in smaak wel.

'szafirek' klinkt naar saffier = blauw. Dus blauw druifje ook. In mijn boek staat dat bollen dieper poten niet altijd werkt, ze duwen zichzelf dan omhoog. Dat je het maar weet. Ik heb de plantdiepte en - afstand op de verpakking aangehouden bij het planten.

Had je ook blauwe druifjes als cadeautje? Bij mij was het ook heel snel binnen, ik vond dat ook zo verbazingwekkend vanuit Polen. Maar ik had eerder besteld dan jij, ik heb de eerste tulp al boven de grond piepen nu (in pot, tulipa acuminata). Ik hoop dat je snel tijd hebt om ze te planten, bij mij waren de meeste al aan het uitlopen bij ontvangst. Ben benieuwd naar de foto's straks van je tulpenzee. En de kas natuurlijk.

Ik had ook vraat aan de dikste twijg van mijn honingbes, helemaal kaalgevreten. Ik wist niet wat het was maar ik denk dan ook konijnen. Ik moet mijn appelboompjes maar eens goed inspecteren, en preventief maatregelen treffen. Ik hoop dat dat heel erg aangevreten boompje van jou het redt.

Wil er iemand wat peperzaadjes met me ruilen? Ik ben vooral benieuwd naar 'lekkere' pepers, want ik proef niets 'lekkers' aan mijn huidige pepers, alleen maar dat ze heet zijn. Ik heb zelf uit eigen zaad liggen: - 'Padron' (jong plukken, als hij max 5 cm is, en dan bruin bakken in olijfolie) , -'Cosmos' (decoratief: paarse bloemetjes, rode en paarse pepertjes van ongeveer 5 cm; lange rijping van paars naar geel naar rood ) - Capsicum pubescens/ rocoto (ei-grote rode pepers die vrij dik en sappig zijn; kan goed overwinteren zonder bijlichten of bijwarmen; wordt erg groot). Er kan kruisbestuiving zijn geweest. Als gekocht zaad heb ik als ruil een puntpaprika voor buiten, de Zlata. Reageer spv in een persoonlijk bericht.

Grond ontsmetten gebeurt in de zomer door een een doorzichtig zeil overheen te leggen en dat ongeveer 4 weken zo te laten. Soil solarization heet het, Google maar. Dat kun je waarschijnlijk ook toepassen door de aarde in een doorzichtige zak te stoppen, in de zomer nat te maken en en vlak op de grond te leggen. Hier wat meer info over het proces in de vollegrond. https://agrilifeextension.tamu.edu/library/gardening/soil-solarization-2/

Bij mijn nieuwe keukenmes staat om het aanzetstaal te gebruiken, verder niets. Het is een Lignum HRC 60 van Robert Herder. Het andere carbonmes dat ik nog nooit heb laten slijpen is ook van Herder, ik heb het van mijn oma geerfd en gebruik het nu al jaren zonder slijpen. Alleen aanzetstaal. Edit, het Lignum mes is blijkbaar goed geslepen aangeleverd, maar moet na intensief gebruik toch weer geslepen worden. Ik wil dat zo lang mogelijk vermijden. Ik heb zojuist dit filmpje van Wouter Klootwijk over messen en slijpen gekeken en ik weet nu wel dat ik het mes niet aan iedere slijpservice zal toevertrouwen.

Voor mijn keukenmessen gebruik ik alleen een aanzetstaal. Ik heb carbonmessen, en een paar héél goedkope dunne messen, daarvoor is aanzetstaal genoeg. Ik heb ook een dikkere rvs messenset, die gebruik ik echter weinig meer omdat ze nooit echt scherp zijn, ook niet nadat ik ze liet slijpen. In de keuken ligt ook een handslijpertje van plastic, met twee draaiende ronde vijltjes erin, maar ik heb niet de indruk dat het veel doet. In de tuin gebruik ik een platte ijzervijl, voor mes en snoeischaar en takkenschaar. Ik heb een klein bankschroefje waar ik de snoeischaar in kan vastzetten en dan haal ik de vijl erlangs onder een vaste hoek (hoop ik). Dan nog even vlak langs de andere kant om af te bramen. Het zakmes doe ik uit de losse pols. Slijpstenen gebruik ik nooit, het is te veel gedoe met het water. In de tuin hoeft het voor mij niet superscherp te zijn, ik snoei soms plantwortels met zand ertussen, dat zou me echt pijn doen bij superscherp gereedschap. Nu pak ik daarna gewoon even het vijltje, en klaar.

Hm, ik begin te denken dat er een verschil is tussen bedden en vakken ☺️. Was allemaal goed bedoeld van mijn kant, maar Patrijs is veel deskundiger dus luister vooral naar Patrijs. Maar die pompoen op de composthoop, dat was wel een goede tip.

Hoi. Welkom en veel plezier. Houd er bij de breedte van de bedden rekening mee dat je tot halverwege moet kunnen reiken met je armen. Bijvoorbeeld om onkruid te verwijderen. En op het pad met een kruiwagen kunnen lopen is wel zo fijn. Ook is het fijn als je ruimte hebt om even op je knieën te kunnen zitten op het pad. Het zijn maar suggesties. In de composthoop kan nog een pompoen. Heb ik vorig jaar ook gedaan, het ging heel goed.

Misschien in een goed gesloten zak stoppen een jaartje. In de zomer een paar dagen in de volle zon zetten. Zoiets. Ik vind aarde weggooien zo raar.

Leuke tuin. En je maakt een goede start met een schone tuin, dat wordt beslist goed oogsten van al dat 'zaaien'.

Ja, mooi he (door dit soort complimentjes doet de achterruit minder pijn 😁). Ik zie dat ik nog een foto van de witte moerbeihaag moet plaatsen, zal ik morgen even doen.

Einde van het jaar betekent voor mij: met planten schuiven. Hopelijk houdt het een keer op, maar voorlopig ben ik al drie of vier jaar zo bezig. Vorig jaar was een ingewikkelde operatie omdat er soms gras moest omgespit worden, of muurtjes gemaakt, voordat het nieuwe plekje klaar was. Maar dat bijvoorbeeld de jasmijn na vier jaar op een plek staat waar hij niet kwijnt, geeft me hoop. Dit jaar is het verplanten anders ingewikkeld De plekjes zijn redelijk uitgekristalliseerd, het lijkt meer op een ingewikkelde stoelendans. Met uiteindelijk een plek te weinig, vrees ik. Startschot was achter de schutting. Het gestekte olifantsgras, dat door de buurvrouw was aangevallen omdat een blad een millimeter over de grens uitstak, heb ik daar uitgestoken en over de tuin verspreid. Daarvoor in de plaats kwam 3x grootbladige actinidia arguta die verkeerd geleverd was (had actinidia kolomikta moeten zijn). Ik kan hem, ondanks zijn lelijkheid niet weggooien, dus ik plak hem achter de schutting. Één van de vrijgekomen plekjes daarvan werd ingenomen door een actinidia kolomikta Adam. Het daardoor weer vrijgekomen plekje, hier op de foto, ging naar de Schisandra Chinensis die wat meer zon nodig heeft. Dit is al zijn vierde plekje. Het daarvan vrijgekomen plekje ging naar de hazelaar Cosford. Die is nu ook al drie of vier keer verplaatst. Hij is onhandig van formaat, maar ik wil hem niet kwijt want hij is zo mooi in de winter. En ik blijf hopen dat mijn tuin op een dag, op magische wijze, twee keer ze groot wordt. De volgende dag heb ik een sierkers uitgegraven, de hele tuin doorgedragen, maar uiteindelijk 1,5 meter van zijn oude plek in de grond gezet. Niet helemaal tevreden, maar het moet maar. Hij onttrekt in ieder geval de tuindecoratie van de buurvrouw deels aan het zicht. Nu moet nog de zwarte peterselievlier, drie druivelaars, een aantal zwarte bessen struiken en een persicaria. Eerder had ik al de rabarber verplaatst, die steekt zijn neus alweer boven op de nieuwe plek. En een witte moerbei uit mijn haag. Die haag gaat redelijk. De witte moerbei is perfect voor een haag want maakt veel lage takken. Zo wordt het betonmuurtje een beetje gemaskeerd. Maar de oudere struiken waren al vrij groot, en wat ik nieuw daartussen had gezet, kreeg te weinig licht. Ook was er een exemplaar dat krom groeide. En in de zomer had ik twee exemplaren verplaatst die steeds door slakken werden kaalgevreten. Die mogen in de volle zon nog een jaar aansterken. Hopelijk heb ik op termijn dan een gesloten haag in plaats van de huidige gatenkaas. De haag van kornoelje doet het ook goed, en was mooi in de herfst. Behalve een struik waar de rabarber overheen hing, die heeft zich minder ontwikkeld door gebrek aan zon. Als uitsmijter mijn nieuwe kastje. Een uitsmijter was het zeker. Toen ik de autodeur dichtSMEET, ging de achterruit er UIT. In duizend stukjes. Was tegen een hoek van het RVS blad aangekomen. Het was dubbel pech, want er was een inbraakpoging in mijn auto geweest twee weken eerder en sindsdien moest ik via de achterklep het zijslot openen enz. En daarvoor moest het kastje even opzij. En toen ik me ertussen had gewurmd, was ik zo blij dat dat gelukt was, dat ik vergat dat ik het kastje opzij had geschoven bij het dichtgooien van de achterdeur. Het was een dure en stressvolle 'grap' (ik kan er over een jaar waarschijnlijk wel om lachen). Maar het kastje staat nu. Het oude kastje kwam uit het huis, zo'n kreng van geperste houtvezel dat ik niet eens in stukken kon hakken. Na vijf jaar stond het op instorten, ik kon het zo dubbelvouwen. En het werd tijd de potjes eens op te ruimen. In het kader van ordentelijkheid ook nog de vier jaar oude kroosjesboom rechtgezet. Dat was niet eens zoveel werk, aan één kant de wortels doorsteken en een beetje duwen. De stenen liggen er om het oprukkende gras een beetje tegen te houden, maar het werkt niet echt. Erachter een hoop grasplaggen, die liggen inmiddels overal in de tuin. Komt allemaal goed, ooit 😬 Het is goed weer voor dit soort acties, de vorst laat zich voorlopig niet meer zien.

Smaken ze dan ook een beetje zuur?

Spannend. En ingewikkeld als ik het zo lees. Ik ben net als Mellie zeer benieuwd hoe dit gaat lopen. De luchtvochtigheid lijkt me het lastigste aspect hier in Nederland.