Inloggevens kwijt

Auf der YouTube Klip sehe ich nur komischer Werbung! Zo'n filmpje overtuigt mij dus totaal niet. Als je kweekgras in de grond hebt dan scheurt zo'n woelvork de wortels in meerdere stukken maar ze komen niet boven (vooral als de wortels van het kweekgras wat dieper zitten). Met een riek komen de meeste wortels boven maar dat is inderdaad zwaarder werk. Ik zie zulke woelvorken ook maar weinig in de praktijk. Ze zijn duur en lastig met vervoer (neem je niet snel op de fiets mee naar de volkstuin). Ze zijn redelijk breed dus op smalle plekken lastig te gebruiken. Voorkomen van rugpijn door het werken met een riek (zul je waarschijnlijk al kennen / toepassen): zorg voor een riek met een extra lange steel + op tijd afwisselen met bezigheden die je rug niet/weinig belasten (2 uur aan een stuk werken op zware kleigrond is echt te lang).

Het maakt wel verschil maar als het echt droog wordt dan helpt mulchen niet veel meer. Dit geldt zeker als er flinke bomen en struiken in de buurt staan. Een paar jaar geleden werd door diverse bronnen mulchen gepresenteerd als een soort van wondermiddel tegen droogte. Dat is het dus niet.

Geen ervaring mee maar wel met andere planten waarvan beweerd wordt dat ze niet getroffen worden door ziekte X of Y. Belangrijk is dat je een kritische houding hebt tegen over dit soort beweringen. Vaak staat er in de kleine lettertjes dat ze een goede resistentie hebben maar niet immuun zijn. Wat precies 'een goede resistentie' is blijft echter vaag. Al jaren komen er nieuwe aardappel- en tomatensoorten op de markt die weinig vatbaar zouden zijn voor Phytophthora infestans. In jaren met warme en droge zomers zal dit misschien zo zijn maar in jaren met natte en wisselvallige zomers slaat de Phytophthora infestans op grote schaal toe (zoals de biologische aardappeltelers in de wisselvallige zomer van 2021 ondervonden). Het vinden van bijvoorbeeld een aardappel die immuun is (en blijft!) is voor de veredelingsbedrijven een soort van Heilige Graal en hier wordt dan ook veel geld ingepompt. Voor de aardappelboer zou dat veel geld schelen. In zomers met veel Phytophthora infestans kan er om de 2 weken worden gespoten met allerlei bestrijdingsmiddelen. Deze middelen zijn op zich niet zeer duur maar als je 50 hectare aardappels hebt gaat het natuurlijk wel in de papieren lopen. Wat voor aardappels geldt, geldt voor veel andere groente-, fruit- en sierplanten. Het lijkt er veel op dat vraag aanbod creëert. Daarom kritisch zijn, vaak gaat het hoofdzakelijk om verkooppraatjes.

Probleem is dat je van te voren niet weet wat voor weer je in de zomer krijgt. Als je twee slechte zomers na elkaar hebt dan ben je er snel van overtuigd dat je tomaten binnen moet houden. Mulchen helpt maar is bij echte droogte geen wondermiddel. Ik doe het al meer dan 20 jaar dus heb er voldoende ervaring mee. Ik gebruik kort geknipte gedroogde planten resten. Nadeel hiervan is dat de slakkenpopulatie duidelijk toeneemt (slakken leggen eitjes onder dit materiaal). In de siertuin heb ik 20 jaar geleden planten neergezet die ik nu zeker niet meer zou planten (Rodgersia, Astilbe, bepaalde soorten rhododendrons).

Heeft volgens mij niet zoveel zin. Wanneer een boom is getroffen door een ziekte die wordt veroorzaakt door een schimmel (in geval van Monillia) of een bacterie (in geval van bacterie-kanker / Pseudomonas syringae) dan zijn die heel vaak in de directe omgeving aanwezig (op andere planten in de tuin of bij de buren, in het gemeenteplantsoen etc.). Grond vervangen heeft dan niet zo veel zin. Het beste iets planten wat niet tot de roosachtigen / Rosaceae behoort. Heel veel fruitplanten behoren tot deze familie dus je keuze is aardig beperkt. Alhoewel de verschijnselen van Monillia en bacterie-kanker zo op het eerste gezicht op elkaar lijken, zijn ze doorgaans wel redelijk te onderscheiden zonder duur laboratoriumonderzoek. Bacterie-kanker gaat gepaard met met kankerachtige / necrotische plekken op de schors. De delen van de boom die afsterven zijn ook groter dan bij Monillia. Gomvorming zien we ook bij Monillia maar komt meestal op uitgebreidere schaal voor bij bacterie-kanker. Bladvlekkenziekte (geen hagelschotziekte) zie we ook vaker bij een boom met bacterie-kanker. Bloesem die verdroogt en waarop bij vochtig weer een grauwe schimmel komt is zo goed als altijd Monillia. Monillia heeft twee tijdstippen waarop die actiever is: tijdens/direct na de bloei en wanneer de vruchten rijp zijn.

Monillia zit helaas ook in de takken. Niet voor niets staat Monillia bekend als 'tak- en bloesemsterfte'. De schimmel die Monillia veroorzaakt komt vaak via de bloesem de plant binnen. De laatste jaren zien we steeds meer Monillia bij diverse Prunus soorten. Dus niet alleen bij de eetkersen maar ook bij Japanse sierkersen. Ik heb sterk de indruk dat de schimmel die Monillia veroorzaakt het afgelopen decennium virulenter is geworden. Zoiets als we eind jaren 70/begin jaren tachtig bij de aardappelziekte Phytophthora infestans hebben gezien. Als kwekers te vaak met dezelfde middelen tegen een bepaalde aantasting spuiten dan ligt resistentie op de loer. Hierbij komt nog dat diverse werkzame middelen de afgelopen jaren vanwege milieubezwaren niet meer gebruikt mogen worden.

Probleem is dat Botrytis paeoniae voor de mens onzichtbare sporen verspreidt die latent in de grond aanwezig blijven. Zo kan Botrytis paeoniae voor herbesmetting zorgen en pioenen aantasten die tot dan toe vrij waren van botrytis. Hoe lang deze besporen actief blijven zou ik niet weten maar in de regel is dat meerdere jaren. Daarom zou ik in een tuin waar pioenen stonden die aangetast waren door Botrytis paeoniae niet opnieuw pioenen zou aanplanten. Naast botrytis zijn pioenen vatbaar voor diverse bladvirusaantastingen. Dit leidt op termijn tot verzwakking van de plant. Daarom op een plek waar een zieke pioen heeft gestaan niet opnieuw een pioen planten of een plant die behoort tot de ranonkelachtigen (pioen behoort tot de ranonkelachtigen / Ranunculaceae).

Dit is een botrytis aantasting. Latijnse naam: Botrytis paeoniae. Deze aantasting kan op verschillende momenten in het groeiseizoen toeslaan. Als het vroeg in het groeiseizoen toeslaat dan zie je verwelkende bladeren en omvallende stengels. Slaat het later in het groeiseizoen toe dan zie je wat jij beschrijft: bloemknoppen die verrotten, bruin worden, afsterven. Zit botrytis eenmaal in de pioen dan is er weinig aan te doen. Er zijn voor de particuliere tuinier geen middelen om deze aantasting te bestrijden (tenminste niet in NL). Het enige wat je kunt doen is deze aantasting voorkomen door gezonde planten te kopen die vrij zijn van botrytis. Verder de pioenen planten op een open zonnige standplaats op een grond die niet te nat is.

Je bent extreem ongeduldig. We zitten nota bene in de eerste helft van de winter. Als er in mei nog niets te zien is mag je ongeduldig worden😎

Mijn 'Nijiseiki' gaf na 3 jaren de eerste peren. Deze soort mag dan bekend staan als 'zelfbestuivend' maar een echt rijke vruchtdracht heb ik hier nog niet gehad ondanks goed weer tijdens de bloei. Mijn exemplaar komt uit Duitsland van een betrouwbare kweker. Hou er rekening mee dat veel Nashiperen met onjuiste cultivarnaam worden aangeboden. Of je een struikvormige Nashipeer op 2,50 meter kunt houden zou ik niet weten. Zal deels ook afhangen van de gebruikte onderstam.

Indien je een walnoot in pot koopt is het belangrijk dat de wortels gezond zijn. In pot zijn walnoten tamelijk gevoelig voor wortelrot (in dit geval een vorm van Phytophthora). Dit is ook de reden dat walnoten meestal in de volle grond worden gekweekt, van wortelrot heb je op de juiste grond (niet te nat) dan meestal weinig last. Bij prijsverschil is het belangrijk niet te kijken naar de lengte van de boom maar naar de stamdikte. In de boomkwekerijsector worden bomen doorgaans niet op lengte verkocht maar op stamdikte. Dit wordt aangegeven in centimeters bijv. 6-8 of 8-10. Geënte walnoten zijn aan de prijs omdat er veel uitval is. Dit moet worden verdisconteerd in de prijs van de exemplaren die wel het verkoopstadium halen.

Het probleem met een buks is dat je iemand moet vinden die er zin in heeft om 's avonds / 's nachts op de loer te gaan liggen om op ratten te schieten. Die mensen zijn er wel maar ze zijn dun gezaaid. Met ratten heb ik totaal geen medelijden. Ik ben zelf opgegroeid op een boerderij gelegen naast een beek. We hebben altijd ratten gehad, in de winter zaten er van die grote waterratten in de maiskuil. Op stal zaten er ook, diverse keren een grote plaag gehad. Met vergif kon je de populatie redelijk binnen de perken houden. We hadden ook altijd boerderijkatten die er regelmatig eentje te pakken namen. Het verbruik van vergif wordt steeds sterker aan banden gelegd. Goede alternatieven zijn er niet. Klemmen en vangkooien werken maar matig. Ratten zijn sluwe beestjes die niet 1-2-3 in een klem stappen. Het voorkomen van ratten is gemakkelijker gezegd dan gedaan, zeker op een volkstuincomplex waar voor de rat vaak wel wat te halen valt. Ik denk dat de problematiek met ratten en muizen alleen maar erger zal worden door de strengere regelgeving. Dan krijg je situaties waarbij je bloembollen alleen nog maar in gazen mandjes kunt poten omdat anders de muizen ze in de winter opvreten.

Wat ook goed tegen hitte kan zijn kweeperen (Cydonia) en de Chinese kweepeer (Pseudocydonia sinensis). Zijn beide ook goed winterhard (het zal heus nog wel eens een keer 15 tot 20 graden vriezen). Maar wat je ook plant: de eerste jaren zul je bij droogte toch water moeten geven anders leggen pas geplante bomen en struiken het loodje of hebben zeer sterk te lijden.

Ik weet het niet. Ik heb een schurft hekel aan klimop maar om nu tegen zwart worteldoek aan te gaan zitten kijken ... Je heb van dat groene zonwerende schaduwdoek maar daar komt de klimop doorheen. Klimop heeft maar een miniem gaatje nodig om ergens doorheen te groeien. Heb ooit eens een tuin onderhouden waar de klimop langs het kozijn het stenen schuurtje binnen groeide. Als je aan jou kant de schuttingplanken eraf haalt dan wordt de schutting minder stevig. Op termijn groei klimop over de schutting heen en zul je die toch moeten snoeien.

Wortelopslag kan verschillende oorzaken hebben. Een oorzaak die nog niet genoemd is, is dat de vergroeiing tussen ent en onderstam niet optimaal is. Hier hoeft aan de buitenkant weinig van te zien zijn.

Het aanaarden van aardappels is volgens mij vooral ontstaan om het (machinaal) rooien te vergemakkelijken. Door op ruggen te telen blijven er ook minder aardappels in de grond achter (al zullen er altijd wel aardappels in de grond achter blijven waarvan het loof het volgende jaar vrolijk boven de grond komt 😎). Bij 'vlak' telen van aardappels is de kans dat je bij het handmatig rooien een aardappel met een riek raakt groter dan bij telen op ruggen.

Ik zaai ze al meer als 10 jaar. Laatste jaren koop ik zaad bij de Tsjechische kwekerij Bambusarium https://bambusarium.cz Zoals ik al eerder schreef: zit al 25 jaar dagelijks tussen de planten dus ik weet waarover ik het heb. Jij schijnt te denken dat ik een of andere 'schriftgeleerde' ben die het altijd beter weet en zijn kennis uit boeken en van websites heeft. Wat ik hier schrijf is hoofdzakelijk gebaseerd op eigen ervaring en dus weet ik dat het 100% mogelijk is om gezaaide pawpaws binnen 3 jaar op 1.00--1.20 meter te krijgen. Hiervoor zijn geen kilo's stikstofrijke kunstmest nodig, wel dat je in je kas of folietunnel een temperatuur hebt die in de zomermaanden boven de 25 graden uitkomt. Pawpaw is echt niet het enige zaad dat bij droog bewaren een betrekkelijk korte levensduur heeft ('recalcitrant' wordt dat genoemd). Dit geldt ook voor veel eiken soorten, magnolia, paardenkastanjes, Lindera, Sassafras etc. etc. Vers zaaien is bij veel zaden altijd het beste. Overigens is het mogelijk om VERS pawpaw zaad voor langere tijd kiemkrachtig te houden door het te vermengen met licht vochtig vermiculiet of zaaigrond en in de koelkast te leggen bij 5 graden Celsius. Ook dit is gebaseerd op eigen ervaring!

Pawpaws kun je in 3 jaar tot 1.00--1.20 meter krijgen indien je ze in een kas of folietunnel opkweekt (wel schaduwdoek gebruiken anders heb je kans dat de kop verbrandt). Als je een zaailing buiten uitplant als 20 cm hoog plantje dan wordt het meestal niks. De kop kan verbranden, slakken zijn dol op het jonge blad en late nachtvorst kan de plant beschadigen. Verder is het ook belangrijk om de verse zaden in de koelkast te stratificeren en na 3 à 4 maanden binnenshuis te laten ontkiemen. Daarna plaats je de jonge zaailingen in de kas of folietunnel. Als je buiten uitzaait dan ontkiemt het zaad vaak pas in mei/juni en heb je aan het einde van het groeiseizoen een ukkelplantje van 10--15 cm groot. Geënte planten zijn naar mijn mening nog steeds te duur: 40--50 euro voor een geënte plant van 2 jaar oud is voor de meeste tuiniers te veel van het goede, vooral als je bedenkt dat ook niet iedere geënte plant aanslaat. Lichtpuntje is wel dat er meer kwekers zijn die pawpaws enten, dat heeft hopelijk tot gevolg dat de prijs naar beneden gaat. Persoonlijk vind ik 25--30 euro een juiste prijs voor een geënt exemplaar van 2 jaar oud.

Voor wie die zaden van Diospyros lotus wil hebben die Bart aanbiedt: Zaden van Diospyros lotus het beste vers zaaien en niet al te veel laten uitdrogen. Zaden hebben ongeveer 3 maande koude nodig dus het zaaisel buiten plaatsen of de zaden vermengen met licht vochtige (dus niet nat!) zaaigrond en dan in de koelkast plaatsen bij 5 graden Celsius. Natuurlijke stratificatie buiten heeft mijn voorkeur. Wel zorgen voor zaaigrond met voldoende scherp zand of vermiculiet. Tot slot: realiseer je dat je zowel mannelijke als vrouwelijke planten uit zaden krijgt. Of het een man of een vrouw is zie je pas bij de eerste bloei (5 tot 7 jaar na het ontkiemen van de zaden). Overigens is Diospyros lotus een aardige sierboom die mooi gezond blad heeft en prima tegen droogte kan.

Het probleem is dat de vruchten van Diospyros lotus veel zon en warmte in de nazomer en het najaar nodig hebben om goed af te rijpen. En dan nog zijn ze zeer laat rijp (eind november/begin december). Ze zijn pas rijp als ze redelijk paarsig zijn qua kleur. Als je bovenstaande vruchten nu zou eten dan smaken ze wrang. Bij matig zomer weer zullen de vruchten in NL nooit goed op smaak komen. In Zuid Oost Europa en Klein Azie worden de vruchten zeer gewaardeerd. Ik heb de vruchten vorig jaar geproefd (eind november) maar ze waren weinig genietbaar (in 2021 was de zomer zeer matig). Van Diospyros lotus is er een cultivar met de naam 'Maalte'. Of deze selectie beter afrijpt dan de gewone Diospyros lotus zou ik niet weten.

Als er een specht actief is dan moeten er stukjes hout onder de boom te vinden zijn. Het zou kunnen dat er larven van de perenprachtkever in de boom zitten en dat een specht daar na op zoek was. In een woonwijk met niet al te grote tuinen zul je echter niet 1-2-3 een specht tegen komen, zeker niet een die daar op zoek gaat naar voedsel. Mijn idee is dat het hier om de perenprachtkever gaat. Deze is de laatste jaren aan een opmars bezig. Dit insect is warmte minnend en de warme zomers van de afgelopen jaren zijn in het voordeel van dit insect. perenprachtkever

Lijken mij bladvlekken te zijn, eventueel Ramularia beticola. Bladvlekken ontstaan vooral als het blad lang nat blijft. Dit kan komen door een periode met veel regen of 's avonds water geven zodat het gewas nat de nacht ingaat. Bij schade door de mineervlieg zijn de vlekken veel grilliger en meestal zijn er ook mijngangen te herkennen.

Bij mij zaaide Crocosmia 'Lucifer' zich zo ongebreideld uit dat ik nu de zaadstanden wegsnoei. Ze zijn op zich wel mooi maar dat uitzaaien was te veel van het goede. Ik heb ook nog Crocosmia 'Star of the East'. Deze bloeit augustus/september en maakt geen zaadstanden aan. Wel vormt deze soort uitlopers en wandelt hierdoor wat door de border.

Heten tegenwoordig Crocosmia. Veel Crocosmia's vormen ieder jaar een knol bovenop die van het vorige jaar (zie jouw 2de foto). Voor herplant de bovenste 2 knollen van deze 'ketting' halen en opnieuw uitplanten. Volgens diverse websites kun je dit het beste in het voorjaar doen maar bij goed winterharde soorten is oktober hier een prima tijd voor. Dat delen van de knollen doe je iedere 3 à 4 jaar. Bij sommige soorten loopt de bloei na een aantal jaren terug; de hogere soorten zoals 'Lucifer' blijven bij periodieke verjonging ook beter overeind.

Even gezonde verstand gebruiken: Zijn aardappels winterhard? NEE Poten professionele aardappelboeren in NL of België aardappels in het najaar of winter? NEE Is het verstandig 2 jaar op rij op hetzelfde stuk grond aardappels te kweken? NEE Pootaardappels worden bewaard in koelcellen zodat ze niet voortijdig gaan uitlopen.