weknow

Ja....het stompje met rood cirkeltje. vruchtboomkanker besmetting inperken gebeurt door de plekken met omliggend hout weg te snijden/snoeien omdat daar ook aantasting in kan zitten die niet te zien is. Daarom zal wegzagen niet volstaan en dat geeft waarschijnlijk ruwe wonden die ook weer kunnen besmetten. Daarom beter met een scherp mes oid en de wonden schoon glad afwerken, waardoor ze het snelst kunnen worden gedicht door de boom zelf en vervolgens overgroeien met nieuw weefsel. Daardoor zijn ze afgesloten en wordt de kans op besmetting veel kleiner. Behandelen met spiritus?......zou ik zeker niet doen. (Wel misschien een manier om je snoeigereedschap te reinigen) Soms wordt er wondafdekmiddel voor gebruikt (bijvoorbeeld "Subopast" of "Lac balsam") maar dat is nu niet nodig omdat alle sappen in de boom snel rondgaan en de boom zich nu zelf vrij goed kan beschermen daardoor. Hier ook een link met wat meer beschrijving van hoe je wonden aanpakt: https://www.hoogstamboomgaard.be/wondbehandeling.html

Op Jonagold lijkt wollige bloedluis. Is er dit jaar blijkbaar veel. Je vindt meer info met de zoekfunctie rechtsboven over hoe daarmee te dealen. De onderste foto lijkt een mechanische beschadiging. Normaal zou die in een aantal jaren moeten overgroeien. Als ze nog vrij recent is, komt het wel goed. Als het een oudere is, kan ze besmet zijn met vruchtboomkanker en verder rotten. Die plek zelf ziet er nu niet zo uit, maar het stompje er vlak naast vind ik er lelijker uitzien....daar zou kanker kunnen zitten. Als je binnenkort bij aanhoudend droger weer met een scherp mesje het zwartbruine deel ruim weg zou snijden daar, met afgeronde scherpe randen, zou dat kunnen helpen om erger te voorkomen. Mogelijk ben je dan de infectie kwijt en bevorder je dat wonden sneller kunnen herstellen. Gereedschap daarna wel ontsmetten.

Er zijn bij de sierappels enkele goede bestuivers. Maar in zijn algemeenheid is deze bewering niet juist. Overigens zijn er ook "eetappels" die zeer goede bestuiver zijn voor bijna alle appels.

Ligt eraan hoe je hem wilt laten groeien/leiden of je er een stam van maakt, die je later op bepaalde hoogte evt. zijscheuten laat maken of dat je van de grond af al 2 scheuten wilt gaan leiden. De plant is geent en er stonden minstens 2 knoppen op die zijn gaan groeien boven de entplek. Normaal is de bovenste, zoals bij jou, de sterkste groeier en de tak waarmee je in enkele jaren een gestel (zeg maar basisvorm) maakt, tenzij je dus een struikvorm wilt met 2 takken vanaf de grond. Maar ik zou voorlopig je snoeischaar hiervoor niet tevoorschijn halen! Laat de beginnende plant maar eens een jaartje groeien en in december of zo ga je een volgende stap zetten in de opbouw van de vorm die je wenst. In ieder geval wordt de plant dan flink teruggesnoeid op de hart/hoofdtak(ken) en de zijscheuten weggenomen of op ca. 2 ogen ingekort. Kun je je intussen eens oriënteren op hoe je de druif wilt laten groeien en leiden. Door dit stap voor stap te doen krijg je een mooie, gezond groeiende en vruchtbare druivelaar. (In plaats van een oerwoud of een raar staketsel). Als je dat weet kun je hier tegen die tijd eventueel wel weer wat snoeihulp vragen.

Patrijs. Snelle compost is voor stoere kerels!

Is inderdaad overbodig....beetje flauwekul-reclame.

Die werken alleen als enthout en onderstam vrij dik zijn en ongeveer even dik. Ook mag het hout weer niet te hard zijn en te dik, anders gaat het ook niet. Schoonmaken (echt nodig ivm ziekten e.d.) is vrij moeilijk. Kortom: voor fruitbomen e.d. in 90% van de entingen ongeschikt of niet erg handig. Even oefenen met een mes heb je meer aan, zoals Yuras ook al zegt.

Een kleine aanvulling. Ik volg op het moment een opleiding hoogstamboomgaard bij de (Belgische) Nationale Boomgaarden Stichting. Het snoeien van pruim en andere prunussen kan vanaf dat de boom blad maakt. Dus nu al. Dat heeft te maken met het vermogen van de boom om wonden direct af te sluiten zodat ze niet gauw geïnfecteerd kunnen worden. In zijn algemeenheid kun je zeggen dat je zowat alle bomen en struiken in ieder geval goed kunt snoeien als ze volop blad hebben. Alleen is dat niet altijd zo praktisch omdat je er moeilijker bij kunt vaak en veel moeilijker een goed beeld van het geraamte/gestel. Zoals Bit zegt is zomersnoei te prefereren als je minder sterke groei wilt. Maar ook een overweging is om geleidelijk te snoeien. Meerdere keren per jaar een aantal takken. Een beperkt aantal steile takken en scheuten kun je nu wegnemen en dan in de zomer de twijgen die daar op komen (hergroei) met de hand wegbreken (dus niet met snoeischaar) is een manier om de hergroei te temperen. Ik weet niet welk ras pruim, door de steile vorm denk ik meteen aan Victorie (?)...maar zelf zou ik willen dat de boom breder wordt (dus zijtakken verder laten groeien) en de kruin veel opener....dus als het ware die hele pruik er uit, zodat er veel licht binnenin komt....maar niet elk ras laat zich in die meer parasolvorm dwingen.

Die is prachtig!

Aardig dat je helpt Yuras! Ik hoop dat er nog wat geschikt enthout te vinden is....appels zijn hier toch al behoorlijk aan de groei, maar later dan meeste andere vruchtbomen. Ervaringen van anderen met o.a. pruimen en ook peer en appel zijn dat het soms nog kan lukken zo laat. (In alle boekjes e.d. staat dat het eigenlijk niet meer kan en dat het max 1-jarige enthout nog volledig in rust moet zijn). Succes...en zo een boom is echt iets dierbaars en wat troost hoop ik! Hier hetzelfde verhaal....kennis onlangs overleden en zijn geliefde abrikoos proberen te laten doorleven....boom is erg oud en zat eigenlijk nauwelijks meer groei in en bloemknoppen die overal zaten waren tegen het opengaan aan. Ik heb uiteraard jonge takjes gezocht met weinig bloemknoppen (bladeren komen bij abrikoos pas na de bloei) en die allemaal verwijderd. Ik heb 4 entingen gemaakt en tot zover lijkt het dat 3 gelukt zijn en gaan groeien (afwachten of dat niet op eigen hout is, maar staan nu ca, 4 a 5 weken...dus goede hoop). Veel succes gewenst voor jullie!!!

Misschien buiten enkele waterplanten, denk ik helemaal niets. Er is lucht nodig om wortels te laten ontwikkelen. Even weken is meestal okay, maar niet langer dan enkele uren. Zaden kiemen doe je in licht vochtige grond oid. Zelf kiemgroenten worden alleen gespoeld en kiemen doordat ze vochtig blijven daardoor.

Bekerzwammetjes zo te zien. Er bestaan meerdere soorten van. Vermoedelijk de oranje. Geen onbekende in moestuinen aangezien ze graag voorkomen op compost of houthaksel. Eetbaar maar niet echt lekker. Typisch ook een soort voor de koudere tijd van het jaar...zoals nu in winter die niet zo echt koud is. Paddenstoelen in je tuin of potten zijn over het algemeen een goed teken, iets om blij van te zijn...tuin met hoog gehalte aan natuurwaarde. In steriele en doodgespoten tuinen zullen ze niet veel voorkomen.

Daar heb je hem weer...de jaarlijkse vraag over de bessenluis/bessenbloedluis/bloedblaarluis (of de eerste in een rij) Kortweg: Niet spuiten, eventueel zwaarst aangetaste bladeren wat wegplukken/snoeien, tuin vriendelijk maken voor meesjes, lievenheersbeestjes, sluipwespen, gaasvliegen, oorwormen enzovoort voor wat natuurlijk evenwicht en verder is er prima mee te leven en krijg je toch een behoorlijke oogst en gaan je bessenstruiken er niet dood van. Oh ja....en zeker ook niet te veel bemesten die bessen, want dan vraag je om luizen waaronder deze. Zijn al talrijke topics over. Rechtsboven zoekfunctie even gebruiken.

Misschien is dit gedegen stuk van Bit over licht en lichtbehoefte zinvol om eens door te nemen in dit verband. Al is het maar omdat woorden half "halfschaduw" e.d. misschien niet door iedereen voor hetzelfde worden gebruikt.

@ Fruittuin17 Het is precies vanuit die ervaring dat ik schreef dat appels meer licht nodig hebben. De bomen die bij mij te zeer tussen andere staan in een bospark dragen niet en doen het duidelijk slechter ook wb gezondheid. Ik heb toch even behoefte aan een statement. Permacultuur (Ik mag daar voor Velt les in geven ) en Voedselbos (strikt genomen heb ik dat al een aantal jaren) zijn woorden die ik vermijd en niet te pas en onpas wil gebruiken. In feite is het niets anders dan vormen van ecologisch tuinieren dat zich verder ontwikkelt en niet iets heel nieuws...tenzij je er een geloof van maakt. Een nieuwe mode om dan te roepen dat je permacultuur doet en/of een voedselbos hebt..en wat ik lees en tegenkom is vaak onzin, onkunde en claims en al het zogenaamd andere wordt veroordeeld als "achterhaald" alsof je alleen van het ware geloof zou zijn als je roept dat je permacultuur doet. Goed dat we voortbouwen op ecologische traditie en die verder zetten...maar liever niet de laatste modes en trends als de enige en eeuwige waarheid prediken.

Schaduw kan niet. Dan heb je niks en mogelijk wordt je appelboom ook wat sukkelig. Halfschaduw zou kunnen....nog net....niet ideaal....zal zeker minder oogst geven....maar zorg dan minstens dat er toch enkele uren direct zonlicht is per dag, de takken deels in de zon kunnen groeien en vooral dat het geen erg vochtige schaduw is en er wel wat warmte en luchtcirculatie komt. (Dus geen noordmuur!) Het wordt wat schuren tussen "het kan net" of "toch betere niet". Geloof niet alles wat op allerlei websites wordt beweerd!!!

1. Oorwormen (slaapplaatsje voor ze kun je zelf makkelijk maken) en lievenheersbeestjes (larven vooral) helpen veel en vooral een bepaald sluipwespje is zeer effectief, maar dat komt niet voor eind april. Zorg voor een prettieg omgeving in je tuin voor deze beestjes. Staat de boom in niet te sterk bemeste grond die behoorlijk wat organische stof bevat en niet te heet/nat/tochtig? (Met andere woorden: verkeerde standplaats of groeiomstandigheden werken het in de hand). Sommige rassen appels en sommige onderstammen zijn zeer gevoelig hiervoor. Kies voor resistente. 2. Als er zeer zware aantasting is zwaarste aantasting wegsnoeien. 3. Met kwastje beetje olie op de aangetaste plekjes. (Niet helemaal ecologisch!!) 4. Laat je niet verleiden om met insecticiden te gaan spuiten...daarmee ruim je vooral de insecten die de bloedluizen eten op en raak je dus verder van huis. Accepteer enige aantasting...vaak komt - zeker in een ecologische tuin - het vanzelf wel weer in een evenwicht dat de aantasting controleert of opruimt.

Het antwoord van Veldjesgraaf deel ik helemaal. Maar misschien toch wat meer informatie en uitleg. Er zijn 1000 appel-rassen. De lijsten met bestuivers noemen meestal alleen wat bekende soorten (die door kwekers voor de verkoop werden of worden geteeld) die samen in de boomgaarden werden geplant en die optimaal geschikt waren. In feite zijn er dus veel meer geschikte bestuivers dan daar genoemd. Voor het gemak: je kunt dat zelf redelijk al bepalen. Er moet aan 2 voorwaarden worden voldaan. 1. De bestuiver moet gelijk bloeien. In de praktijk is er bij heel veel soorten appels wel al minstens een deel overlapping van de bloei. De beste bestuivers, die bijna alle andere appels kunnen bestuiven zoals bijvoorbeeld de James Grieve zijn zo goede bestuiver ook omdat de bloei, niet alle bloemen tegelijk, zo lang duurt. De bestuiving gebeurt vooral door insecten...dus hoe meer (solitaire vooral, maar ook honing-)bijen, hommels, sluipwesten en nog wel wat soorten er rondvliegen bij jou, hoe beter. Dat geldt ook voor de afstand...tot enkele 10-tallen meters zal het uitstekend zijn, verderweg wordt het minder. 2. Voorwaarde 2 is wat technischer. Er zijn een aantal appelrassen die slecht stuifmeel hebben. Daarvoor kunnen meerdere oorzaken zijn, maar meestal is dat omdat de chromosomen niet in paren, dus per 2, voorkomen (dat heet diploid en dat is bij de meeste soorten appels wel het geval) maar met meer.... per 3 (triploid) of zelfs nog meer. Alle rassen die niet diploid zijn, zullen heel slecht andere appels bestuiven en weinig bevruchting geven. In de praktijk zijn er weinig problemen als je meerdere rassen appels samen hebt staan en vindt er wel bestuiving plaats. Het hoeft niet zo massaal als in een productieboomgaard... Ik heb nog even nagezocht hoe het zit met jouw (allemaal overbekende*) rassen: Schone van Boskoop en Jonagold zijn slechte bestuivers want triploid. De Golden en Elstar zullen wel redelijk bestuiven. Let eens op in jouw tuin (dat kan per plek wat verschillen!) of die 2 tegelijk bloeien met Boskoop en Jona...dan komt het vast al goed met wat je zelf hebt staan. * Ik verwonder me wat over je keuze van appelrassen. Natuurlijk mag je zetten wat je wilt...maar dit is mijn gedachte daarbij. Dit zijn wel zowat de allerbekendste die je bovendien in elke supermarkt kunt kopen. Als liefhebber wil ik juist andere kunnen proeven, want het assortiment in de winkels is heel beperkt terwijl er zo veel verschillende en heerlijke appels zijn, die bovendien vaak ook veel gezonder groeien dan de soorten die jij hebt (en in de boomgaarden flink gespoten moeten worden met gif om mooie appels te krijgen). Je kunt zowel denken aan goede oude rassen die heel sterk en gezond zijn als aan de vele nieuwe ziekteresistente (vooral schurft) rassen die de laatste decennia ontwikkeld zijn voor de ecologische fruitteelt, waarin niet meer of heel weinig met gif gespoten moet worden. Zeker de Golden Delicious, maar ook wel de Jonagold zijn in dit opzicht echt wat achterhaalde appelsoorten. Er zijn 10-tallen veel betere...je krijgt dan mooiere appels ook zonder gif, die zeker niet minder lekker smaken.

Door afbraak van organisch materiaal komen stoffen vrij, die deels door een plant kunnen worden opgenomen. Wat niet kan worden opgenomen of niet daadwerkelijk wordt opgenomen kan - afhankelijk van welke stof in welke verbinding - aanwezig blijven of weggaan (stikstof als ammoniak bijvoorbeeld in de lucht en bodem, fosfaat spoelt weg). Bij verse mest (geen compost dus) zijn deze stoffen vooral heel vluchtig....planten pakken ze snel (soms zo snel dat er overbemesting en zelfs verbranding kan optreden...daarom voorzichtig met mest!) en wat niet wordt opgenomen verdwijnt in het milieu (negatieve zaak). Door het proces in goede compostproductie te controleren wordt het uitspoelen en vervliegen sterk verminderd (grote milieuwinst!) en worden grote hoeveelheden voedingstoffen gebonden in nieuwe chemische verbindingen die tijdens dat proces worden gevormd. Volgens de wet (sterk verouderd in dit opzicht en niet de werkelijkheid!) geeft compost niet snel veel voeding af en mag dus niet als "mest" worden verkocht en wel als bodemverbeteraar. Door het geleidelijk voeden van je bodem met compost bouw je echter een grote vruchtbaarheid op waarin door een levende bodem geleidelijk steeds voldoende voedingstoffen zijn, mede doordat planten samenwerkingen/uitwisselingen aangaan met het bodemleven. Daarnaast heeft zo een bodem nog een aantal grote voordelen inzake structuur, waterregelend vermogen en ziektebeperking.

Ja...composteren gaat sneller door omzetten = meer zuurstofaanvoer en betere menging. Maar voldoende tijd geven blijft nodig. Maar...wat bedoel je in hemelsnaam met ...door het composteren gaan geen voedingstoffen verloren!!! Integendeel....in feite wordt er voedingswaarde opgebouwd als je in goede verhoudingen composteert en dit de tijd geeft om volledig te rijpen. Omdat de chemische verbindingen waarin het wordt opgebouwd moeilijker zijn af te breken (en dus niet in een keer voor de planten ter beschikking en bovendien grotendeels verloren gaat bij dit proces) is het een langzaamwerkende voedingsvoorraad die je in de bodem zo opbouwt....die bodemleven opbouwt...en mede door dat bodemleven langzaam voor je planten wordt afgegeven. Dat er in je composthoop compostwormen actief zijn, betekent in ieder geval dat de compost nog niet rijp is en de omzetting (of vooral afbraak bij slechte samenstelling van de hoop...dan werkt het dus niet echt) nog in volle gang. Die moeten grotendeels verdwenen zijn...en dan nog wat narijpen, dan is je compost goed. Over het algemeen beter geen onrijpe compost gebruiken....kan groei tegenwerken van meeste gewassen en is veel minder nuttig voor je bodem. Alleen vruchtgewassen verdragen dat wel goed en zullen erdoor groeien....maar ook die zijn nog beter af met wel goed rijpe compost.

Nog een mogelijkheid is (prei-)mineervlieg. Zie je witte lijntjes/vraat sporen in de lengterichting? Verdraaide groeipunten? Is een aantasting die pas kort in Nederland voorkomt...sinds 4 a 5 jaar eerste meldingen....maar intussen algemeen en een van de belangrijkste allium-aantastingen in ecologische moestuinen. Op dit forum zijn er topics over. Op internet en zeker in boeken nog heel weinig over te vinden. En anders hou ik het op een schimmel (die mogelijk in je plantmateriaal is meegekomen?) en bij wat warmere dagen onlangs de kop opstak. Hoop en kan best dat de planten het overgroeien. Zou ze alleen niet opnieuw als pootmateriaal gebruiken.

Aprimira is een oranje-gele mirabelle....niet alleen Fruitlent zegt dat terecht. Allerlei pomologische bronnen zeggen niets anders. Handelaars zo als Fruitbomen.net of Fruittuin.com willen de mythe dat het een kruising tussen een abrikoos (Dat zou dan Orangered moeten zijn) die met een mirabel (Mirabelle van Herrenhause wordt genoemd)graag in stand houden om dat het leuk verkoopt blijkbaar? Het is in feite al een vrij oude mirabelle. Met wat fantasie is de kleur wat abrikos-achtig....meer abrikoos zit er niet in. Wie is "Ze"? Ik geloof zelden wat "Ze"zeggen......

Kan inderdaad vorstschade zijn...maar wel heel lelijke....zo sterk heb ik het op een pruim nooit gezien. (Appel en peer hebben er makkelijker en meer last van dan prunus). Ik kan alleen moeilijk inschatten hoe lang dat slechte stuk is. Je kunt dat, als het vorstschade is?, verminderen door stam te kalken. Als het een vruchtbare en moeilijk vervangbare boom is, zou ik zeker proberen om een back-up te maken. Vaak komt het inderdaad wel goed, maar hier durf ik geen hand voor in het vuur te steken. Dit is geen scheur, maar bijna een splijting die er bovendien echt dood uitziet...geen herstelweefsel te zien (nog)...en dan kan het bijvoorbeeld ook een schimmel in de boom zijn. Bovendien denk ik dat de boom bij een serieuze storm kans loopt om te knappen omdat de stam niet sterk meer is. Ik zie nog iets, namelijk dat een nog jonge boom al flink wat mos of algen op de stam heeft.....vaak een teken van weinig groei. Ik vraag me af of ze niet heel erg vochtig staat....? In de winter moet het grondwater toch zeker 60 a 80 cm. diep blijven voor een fruitboom (ondegrond moet ook doorlatend zijn) omdat anders de wortels wegrotten (en alles erboven ziekig is en blijft).

@ fruittuin17 Ik zal proberen je bij te praten met wat ik weet en mijn ervaringen tot hier. Het kortste antwoord op je vraag: Nauwelijks. Op de site van Fruitlent vind je wat ervaringen en beschrijvingen. Verder heeft Persica op dit forum nog meer bijdragen geschreven over allerlei prunussen voordat hij overleden is enkele jaren geleden. Als je op zijn naam zoekt, kom je in diverse draadjes zeker nog iets tegen. Ik weet sinds kort dat er, in ieder geval in België, een ouder ras Japanse pruim toch wat algemener was. Namelijk Sanguine de Wismes. Daarover heb ik meer informatie gezocht. Ik kwam bij een andere liefhebber (gepensioneerde biologische fruitteler) hier in de buurt een boompje tegen tussen de andere jonge (hoogstam) pruimenbomen en het viel me meteen op omdat het half februari al in bloei was. Hij kocht zijn bomen en ook deze bij kwekerij de Linde in Kemmel. Volgens zijn zeggen waren er de afgelopen jaren al vruchten en is deze of deels zelfbestuivend of stonden er in de buurt wellicht al kroosjes (myrobalaan) oid in bloei (in mijn eigen waarnemen gingen de kroosjes die ik zelf heb of die ik weet staan dit jaar pas een week of 2 later bloeien dan die Sanguine). Ook over de smaak van de vruchten was hij positief. Ik vond het leuk om te ontdekken dat er hier toch een traditie is met Japanse pruimen (Prunus salicina).....hoewel de meeste bronnen zeggen dat de Sanguine de W. een echte P. salicana is, zijn er ook die suggereren dat het een kruising tussen de P. salicana en gewone/europese pruim (Prunus domesticum) is. Navolgende webiste suggereert overigens dat er meer geschiedenis is hier bij ons met Japanse pruimen...vele al wat oudere (?) rassen worden hier beschreven.....http://www.vriendenvanhetoudefruit.nl/wp-content/pruimen/japanse_pruimen_en_andere_kaspru.htm. Waarschijnlijk is het dan vooral kas-teelt geweest. Of dat een goede zaak is, is een tweede maar klimatologisch wordt het hier voor dit soort vruchten gunstiger. (Ookal zal dominee Baudet dit ontkennen ) Ik volg het op de voet waar ik informatie tegenkom, maar heb niet de middelen om van ver weg bomen voor tientallen euro's te importeren. Want je moet de wereld afzoeken om aan bomen te komen en bijna altijd zijn die ook nog kweekrechtelijk beschermd en/of alleen voor fruittelers in contract te koop. De afgelopen 4 jaar heb ik vooral pitten gezaaid van gekochte vruchten (als ik die lekker vond...gaandeweg kwam ik ook betere tegen). Zo ging Persica ook te werk overigens. Dat geldt voor Japanse pruimen, pluots en plumcots en ook abrikozen, hoewel wb abrikozen nog wel aan te komen is. Vooral de soorten uit Europese landen (Frankrijk, Italie vooral) en die vroeg in de winkel liggen (en dus vroeg rijpen) lijken me geschikt als uitgangsmateriaal, waarbij die uit een liefhebberstuin interessanter zijn dan van grote boomgaarden. Ik weet dat wat er uit komt onvoorspelbaar is....en er een kleine kans is dat het iets goeds en lekkers is...die uitdaging is ook wel een stukje van de lol ervan....maar met vroegrijpende/lekkere moederbomen die klimatologisch niet te anders zijn van hier zijn die kansen de beste. Vruchten uit commerciele boomgaarden worden mogelijk door mindere soorten die aangeplant zijn als bestuiver bestoven en meestal zeer onrijp geplukt (moeten nog weken narijpen)...terwijl bij een liefhebber de kans groot is dat er meerdere goede soorten elkaar bestoven hebben en de vruchten wel rijp zijn. Ik heb een keer Plumcots gevonden bij AH enkele jaren geleden en wb smaak waren die, na narijpen op de fruitschaal hetgeen altijd nodig is, de beste. Smaak van een lekkere pruim met de structuur van een appel. De zaailingen daarvan zien er duidelijk anders uit en groeien harder. Zijn uiteraard nog te jong om te bloeien of enten van te nemen. Deze lopen gelijk uit met de vroegste perziken. Bij pluots liep de smaak sterk uiteen. Uiterlijk is er niet veel verschil tussen Jap. pruimen en pluots....je moet op de doos/verpakking kijken in de winkel om te weten wat je koopt. Ik zaai nu alleen nog de lekkerste. De groei is langzamer en de bladeren lopen al zeer vroeg uit...nog voor de Japanse pruimen....(ik denk dat ze gelijk bloeien met de eerste perziken). Door het frisse groen en soms groengele van de blaadjes zijn het best fraaie boompjes om te zien. Ze groeien wel met veel kleine takken. (Zullen snoei behoeven voor een open vorm) Japanse pruimen groeien dus langzaam en zijn minder fraai om te zien. Ze lopen nu uit...dus iets vroeger dan de meeste abrikozen (abrikozen bloeien nu volop hier, maar blad is er pas heel weinig of zelfs nog niet te zien.) Intussen nog enkele interessante prunussen (waarin bloed van p. salicana kan voorkomen) op het spoor. - Namelijk zogenaamde "Russische pruimen"...complexe kruisingen van myrobalan-rassen (Prunus cerasifera) met o.a. Jap. pruim, die ook commerciele perspectieven lijken te hebben. In Slowakije is er een kweker met een groot assortiment. Kwekerij de Zoetewei bij Mechelen (B) is er momenteel volop mee aan het experimenteren. Ik ben daar zeer benieuwd naar. - Er is minstens een iemand in Nederland die zich al 50 jaar bezig houdt met het verbeteren (smaak o.a.) van kroosjes en enkele van zijn creaties zijn te koop via kwekerij de Batterijen in de Betuwe. (Helaas uitverkocht tot november 2019) Zie deze link: https://downtoearthmagazine.nl/op-de-bres-voor-de-bijen-2/ - Ook in mirabel-pruimen is er ontwikkeling en zijn er nieuwe rassen die aanzienlijke verbetering zijn naast de meer bekende (en ik vind best lekkere) Mirabel de Nancy. Door de warme droogte hadden al mijn pruimen, ook de wilde(re) verleden jaar veel last van pruimenmot...alleen het ertussen staande mirabellenboompje had geen enkele aangetaste pruim. Nog een hoop te ontdekken dus. En dan heb ik het nog niet over allerlei rassen en ontwikkelingen binnen de gewone pruim. Weknow is een liefhebber!

https://www.moestuinforum.nl/het-grote-kakiboom-topic-t3336.html Een al heel lang lopend topic. Vanaf ongeveer bladzijde 8 ook ervaringen met D. virginiana. Is waarschijnlijk de beste keuze voor open lucht. Winterhard en goed eetbare vruchten. Lees het eens helemaal...bevat behoorlijk wat info gaandeweg. Bart 646 is iemand met goede ervaringen hiermee. Ik heb van hem enkele jaren gelden zaden gekregen (groeien heel langzaam, maar gestaag) van uitstekende rassen en toen ook enkele vruchten mogen proeven en die bevielen me beter dan (gekochte) kaki's. Kleiner maar heerlijk zoet en aromatisch. Ik ben verkocht, maar oogst van eigen boompjes zal nog wel enkele jaren duren. Dit is een link naar het blog van Bart:https://www.moestuinforum.nl/blog/bart646/index_start-5.html