jasmin

Zijn dit de zogenaamde ballerina's ??

Je hebt ook nog knoflook waar je wél het roken proeft.. wat ik persoonlijk berenlekker vind smaken.

Interessant. Daar ga ik rekening mee houden. Afgelopen jaar heb ik zowel verse mest gebruikt, als oude mest, en ook mest door de composthoop, maar eigenlijk niet met een overzichtsgedachte zoals hierboven beschreven. Verse mest van dit jaar inkuilen dus, en pas volgend jaar gebruiken. Ik begrijp ook dat aanharken van de bedden geen probleem hoeft te zijn voor de verstoring van het bodemleven. Ja, bovenlaag rommelt, maar je moet het onkruid ook losmaken tenslotte. Zelf ga ik er van uit dat het juist zuurstof geeft in die bovenlaag (met mulch enzo). Iemand een tegenargument om dat niet te doen? Ik spit dus ook niet, maar ik ben niet erg onkruidtolerant...

Van der Wal deelt maar Erbetta uit.....

Wat grappig, @Weknow: toen ik die foto zag van die gaasboog, dacht ik JA! Daar zou ik voor gaan. Voor het eerst. Puur vanwege de windvastheid. Ik heb zoveel constructies bij collega's plat zien gaan, dat ik nergens meer in geloof (en zelf geen dakje zet). Ik ben het dus helemaal eens met je keuze. Ik hoop alleen dat de boog een beetje vormvast blijft door de tijd heen. Een scheve boog is zo sjabbie... ha, ha....

Mijn allereerste keer courgette lukte ook niet, ook door totaal geen ervaring, hoor. Ik bleef maar wachten en wachten... later bleek dat de plant alleen maar mannelijke bloemen had geproduceerd. Die zat ook in een pot, op balkon, omdat ik toen nog geen tuin had. Ik ga er van uit dat het ook 'armoe' was. Ik had de courgette namelijk in een pot gezet, die kreeg netjes water enzo, maar van extra bemesting had ik nog nooit gehoord. Ik vond dat ie het maar gewoon moest 'doen'.. ha, ha... Niet dus. Maar als je goed mest, kunnen pompoenen, courgettes ed. best wel in een pot. Dan komen ook de vrouwelijke bloemen (te herkennen aan een verdikking van de steel onder de bloem, dat is dan de toekomstige vrucht al). Maar let echt op dat je steeds blijft voeden, want die vruchten moeten ergens van gevormd worden, en van alleen water blijft de plant wel leven, maar geen vrucht dragen. Nog een tip voor mensen die wat minder neurotisch de vierkante centimeters opmeten en berekenen: zaai teveel in je vak, en ga later uitdunnen. Werkt prima, vooral dus bij bladgroentes. Dat deed ik eerst ook: andijvie, paksoi, amsoi bv. Al opgroeiende haal je er steeds de overtollige plantjes uit, en die eet je op. Ideaal in gemengde salades: van alles steeds een beetje. Uiteindelijk houd je een paar planten over die de ruimte krijgen groter te groeien. Ook met bietjes: dan eet je de zaailingen om het blad (mooi rood, fleurig) en de laatste plantjes mogen knollen gaan vormen. Als je vanaf het begin op 6 of 9 bietjes zit te wachten... moet je lang wachten, en maak je niet optimaal gebruik van je mogelijkheden. Geldt ook voor plantuitjes. Zet de plantuitjes te dicht op elkaar in de rij. Tijdens het opgroeien trek je steeds om en om een ui er uit, en eet hem op als bosui in de salade. Daar heb je helemaal geen haast mee, die dingen groeien toch wel door. Op het moment dat de knolvorming gaat zetten, zorg je er voor dat elke ui apart voldoende ruimte heeft om uit te dijen. Geen meetlat er bij pakken, maar gewoon het formaat ui dat je wilt bekomen als uitgangspunt nemen. Mochten uien te dicht op elkaar staan... gaan ze gewoon door, maar schuin groeien. Er gebeuren geen rampen als iets anders uitpakt dan dat in de boekjes staat.

Verdorie... alles zo mooi overzichtelijk en helder uiteengezet (thnx). Voor mij net te laat, want ik had er vorige week al een avond puzzelen op zitten, en ik had het net op een rijtje voor mezelf, en de eerste twee bataatjes liggen al half in de aarde (vanwege de conclusie dat dit de meest zekere manier was om slips te krijgen). Twee kleintjes kostten maar ongeveer 80 cent (4,99 per kilo, en ze wegen niet zwaar). Dus geen rare risico's. Het wachten is begonnen. Er resten mij toch nog 2 vragen: - is er een praktisch bezwaar dat ik over het hoofd zie als ik ze in de volle grond naast de aardperen zet? Hinderen die elkaar, of helpen ze elkaar? - ik kan niet bepalen of ik een klimmert heb, of een laaggroeier. In beide gevallen zou het raadzaam zijn actief bij te snoeien had ik begrepen, maar heeft dat consequenties voor de knolzetting?

Ik denk het wel. Volgens mij goed bij hoest en verkoudheid. Erg nuttig. Ken de plant nog niet, maar die mag in de tuin...

mtfd-2014-jet-t12161-90.html#p195895

JAAAA, dat is ideaal voor de composthoop... Alleen 1 ding: de verspilde graankorrels ed. gooi je dan ook op de composthoop. Je kan wat ontkiemd caviavoer krijgen, maar mijzelf boeit dat niet zo...

Piroska: OK! Ik noteer je. Die twee zaden/planten die je noemde lijken me wel wat.

SuusP: Ik zet je erbij. Teunisbloemen hier zat, dus dat hoeft niet. Thea: Help me tijdens het seizoen te herinneren, en dan zal ik zaadjes voor je oogsten..

Helaas, Thea. Zaadkweek van dahlia is niks voor mij, dat bewaar ik dan ook niet. (achtergrondinfo: dahlia is niet zaadvast. Knollen zijn erg makkelijk te vermeerderen.)

Monika, zou ik van jou 2 voorgezaaide zaailingen mogen van Ananaskers Aunt Molly's ?

Geweldig. Ik heb zo'n heimwee naar mijn oude maggiplant in mijn vorige tuin. Dat was een bikkelharde fossiel in de grond geworden (het lukte me niet die er uit te krijgen), en zaaien was dit jaar geen succes geworden.

Ik ga alles voor iedereen alvast klaarzetten. Als iemand de zaadjes eerder wilt, moet hij/zij even een PB sturen met adresgegevens. Over de dahliaknollen heb ik wat anders bedacht. Eind april zijn die knollen bij ons al in de grond, maar ze gaan wel uitlopen. Daardoor kan je ze makkelijk gaan splitsen. Uit elke gesplitste knol komt een volwaardige dahliaplant, no problem. Het is namelijk niet het formaat knol dat garantie geeft op een grote plant. De knol zorgt er alleen voor dat de uitloper alvast wat voedsel heeft. Als je zorgt dat een uitloper in een lekker gemest bloemenbedje komt te staan, is de knol al zowat overbodig geworden. In elk geval: gesplitste knollen vervoeren een stuk makkelijker (minder zwaar), dus dan is het ook nog een beetje afhankelijk van het soort vervoer, maar in principe kan ik straks een heleboel verschillende meenemen. Het blijft een gok, want aan de knol kan je niet zien welke bloem er uit komt. Zelf vind ik dit juist grote gein... een heel veldje inpoten, en afwachten wat er opkomt. Elk jaar neem ik me voor om aan het eind van het seizoen te gaan labelen... en op een of andere manier doen we het toch niet. Wat ik zelf wil: daar ben ik nog flink over aan het puzzelen. Medicinale kruiden, bloemen en planten kunnen altijd er nog wel bij. Een fruitstek zonder stekels ook. Ik heb al een boel, en veel te weinig ruimte, dus erg hongerig naar nieuwe dingen ben ik niet. Maar van dingen waar ik een overvloed aan heb, deel ik ook zonder wat terug te hoeven.

Maakt me niks uit: hoeveel kilo wou je hebben?? Alleen zo lastig dat we niet labelen.

Kwam ik toch iets tegen bij de Albert Hein: In het kader van Weten-waar-je-aan-toe-bent is de pot mee naar huisgegaan, en inmiddels 1 peper geproefd: niet mild, vrij sterk van smaak, maar OK. Hij smaakt naar zo'n lange dunne peper die je in de Italiaans bol krijgt, of die je bij de Turk in glas kan kopen... maar wel een leveltje hoger in heetheid vond ik. Misschien wel 2 leveltjes... die ga ik niet meer uit het vuistje eten, maar alleen nog op broodjes gezond enzo. Die dunne pepers eet ik wel zo uit de pot. Een aanwijzing dat 'mijn' peperoncini mogelijk zo er uit gaan zien... onrijp geplukt dan (want in de beschrijving staat wel echt: rood, mild pepertje.

Bit, erg bedankt! Ik had wel wat rondgekeken hoe ik het moest doen, maar het was me gewoon niet helemaal duidelijk, en nu wel. Vooral het aantal bladeren, de lengte, en wachttijd van minimaal 6 weken. Als het nog wat langer duurt: ook geen probleem. En ja.. je weet maar nooit of er wat stekken aanslaan. Afgelopen jaar had ik onbedoeld ineens stekken van de rode bes. Wel een ander geval natuurlijk, maar toch... de levenskracht van de natuur kan zomaar toeslaan als je niks verwacht. En als het helemaal niks wordt, probeer ik het later in het jaar nogmaals.

Zojuist heb ik een redelijk mooi bosje verse laurier gekocht, en ik wil stekken maken, maar hoe pak ik dat aan? De takjes zijn groen en niet houtig. Ik zou zelfs hielstekken kunnen maken. Ik heb stekpoeder in huis. Maar ik zit vol vragen: - hoe lang moet je de stek totaal nemen, en hoeveel procent zet je onder de grond - top wegknippen? - hoeveel blad (aantal) laat je zitten per stek? -kan je ze bij elkaar in 1 grote pot zetten, of is zoals Hans hierboven beter om ze los van elkaar te laten bewortelen -Is een hielstek beter dan scherp afsnijden? Verder weet ik dat het vochtig moet, warm (20 graden), en ergens las ik dat je eigenlijk in de nazomer moet stekken, maar ja... ik ga er toch voor... Groene, levende steeltjes...

Iemand hier op het forum (Jos??) heeft het een keer gedaan, maar langs een paal, zodat je op een paar plaatsen de constructie kon zekeren. Lijkt me wel handig.

De vruchten blijven dan ook kleiner dan bij planten in de volle grond. Maar ja... het is het een of het ander... Bovendien: jonge courgettes zijn een delicatesse: romig zacht, bijna als een avocado zo lekker.

Als ik jullie was, zou ik de courgetteplant gewoon apart in een grote bloempot zetten. Als de wortels niet voldoende ruimte krijgen, blijft de plant zelf ook kleiner in groei. Zo heb ik ook pompoenen gekregen: uit bloempot (een forse, maar echt geen teil). Ooit ben ik komkommerplanten vergeten met verpotten (beter gezegd, ik had ze al afgeschreven, maar niet weggegooid), en die bleven in leven in koffiebekertjes... en.. je gelooft het niet... komkommertjes ter grote van de top van mijn pink... ha, ha... Je zou zelfs kunnen overwegen om de courgette plant met pot en al in de vierkante meter bak in te graven. Door de beperking van de pot kan deze dus niet fors maximaal uitgroeien.

UPDATE: Vanwege de overdonderende hoeveelheid mailtjes (300 per dag ) heeft Marije inmiddels het aanbod gesloten. De staande afspraken blijven staan, maar voor de rest zal het een lokaal initiatief blijven (Almere). Op haar eigen verzoek heb ik trouwens ook haar emailadres verwijderd uit de openingspost.

Prachtig!!!