Jump to content

Aardappel met schil puree ?


RobO

Recommended Posts

Ik eet ze (als uit eigen tuin en als ze niet zonder loof een tijd in de grond zijn blijven zitten) altijd ongeschild in alle vormen.

 

Alleen zijn we hier niet zo een puree-fans....zo een egaal glad prakkie vinden we wat jammer...net alsof het geen aardappel meer is. Ik denk dat je dat met een staafmixer en voldoende boter/melk krijgt...zitten er mini donkere stukjes van de schil in en ziet er daardoor wat minder "blank" uit.

 

Wij maken naast gekookt, gebakken, uit de oven of gefrituurd wel geregeld stampotjes....bijvoorbeeld met sla/andijvie, prei, kool, wortel of zuring. Maar dan mag van mijn lief niet alles geprakt worden (geen stamper dus) en worden de aardappels er vrij grof in stukjes doorgeroerd. Dat gaat heel prima met aardappels met schil. Sommige soorten aardappel nemen veel vocht op dan en dan kan de stamppot erg aan de droge kant worden (jus, wat melk of water/bouillon toevoegen is dan wel lekkerder).

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

Eerlijk gezegd lijkt het mij niks. Ik eet alleen gebakken/gefrituurd/uit oven met schil en al en piel de schil eraf als ze gekookt geserveerd worden, dit in tegenstelling tot mijn huisgenoot. Dus stukkies schil in mijn puree, nee sorry Rob, ik heb het nooit geprobeerd.

We zijn allemaal kinderen van de Aarde  🌎

Link to comment
Share on other sites

Doe in elk geval maar niet met de (staaf)mixer, want dan krijg je een soort behangplaksel. Er gebeurt dan iets met het zetmeel (ben vergeten hoe en wat precies). Al zijn er mensen die dat juist weer heel lekker vinden

 

Ik eet ook met schil en al, maar de schillen vind je terug in de puree. Vinnik geen probleem: kleine stukjes koken geeft kleine stukjes schil. Ik vind de schil zelfs wel lekker, beetje noot-achtig.

"Je hebt al heel veel geluk in je leven als je niet te veel pech hebt". Huub Buijssen.

Link to comment
Share on other sites

dank allemaal,

ben eigenwijs..(dus goeie moestuinder... )

ga het proberen met een pureeknijper

probleem is nl dat veel aardappeltjes in de opslag vroeg gaan kiemen

 

ps

puree is lekker wel...even spuiten en in de overn onder de grillllll

 

images99031442684321.jpg

 

en ja , ik kijk graag naar aussie kookprogs,...

Link to comment
Share on other sites

Ik maak ook altijd aardappelpuree mét schil. Gewoon goed koken tot ze lekker zacht zijn, afgieten, zout en een beetje peper erbij, klontje boter, en dan met een pureestamper erop los. Smaakt prima!

Ik vind het zonde om de schil eraf te halen, vlak onder de schil zitten juist de meest voedingsstoffen naar het schijnt. Bovendien vind ik het ook teveel werk.

Link to comment
Share on other sites

Ook ik ben gewoon lui, aardappels alleen goed wassen, eventueel klein snijden. Koken met een bol knoflook, die na het koken uitknijpen, klontje boter met wat melk verhitten en alles stampen. Gewoon met een oudewetse stamper, gaat prima. Peper en zout naar smaak!

Zeluf doen! Nooit uit de koppigheidsfase gekomen gelukkig!

Link to comment
Share on other sites

Ik begon een beetje naar jullie kant te hellen...maar ik ging eerst even kijken naar dat verhaal van voedingsstoffen onder de schil waarvan ik al lang dacht dat dat meer een opvoedtruc was.

Maar nee, zie deze tekst op potato.nl

Door bewaren gaat er al vitamine C verloren (neemt af naarmate een groente langer uit de grond is) en vaak nog meer bij de bereiding: door het schillen ervan (de meeste voedingsstoffen zitten in en vlak onder de schil) en door het koken (sommige stoffen waaronder vitamine C lossen op in water). Pureren en warmhouden verminderen het gehalte aan vitamine C ook enigszins.

 

Alhoewel, (hier spreekt een voedingswetenschapper van de Universiteit van Wageningen)

"Bij een aardappel is de schil net iets dikker dan bij een appel, dus daar zullen verhoudingsgewijs ook meer vezels in zitten. En de vezels in de aardappelschil zijn ook net iets anders dan die binnenin de knol. Maar waarom zou je een oude aardappel met schil gaan eten? Dat is helemaal niet lekker."

Bij aardappels zit er wel een klein addertje onder het gras: de uitlopers. Op de plek waar de uitloper aan de aardappel zit, wordt een giftige stof geproduceerd. "Die stof is in principe niet gezond, maar ik ken ook niemand die een oude aardappel met uitlopers en al eet."

 

Op mens en gezondheid hebben ze het ook uitgezocht.

Daar schrijft men dat er geen overdaad aan stoffen in de aardappel zitten die niet in de rest van de knol . Er zitten wel meer vezels in dan in de knol. Maar ook meer gif, solanine dat de aardappel beschermt. De hoeveelheid is te verwaarlozen, maar het is geen goed idee veel oudere aardappels met schil te eten.

We zijn allemaal kinderen van de Aarde  🌎

Link to comment
Share on other sites

Dank voor het uitzoeken Appelvrouw!

 

Solanine, dat zit toch alleen in het groene gedeelte? Als er groen aan mijn aardappels zit, snij ik dat altijd weg, evenals de aanzet van de uitlopers en pitten. Het lijkt me dat het dan wel meevalt, met het risico...?

Link to comment
Share on other sites

update:

 

dit

 

gefutristak21811443108878.jpg

 

 

ding gekocht en werkt prima

 

vastkokende aardappeltjes gegaard en in de pers gedaan (kleinste gaatjes, gevuld tot helft persgedeelte), resultaat aardappelsliertjes en schilletjes die aan het persgedeelte blijven plakken en die je er zo afhaalt en weg kunt gooien; pondje in 3 minuutjes en hup de vriezert in

 

meer vastkokende aardappeltjes erin was geen succes, teveel kracht nodig en de teveel schillen verstoppen de gaatjes

tipje: zet de onderste hendel vast aan iets stevigs met een lijmklem oid

 

wordt vervolgd met pastadeeg van de week

 

edit: we eten geen schilletjes in de puree, gewoon, omdat we dat niet lekker vinden

Edited by Guest
Link to comment
Share on other sites

Waarom zou je de schillen nou zo graag opeten in dit geval? Je hebt er niks aan, is onverteerbare vlies waar niet alleen je pureerapparaat van verstopt raakt.

Arrdappelen in de schil koken en dan zijn ze makkelijk te schillen, pellen. Dan heb je veel mooiere puree ook, die beter door de machine en de maag wil.

Link to comment
Share on other sites

Nou ja, vezels, cellulose, zit allemaal in de schil en is moeilijk verteerbaar. Je behangt je maagwand met plakken aardappelschil die er lang blijven zitten. Afgezien van dat, het staat ook niet mooi in de puree, vind ik hoor.

Een klein nieuw piepertje in de schil gefrituurd/gebakken, dat vind ik heerlijk.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...