pippi

Oh maar een tweede keer rond vind ik ook prima hoor, graag zelfs. Misschien handig om een nieuw lijstje te maken dan?

Welkom hier! Sinds ik geen rozen meer heb heb ik nooit meer een luis gezien in mijn tuin dus ik kan er geen zinnige dingen over zeggen, maar wellicht anderen wel.

Is het misschien een idee om de envelop naar Jorieke te sturen of mee te brengen naar de MTFD en dat hij dan gewoon leeg gehaald mag worden? Er zaten dingen in waar ik heel hebberig van werd maar me heb ingehouden , en het is zonde als die zaden alleen maar ouder liggen te worden.

Welkom hier! Wat je nu al kan doen is toch wat zakjes zaad kopen en gaan winterzaaien: https://www.moestuinforum.nl/winterzaaien-t11924.html Winterzaaien werkt wel heel verslavend, maar het is supermakkelijk en leuk. Ik zou voor de gein ook nog wat knoflook planten (gewoon mooie dikke teentjes in de grond duwen, verder niks aan doen), je weet maar nooit of dat nog wat wordt. Jonge plantjes nu in de grond zetten... ik zou het zelf niet aandurven, . Let ook op als je jonge plantjes gaat kopen bij een tuincentrum. Zo'n ielig plantje dat eigenlijk pas een maand later had willen kiemen en waar je zomaar 5 euri voor betaalt, kan je voor een paar centen ook zelf in je huiskamer of als winterzaaisel kunnen laten kiemen, en dan stond het niet stijf van allerlei vergif.

Dankjewel, weer iets geleerd!

Als je de lucht buiten in je buurt wil verbeteren zal je wel heel veel planten moeten neerzetten. Niks mis mee, integendeel, maar dan zou ik het wel veel diverser maken, en bijvoorbeeld ook zorgen voor een aantal grote planten die ook 's winters groen blijven. Planten produceren overigens geen O2, maar gewoon O, zuurstof. De 2 in CO2 komt van de samenstelling van de chemische verbinding; 1 deel C (een koolstofatoom) met 2 delen O (zuurstofatomen). Ander voorbeeld is H2O (water), dat bestaat uit 2 delen H (waterstof) en 1 deel O (zuurstof).

Ik zou het wel doen, misschien eerst zoveel mogelijk onkruid eruit trekken (daar kan je dan meteen een composthoop mee beginnen), karton erop, en dan liefst meteen een laag compost en mulch. Maar de vraag is wel of de boel dan al een beetje verteerd is als je in het voorjaar wil gaan planten.

Toxoplasmose en andere eventuele ziektes had ik helemaal niet bij nagedacht. Ik kieper alles toch maar in de grijze bak dan, liever geen risico's.

Even een wellicht wat blonde vraag, maar omdat ze bij de Jumbo de goedkope kattenbakvulling niet hadden heb ik nu houtkorrels. Het is kattenbakvulling, maar ook geschikt als bodem voor knaagdieren etc. Samenstelling zegt 'hout' en verder niks. Ik mag toch wel aannemen dat het echt alleen maar hout is en dat ik het op de composthoop kan gooien als ik de kattendrollen eruit heb gevist? Dat beetje kattenpies is dan een extra aanvulling (ik gebruik nooit echte mest), en het is al met al maar een dun laagje tussen de groene keukenresten en de ouwe herfstbladeren enzo. Ik neig naar gewoon doen. Gewoon doen?

Yep. En misschien spekkoek, maar dat dan onder voorbehoud, dus laat het maar uit de lijst.

Ja, zo bedoelde ik het ook.

We gaan wel een beetje off-topic, maar wel een interessante discussie! Waarom denk je dat? Ik weet dat Phytophthora ook heel vaak voorkomt op volkstuinen, maar puur in het algemeen is intensieve landbouw toch gevoeliger voor plagen en ziektes dan lokale en wat meer geïsoleerde kweek. Ik bedoelde bestuiving door insecten. Daar is onderzoek naar gedaan, en steriele aardappelrassen blijken gevoeliger voor Phytophthora dan aardappels die daadwerkelijk bevrucht worden door bijen en hommels. Die bestuivende insecten verspreiden de ziekte dus niet, lijkt het. Effe een linkje zoeken. http://www.boerderij.nl/Akkerbouw/Nieuws/2013/10/Hommel-beschermt-tegen-phytophthora-1392580W/ http://www.vilt.be/Bestuiving_houdt_plaag_weg_van_fertiele_aardappelrassen Daaruit zou je dus ook kunnen afleiden (maar nu verzin ik het hoor) dat de ellende te voorkomen is door met oude, oorspronkelijke normaal vruchtbare rassen te werken. Ik dwaal even af hoor, maar je ziet dat vaker als er een probleem is in de wereldwijde landbouw, dat de oplossing wordt gezocht in een stap 'vooruit', nog meer sleutelen aan planten, nog meer kunstmatige ingrepen, terwijl een stap 'achteruit', even naar de backup, even kijken naar wanneer het nog goed ging, maar heel zelden wordt genomen. Op allerlei andere gebieden (ook wetenschappelijk, en op moderne gebieden zoals ICT) is die methode van probleemoplossing nog steeds bewezen de beste: er gaat iets giga mis, dan gaan we eerst terug naar het moment waarop het nog goed ging en dan gaan we kijken wat er fout ging. Maar als het gaat om akker- en veeteelt, dan ligt het blijkbaar anders. In mijn ogen zijn problemen heel vaak direct of indirect een gevolg van veel te intensief en veel te grootschalig, maar in plaats van constateren dat kleinschaliger en bio-diverser, en dus een stapje terug, de oplossing kan zijn, trekken grote bedrijven alles uit de kast met innovatieve 'oplossingen'. Ik ben ook voorzichtig hoor, en ik word ook alsmaar voorzichtiger. Aardappelschillen en tomatenresten gaan hier ook niet meer in de compostbak, die mag de gemeente hebben, en ik blief hun compost niet. Spellingscontrole. Zo makkelijk kan het leven zijn als je alsmaar moeilijk loopt te doen. Dankjewel.

Waarom geld betalen voor iets in een zak als je mooi echt spul gratis kan krijgen? Wat weknow zegt, gooi die mest door je composthoop met een boel andere dingen en je hebt over een paar maanden een berg prima compost. Maar je moet je niet blind staren op mest als grondverbeteraar (die indruk krijg ik een beetje, sorry als ik me vergis). Ik weet niet of er echt iets mis is met je bodem en wat dat dan is, maar mijn ervaring is dat bedekken met nat karton, een laag (liefst eigen maar anders gekochte) compost en dan een laag stro of bladeren eroverheen wonderen doet voor je grond. Het zal nog niet allemaal verteerd zijn als je straks gaat planten of zaaien, maar je kan er makkelijk geultjes of gaten in maken en daarin planten/zaaien. En geleidelijk komt er alsmaar meer leven in je bodem en krijgen je planten steeds meer voeding, op een makkelijke en natuurlijke manier. Denk ik.

Misschien is hij al een keer voorbij gekomen hoor, maar ik vond dit gratis boekwerkje absoluut de moeite waard: http://www.saiwala.nl/download/Handboek_Bodemgezondheid.pdf Duidelijk geschreven, en met allerlei tests die je zelf vrij simpel kan uitvoeren om de kwaliteit van je bodem te bepalen.

Phytophthora wordt vooral via de lucht verspreidt. En dus via o-sporen ook via de grond. Ja maar over welke afstanden? Besmetting kan volgens mij niet door bestuiving plaatsvinden, en de eerstvolgende aardappelplant van iemand anders staat denk ik op minstens een kilometer afstand, en dat is dan geen mega aardappelveld, maar aardappels in volkstuinen. Ik denk dat ik wel redelijk safe zit, midden in een woonwijk zonder moestuinierende buren. En worden mijn aardappels toch ziek, dan zien we wel weer verder. Dan stap ik misschien over op yam. (Doen anderen trouwens ook stiekemhet woord Phytophthora steeds kopiëren en plakken net als ik? Ik blijf moeite houden met die spelling met die rare phth erin. )

Zet mij er maar op voor een bak aardappelsalade en een bak pastatonijnsalade, koude wraps met zalm en een groot rood tafelkleed (het is iets tussen plastic en papier in). Boodschappen zal ik nog even naar kijken, dat laat ik nog weten. Wat zoet betreft wil ik wel een taart bakken, zal ik een spekkoek bakken? Omdat dat vrij machtig is kom je een heel eind qua porties.

Grappig dat ene biggetje dat het hogerop zoekt. Mooie biggen (en mooie mama)!

Ik ben er hoogstwaarschijnlijk ook bij.

Korenbloem, op 1 januari wintergezaaid (zonder deksel erop), en kijk op 13 januari:

Ik weet nog niet of mijn zoon mee kan, en hij heeft de auto, dus is er iemand uit omgeving Rotterdam die gaat?

Ik doe eigenlijk maar wat met aardappels, vorig jaar verschillende aardappels gepoot, van biologisch tot aan de pootaardappels van de Lidl, her en der op verschillende plekken in de tuin. De opbrengst was prima, soms wel kleine aardappels (ik had nog heel laat in het seizoen wat gepoot) , maar Phytophthora heb ik niet gezien, gewoon helemaal niet. Ik wil eigenlijk gewoon aardappels die goed smaken en er normaal uitzien (ik heb echt niks met paarse of gestreepte aardappels), en kruimig of vast vind ik allebei best. Kruimige aardappels kan je ook bakken (vind ik ook wel lekker, hoewel het er niet uitziet, maar het doet me denken aan de gebakken aardappels vroeger bij mijn oma ), en van een vaste aardappel kan ik nog steeds puree maken hoor. Gewoon iets langer doorkoken, goed fijn maken en met een laag kaas in de over, niks mis mee. Ik heb twee soorten pootaardappels besteld: de Texla ( Arka x coderas. DE EERSTE VOLKOMEN AARDAPPELZIEKTEVRIJE PIEPER ! U leest het goed: Phytophtora lijkt geen vat te krijgen op deze ideale rode aardappel, aldus Vreeken) en Opperdoezers. Die laatste zijn natuurlijk al geen Oppderdoezers meer als ik ze hier in de grond stop, want de naam is legaal verbonden aan de streek, maar ik ben benieuwd of ik er ook zulke lekkere aardappels van kan krijgen. Die Texla ben ik ook nieuwsgierig naar, die ga ik samen met bio-aardappelen van de Lidl in de achtertuin zetten, en de Opperdoezer gaat her en der in de voortuin. Daar hebben nog nooit aardappels of aanverwanten gestaan, lijkt mij een goeie basisvoorwaarde om Phytophthora te voorkomen. En verder mijmerend over aardappels , vraag ik me nog steeds af waarom mijn moeder vroeger beweerde dat nieuwe aardappels niet lekker waren. Ze moest dan een keer per jaar altijd even mopperen, want blijkbaar waren die 'ouwe' makkelijker te bereiden ofzo. Mijn ervaring is juist dat versgerooide aardappels waarvan je de schil er nog af kan vegen en die knisperen als een harde zure appel als je ze snijdt, superlekker zijn. Er wordt soms aangeraden om aardappels een paar dagen te laten rusten voor je ze eet, maar hier vis ik na het rooien van een paar planten alle kleintjes en raargevormde er tussenuit en die gaan dezelfde dag op ons bord hoor. Heerlijk! Sommige mensen gruwen er ook van als er nog een soort extra schil om een gekookte aardappel lijkt te zitten. Ik kom nog maar zelden aardappels die dat enigszins hebben, maar ik vind het wel lekker. Heel vroeger hadden ze altijd dat soort aardappels bij een vriendinnetje thuis, en ik at daar graag. Heerlijk dat 'velletje', en dan lekker spinazie en een gehaktballetje. Ik moet bekennen dat ik geen idee heb van of dat echt een eigenschap is van bepaalde aardappels of een kwestie van heel zuinig schillen, maar als het het eerste is, zou ik ze dus zeker kopen. En om mijn ellenlange aardappelgeklets te besluiten: ik maak nog wel eens gepofte aardappels, lekker met kruidenboter of een sausje van creme fraiche. Ik kook ze altijd even voor voordat ze de oven in gaan, en hoewel ze altijd lekker zijn ben ik dan dus wel aan het goochelen tussen vast en kruimig. Ik wil voor pofaardappelen eigenlijk superkruimige hele grote aardappelen, maar de allergrootste zijn zelfs als ze worden aangeprezen als 'kruimig' vaak iets minder. Ik omzeil het dus door kleinere aardappelen te poffen, maar als het gaat om aardappelwensen is dat hier wel een wens, grote pofaardappelen met een goeie smaak.

Als alles mee zit kom ik ook 16 april.

Het grappigst vind ik dat ze steeds beginnen met "Ditofdat KWEKEN IS MAKKELIJKER DAN JE DENKT." Mijn ervaring is dat wat dan ook kweken vaak veel lastiger is dan je denkt. Het staat allemaal zover van de werkelijkheid af dat het echt hilarisch is.

De compost gekeerd. De compostbak staat er nog niet zo lang (op mijn 'gazon'), en nadat het de afgelopen dagen zoveel geregend heeft was ik bang dat de onderste laag veel te nat werd, omdat de grond waarschijnlijk nog niet heel goed water door zou laten. Het viel me alles mee. Het gras eronder is al helemaal verdwenen, en het ziet er allemaal veelbelovend uit.