Rabarber rot weg.

[speets]

Vorig jaar heb ik een nieuwe plant gezet: red champagne.

Na de droogte is die het goed gaan doen, maar sinds een paar weken is er een probleem: de steel rot af net boven de grond en er is weinig meer over van die mooie volle plant. Toch maakt hij ook nieuw blad.

 

Twee meter verder staan een paar andere rassen die het prima doen. Weet iemand wat het probleem kan zijn?

 

[appelvrouw]

Ik weet het niet maar ik had het toevallig ook met mijn red champagne. Dit jaar doet hij het wel goed. Staat hij misschien wat diep?

[speets]

Ja, dat stond hij wel. Ik had er in het voorjaar een flinke laag mest en compost op gegooid, maar daar was hij niet van gediend.

 

Nadat ik hem uitgegraven had, heeft hij het trouwens wel een tijd heel goed gedaan, maar ik zal hem nog wat verder vrijmaken.

[Jorieke123]

Heb je er van geoogst dit jaar? Van mijn planten (geen idee welk ras) is weinig geoogst dit jaar, en ik heb het idee dat die oudere bladeren/stelen die je normaal zou plukken, nu gewoon 'op' zijn en afsterven. Zeker omdat hij nieuwe stelen maakt ook.

[Bit]

Denk eerder dat het andersom is ( van die rot ). Droogte.

Lange droge periode, oude blad kwijnt weg, bij mij ook al een tijdje aan de gang hoor, en dan maakt ie nu ( sinds dat de droogte afgelopen is ) weer nieuw blad, wat ook kleiner blijft trouwens.

Ik ga er vanuit: niets aan de hand.

[speets]

Ja ik heb ervan geoogst, maar pas laat, en niet veel.

Het vreemde vind ik dat er opeens elke paar dagen meerdere bladeren tegelijk afsterven en de andere planten geen problemen hebben. Die zijn verder hetzelfde behandeld, staan alleen wat meer in de schaduw. Dus droogte zou ook kunnen, al is hij wel begieterd.

We wachten af...

[Spitskool]

Ik heb eenzelfde soort probleem. Ik had vijf rabarberplanten (nog niet van geoogst) en ze kwijnen een voor een weg.

 

Het is hier vrij droog, maar ik geef ze wel (grijs en reen) water. Ze maken nieuw blad aan, maar besluiten dan ineens toch de brui er aan te geven. Ze staan op zandgrond en voor zover ik weet, niet te diep. Omdat er nu nog maar een over is, ben ik toch wel benieuwd wat ik kan doen om die laatste te redden.

 

[roeier]

Jij had die rabarberplanten ook verplaatst een seizoen geleden, Spitskool?

 

Ik heb zelf ooit een soortgelijk onderwerp geopend: https://www.moestuinforum.nl/rabarber-probleem-t22325.html.

Er lijkt een stramien te zijn; je verplaatst rabarber, en het volgende seizoen ben je kwijt. Het kan lijken dat de rabarber goed lijkt te zijn aangeslagen, maar dan toch kwijnt hij onverwacht weg, soms tot het punt dat er niets meer boven de grond te zien is. Droogte versterkt het probleem. Het duurt even voordat de rabarber weer terugknokt.

Volgens mij lijkt rabarber in deze zin op een fruitstruik; die krijgt ook een tik bij verzetten en dan heb je het volgend seizoen even geen fruit. Misschien hebben die Britten toch gelijk, door rabarber als een fruit te beschouwen, en niet als een groente.

 

Als die rabarber van jou altijd al op die plek gestaan heeft, Spitskool, dan weet ik het dus niet, dan zou er een echt probleem kunnen zijn.

[Spitskool]

Ik heb ooit een rabarber gezaaid in Nederland en die kwam op en verdween weer. Hij komt elk jaar op en verdwijnt dan weer. Dat is een aantal jaar zo gegaan. Afgelopen seizoen heb ik die bewuste plant inderdaad maar verplaatst. Komende lente en zomer gaan we zien wat er gebeurt.

 

Maar deze rabarberplanten staan in Zuid-Afrika en zijn nooit verplaatst. Ze kwijnen nu dit seizoen gewoon een voor een weg. Geen idee wat het is. Misschien komen ze volgend jaar weer op? Want ik begin nu te denken dat opkomen en verdwijnen en weer opkomen en verdwijnen een typisch rabarberding is.

 

Ik kan me ondertussen niet voorstellen dat iemand rabarber uit eigen tuin kan oogsten.

[Nasuada]

Is dat niet normaal dat ze soort van vergaan? Ik heb een plant van Jorieke en een plant van goldfish en beide zijn zo goed als vergaan. (ik zie wat zwarte stompjes)

[tielse flipje]

 

foto van 16 juni

 

Dit is een rijtje, van voren gezien, van drie planten (Frambozenrood) van zes jaar oud. Het enige wat ik doe is 's winters een kruiwagen verteerde paardenmest verdelen over de drie planten. Water krijgen ze eigenlijk nooit extra.

 

Het is normaal dat 's winters alleen nog knoppen iets boven het grondoppervlak uitsteken, het blad is dan allemaal afgestorven.

[simonvb]

In de winter is het logisch dat de rabarber weg is.

 

In de andere seizoenen ook enkel nog maar een probleem gehad indien het te droog is en ze minder dik worden.

Waarschijnlijk dus te droog in combinatie met het verplanten.

[Spitskool]

Deze waar ik het nu over heb, zijn niet verplant. Ik probeer ze in de droogte toch nog wat water te geven, maar dat zal nu dan niet genoeg zijn in de hitte. Toch maar proberen de laatste nog in leven te houden.

[Mellie]

Succes! Kijk maar hoeveel water je kunt missen om hem in leven te houden. Het is maar een iel plantje wat je nog over hebt. Ik heb niet de indruk dat hij zijn habitat leuk vindt... misschien toch te warm voor ze?

 

Ik ben een paar jaar geleden op IJsland geweest en het enige wat daar groeit aan groente in de buitenlucht is mos en rabarber. Liever te koud dan te warm denk ik.

[Spitskool]

Ik vermoed ook dat het de droogte is. Maar goed, er is echt nog een plant die het volhoud. De vraag is nu of ik het spaarzame water ook verdeel over deze eenling, of dat ik hem er maar meteen uit trek en het water bewaar voor de andere planten.

 

Dan ga ik ondertussen alvast op zoek naar eetbare rotsplanten, die waterschuw zijn.

[simonvb]

Ach ja, jij zit in het buitenland.

Volgens mij hebben ze ook een zekere koudere periode nodig om echt top te zijn.

Ik zou ze in de winter verplanten en dan in de schaduw van een boom ofzo zetten in verschillende centimeters compost om zoveel mogelijk vocht vast te houden, waarschijnlijk is het te heet en te droog in de volle zon daar.

[Spitskool]

Het zou kunnen dat ze volgend jaar weer op komen. Maar in dit werelddeel, is nu de tijd dat de rabarber juist moet groeien. Dus ergens lijkt het me gek als ze juist middenin het seizoen in hun schulp kruipen.

 

Aan de andere kant, ik en de Nederlandse rabarber is altijd een kwestie geweest van wederopstanding. Dus wellicht doe ik onbewust hetzelfde hier in Zuid-Afrika.

[speets]

Ik denk dat de droogte er geen goed aan doet, maar ook vind ik dat ze behoorlijk diep staan.

Misschien doe je dat in Nederland ook en gaat het daarom altijd mis?

Gewoon eens proberen om de neuzen boven de aarde te houden.

[roeier]

Een vraag die ik zou willen stellen is of de rabarberstronken die wegkwijnen ooit volle bossen zijn geweest, met een cluster van neuzen gedurende de winter. Zo'n cluster van neuzen krijg je waarschijnlijk pas als je de eerste paar jaar de plant z'n gang laat gaan.

Een enkele neus kan al een prachtige, weelderige rabarberplant opleveren, maar misschien werp je de plant teveel terug als je dan al oogst, en moet je wachten tot de plant meer kans heeft gehad om een robuust wortelstel te ontwikkelen dat meer neuzen boven de grond maakt.

Bij iedere plant, als je regelmatig loof verwijdert, gaat dat ten koste van de wortels, want die raken uitgeput. Dus ook oudere planten kunnen op een gegeven moment een kritisch punt bereiken.

 

Als die rabarber van Spitskool daar al jaren stond, dan mag je toch aannemen dat de neuzen niet al te raar stonden. Maar er zijn ook zat voorbeelden uit landen kouder als Nederland waar men planten als rabarber en aardbessen voor de winter met een hele dikke laag mulch bedekt, en het motto luidt; ze moeten zelf maar weer zien boven te komen na de winter.

Nou moeten die neuzen natuurlijk niet onder een laag aarde verdwijnen, dat is weer wat anders, maar als ik naar de foto's kijk lijkt het er niet op dat er ooit een brede stronk heeft kunnen ontstaan. Ik vermoed dat als Tiels Flipje een foto laat zien van hoe diens rabarber er nu bij staat, dat er wel een brede bruine stronk te zien is, niet een enkel bruin puntje.

[Spitskool]

Begin dit kalenderjaar (dan is het hier ‘winter’), zijn de planten uutgezet. De moederskant is gescheurd, dus het is niet uit zaad opgekweekt. Deze planten (of elke andere rabarberplant waar ik heb aan heb gewaagd), heb ik dus nog nooit van kunnen oogsten. Ik heb diep respect voor mensen die wel rabarber uit eigen tuin weten te halen. Met de bemesting zit het verder volgens mij wel snor.

 

Ik heb niet het idee dat de neuzen te diep zitten, maar hoor het graag als het anders is. (Dat zou mijn rabarberonkunde verklaren.)

 

 

 

Ik denk toch echt dat de planten meer water hadden moeten hebben. Of het ligt aan de grond misschien, maar aan de andere kant, die lijkt me niet te zwaar.

[roeier]

Nee, dat zit niet te diep, en te diep is ook eerder een probleem in een nat klimaat.

Als het droog is kun je meer mulchen zodat de grond langer vocht blijft vasthouden. Een beetje gemulcht heb je in elk geval want er zijn houtsnippers te zien, dat is goed.

Maar als deze planten toch minder dan een jaar geleden nog gescheurd en opnieuw in de aarde gezet zijn, dan is het niet zo raar dat ze nu bovengronds helemaal afsterven. De wortels hebben een tik gehad, er zat nog wel energie in om een begin te maken met loof, maar het werd al snel teveel en toen zag je het loof verwelken. Toch? Dit zou niet vreemd zijn, en ik weet niet in hoeverre Afrikaanse omstandigheden een extra probleem geven - het is daar aan de warme en droge kant, dat zeker - maar in Nederland zou dit grotendeels wel weer goed komen.

Wat ik zeker niet zou doen is weer verplanten, en ik zou helemaal niets oogsten dit seizoen. Als je nog wat materiaal hebt om mee te mulchen zou ik dat erbij doen, vooral voor vochtretentie.

 

Niet al teveel respect hebben voor mensen die wel weelderige rabarber hebben, want een deel van het geheim is volgens mij verwaarlozing.

[speets]

Ik bedoelde deze:

 

[Spitskool]

Dat is een en dezelfde speets, alleen vanuit een andere hoek.

 

@roeier is dat echt het geval? Nooit geweten. Dan komen er dus volgend jaar misschien vijf prachtrabarbers op die elke andere plant eruit groeien!

[roeier]

Bij mij was in elk geval één stronk helemaal weg op het hoogtepunt van het rabarberseizoen, andere stronken waren ook grotendeels weggekwijnd. Het jaar daarvoor waren ze verplaatst.

Deze zomer zijn ze er toch weer aardig bovenop gekomen. Het is in het westen Nederland sinds Juni ook nat geweest, daarvoor was het maandenlang kurkdroog, dat weet je denk ik nog wel.

 

Ik denk dat het typerend is voor gewassen uit zeer koude streken dat ze overlevingsmechanismen hebben die daarbij horen, zoals je snel terugtrekken en lang gedeisd houden. Zo zijn ze gewend door slechte tijden te komen.

[Spitskool]

Ik vind dat de beste uitleg roeier. Al kan dat zijn omdat dat hoop geeft voor volgend seizoen. We gaan het zien.