Buiten huilt de wind, het zou even droog zijn volgens buienradar maar dat was het niet op de tuin.

Toch was er wat volk, om te kijken of er schade was van storm Eunice of om schade te herstellen.

 

15 doden heeft Eunice tot nu toe op haar geweten in Europa en het waait nog steeds flink.

Voor vanavond is er code oranje afgegeven aan de kust vanwege storm Franklin met vooral harde windstoten.

 

 

Gelukkig zorgen deze stormen hier voor minder schade, met westenwind hebben we wat bescherming van het duin.

Toch sneuvelt er altijd wel wat op het complex, maar in de duinen viel de schade mee.

De bomen staan er soms al honderd jaar en hebben al die tijd de wind overleeft.

 

Ik ben tijdens de storm even naar het strand gefietst en gelopen als het te hard waaide en het was het indrukwekkend om te zien hoe de stuifduinen reageerden.

Die duinen zijn een paar jaar terug kaal gemaakt om een zeldzaam stuk stuifduin te creëren.

Dat werkte prima bij windkracht 10.

 

 

Nog een nacht storm en dan wordt het iets rustiger.

De temperaturen zijn wel hoog met al die depressies en westenwind van zee.

Het wordt deze maand geen winter meer en hier zelfs geen nachtvorst.

 

 

We eten nog steeds van de tuin, maar het wordt karig.

Hier risotto met prei en rucola salade van de tuin.

 

 

De nieuwe prei staat te kiemen in de vensterbank. De Bulgaren zijn sneller boven dan de Zwitsers.

Deze foto is van maandag, inmiddels staat het meeste boven.

Als de wind gaat liggen mogen ze verder groeien in de platte bak op de tuin.

 

 

 

 

Met al die wind kan ik niet zo veel doen op de tuin. Ik heb thuis weer potten gevuld met bieslook, munt en andere kruiden.

Verder af en toe een stukje spitten en wat rotzooi opruimen, een oude trekker band kan naar de gemeentewerf.

 

 

En voor de stormen heb ik alles goed vastgelegd en beschermd.

Extra beton op de eenruiters en dakpannen tegen de vrijstaande cloches.

 

 

De peultjes krijgen ook een windscherm al staan ze nog niet boven.

 

 

Rucola en taart met geitenkaas en kleine witlofjes.

 

 

 

Ik spit een deel van de Wolfspootwortels boven, maar ze gaan erg diep en breken makkelijk als ik ze uit de grond wil trekken.

 

 

De tuinbonen zijn sterk gebleken, ze hebben de stormen doorstaan.

 

 

En kijk, vandaag kwamen de eersten van de nieuwe lichting boven:

 

 

De Welsh onion wil ook graag groeien, maar heeft het zwaarder in de volle wind.

 

 

De knoflook trekt zich nergens iets van aan. Ik ben nu blij dat deze nog niet zo hoog staat.

 

 

De Chinese bieslook is ook aan de groei met deze temperaturen.

Ik dacht dat ik er twee had, ik had een nieuwe gekregen maar bij navraag bleek die nieuwe Berglook te zijn.

Een plant van de rode lijst die ook wild aan de kust voorkomt, maar niet hier alleen op kalkrijke grond.

 

 

 

Onder glas gaat alles langzaam verder.

 

 

De tuinboontjes die daar kiemen gaan prima en kunnen over een week of wat in de volle grond.

 

 

Raapsteeltjes en bieslookpotten.

 

 

Ook de rest gaat prima.

 

 

Zelfs op de volle grond groeit de kool langzaam groter.

 

 

De snijbiet groeide ook maar die heeft nu veel last van de wind.

Het ziet er niet appetijtelijk meer uit.

 

 

Ook zijn buiten als je goed kijkt in een openkasje tegen de muizen de eerste rijtjes voorjaarsgroen zichtbaar:

 

 

Nog even en dan gaat alles weer bloeien en groeien.