weknow

schreef gewoon Peter. In je composthoop/bak zijn andere (micro)organismen aan het werk dan in je bodem! In de composthoop wordt - mits goede verhoudingen, voldoende vocht en lucht - afgebroken en tot nieuwe verbindingen opgebouwd, door bacteriën, schimmels, insecten en ander grut dat daar in gespecialiseerd is. Deze verbindingen worden - mede als voedsel voor weer andere (micro-)organismen in de bodem, maar ook in symbiose met planten - zeer geleidelijk weer deels ontbonden in vormen die voor planten eventueel opneembaar zijn.

Klopt dit wel, Peter? Compost rijpt niet zozeer in de tuin. Compost moet best "rijp" (= stabiel geworden + benodigde stikstof uit groen verbruikt zijn en omgezet) als je ze opbrengt. Dingen maar laten verteren in je tuin (en dus ook niet rijpe compost) levert geen compost, aangezien alleen vertering gebeurt en nauwelijks opbouw van stabiele verbindingen...groot deel voedingstoffen spoelt dan uit of vervliegt. Overigens wel prima om compostlaagje als mulch in het najaar of de late winter al op te brengen...en dat kan ook goed omdat in stabiele en rijpe compost nauwelijks verlies optreedt. Het beschermt je grond en neemt (in tegenstelling tot een andere mulch) wel warmte op vanwege zwarte kleur. Ook stimuleert het al vroeg het bodemleven, waardoor alles beter/vroeger op gang komt. Je kunt compost natuurlijk pas gebruiken als je het hebt. Was het probleem van Pippi niet dat ze er niet eerder over kon beschikken? Logisch om het dan nog op te brengen als je het wel hebt.

Moeilijk te voorspellen, Dennis. Als de plant echt in rust is, zijn de kansen beter. Ook zal veel afhankelijk zijn van of ie in de grond staat of in een pot en hoe groot de pot is en of de grond nat is...wortelbeschadiging door vorst kan een probleem zijn. Ben ook benieuwd wat je gaat aantreffen.....maar ook waarschijnlijk nu te vroeg nu om definitieve conclusies te trekken. Zelfs als ze dood lijkt, zou ik zeker tot juni afwachten of er toch weer wat uitloopt....en wie weet: misschien is ie ook nog gewoon intact.

Dat is het. Hier ook van de gele Fallgold verleden week wat vruchtjes gegeten. Verleden jaar liep dat door tot begin januari...was lang zacht najaar toen. Lijkt me logisch om het te doen als er niets meer te plukken valt. Wel altijd veel nieuwe scheuten/opschot nog in het voorjaar...dus af en toe even bijhouden en aandacht geven. Vanaf maart/april kunnen ze - althans hier, met wat zachter klimaat - alweer gaan uitlopen.

Speets zal herfstframbozen hebben. Die dragen, wat afhankelijk van het ras, tot de vorst. Snoei is ook wat anders dan bij "gewone" = zomerframbozen. Van herfstframbozen is de oogsttijd ook veel langer, geleidelijker. Van een of enkele struiken pluk je af en toe een portie...hier eigenlijk alles "uit het handje naar het mondje", terwijl zomerframbozen hun (wat grotere meestal) oogst op enkele weken geven en daarmee ook wat lonender zijn voor jam e.d. Logisch om herfstframbozen pas te snoeien als ze, nu dus, klaar zijn. Gaat heel eenvoudig.....te veel zijscheuten blijven weghalen en per struik ca. 6 sterke (of in de rij 10 a 12 per strekkende meter) aanhouden. Je kunt die hou-scheuten terugsnoeien op iets tussen enkele centimeters en 50 cm. Bij bijna tot op de grond terugsnoeien zal je oogst volgend jaar beter, met ook grotere vruchten zijn. Laat je een 40 a 50 cm. staan dan krijg je meestal al een wat kleinere vroegere oogst in de zomer en - geleidelijk overlopend - tweede oogst vanaf september. Maar met tot bijna tot op de grond terugsnoeien is je totale opbrengst beter, maar ook later. Herfstframbozen zijn wat minder ziektegevoelig en toleranter voor niet perfecte omstandigheden, maar ook wat minder uitmuntend in smaak....hoewel dat ook wat van ras afhangt. Ze worden ook wat minder hoog. Bij zomerframbozen is tussen juli/september de oogst zeker afgelopen (oogsttijd verschilt wat per ras). Je ziet ook dat de takken die gedragen hebben al minder mooi worden dan. Die kun je wegknippen in de zomer en je laat een aantal sterke nieuwe scheuten staan en groeien. (5 a 6 per struik of ca. 10 per strekkende meter). Soms zijn de nieuwe scheuten, waaraan je het volgende jaar je vruchten krijgt, in juli/augustus al duidelijk te zien, soms komen ze ook nog later. De rest haal je weg (uittrekken, wegsteken) Sowieso zal het toch nog nodig zijn om in het late najaar of nu in de winter nog een 2e keer te snoeien.....er blijven nog latere, zwakkere scheuten verschijnen die je weg moet nemen en het kan gewenst zijn om te sterk groeiende nieuwe scheuten wat in te korten en op gewenste lengte te brengen. Op zich maakt het weinig uit of je einde zomer, in het najaar of nu nog snoeit. Einde zomer staat wat netter. Voor een goede opbrengst is het vooral belangrijk om de planten in toom te houden en het aantal dragende takken beperkt te houden.

Volgens mij stond er in de reden van het Vlaco-document nog een klein zinnetje. Namelijk dat vertering van dierlijk afval in een compostbak werkt als een blackbox. Ik interpreteer dat als dat er allerlei oneigenlijke processen, met micro-organismen die afwijkend zijn en afwijkende, onvoorspelbare, chemische processen kunnen veroorzaken. Ik weet heel goed dat van alles in de natuur heel vergeeflijk is...in het grote geheel niet zo veel uitmaakt...niet direct tot drama's zal leiden. Maar ik heb wel grote bezwaren tegen de kant die dit topic nu op lijkt te gaan......waarin het advies van een toch vrij genomineerde Vlaamse instelling (Vlaco) met heel weinig onderbouwing en heel veel wantrouwen/ontkenning... erg gemakkelijk van als a-priori grote flauwekul van tafel wordt geveegd...een pleidooi wordt het bijna voor "Doe maar raak"...."Alles is goed"..."Fuck alle kennis bij voorbaat". Ik ga ervan uit dat dit forum door talrijke mensen vroeger of later kan worden geraadpleegd en dat zie ik als een verantwoordelijkheid, leg mezelf steeds de norm op dat ik probeer een goed, zo goed ik kan, advies te geven. "Doe maar raak"...."Alles is goed"..."Fuck alle kennis bij voorbaat" is in ieder geval geen goed advies...hoewel ieder zelf moet weten wat hij op zijn/haar grondje doet. Blijkbaar heeft Vlaco ook een maatschappelijke taak. Een verstandige handleiding te geven aan vele duizenden mensen die gestimuleerd worden om thuis van een deel van hun afval compost te maken en dat in de tuin te gebruiken. Dat is te merken in dat ze soms naar regelgeving verwijzen en daar binnen blijven. (Duidelijk voorbeeld het stukje over eierschalen). En eigenlijk vind ik dat ook nodig. Laat ik een vergelijking maken/voorbeeld geven die mensen die om natuur geven hopelijk duidelijk maakt dat je in de knel komt als je alleen voor je eigen kleine situatie redeneert en niet ook kijkt naar de bredere consequenties van je individuele gedrag. Als iemand ergens buiten een vuurtje stookt in een landelijk gebied is de schade/hinder daarvan te verwaarlozen. Als 1000 mensen in Nederland 1x per week tuinafval verbranden is het effect op het geheel waarschijnlijk nog enorm klein. Als vele mensen er echter een gewoonte van maken om van alles en nog wat te verbranden (leuk om te doen, handig in vele gevallen, in bepaalde situaties zelfs misschien zelfs de verstandigste optie) dan hebben we een groot probleem: gassen uitstoot, fijn stof, mogelijk grote vervuiling, hinder, gevaarlijke situaties en bepaald niet leuk voor mensen met ademhalingsziekten om maar wat effecten te noemen. Het is daarom nodig dat het gereguleerd wordt en tevens dat in principe iedereen zich aan die regels houdt. Parallel hieraan vind ik het dus een goede zaak dat Vlaco een duidelijke lijst heeft gemaakt met wat je beter wel en wat beter niet gebruikt om mee te composteren en dat bovendien ook doet met uitgebreide uitleg over het waarom. Het kan best zijn dat over 10 jaar hier of daar weer een iets ander advies gegeven wordt... Ik zou ervan griezelen als iedereen maar wat aanklooit.....dan is het risico reeel dat compost in vele gevallen inderdaad een chemisch of biologisch afval wordt, met effecten die veel groter zijn dan je eigen tuintje. Persoonlijk hecht ik erg aan goede, vruchtbare compost als basis voor mijn moestuin. Als ik een minder goed product, waarvan ik zelf niet de inhoud ken, kan vermijden zal ik dat zeker doen. Ik maak en gebruik al 40 jaar compost (natuurlijk is mijn kennis en zijn mijn inzichten over hoe in die tijd verder ontwikkeld) en het is spul waar ik van geniet en veel waarde aan hecht. Als ik een goed product (en dat te maken is niet eens moeilijk en echt geen alchemie) als basis voor alles in mijn tuin kan verkrijgen, dan doe ik dat het liefste. Ook vanuit mijn kennis en ervaring vind ik dit advies van Vlaco een van de beste die ik ken en wil ik graag bevorderen dat veel mensen er kennis van nemen en zo een uitstekend, gratis en zeer ecologisch, spulletje voor hun plantjes verkrijgen. Als mijn compostvaten een black-box worden, waarin er een kans is dat - bijvoorbeeld door het toevoegen van dierlijke resten die er niet in thuishoren (het eten en gegeten worden van de organismen die bij dat proces horen, Windindewilgen, als een vorm van dierlijk afval...en dus hetzelfde als dat toevoegen vond ik geen sterk argument) - er giftige, ongewenste of minder voorspelbare processen en producten uit zouden kunnen ontstaan...dat vind ik een hele sterke om dat dus NIET toe te voegen. Ookal weet ik dat juist het gebruik van goede compost soms deels een remedie kan zijn tegen gifresten in de tuin...zelfs sommige zware metalen deels onschadelijk maken en stabiliseren in sterk vervuilde grond. De kans op iets dramatisch of een rampje (we leven in een hoax-tiijd ) als je dit soort adviezen naast je neerlegt zal wel loslopen al met al....maar dat doet helemaal niets af aan een verstandig advies.

Nu doen, biofee. Is de goede tijd! Beetje nachtvorst is niet erg. Maar beter niet snoeien als het overdag echt vriest. Beetje koud en een droogmakend zonnetje is goed snoeiweer

2 meter maximaal is echt niet hoog voor een zoete kers. Zelfs niet voor een op onderstam Gisela5 (ik denk de enige redelijk verkrijgbare onderstam voor een tamelijk kleinblijvende kersenboom....bij een "normale" laagstam moet je eerder aan 4 meter denken....zoete kersen zijn stevige groeiers en moeten ook kunnen groeien om goed te dragen. ) Bovendien laat een kers zich minder goed leiden dan sommige andere fruitsoorten. Om deze wens in vervulling te laten gaan moet je heel goed kunnen snoeien en dan nog staat het snoeien precies een goede opbrengst in de weg. Ik zou even goed nadenken of het echt een zoete kers moet worden daar. Zelfbestuivende kersen zijn wel te vinden, maar ook dan geeft kruisbestuiving een betere opbrengst. Dat zou je kunnen opvangen door er meer rassen in te enten. Ik denk dat de beschikbare hoogte het grote probleem is.

Dat er ergens iets net niet gaat zoals het het beste is, is niet meteen een ramp Claudia. Beetje praktische souplesse lijkt me wijs, maar dat is iets anders dan je composthoop als een dump van van alles en nog wat te gebruiken. Mag ik een vergelijking maken? Stel je hebt een auto waarvan om de 10.000 km. de olie ververst moet worden. Je vraagt of het erg is om door te rijden tot 10.100 km...... Lijkt me geen probleem.....maar dat is iets anders dan "dus" nooit meer olie verversen.

Ja, dat is een goede manier. Een van de goede. Alleen 2 tips: werk het blad NIET in de bodem en er voor zorgen dat de stam zelf vrij gehouden wordt om verschillende redenen: - opschot en uitlopers aan onderstam vermijden - de stam moet kunnen drogen, omdat anders ziekmakende schimmels daar kunnen optreden en voor infecties kunnen zorgen. - let er op dat de entplek van de bomen boven je bodemniveau blijft. Schimmels in je tuin en in de bodem is op zich geen probleem. Integendeel...die zijn essentieel voor een gezonde en levende bodem en daar profiteren fruitbomen/struiken zeker van. Een boom die in een schimmelrijke bodem groeit met veel organisch materiaal zal juist minder vatbaar zijn voor aantastingen. Het is een kwestie van evenwicht...waar de goede zich kunnen ontwikkelen, krijgen ongewenste minder kans. Ziek blad en evt. valfruit van de fruitbomen zelf kan wel een manier zijn om infecties of insectenaantastingen door te geven. Dat zou je voorzichtigheidshalve beter eerst composteren. Dat is sowieso een misschien nog betere optie....compost ervan maken met relatief meer bruin dan groen (dus schimmelrijk) omdat je zo een meer evenwichtige voeding voor bodem en bomen/struiken krijgt. Een laagje van enkele centimeters compost op de ruime boomspiegel om de paar jaar, is voldoende om je fruitboom van al het benodigde te voorzien (tenzij je toevallig op een extreme grondsoort zit). en is tevens een bruine, dus warmte-absorberende mulch.

Nogmaals slecht advies! Het zal best verteren. Maar NIET composteren. Dit hoort in compost (voor een moestuin) NIET thuis!!! Meer info op de Vlaco lijst. Scroll door naar pag. 36 http://www.vlaco.be/sites/default/files/generated/files/page/vlaco-detaillijst-versie-2012.pdf

Dan zijn ze echt wel verteerd, althans de niet bot-achtige delen. Hier ook een kat, kippen, konijnen, cavia's, eenden en allerlei andere diertjes in de tuin begraven in de loop der jaren. Op achteraf plekjes en meestal met een tijdelijk kruisje of een mooie steen erop of een mooie roos er op geplant. Na meer dan een jaar vind je alleen nog wat botjes e.d. terug.

Lijkt me niet verstandig. Bederf van dierlijke eiwitten is een heel ander proces dan vertering van plantaardig organisch materiaal door, vooral, specifieke bacteriën en schimmels. Je zou het kunnen begraven zoals een kadaver. Maar dat zou ik dan in een deel van de tuin doen waar geen groenten geteeld worden.

Bit heeft al lang niet meer gepost op het forum. Mag ik verwijzen naar uitleg en tekeningen van Marc Geens op zijn website? http://www.proeftuin.eu/Nl/KLF/fiches-klf.php Klik de gewenste soorten aan en scrol naar onder dan. Er zijn meerdere methoden...die van hem [pas ik al langer toe en bevalt erg goed (maar is geheel anders dan bijvoorbeeld op een productiebedrijf!). Let op dat zwarte bessen heel anders gesnoeid worden (ook niet goed als snoer te telen zijn!) dan witte/rose/rode aalbessen en kruisbessen. Ik herinner me ook ergens de uitleg van Bit over kruisbessnoeren (gebruik zoekfunctie eens), waarbij hij een sterk onderscheid maakte tussen rassen met een steile groeiwijze en hangende groeiwijze. (Bij de methode van Marc Geens is dit onderscheid niet zo relevant!)

Dank alvast voor de uitleg en ervaringen, Persica! Aanleiding voor de vraag was inderdaad een doosje pruimen dat ik gisteren kocht in een Franse supermarkt. Zowaar van bio-oorsprong....maar de kwaliteit was abominabel. De helft was na openen al rottend en alles was duidelijk onrijp. Afkomstig uit Spanje en van het ras "Angeleno". Een Japanse pruim (Prunus salicina). Met wat googlen kwam ik er achter dat Angeleno synoniem is voor "Suplumsix" of ook wel "Suplum 6" en dat het om een heel late zeer goed bewaarbare soort zou gaan, maar ook dat ze voornamelijk wordt geteeld in Californie, Zuid-Afrika en andere landen op de andere helft van de aarde. Het valt me op dat rassen vaak geheel andere zijn dan wij kennen, maar ik weet niet of ik dat moet toeschrijven aan dat teeltgebieden een meer subtropisch klimaat hebben of aan een onderscheid tussen zuidelijk en noordelijk halfrond (waar uiteraard in beide meerdere klimaten voorkomen.) Even terzijde: Dat deze aankoop (voor de zaden inderdaad....de vruchten neem ik er graag bij om op te eten) te lang in de schappen heeft gelegen waarschijnlijk...nou ja. Inderdaad, op jouw advies Persica, de afgelopen maanden her en der wat abrikozen, Japanse pruimen, pluots en zelf een portie plumcots ontdekt en gekocht...een keer bij de Lidl, enkele keren bij AH en ook in Franse supermarkten tijdens 2 korte vakanties. Leuk is daarbij dat vaak de rassen ook vermeld zijn...zeker in Frankrijk. Natuurlijk weet ik dat al dit fruit niet rasecht zal zaaien, maar als je al goede rassen als zaad gebruikt is de kans op een redelijke zaailing al wat groter. De eetkwaliteit van gekochte vruchten wisselt sterk....Ik had enkele keren heerlijke abrikozen en ook Pluots waren, mits nagerijpt in de fruitschaal, vaak beter dan eetbaar. Japanse pruimen wisselen erg sterk in smaak (maar onze gewone pruim vers van de boom is ook heel veel lekkerder dan alles wat je kunt kopen) en de plumcots vond ik heel verrassend na een dag of 10 narijpen....vooral de onverwachte appelachtige structuur van het vruchtvlees verraste me positief. Alle pitten worden gekraakt en de kernen gaan na een half dagje weken in vochtig zand of met de "baggy-methode" (neemt veel minder plek in) ter stratificatie in de koelkast voor een maand of 3. Abrikozen gaan zelfs daar al snel kiemen...soms na minder dan 2 weken al. (hoewel het per ras sterk lijkt te verschillen) en ook de helft van de pluots en enkele Japanse pruimen beginnen in de koelkast bij een graad of 5 na 4 a 8 weken al uit te lopen. Heb er best wel lol in om het allemaal te volgen en vergelijken. Maar nu weer terug naar de eigenlijke vraag: Verschil in vruchten/bomen die geteeld worden aan onze noordkant of de zuidelijke kant van de wereld......?

Een vraag om beter inzicht te krijgen. Tegenwoordig is het gehele jaar rond vers fruit te verkrijgen. Deels afkomstig van ver weg, kweekgebieden op het zuidelijk halfrond als Zuid Afrika of Zuid Amerika waar het zomer is tijdens onze winter. Normaal zal ik dit soort fruit dat een enorme reis moet maken om ons van zogenaamd vers te voorzien, mijden. Het bekendste voorbeeld is de egaal groene appel "Granny smith" of de peer "Forel". maar ook van pruimen, peren, andere appels, perziken enz. zijn er zo steeds meer variëteiten te koop. Wat ik me echter afvraag is hoe het groei, bloei en vruchtgedrag van dit soort rassen is in ons klimaat.? Kreeg bijvoorbeeld ooit in november een kist Granny Smith appels (zelfs ecologisch geteeld ) van een kennis, die weliswaar wat zuurder en kleiner waren dan wat je in de winkel koopt, maar waarmee ik toch tot april heel wat gerechtjes kon maken...... Wie kan er meer vertellen?

Veel organisch materiaal toevoegen, waarbij compost de superieure keuze is, en dit blijven doen. Inwerken is niet nodig. Wel wat geduld...er ontstaat binnen 1 a 2 jaar een bodemstructuur die met geen frees te benaderen is. Heeft daarnaast vele andere voordelen. Zie uitgebreid dit topic: https://www.moestuinforum.nl/compost-voor-een-gezonde-en-vruchtbare-tuin-t19164.html Die vraag komt in diverse topics ook al aan de orde. Een efficiente methode is afdekken met karton (gebruik dat eens als zoekwoord rechtsboven, dan vind je het uitgebreider en preciezer) Ik denk dat de best werkende methode is samengevat: - Wortelonkruiden zo veel mogelijk proberen uit steken. Gras kort maaien, mag blijven liggen. Laag compost van enkele centimeters er op. - Afdekken met gesloten laag bruin karton, 10 cm. ca. overlappend. - Hierover een laag compost van 3 a 5 cm. - Als je het nu doet is het in het voorjaar beplantbaar via gaten in het karton, zal het karton gedurende het seizoen verteren en heb je volgende herfst een begin van een goede bodemstructuur. - Dan nogmaals enkele centimeters compost opbrengen. - Daarna jaarlijks gemiddeld 1cm. Binnen 2 jaar heb je een al behoorlijk goede bodem...na 3 a 5 jaar een uitmuntend grondje voor groententeelt. Mijn commentaar op de door Pippi aangezwengelde discussie. Een belangrijke reden voor spitten is dat de tuin er zo mooi en opgeruimd uitziet in de winter. Daarna wordt er meestal nog een frees ingezet door die "oude mannetjes". Heb decennia lang gespit op klei omdat ik dacht dat het zo moest om succes te hebben. Heb persoonlijk nooit een hekel gehad aan spitten...vond het wel leuk en had ook wel iets stoers. De omslag naar andere methoden van (meer ecologisch) tuinieren en beproefde inzichten daarvoor is nog heel recent. Wordt ook veel kletskoek over verkocht!!!! Ben persoonlijk een jaar of 5 geleden gestopt met spitten en nooit 1 seconde spijt over gehad......maar het was de combinatie van 1. eigen ervaring en 2. nieuwe kennis die ik op deed en 3. de keuze om zo veel mogelijk een ecologische tuin te willen die ik altijd al maakte, die tot die stap leidde. Het is effectiever en levert meer op....maar niet perse in kilo's opbrengst. Maar alleen niet-spitten is weinig efficiënt, als je niet breder kennis en een praktijk van ecologisch werken hebt. Ecologisch denken en werken is een omschakeling, misschien wel een cultuuromslag, die niet vanzelf gaat...zeker niet als je weinig oog hebt voor de milieuaspecten van een moestuin (reclame en 90% van de "infobronnen" past daar eigenlijk niet zo bij!)....moeilijk om echt om te schakelen en te durven vertrouwen op nieuwere inzichten en ecologische keuzes. Vaak zijn traditionele boeren om den brode, ook de niet-biologische, al verder daarin dan moestuiniers. Jootje haar commentaar is "waar" in zoverre dat ervaren niet-ecologische tuiniers zeker hoge opbrengsten halen van hun tuin....de vraag is echter ten koste van wat...die prijs is vaak erg hoog. De dikste prei, grootste hagelwitte bloemkool of aardappelen zonder enige aantasting is niet persee de beste. Het is dus ook een keuze die je al of niet wilt maken, waarbij een ecologische werkwijze...zeker als je anders gewend bent...een waagstuk lijkt, omdat de "zekerheden" waarmee je altijd dacht en werkte lijken weg te vallen. Ik vind Jorieke haar opmerking wijs.....laat maar zien wat ecologisch tuinieren waard is door het te doen.....(en niet te hoog van de toren blazen)...dan maak je goede nieuwe wegen concreet en dat overtuigt meer dan schone theorieën. p.s. Waarschijnlijk ben ik ook zo een "oud mannetje"

Hoi Bart, Geen reacties op je vraag van een anderhalf jaar geleden. ...misschien ben je wel de enige in Nederland die deze "prairie-kersen" of "dwerg-morellen" of "Mongoolse kersen" of "steppe-kers" kweekt. In ieder geval hebben ze (nog) geen Nederlandse naam en zit er in Canada een kweker waar ook jouw planten waarschijnlijk van geimporteerd zijn door een Europese kwekerij (in ieder geval komen alle rassen die je noemt ook in Canada voor). Hoewel er ook een Pools ras bijzit en de plant in Polen blijkbaar ook meer gekweekt wordt. Het zou een struik/boompje zijn dat extreem koude-bestand is....zone 2 kan ie hebben...maar in gematigder streken zou ze ook aanzienlijk groter worden. Volgens beschrijvingen kun je de eerste paar jaar nog zeer kleine oogsten verwachten, maar na een jaar of drie serieus gaan oogsten. Ik ben in ieder geval zeer benieuwd naar je ervaringen met deze plant in onze gematigder streken! Groeit ie makkelijk? Heb je al bloei en enkele kersen gehad? In het land der blinden.....bombardeer ik je graag tot een plaatselijke ervaringsdeskundige voor Prunus cerasus x Prunus fruticosa!

Dat vliesje bij kiemen loskomt is goed. Maar meerdere dagen weken lijkt me veel te lang. De kiemen verzuipen (gaan dood) en hebben zuurstof nodig. Een uurtje of 6 weken lijkt me beter. (Geldt ook voor voorkiemen van erwten en bonen voor zaaien in de tuin). Dode zaden zullen geen echte kiemen meer geven en daar ging het toch om bij "voorkiemen" Welke voorweektijd geeft de verpakking van de Peulschil? Daar zou ik me aan houden.

Doen = leren is mijn ervaring. Mijn resultaten van verleden jaar zijn wisselend en ik schat ongeveer 1/4 deel uiteindelijk gelukt. Mislukkingen kan ik achteraf wel verklaren en er dus van leren. Deels in keuze van enthout...vaak was er niks anders voorhanden dan takjes of scheuten die geen krachtige eenjarige loten waren....en dat lijkt toch echt nodig. Ook fout gemaakt om te voorzichtig en misschien vroeg te willen zijn....meeste entingen op onverwarmde slaapkamer geplaatst en in februari/maart gemaakt. Daar is het toch droog en was misschien ook te vroeg. Misschien ook te snel aangeleverde onderstammen gebruikt....net geplant in grote potten...waarschijnlijk beter om ze eerst te laten settelen en aan te laten gaan....onderstam is nog aan het herstellen en wortelen.... Beeld dat steenfruit met laat-winter-enting niet goed pakt herken ik. Uitzondering was misschien pruim. Wel gepakte enten waren van appel, peer en pruim. In literatuur en op websites wordt alleen over voorjaarsenting gesproken. Yuras was op bezoek en heeft nog in september...al aan de late kant dus....augustus is beter....nog een stel spleetentingen gedaan. Nog te vroeg om zeker te zijn, maar dat lijkt toch behoorlijk succesvol als ik kijk naar de knoppen en beginnende groei op de meeste geënte takjes. Zomer-enten is een stuk makkelijker en minder gedoe. Enkele aanvankelijk geslaagde entingen zijn later na uitplanten in zomer door wind e.d. toch nog afgebroken. Te veel en te dicht afgebonden met raffia (verteert niet echt) speelt mee.....groeit er in en levert broze verbinding....tijdig verwijderen of verterend bindmateriaal gebruiken en zorgvuldig aanbinden van groeiend enthout aan een stok o.i.d. zal dit voorkomen. Ben nu ook op zoek naar wat oude binnenbanden om bindrepen van te snijden en zal wat speciale verteerbare film kopen. In zomer nog enkele T-buddingen geprobeerd....of ze succesvol zijn, zal in het voorjaar moeten blijken. Vond het een moeilijk gepiel om de bast los te maken en de bladknop er goed onder te krijgen.....droge zomer zal daarbij meespelen....weet intussen dat onderstammen daarvoor enkele weken vertroeteld moeten worden (water, wat voeding) om te zorgen dat bast makkelijker te openen is en flexibeler.

Kwam dit adres tegen met o.a. grote collectie nieuwe rassen pawpaw, diospyros (45 soorten virginiana) en kiwibessen voor in vergelijking redelijke prijzen. Bestellingen online op Duitse website, maar kweek in Tsjechië. http://exoticfruitplants.eu/index.php?route=product/category&path=82

Kwam dit adres tegen met o.a. grote collectie nieuwe rassen pawpaw, diospyros (45 soorten virginiana) en kiwibessen voor in vergelijking redelijke prijzen. Bestellingen online op Duitse website, maar kweek in Tsjechië. http://exoticfruitplants.eu/index.php?route=product/category&path=82

Kwam dit adres tegen met o.a. grote collectie nieuwe rassen pawpaw, diospyros (45 soorten virginiana) en kiwibessen voor in vergelijking redelijke prijzen. Bestellingen online op Duitse website, maar kweek in Tsjechië. http://exoticfruitplants.eu/index.php?route=product/category&path=82

Dat lijkt op gomziekte, waarvoor diverse prunus-bomen gevoelig zijn. Zal waarschijnlijk op een plek zijn waar de bast al beschadigd was. Is niet best op die plek, aangezien ruim wegsnijden het advies is om de bacterie-aantasting weg te houden...op deze plek zou dat het einde van de boom betekenen. Is bovendien besmettelijk...dus hout verbranden en ontsmetten van gereedschap. Meestal is het advies om de boom te rooien. Maar misschien kun je proberen met de zuring methode in onderstaande link (en daarnaast kijken wat er mis zou kunnen zijn met de bodem en dat proberen te verbeteren). Ik heb zuring staan eventueel (einde seizoen, maar er is nog groen blad) en kan je enkele stukken voor je scheuren en opsturen.....als je een kas hebt of koele lichte plek hou je hem in de winter aan de groei en kun je dus remedie oogsten...als het werkt. http://www.hoogstamboomgaard.be/gomziekte.html

Klopt allemaal. Maar lees ook tussen de regels. Dit is wat je in de praktijk zult tegenkomen, is mijn ervaring. 1. Gewone zaai van erwten kan vroeg in het jaar (maart, eventueel binnen) maar heeft geen zin om het zo vroeg te doen, aangezien je de oogst nauwelijks vervroegt (hooguit enkele dagen) en er veel meer kans is dat het gewas staat te kwijnen en niet echt doorgroeit. Zaaien vanaf april tot begin mei is veel verstandiger. (Op zandgrond die wat sneller warmt kun je sowieso ca. 2 weken eerder beginnen) 2. Zaai je later dan heb je kans op nog een kleine oogst in het najaar of late zomer. Maar dan moet het weer meewerken...is de zomer warm en droog dan wordt het niet veel meer...de planten sterven af zonder bloei of een kleine bloei (natuurlijke cyclus!) (Beter wat meer in voorjaar zaaien...makkelijk invriezen of drogen van een grotere oogst geeft je veel meer). 3. "Winterzaai" (eigenlijk najaarszaai) kan technisch wel...maar tussen oktober en eind mei/ vooral juni (dan kun je oogsten) is je kas flink gevuld...geen plaats meer voor iets anders, want de planten groeien vanaf april enorm, maar bloeien pas later en de opbrengst is matig. Bovendien ziektegevoelig in een kas....wordt in voorjaar veel te heet en daar houden erwten niet van. Vind het niet zo zinvol omdat je buiten veel gemakkelijker en gezonder een veel betere oogst kunt krijgen, die 2 a 4 weken later valt. Tel uit je winst