Brabantse Tuinprins

Er is een reden waarom je die bij ons weinig ziet als fruitplant: ons groeiseizoen is in de regel te kort om rijpe vruchten te krijgen. Verder vraag ik mij af hoe de plant omgaat met natte winters en vorst in de lente. Een informatieve thread over granaatappel in de buitenlucht vind je hier (wel in het duits): Granaatappel in de buitenlucht

Ziet er een beetje uit als Hebe pimeloides. Hebe pinguifolia zou ook nog kunnen.

Vaste plant of heester? Hoe voelen de takken aan?

Kardinaalsmuts. Het jonge blad ziet er totaal anders uit als het blad van oudere exemplaren waardoor veel mensen hem niet herkennen. Aan de takken kun je hem wel herkennen.

Voor Elaeagnus umbellata heb je kruisbestuiving met een andere soort of zaailing nodig om vruchten te krijgen. Voor Elaeagnus multiflora weet ik dat niet. Heb zelf meerdere exemplaren staan dus kruisbestuiving. Bijgevoegde foto van de bessen van Elaeagnus multiflora. Foto is vanmiddag 6 juni genomen. De bessen van Elaeagnus multiflora zijn ergens in juni rijp. Smaak is een kruising tussen rabarber en kers. Als je ze wat langer laat hangen smaken ze beter (zoeter) maar dan gaan de vogels er mee vandoor.

Slakkenkorrels met metaldehyde mogen in Nederland gewoon verkocht worden. Je mag ze echter alleen in de 'bedekte teelt' gebruiken dus in een kas of folietunnel.

Dit middel bevat metaldehyde en mag in NL officieel alleen in bedekte teelt (kas, folietunnel) worden gebruikt. Het is giftig voor honden en ook voor egels die een slak eten die van de korrels van het middel hebben gegeten. Ik ben zelf niet roomser dan de paus maar altijd opletten met het gebruik van dit soort middelen in de open lucht. Indien de kans bestaat dat je hond ervan kan eten dan niet gebruiken. Middelen met metaldehyde werken overigens uitstekend, daar kan geen huis- tuin- en keukenmiddel tegen op.

Als het zaailingen zijn: natuurlijke variabiliteit. Dit is iets wat inherent is aan zaailingen. Als het om geënte soorten gaat: cultivars zijn uiteindelijk ook selecties van zaailingen. Meestal wordt geselecteerd op smaak van de noten of de groei (grote/minder grote bomen) of de overlap van de vrouwelijke en mannelijke bloeiwijze etc. Je kunt ook selecteren op vroeg /laat in blad komen. Cultivars die laat in het blad komen zijn namelijk minder gevoelig voor late nachtvorst. Stevige late nachtvorst zoals ze die een paar weken geleden in Duitsland (en in mindere mate ook in NL) hebben gehad beschadigd de bloeiwijze en betekent in de regel geen tot zeer weinig noten.

Bloedblaarluis heeft er weinig mee te maken. Ik denk dat je het eerder moet zoeken in de slechte bestuiving dit voorjaar. We hebben nogal wat neerslag gehad de afgelopen maanden en we hebben ook een paar weken gehad met relatief koude nachten. De bestuivers zijn dan niet zo actief. Andere mogelijkheid is dat de aalbes last heeft van 'Verrieselung' (ken hier geen Nederlands woord voor). Na de bestuiving worden er wel bessen gevormd maar die worden vooral o.i.v. sterk wisselende weersomstandigheden afgestoten. 'Jonkheer van Tets' kent 'Verrieselung'. Door snoei zorg je dat er voldoende jong hout op de struik zit ('Verrieselung' treedt vooral op bij ouder hout). https://www.gartenratgeber.de/hefte/april-2017/verrieseln-bei-roten-johannisbeeren/

Die grondtests die je kunt kopen in het tuincentrum etc. zijn prut, weggegooid geld. Een professionele groentekweker gaat die echt niet kopen. Die koopt die dure test zodat die weet wat er te weinig in de grond zit zodat hij kan bij mesten. Planten die gele bladeren krijgen: heel vaak komt dat door sterk wisselende temperaturen en veel nattigheid (precies wat we de laatste tijd hebben gehad). Wil je dat blad weer meer groen krijgen dan kun je wachten op standvastiger weer of er wat magnesium bij doen. Die verkoper probeert jou allerlei meststoffen aan te smeren terwijl je moestuiniert op kleigrond waar jarenlang compost op is aangebracht. Lijkt mij super vruchtbare grond waarop alles prima groeit. Een ding heb je echter niet in de hand en dat is het weer. Maar daar kan die verkoper ook weinig aan veranderen ...

Is een vorm van Bauhinia. Een boom uit tropische gebieden en in NL absoluut niet winterhard. Onrijpe zaden gaan vaak rotten als je die zaait.

Ik zou deze als struik laten groeien en er geen boom van maken. Als je er toch een boompje van wilt maken: de middelste meest rechte tak kiezen als 'stam' en deze aanbinden aan een bamboestokje. Over een maand de andere takken met eenderde terugsnoeien, volgend jaar de onderste 2 takken verwijderen.

@MSDG Jij hebt die Nashipeer met zorg behandelt. Dat is even wat anders dan hoe er bij een commerciële kweek mee wordt omgesprongen. Peren komen vanuit een emmer in een pallet (buts!). Lopen over een lopende band en worden in een kist geplaatst (buts!). De winkelmedewerker gaat er ook niet zachtzinnig mee om (buts!). Een klant knijpt in de peer (buts!). Te veel risico op beschadiging daarom worden die peren onrijp geoogst zodat ze meer kunnen hebben. Als je als supermarktketen een product wil verkopen dan wil je dat het in de meeste filialen ligt, niet alleen in Rotterdam of Groningen. Je hebt niet van de ene op de andere dag 20.000 kilo Nashiperen. Verder: waar kan ik 1000 jonge spillen kopen van de Nashipeer (zelfde cultivar i.v.m. oogsttijdstip, vorm en smaak)? Voordat je goed in de productie zit ben je al snel 10 jaar verder.

Mieren zijn op zoek naar luizen. Luizen produceren een plakkerig goedje genaamd 'honingdauw'. Mieren zijn hier dol op. De mieren 'melken' de luizen zodat deze meer honigdauw produceren. Als dank beschermen de mieren de luizen tegen vijanden. Kersen zijn tamelijk gevoelig voor luizen met name de zwarte bonenluis. Het valt mij altijd weer op dat mieren feilloos de bomen weten te vinden waar luizen gemakkelijk in komen (naast allerlei Prunus soorten ook bijv. Malus). De mieren zijn NIET de oorzaak van het feit dat het blad van de boom er zo geschonden uitziet. In sommige gebieden hebben houtduiven de irritante gewoonte om blad van diverse soorten op te vreten. Bekend is dat de boerensering (Syringa vulgaris) geliefd is bij houtduiven. Het rare is dat die vreterij lokaal voorkomt maar in de meeste gebieden niet. Het zou mij niet verbazen als hier ook een houtduif aan de gang is geweest.

Het probleem met een voldoende rijpe Nashipeer is dat die lastig te vervoeren is (butsen die gaan rotten) en niet goed houdbaar. De 'oplossing' is dat de Nashipeer zeer onrijp/groen geplukt wordt en zo verkocht wordt. De meeste peren rijpen na als je die in huis hebt liggen. Of dat bij een Nashipeer ook goed werkt is mij niet duidelijk. Mijn nichtje had bij de toko groene/onrijpe Nashiperen gekocht maar die kwamen volgens haar niet goed op smaak. Als iemand hier meer over weet dan is die informatie zeer welkom. Verder: Nashipeer begint nu wat bekender te worden meer de meeste mensen hebben er nog nooit van gehoord. Voor commerciële teelt duurt het een aantal jaren voordat je echt productie hebt. Daarnaast is de Nashipeer / Pyrus pyrifolia vatbaar voor een aantal aantastingen (o.a. Erwinia pyrifoliae) waarvan onvoldoende bekend is of de toegelaten chemische middelen daar effectief tegen zijn. Rijpe Nashiperen zijn zeer geliefd bij wespen. Vorig jaar was bij mij meer dan de helft 'aangetast' door wespen.

Zaad van Amelanchier soorten direct na de oogst zaaien. Zaden hebben eerst enige tijd warmte nodig gevolgd door een koude periode van enkele maanden (stratificatie). Dit werkt meestal goed. Ik heb slechte ervaringen met 'oud' zaad.

Was er niet ooit een TellSell crème op basis van slakkenslijm die je op je gezicht moest smeren en je dan 10 jaar jonger werd 😂 Op eigen risico (!): ik denk niet dat het veel kwaad kan. Als ik slakken raap dan worden na een tijdje mijn handen glibberig. Van deze glibberstof dringt toch ook wat door tot in de huid (denk ik). Heb er geen schadelijke effecten van ondervonden.

Weet je zeker dat je dit goed hebt gelezen? Van heermoes kun je een vloeibare meststof maken net zoals met smeerwortel. Ik weet heermoes op diverse plekken te staan (o.a. een parkeerplaats bij een appartementencomplex) waar nooit wordt gemest. Misschien dat het wat sneller groeit op goed bemeste grond maar ook op arme grond groeit heermoes. Het lavameel verhaal hoor je ook regelmatig maar tot op heden heb ik geen serieus onderzoek gezien waaruit blijkt dat lavameel helpt tegen heermoes.

Nee, dat heeft volgens mij te maken met een of andere consumentenwet van de EU (om aansprakelijkheid te voorkomen als iemand ziek wordt van het nuttigen van een bepaald gewas wordt dat zinnetje op de verpakking / label gezet). Dat zinnetje staat al een paar jaar op veel zaadverpakkingen en plantenlabels, die zaadwet is iets van nu en nog niet rechtsgeldig.

Ziet er voor mij uit als lavendel.

Toen ik vorig jaar van het wetsontwerp hoorde stond ik met mijn oren te klapperen. Zoals de wet aanvankelijk geformuleerd was, zouden lokaal geproduceerde zaden bij kleinschalige zaadverkopers , hobbyisten of voedselbossen niet meer verkocht mogen worden. Alles zou aan stringente regels gebonden moeten zijn. Het lijkt erop dat grote zaadbedrijven flink hebben gelobbyd om hun verkoop te maximaliseren. Het belangrijkste wapen dat zij daar bij gebruikte was 'zaadgezondheid' en plantengezondheid. Er werd daarbij niet gekeken naar de bestaande biodiversiteit en lokale geschiktheid. Veel landen in met name Oost Europa hebben m.b.t. moestuinieren een lange traditie om zelf zaad te winnen en deze generatie na generatie door te geven. Goed dat deze onderdelen van de wet, zoals het er nu uitziet, zijn afgeschoten. Bij patenten op zaden ben ik van mening dat deze bestaansrecht hebben. Als iemand een boek schrijft of een hit componeert dan heeft deze persoon daar auteursrecht over. Bij het maken van nieuwe ras (zaden of planten) moet dat niet anders zijn. Dat de patenthouder een multinational is doet m.i. niet terzake. Waar ik wel op tegen ben is dat natuurlijke eigenschappen van planten worden gepatenteerd.

Over dat vlekje zou ik mij niet druk maken. Plant ziet er verder gezond uit. Bij hazelnoten krijg je alleen een goede vruchtdracht door kruisbestuiving. Dat betekent dat er genetisch verschillende hazelnoten in de buurt moeten staan. Zaailingen zijn genetisch verschillend dus geschikt voor kruisbestuiving. Tijdens de bloei moet het niet te veel regenen anders weinig bestuiving. Zo'n pot is verre van ideaal, hazelnootstruiken worden meestal in de volle grond gekweekt. In de volle grond worden het echter flinke struiken en niet iedereen heeft daar plek voor.

Ontsnapt aan de late nachtvorst van vorige week!

Als het vreterij van de larven van de kruisbessenbladwesp zou zijn, zouden er dan nog niet larven te zien moeten zijn op de andere bladeren? Het valt mij overigens op dat voor veel tuiniers schimmelziektes een soort abracadabra is, te abstract. Men geeft de voorkeur aan beestjes want die kun je (vaak) met het blote oog zien.

Bij rode bessen en kruisbessen komt een vorm van taksterfte voor die veroorzaakt door de schimmel Eutypa lata. Deze schimmel komt via snoeiwonden de plant binnen. Vaak duurt het meerdere jaren na een infectie voordat er taksterfte optreedt. Uit onderzoek is gebleken dat planten met een Eutypa lata aantasting in het verleden zijn gesnoeid. Ook bij een Phytophthora aantasting kan er taksterfte optreden. Phytophthora bij kruisbessen zie je vooral bij planten die langere tijd te nat hebben gestaan waardoor de wortels worden aangetast.