Pawpaw

[weknow]

Je begrijpt me verkeerd, Roland. Ik ben zeker geen tegenstander van dingen verder te ontwikkelen, serieuze kennis opdoen en experimenteren! Integendeel, als je kijkt naar bijvoorbeeld mijn bijdragen in dit topic bijvoorbeeld. 😉 Maar je vraag was niet welke eigenschappen worden doorgegeven. Je vroeg aan mij over iemand in Portugal die ik niet verder ken dan enkele keren chatten op Facebook wat de verhouding pit-vruchtvlees is van zijn zaailingen. Een detailvraag....en in mijn ogen niet zo erg relevant voor liefhebbers. (Zal zo meteen uitleggen waarom ik dat denk!). Een vraag die ook heel moeilijk te beantwoorden is...uiteraard niet voor mij en ik denk ook niet dat die kweker in Portugal mij graag ziet aankomen met dit soort vragen.....welke soorten werden er door hem ooit van Peterson gekocht of gezaaid?...is er bijgehouden welke van welke de precieze nakomelingen zijn?...zijn er aan het begin en van zaailingen metingen gedaan en dat soort dingen? Eigenlijk zou ik aan hem vragen tussen de regels door tegen iemand van veel kennis van zaken: Je zegt we dat goede rassen ook goede nakomelingen geven, maar eigenlijk moet je me bewijs geven. Ik vrees dat zo iemand me dan meteen de deur wijst! Ik zou ook niet weten hoe je met enige semi-wetenschappelijke waarde zo een vruchtvlees-pit verhouding doet. Tuurlijk kun je het uit elkaar peuteren en wegen...maar dan "weet" je niks...heb je hooguit een indruk. 

 

Heb je al eens pawpaw geproefd? Het is een lekkere vrucht en ongetwijfeld zullen er wat smaak verschillen zijn tussen diverse rassen. Ik was blij dat die ik kreeg (een zak vol) een paar jaar geleden ongeveer rond een decimeter groot waren. Ze waren van 2 verschillende rassen (welke wist de eigenaar niet), maar afgezien van dat die van de ene boom wat geler en minder gekromd waren dan van de andere boom, was er weinig verschil te proeven en zien. Lekker, maar oh zo machtig. Als je er een op at, schil eraf, had je voor uren gegeten en gedronken. Ja, in elke vrucht zaten rond de 6 pitten (hoi, hoi....kon ik er veel zaaien! Alle mensen die ze mochten proeven moesten de pitten weer inleveren. 😋) Nog een eigenaardigheid van dit fruit is dat als je ze verhit (ik verwerkte er o.a. tot jam omdat ze snel opmoesten, niet lang bewaren) dan verliezen ze bijna alle smaak. Het gebruik is daarmee vrij beperkt: naast vers eten, kun je ze invriezen en evt. gebruiken voor ijs (moet heel lekker zijn!) en deserts of het maken van wijn of likeur.... Of er wat meer of minder (giftige!) grote pitten inzitten maakt heel weinig uit....die zijn zo groot als een tuinboon en haal je er heel makkelijk uit...en veel groter hoeven die vruchten voor liefhebbers ook niet te zijn. (Voor plantages waar het om opbrengst gaat....en dan zal dat zijn voor industriele verwerking tot sap, blikfruit, dranken e,.d. vooral...zijn dit natuurlijk wel factoren....want geldbesparing door minder werk en grotere opbrengst per hectare). Wat ik veel interessanter zou vinden is naast lekkere smaken ook het medische aspect, in de bast zitten o.a. werkzame stoffen tegen gevaarlijke schimmels en gisten.

 

Prima 1216 zou zelfbestuivend zijn, maar mijn ervaring is dat dat makkelijk  geroepen wordt van allerlei fruit en in de praktijk vaak niet of nauwelijks zo is. Het ontbreken van een externe bestuiver kan zeker ook een verklaring zijn. Ik plant ze zelf steeds met groepjes van 2 of 3 met zo mogelijk verschillende genetische achtegrond samen in een plantgat. Overigens weet ik van andere mensen met pawpaws dat het een aantal jaren kan duren voordat de planten daadwerkelijk vruchtbaar worden, ookal is er wel al wat bloei. Dus ook dat kan een rol spelen. Je mag van mij best wat zaailingen hebben om in de buurt te planten (ik hoop dat je ze niet in een pot hebt?!, want dan zou dat de verklaring wel eens kunnen zijn....) maar het kan nog een paar jaren duren voordat die ook gaan bloeien. 

 

 

 

 

22 november 2020 aangepast door weknow

[Goldfish]

@Weknow, ik kan uit eigen waarneming bevestigen dat Prima1216 en Sunflower zelfbestuivend zijn.

[Roland]

De enige PawPaw die ik geproefd heb was een Sunflower en die had een vieze bittere nasmaak. Dit hoor je vaker bij dit ras terwijl andere claimen dat deze nasmaak er niet hoeft te zijn.

In deze vrucht zaten 10 zaden, en net zoals bij jou zijn de zaden liefdevol verzorgt om te zaaien. Hiervan heb ik nu 2 zaailingen van 1 jaar oud. Zijn nog kleine plantjes en heb ze in een melkpak staan zodat ik ze later gemakkelijk kan uitplanten zonder de penwortel te beschadigen.

 

De Prima 1216 is nu ca 1,8 meter hoog en zou na 5 jaar toch wel de vruchten moeten vast houden. De afgelopen jaren vielen ze steeds af maar leken sommige wel bevrucht.

 

Het is jammer dat Neal Peterson nog geen publicatie heeft over nakomelingen zijn zijn geselecteerde rassen. Ben gewoon benieuwd hoe deze presteren.

[Goldfish]

Andere steen in de vijver: ik heb ergens de opvatting gelezen dat ongeveer 40% van zaaiilingen in enige mate zelfbestuivend zouden zijn.   

 

Wat Hans betreft, hij is zelf ook druk aan het kruisen geslagen en heeft binnen 1 a 2 jaar een erg interessante variant qua smaak, die mogelijk zelfbestuivend is.  Vormt in elk geval vruchten zonder zijn tussenkomst.  Maar goed hij heeft zoveel Paw Paws staan dat misschien toch wind niet uitgesloten kan worden. 

[Goldfish]

De belangrijkste werkzame stof in de bast (maar ook in pitten en in mindere mate ook in de vruchten: grote verschillen trouwens van dat goedje per ras !!!) ken ik ook wel uit celculturen met kankercellen.  Maar de stof mag dan wel selectief cytotoxisch zijn (celdodend) het is ook een neurotoxine (zenuwbeschadigend).   Wie zijn dieet nadrukkelijk uit grote hoeveelheden PawPaw laat bestaan en daarbij (zoals ik wel gedaan heb) de schil ook opeet, loopt een verhoogde kans op Parkinson achtige ziekte verschijnselen is het vermoeden van wetenschappers.  

 

[MSDG]

@goldfish, wat zijn volgens die wetenschappers dan de hoeveelheden waar ze het over hebben? Ik hoop de komende 40 jaar te genieten van pawpaw namelijk zonder anderen (en mezelf) wat aan te doen. 😄

[Goldfish]

De gifstof heet annonacin en op Wikipedia staat het verhaal te lezen van de inwoners van het Caribische eiland Guadaloupe. Daar eten ze weliswaar Zuurzak/Soursop (net zoals in Suriname) maar beide soorten Asimina bevat deze stof.   De vraag is alleen, wanneer is een concentratie gevaarlijk.  Een beetje gif stof kan namelijk geen kwaad en kan zelfs gunstig zijn omdat b.v. kankercellen uitgeroeid worden, daar zijn ook de nodige laboratorium proeven meegedaan, die je echter niet 1 op 1 mag vertalen naar mensen.  In Suriname worden door natuurgenezers zuurzakbladeren aanbevolen om thee van te zetten etc.  

 

Ik kan je geen veilige hoeveelheid Paw Paw aanbevelen, o.a. niet omdat ik een studie heb gezien waarbij 10 rassen Paw Paw werden vergeleken en er een factor tien zat tussen Mango die verreweg de minste had (dit verklaart misschien ook wel de smaak) en het ras (vergeten)  met de hoogste concentratie.  Bovendien kan de hoeveelheid gif ook nog eens afhankelijk zijn van andere factoren gok ik, zoals groeiomstandigheden.   Mijn advies zou zijn om A.  de vruchten alleen te eten wanner deze duidelijk goed rijp zijn.  B. geen pitten te eten.  C. de schil liever ook niet consumeren.  Dus uitlepelen zoals een kiwi.    Ik ga in elk geval door met het aanplanten er van.   Ik zal alleen over 5 jaar wanneer ik kisten vol Paw Paws hoop te oogsten, ze niet allemaal in mijn eentje op eten. 

[Roland]

De smaken tussen de verschillende rassen blijken behoorlijk te verschillen. Trouwens ook de meningen over welke het beste smaakt :).

 

Zie filmpje:

 

[permanatuurtuin]

Ik heb zelf diverse zaailingen, maar ook geënte planten staan. Zaailingen lijken op de lange termijn vooral ook sterker te worden. Maar goed ik wist al dat ze redelijk zaadvast zijn en daarom wil ik graag over een aantal jaren de zaden van de beste pawpaw zaaien en deze uitplanten, zodat met de tijd de geënte planten weer weg kunnen. Ik denk dat zaailingen ook gewoon veel ouder worden en de worteluitlopers kunnen optioneel voor het verjongen van de plant gebruikt worden. Maar goed je moet wel eerst de juiste genen op je terrein hebben en ik weet wel dat in de natuur vooral veel kleinvruchtige rassen groeien. Verder heb je exemplaren die bitterder zijn. 

 

Als je steeds blijft zaaien vanuit goede rassen dan ontwikkel je een soort met goede vruchten sneller door, dan wanneer je met enten blijft hangen aan rassen van 100 jaar terug. Maar goed als je maar een paar planten kunt zetten zou ik ook alleen voor enten kiezen, tenzij ik zeker wist dat de zaailingen van goede rassen kwamen. 

[Martijn]

Vandaag kon ik de weerstand niet weerstaan. Toegegeven aan mijn verslaving 😉. Pawpaw nummer 8 gekocht een Halvin. Mooie plant van ongeveer 1,5 meter hoog. 

[acpronk]

Mooi, waar heb je die gekocht?

Enkele dagen geleden heb ik gestratificeerde zaden van ene Aaron in Canada (pawpaw fanclub op fb) gekocht. 10 soorten wild pollinated a 8 zaden per soort. Transport duurt 3-4 weken, dus ben benieuwd.

[Flup]

Kent iemand deze webshop: https://www.pawpawschule.de/

 

Hier vind je veel informatie over soorten: https://www.pawpawschule.de/menü-deutsch/sorten-der-indianerbanane/

 

Zelf heb ik er 2 in de tuin staan, maar die zijn nog veel te klein om vruchten te geven.

[Martijn]

41 minuten geleden, acpronk zei:

Mooi, waar heb je die gekocht?

http://www.countrywinery.nl/
Bel ☎️ even met Hans welke rassen hij beschikbaar heeft. Prijzen zijn 👌 

[Martijn]

43 minuten geleden, Flup zei:

Kent iemand deze webshop: https://www.pawpawschule.de/

 

Hier vind je veel informatie over soorten: https://www.pawpawschule.de/menü-deutsch/sorten-der-indianerbanane/

 

Zelf heb ik er 2 in de tuin staan, maar die zijn nog veel te klein om vruchten te geven.

De website wel eens bekeken. De meeste rassen zijn ook bij Countrywinery   Beschikbaar. Zelf ook een Atwood staan. Het is maar de vraag of alle Petersonrassen in Nederland rijp worden of er niet afwaaien. 

[acpronk]

Kent iemand deze webshop: https://www.pawpawschule.de/

Ja, van Florian toch? Had mei vorig jaar nog contact met hem. De variëteiten waar ik toen interesse in had waren toen uitverkocht.

[acpronk]

Het is maar de vraag of alle Petersonrassen in Nederland rijp worden of er niet afwaaien. 

Dat belooft wat, heb prima 1216 en 4 Peterson rassen. Net ongeveer 12 maanden geleden geplant.

[acpronk]

http://www.countrywinery.nl/
Bel even met Hans welke rassen hij beschikbaar heeft. Prijzen zijn  

Ik ga voorlopig geen planten meer bijkopen.
Heb 2 tuintjes van in totaal een kleine 200m², waarvan de kleinste voor fruit met wat bloemen ertussen, en de andere voor groente en vruchten (zoals knoflook, zoete aardappel, yacon, tomaat, paprika, en aardbeien in bakken). De zaailingen komen daar ook in potten.

[Flup]

Ben benieuwd dan, ik heb 1 Peterson pawpaw. Mijn pawpaws zijn nog jong, voordat die vruchten krijgen, zijn we wel een aantal jaar verder.

[Martijn]

Ik heb zelf ook wel Peterson Pawpaws aangeplant. Verschillende rassen aanplanten is al een vorm van risico spreiding.  De latere rassen zoals Wabash, Susquehanna en Potomac loop je meer risico dan vroegere rassen. Zodoende heb ik nu voor Halvin gekozen. Schijnt 3 weken vroeger rijp te worden dan gemiddeld. Mocht er één helemaal tegenvallen kan ik hem altijd nog omenten naar een ras die wel bevalt. 

 

14 januari 2021 aangepast door Martijn

[appelvrouw]

Wij zijn bezig een flink gat te maken voor onze straks te planten pawpaw. 80cm diep en we denken het op te vullen met een mengsel van molshoopaarde, gekochte goede potgrond en blad aarde.

Denken jullie dat het plaatsen van fijn anti woelmuis gaas nodig zal zijn? En tot hoe diep dan? Merci.

[weknow]

Geen harde informatie, Appelvrouw. Maar in mijn ervring geen extra woelmuisbescherming nodig voor pawpaw. het enige waar jonge planten soms last van hebben hier is van slakkevraat aan de bladeren. 

 

In het parkbos van mijn zwager zitten volop woelmuizen, konijnen, hazen en vast nog meer. De woelmuizen kunnen lastig zijn aan jonge appels, maar ik bestrijd ze niet en heb...ookal omdat het een groot en gevarieerd gebied is denk ik en er diverse predatoren vliegen en lopen...nooit bomen daardoor verloren. Konijnen zijn lastiger en enkele soorten bomen kunnen er flink onder te lijden hebben: appels (twijgen en schors), perzik, sommige pruimen en zeer sterk Cornus mas (alles systematisch weggevreten) zijn de slachtoffers. Van de rest blijven die af. Ik zou wel een zonnebescherminng geven tot de bomen een meter zijn of zo. (Bijvoorbeeld een stuk buis of folie rond de stam of, zoals ik deed, snelgroeiende zwarte bessen en frambozen half rondom aan de zonnekant. Eerste jaren groeien papaw's zeer weinig. 

[windindewilgen]

Heb na 6 jaar eindelijk vruchten gehad van prima. Boompje hing afgeladen vol. Dit in tegenstelling van andere 2 rassen, sunflower en mango, waar ik ieder jaar de vruchten moet zoeken. Wat me opvalt bij sunflower dat je ze op het precieze tijdstip moet eten, bij te onrijp en te overrijp wat bittere nasmaak. Vooral bij de te onrijpe vruchten. 

[Goldfish]

Klopt, naaktslakken zijn wel een probleem Appelvrouw zoals Weknow aangeeft. Van alle 30 soorten fruit die ik heb, staan PawPaw (en Pepino) stipt op nummer één bij ze.   Verder denk ik zelf nu ook al verschil te zien tussen een aantal Peterson rassen qua schaduwwerking.   Ik heb een exemplaar dat bijna overwoekerd wordt door een 3 meter hoge Fazantenbes/Grootmoeders Oorbel en die doet het toch wel beter dan twee exemplaren die ik alleen hoog zomer dit jaar heb afgeschermd met een 1.40m hoge constructie met gevlochten riet.   

 

@Martijn bedankt voor je overzicht met rijpheid van Petersons,  ik heb er 5 (van totaal 9) waaronder een aantal late rassen.  Of ik bof ontzettend dat ze EN  niet afwaaien en toch rijp worden en ik heb maximale spreiding, maar wanneer ik mij beter in de materie had verdiept had ik ze toch laten staan.   Omenten is iets wat ik mij snel vaardig zal moeten maken met PawPaw.

[acpronk]

Ik heb er 4 van de 7 (shenandoah staat er 3 keer in, dus weet nou niet of die vroeg, midden of laat is..).

Heb je dan al vruchten gehad@Goldfish ? Wat doe je met de zaden?

En hoe oud zijn jouw planten?

[Martijn]

ACpronk. Shenandoah is een ras die een ras die over een langere periode rijpe vruchten geeft. Zodoende staat dit ras bij alle periodes wanneer je rijpe vruchten kunt verwachten.