Jump to content

Mojo Berry


Martijn

Recommended Posts

Vandaag een Mojo Berry gekocht: https://www.aatreeshop.nl/index.php/fruitbomen/moerbei/moerbei-r-mojo-berry/a-2651-10000034

In tegenstelling tot een “gewone” moerbeiboom, die wel 6-8 meter hoog kan worden, blijft de dwergmoerbei Mojo Berry maar 1,5 meter hoog en 50 cm breed. Hij is daardoor uitermate geschikt voor elke tuin en zelfs voor in pot.

 

Iemand er al ervaringen mee.

Link to comment
Share on other sites

Gezien het feit dat dit hier bloed van Morus rotundiloba in zit kun je je afvragen hoe winterhard de plant is. Verkopers zeggen tot ongeveer -10. Zou weleens wat minder kunnen zijn. In ieder geval beschut planten en als de plant in een pot staat dan bij stevige vorst naar binnen.

 

Over de smaak heb ik verschillende geluiden gehoord, heb ze zelf nog niet geproefd.

 

Zo op het eerste gezicht is dit een plant die met een uitgekiende strategie aan de man of vrouw wordt gebracht en waarvan je je kunt afvragen of de plant een echte blijver in het assortiment zal zijn. Zal de plant bijvoorbeeld echt zo klein blijven als wordt beweerd? Morus is goed te snoeien maar reageert daar vaak op met het maken van flinke 'zwieptakken' . Hoe meer wortelmassa de plant heeft, des te krachtiger de nieuwe groei na snoei.

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Moerbei is best winterhard, zeker als die wat beschut in de volle grond staat. In pot zou ik de plant binnen laten overwinteren. Winterharder dan bijvoorbeeld een vijgenboom en die doen het in Nederland ook best goed.

De smaak van de mojo berry is niet geweldig, als ik de moerbeiliefhebbers en kenners moet geloven (er is een Duitstalige moerbeifacebookgroep), maar daar kan ik nog niks over zeggen. Ik heb er wel een gekocht, want het kleinere formaat staat mij wel aan. Er zitten vruchten aan, maar die zijn nog niet rijp. En als de smaak niet geweldig is, dan maak ik er wel jam van met andere vruchten.

Ben wel op zoek naar een goedsmakende witte moerbei, maar dat heeft minder haast. Witte moerbeien zijn zoeter.

Link to comment
Share on other sites

Ik kocht afgelopen winter een Mojoberry. Hoewel het van moerbei bekend is dat ze moeilijk of niet gestekt kan worden, in het verleden heb ik dat diverse keren ook tevergeefs geprobeerd, nam ik meteen wat bijknip-scheutjes op een warme plek in stekgrond en deze wortelden in de winter zeer snel en goed. Dus de Mojoberry laat zich zeer gemakkelijk vermeerderen via stek.

Deze plant had mij nog geen vruchten dit jaar.

 

Terzijde: Heb wel in de bostuin een aantal verschillende moerbeienboompjes staan. O.a. 4 zaailingen van zaad dat ik een jaar of 5 geleden in Engeland via Ebay kocht van witte moerbei. Drie van deze boompjes droegen dit jaar voor het eerst en soms zeer goed. Ze zijn allemaal rond de 1 meter. Van dezelfde portie zaad witte moerbei had er een bijna zwarte vruchten, de tweede roze-rode (wat bicolor) vruchtjes en de derde spierwitte vruchten. Inderdaad allemaal zeer zoet, bijna wee-ig. Ik vind dat wel lekker, maar diverse mensen die ik ze liet proeven vonden het  te intens m echt lekker te zijn...een zuurtje zonder zuur zeg maar. Wat zuur in de vrucht en een goed aroma zal de smakelijkheid meer bepalen dat zuiver de zoetheid denk ik. 

In mijn moestuin heers ik als een tiran.

Wie niet luistert wordt onthoofd of uitgetrokken.

Wie gehoorzaamt wordt opgegeten.

De ondergrondse organismen houd ik te vriend, om mijn macht te behouden.

Link to comment
Share on other sites

De Mojo berry is een rode moerbei, die zijn niet zo lekker had ik al begrepen. Ik heb hem destijds niet gekocht.

 

heb een zwarte moerbei, struikvorm, bij Intratuin gekocht drie jaar geleden. Groeit nauwelijks en de vruchten zijn heerlijk. Wel weinig vruchten, dit jaar zo'n 15, dat is een nadeel van een klein boompje. Maar de vogels hebben niks door, dus ze zijn allemaal voor mij. Ik heb er al een paar op, de rest moet nog kleuren.

 

Deze moerbei loopt laat uit, daarom nooit vorstschade ondanks onbeschutte plek. Dit is hem, nu 70 cm hoog. Op de achtergrond een gewone zwarte moerbei, die groeit 60 cm per jaar en staat eerder in blad.

PHOTO_20200731_195217.jpg

PHOTO_20200731_195233.jpg

Edited by fre3ke
Link to comment
Share on other sites

Die Mojo Berry is GEEN rode moerbei. Een rode moerbei (Morus rubra) is te herkennen aan het blad en niet aan de kleur van de vruchten.

 

Wat is de Mojo Berry dan wel?  Het is een selectie uit Morus rotundiloba die gemaakt is door de Japanner Hajime Matsunaga. De 'niet-commerciële' naam van de Mojo Berry luidde: Morus rotundiloba 'Matsunaga'. Op de plant zit kwekersrecht en mag alleen met toestemming van de licentiehouder commercieel worden vermeerderd. Kwekersrecht betekent in de regel dat de plant een super commerciële naam krijgt dus men kwam op de proppen met 'Mojo Berry' . Gek genoeg is de plant ook bekend als 'BonBonBerry'.

 

De Mojo Berry heeft een groot nadeel t.o.v. zwartvruchtige witte moerbeien en dat is de beperkte winterhardheid. De licentiehouder (Plantipp) geeft als winterhardheid -10 maar voorzichtigheidshalve zou ik daar 2 graden vanaf halen. Als de plant in een pot wordt gehouden dan kan die het beste vanaf matige vorst in een onverwarmde garage worden gezet.

 

 

Ik ken eigenlijk geen plantensoort waarover zoveel onduidelijkheid bestaat bij de gemiddelde tuinier als de vruchtmoerbeien. Een moerbei met zwarte vruchten is in de regel niet de echte zwarte moerbei (Morus nigra) maar een zwartvruchtende witte moerbei (Morus alba soort) of een kruising tussen de witte moerbei en de rode moerbei ('Illinois Everbearing'  valt in deze categorie).

 

Het onderscheid tussen de echte zwarte moerbei (Morus nigra) en de witte moerbei (Morus alba) zit NIET in de kleur van de vruchten aangezien de meeste witte moerbeien die voor de vruchten worden gekweekt ZWARTE vruchten hebben. Ook bladvorm is geen determinatiepunt. Het verschil zit primair in: de ruwheid van het blad (het blad van Morus nigra is ruwer dan dat van Morus alba), de grootte van de winterknoppen (de winterknoppen van Morus nigra zijn groter dan die van Morus alba)  en de uiteindelijke leeftijd (Morus nigra wordt gemiddeld een stuk ouder dan Morus alba, ik geloof dat er in Albanië een paar exemplaren van de echte Morus nigra staan die vele honderden jaren oud zijn).

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Illinois heb ik in juni gestekt in de kas, zie foto.

Illinois heeft bij mij een enorme groeikracht, maar nog geen vruchten.

 

Morus alba is heel gemakkelijk te stekken, maar de meeste planten (uit zaad gekweekt) heb ik weggegooid vanwege de smaak van de vruchten.

 

De echte Morus nigra vruchten vind ik daarentegen wel lekker (zoetje en zuurtje) maar de vruchtdracht is dit jaar niet hoog. Groeit ook niet zo hard.

 

Pakistan planten staan nog in pot en zijn nog klein.

 

De Mojo moerbei ga ik niet aanschaffen.  Er is afgezien van de winterhardheid nogal wat twijfel over de smaak van de vruchten. Commercieel slim gebracht.

 

20200728_175135.jpg

Link to comment
Share on other sites

Volgens Wikipedia zijn er drie hoofdgroepen van morus: alba, rubra, and nigra. Ik dacht dat iedere cultivar dan binnen één van deze groepen valt, maar blijkbaar niet, als ik het verhaal van @Brabantse Tuinprins lees.

 

Terug naar de Mojoberry. Ikzelf zou voor die prijs liever een Morus nigra struikvorm kopen, gezien mijn goede ervaringen.

Link to comment
Share on other sites

Heb een Mojo in volle grond staan, na eerst de plant een jaar verwaarloosd te hebben in een 11 liter pot.   Prima opbrengst in verhouding tot de omvang van de plant (1.20m breed en hoog), maar inderdaad voor de smaak hoef je hem niet aan te schaffen.   Derhalve geen heel groot gemis mocht het in een winter toch misgaan met de kou.

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...
  • 4 weeks later...
  • 4 weeks later...

In die van mij zit nog steeds geen leven, ik begin de hoop op te geven. Ik denk dat het die late vorst was toen er al knoppen op stonden die de dader was.

 

Ik was er wel heel tevreden mee. Smaak vond ik zelf wel minder dan een gewone moerbei (maar niet slecht), anderen vonden die juist wel heel lekker. Maar het grote voordeel was dat die redelijk veel vruchten had van mei tot november en je bijna altijd een paar rijpe kon plukken in de tuin. Lieve mojo, je wordt gemist hier. 😢

Link to comment
Share on other sites

Mijn exemplaar is dood en begraven.  Ik ben met Haplo eens dat de struik verrassend productief is over een lange periode, maar de 7 tot 12 euro dat ze kosten ga ik niet nog een keer uitgeven.  Er zijn te veel andere leuke dingen die ik op dat plekje kan zetten.

Link to comment
Share on other sites

Zoals ik al eerder schreef: die Mojoberry is matig winterhard. Bij de introductie van de plant werd dat ook wel vermeld maar het stond in 'de kleine lettertjes' en zoals bekend leest niet iedereen die. En velen dachten dat het ook niet meer streng zou vriezen ...

 

Late nachtvorst kan planten de das omdoen maar vaak zien we ook dat ze na een korte periode vanuit slapende knoppen gaan uitlopen. Tenzij de plant toch door interne schade door de stevige vorst van februari zo geraakt is dat hij daartoe niet meer in staat is. Waardoor je je ook niet op het verkeerde been moet laten zetten is dat planten nog op hun reserves kunnen uitlopen maar er daarna mee ophouden. Ik heb dat in 2012 gezien bij Ginkgo's. Die stonden in pot en waren na 18 graden vorst bevroren op de wortel. De planten liepen nog wel uit maar zodra het warmer werd gaven ze de geest.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Hier is de Mojo berry ook doodgevroren. Maar als je een winterharde kleine moerbei wilt, kun je ook Geraldi’s dwarf nemen. Dat is ongeveer dezelfde vrucht als Illinois Everbearing maar dit boompje wordt rond de 1,5 meter schijnt het. Misschien 2,5, maar niet heel groot. Ze zijn bij mij nog klein, maar gaven vorig jaar een paar vruchtjes en dit jaar iets meer. Over een paar jaar als de boompjes groter zijn, zal ik meer kunnen vertellen erover. Ze zijn in ieder geval geweldig hard, ik heb ze zwaar mishandeld maar zolang je in het begin netjes een eventueel zijtakje van de onderstam netjes verwijderd, gaat het geweldig.

 

Overigens heb ik ook de rassen Aalst, Lavendel, Illinois, Portugal, Shin-Tso en Pink Italian staan, dus ben erg benieuwd hoe het de komende jaren gaat uitpakken. Ben gek op moerbeien en ik heb alle rassen behalve Geraldi en Shin-Tso zelf geproefd bij De Moerbeiboom in België 

 

Geraldi heb ik uit Polen laten komen omdat ik een hele rij wilde aanplanten. Dan is 25 euro per boompje wel erg duur

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...