weknow

Och....moeten.... Wen er maar vast aan....geen tip of advies over tuinieren...of er zijn uiteenlopende en vaak zelfs tegengestelde adviezen. Ik doe daar ook aan mee. Hoe je daarmee omgaat...? 1. Verschillende adviezen verwijzen naar verschillende uitgangspunten, verschillende praktijk, verschillende keuzes die mensen maken en waarmee ze denken. Een voorbeeld: Als je iets begrijpt van bodemgezondheid en de rol van allerlei beestjes, schimmels en bacteriën in de bodem daarin, zul je nooit meer allerlei gif in je tuin brengen, maar ook terughoudend worden met grondbewerking en kwistig allerlei meststofjes strooien...dus heel anders dan lange tijd door vele tuiniers werd betoogd en gepraktiseerd. Door doorvragen...waarom?.....ga je dat soort onderscheid kunnen maken...begrijpen dat er verschillen zijn en waarom en dan wordt het alleen maar interessanter. Vaak is er niet een waarheid, maar vele wegen die succesvol kunnen zijn. 2. Blijkbaar bestaat er vaak niet een goeie manier....kunnen er meerdere goede manieren zijn....maar dat is ook weer afhankelijk van wat je belangrijk vindt en plaatselijke omstandigheden die bij andere mensen of in andere tuinen kunnen verschillen. 3. Zelf ervaring opdoen en kritisch zijn. Kijken, luisteren, leren en dat blijven doen. Dan leer je de betere adviezen van de papegaaienpraat onderscheiden. Mijn aanpak voor een druif zou zijn om ze nu te laten groeien, maar wel zo nodig wat in te tomen om het hanteerbaar te houden. Eerste paar jaar is opbouw van een gezonde en sterke plant met een goede en hanteerbare vorm belangrijker dan al snel vruchten krijgen. In de winter (november....) flinke snoei hier op gericht. Groei ca. 50 cm per jaar van een stam of evt. gesplitst. Al de rest aan scheuten, groeipunten en uitlopers rigoureus wegsnoeien op 2 a 3 knoppen. Druif is harde groeier, die profiteert van goed en diep kunnen wortelen. Daarom opbouw van een goed gestel nu, geeft vol op goede en lekkere vruchten over enkele jaren.

Aanvullend: Groene asperges of paarse zijn veel makkelijker te telen dan witte. Lukt ook uitstekend op de zware kleigrond hier. Geen gedoe met ruggen, alle licht vermijden en speciale messen. Er zijn speciale rassen voor dat doel. Zaaien en opkweken gaat heel gemakkelijk, zaad is vrij goedkoop. Vanaf 3e jaar kun je al een deel van de scheuten gaan oogsten. (2e jaar een paar potlooddikke alvast om te proeven). Om te exporteren naar mensen die het niet kennen en nooit teelden zou ik altijd voor de veel grotere kans op succes kiezen. Persoonlijk vind ik groene ook lekkerder. Minder bitter en vers geoogste toppen van ca. 20 cm. zijn mals en in een wok in enkele minuten gaar. Smaak in plaats van cultus

Ik denk even hardop na Het is niet alleen de volle zon (direct licht, veel UV en warmte ) maar ook de de beschutting en weerkaatsing van stenen van de gevel die dit een heet plekje maakt. Traditioneel een plekje voor komkommer, paprika, meloen, tomaten, courgette...sperziebonen, misschien sojabonen...een aantal kruiden, waaronder meerjarige als lavendel, oregano, tijm of fruitbomen/struiken als druiven, perzik, warmte-minnende pere. Bedenking 1: Vooral vruchtgewassen dus en wat peulvruchten. Voor een goede en gezond blijvende moestuin zul je juist moeten wisselen en variëren om niet allerlei ziektes en problemen te krijgen. Opmerking van Patrijs dat een goede moestuin ook luwte moet geven snijdt mi zeker hout. Bedenking 2: De zomers zijn de laatste jaren zo heet en droog geworden**, dat wat 10 a 20 jaar geleden nog als gunstig gezien werd, zo een lekker warm en beschut plekje als moestuin (in boeken en ervaring van moestuiniers), misschien intussen wel te heet moet worden beschouwd om echt lekker te moestuinieren...en dan denk ik aan wat planten nodig hebben. Allerlei gewone gewassen die traditioneel in de moestuin gekweekt worden, kunnen snel gaan doorschieten, kwijnen, verdorren, gevoelig en kwetsbaar worden...telen wordt niet makkelijker... Aan de andere kant betekent het dat er misschien ook mogelijkheden komen om wat soorten die net iets meer warmte vragen te gaan kweken. ** Uitleg. Er valt me de laatste jaren iets op. Pakweg 10, 20 jaar geleden was het "warm", "heerlijk weer", "echt zomer"bij temperaturen vanaf een graad of 22. Bij de huidige weerberichten wordt zo een temperatuur al getypeerd als koel en niet echt 's zomers. Tegen de 30 graden is al vrij "gewoon" nu om "lekker weer" te heten (Ik vind dat snikheet, niet fijn ) en het nieuwe record van 40, 41, 42+ is nog maar enkele weken oud)

Je verhaal en aannames kloppen in grote lijnen. Maar als algemene stelling is het niet juist. Niet alles kun je onder een en dezelfde noemer plaatsen. Er zijn veel uitzonderingen en verschillen. Per soort plant kan het verschillen. (Aangenomen dat er geslachtelijke voortplanting is, want ook ongeslachtelijke kan bij veel planten op diverse manieren, klonen dus) Want er zijn meerdere manieren van bestuiven, deels genetisch bepaald, maar soms ook morfologisch (de bouw van de plant) of nog door andere factoren als klimaat, groeiomstandigheden, wijze van stuifmeeloverdracht enz. Een voorbeeld: Sommige planten zijn bijvoorbeeld zelfbestuivend. Als dat gebeurt is variatie klein. Ook zijn vele gekweekte planten zaadvast (hetgeen betekent dat door selectie in het verleden de noodzakelijke variatie in genen wel aanwezig is, maar zich niet vertaalt in grote verschillen tussen nakomelingen). Een studieboekje over plantenbiologie kan je veel verheldering geven van wat er wat dit betreft allemaal bestaat in het plantenrijk. Je weergave is zo sterk vereenvoudigd, dat het de veel complexere en gevarieerdere werkelijkheid geen recht doet.

Hoi Angela, Op de najaars MTFD zal ik niet zijn, helaas. We zijn dan een weekje op vakantie en deze keer niet in de buurt van Zelhem. Maar verleden jaar vroeg je om een mispel Westerveld en ik heb een geent boompje voor je....als we een manier vinden om dat in Zelhem of bij jou te krijgen.....

Voor (goede) vruchtzetting hebben de hier gekende fruitsoorten een aantal uren "kou"nodig tijdens najaar en winter. Het meetpunt daarbij is iets rond de 7 graden Celsius. (Ik dacht dat 6,8 graden wordt aangehouden). Dit heeft gevolgen voor wat kan en niet kan. Een paar voorbeelden: - Per ras en soort fruit verschilt het aantal uren dat nodig is. Een bepaald soort kers heeft bijvoorbeeld 800 uur nodig beneden dat punt. Een teler kan dat bij houden en direct nadat die hoeveelheid bereikt is met behulp van hormonen de boom laten botten en uitlopen en op die manier zo vroeg mogelijk kersen ervan oogsten. (Ik bezocht eens een kersenteler in de buurt van Gouda, die op deze manier jaar na jaar goed geld verdiende door als eerste op de veiling zijn kersen te kunnen aanbieden. Hij kweekte in kassen.) - Waar wijndruiven tot voor enkele decennia in België en Nederland niet commercieel gekweekt konden worden, ontstaan er steeds meer - ook commerciele - wijngaarden waar uitstekende wijn gemaakt wordt. In traditionele wijnlanden wordt het intussen in vele gebieden te warm en te droog om nog de gewenste kwaliteit en opbrengst te halen. Wijnbouw schuift snel op naar noordelijker streken. Dit geldt voor meer fruit en groenten soorten. Overigens geldt dit ook voor allerlei ziektes en plagen die meekomen of die hier als invasieve exoten grote probelemen beginnen te geven. - Bepaalde rassen fruit voldoen hier steeds minder. Ik ken een grote bio fruitteler in Vlaanderen die het ras rode bes Jonkheer van Tets geheel geruimd heeft enkele jaren geleden omdat het door te weinig winterkou niet meer goed draagt. In elke bouwmarkt en tuincentrum is dit ras het meest verkochte en vaak alleen verkrijgbare. Overigens verwacht ik van haskaps of honingbessen geen grote commerciële successen. Om meerdere redenen. Het duurt een aantal jaren, vrij lang, voor dat de struiken redelijk gaan dragen (hoge investering en zeer lange terugverdientijd dus) en opbrengst is relatief klein (als je kijkt naar gewicht van de opbrengst per oppervlakte is het een fractie van vele andere fruitsoorten). Maar vooral omdat de pluk van de kleine besjes die per 1 of 2 hangen enorm arbeidsintensief is. Hooguit een klein aantal niche-telers zal zich er aan wagen en er misschien een kleine boterham uit halen omdat en zo lang het een duur niche-product blijft. Die markt zal snel worden overgenomen door kwekers in landen waar de grond prijs en arbeidskosten veel lager zijn. Dit is in het beste geval een leuke struik voor liefhebbers!

De Fanny die ik heb staan, geeft precies datzelfde beeld als op jouw onderste foto. Bij Fruitlent zijn de trossen veel mooier.... https://www.fruitlent.nl/druiven.html (Om de afbeeldingen van Fanny te vinden moet je even op het naamlijstje met witte druiven klikken, dan vouwt de beschrijving met foto's zich uit) Oorzaken zijn mogelijk: a. Slechte bevruchting door.....? (Verleden jaar hier niet anders, maar er staan nog 3 andere druivenrassen vlakbij). b. Een slechte kloon die we toevallig hebben....of wellicht helemaal geen Fanny....want de smaak is niet slecht, maar absoluut niet de topper waar ik op gehoopt had. Bovendien is de rijping zeker ook niet zo vroeg als zou moeten...ik heb dus sterke twijfels over of mijn Fanny wel een Fanny is? Ik kocht mijn plant ca. 4 jaar geleden bij Vreeken. Niet ongewoon hoor dat je iets heel anders krijgt dan je bestelt. (Dat geldt bijna overal, niet alleen bij Vreeken)

In zo een mengsel kunnen nogal verschillende bloemen zitten. Dat verschilt per aanbieder van die mengsels. Nogal eens gaat het om niet inlandse bloemen, waarvan het zaad ergens op de wereld ingekocht wordt voor bijna niks en is de ecologische bijdrage aan insectenleven e.d. niet zo groot. Wie zielige insecten wil helpen zoekt dus een aanbieder die in ieder geval bloemetjes gebruikt die hier horen en gespast voor de noodlijdende kevertjes, torretjes, vlindertjes en gaasvliegjes e.d. Beetje oriënteren is wel slim dus. Wat afhankelijk van wat er in zit in het mengsel dat je koopt,zullen er vast nog wel bloemen bijzitten die nog in bloei en in zaad gaan komen. Allerlei pioniersplanten, eenjarige kale-grond-verover-kiemers, hebben aan tussen nu en pakweg oktober/november, 3 a 4 maanden, echt wel genoeg tijd daarvoor. Maar of zo een mengsel veel helpt als onkruidonderdrukker....dat is zeer de vraag....veel kans zelfs dat er soorten inzitten die veel mensen als (zaad-)onkruid zien....maar snelle bodemsluitende eigenschappen heeft zo een mengsel niet en omdat er zoveel verschillende planten inzitten zul je het verschil tussen meer en minder gewenst pas zien als ze bloeien....... Ik zou adviseren om voor een gewas te kiezen of een plant die ook een soort groenbemester is, die de eigenschap heeft om snel een gebied dicht te laten groeien. Zo maar wat suggesties uit het vuistje: augurken, raapstelen, nieuwzeelandse spinazie, winterpostelein, radijzen dik gezaaid, bladrammenas, mosterd, phacelia Edit: Phalcelia kun je nu nog prima zaaien. Ik denk dat het zelfs nog in bloei komt. En anders na de winter. Tenzij het bevriest, maar de winters zijn de laatste jaren zo zacht dat het nog nooit bevroren is.

schreef Brabantse Tuinprins. Toch even een aanvulling om het hele verhaal over snoei van kers bij elkaar te houden hier: Voor de grove snoei ("sleunen" is de vakterm...zeg maar structuursnoei van, ook, al wat oudere bomen ) wordt vooral het begin van het seizoen aangehouden. Zeker voor prunussoorten als pruim en kers. Beetje afhankelijk per jaar wanneer de bloei en groei inzet kan dit vanaf ergens in april of begin mei zijn. Essentieel is dat de boom in staat is om wonden zelf zeer snel te sluiten voor infecties en dat is vanaf het moment dat de bladknoppen gaan schuiven. Zo wordt het ons althans geleerd bij de opleiding hoogstamfruit van de Nationale Boomgaard Stichting. De zomersnoei is meer gericht op het jongere hout.

Ik denk dat de zaailing van Jet Appelvrouw een Cerinthe is, m.n. de C. major. Mooie plant, met paarse bloemen. Dat plantje van Patrijs weet ik niet zeker, maar zou het een sierwinde kunnen zijn? De spontane zaailingen komen hier nu ook boven...alleen mis ik de inkeping in het blad van de soort die hier staat...vandaar dat ik nog twijfel. Anders zou ik aan een Hedera (klimop) denken.

Neen.En ook geen tripsen zoals hiervoor voorgesteld. Dit is duidelijk luizen en niets anders. Zowel de bomen van Jan en Rick.

Dit jaar zie ik weinig pruimenbomen (en ook appelbomen) die geen last hebben van luis....zoals ook op de foto's van diverse mensen hiervoor. Heb intussen toch al in 10-tallen boomgaarden en tuinen rondgekeken en zie het zelfde beeld heel vaak....en weinig bomen die er prachtig gezond bijstaan. Een duidelijke verklaring heb ik niet, hoewel het mogelijk toch iets met de hete zomer van verleden jaar en aanhoudende droogte sindsdien te maken heeft omdat dit beeld alleen dit jaar zo algemeen voorkomt. Kijk ik naar mij eigen pruimenbomen thuis en in de bostuin op ca. 15 km hiervandaan vlak bij zee, dan lijkt het dat de bomen die in de beste bodem staan, een bodem die al meerdere jaren goed verzorgd is en gevoed met organisch materiaal weinig of geen aantasting laten zien. Die er nog maar een of enkele jaren staan of op een bodem die zich nog niet zo ontwikkeld en gevormd heeft als ik graag zou willen, dan staan ze daar duidelijk "minder", met meer aantasting. Misschien is dit mogelijke verband "wishfull thinking" van mij....ik durf er mijn hand niet voor in het vuur te steken...maar toch. Ik wacht af, verzorg mijjn bomen verder zo goed ik kan en verbeter de bodem zo veel ik kan (kun je niet forceren!), hang potjes voor oorwurmen, zorg voor insectenvriendelijke planten rondom (o.a. via maaibeleid) en hoop er het beste van....dat het zich grotendeels zal herstellen en volgende jaren weer gezonder gaat uitzien. Sowieso is mijn ervaring dat dit beeld gedurende de komende maanden grotendeels zal bij trekken, luizen minder actief en talrijk worden en hopelijk diverse natuurlijke vijanden actiever en talrijker. Reden ook om niet te gaan spuiten met insecticiden en zeker ook niet met (schijnbaar, maar niet heus, natuurlijke) zeepsop-achtige middelen, die minstens zoveel natuurlijke vijanden van luizen vernietigen dan de luizen die je kwijt wilt.

Eigenlijk moet je bij aanschaf al rekening houden met een combinatie van een zeer zwakgroeiende onderstam en niet te groeikrachtig ras om kersenbomen ietwat klein te houden...en dan nog is max. 3 meter voor vele kersen geforceerd klein....willen ze groter...is en blijft eigen aan de soort. Ik zie nu bomen met (heb geen vergelijkingspunt op foto, dus schat....1 meter....eerder nog 1,50) een behoorlijke stam, waarop ook nog eens een gestel moet groeien. Dus waarschijnlijk al een onderstam die niet heel zwakgroeiend is..... Wat ik wil zeggen is, dat je eigenlijk iets bijna onmogelijks wenst.... Buiten wat Fruittuin noemt als groeiremming is het uitbuigen van takken inderdaad misschien een mogelijkheid om groei af te remmen. Als het kan, een betere dan sterk snoeien omdat dat juist groei geeft. Een tak die horizontaal staat zal niet of nauwelijks meer groeien, maar je loopt het risico dat er zich weer sterke en veel twijgen op de rug van die tak gaan ontwikkelen. Een hoek van ca. 60 graden, dus net niet horizontaal, zou ideaal zijn dan....hoe de boom reageert zal ook wat rasafhankelijk zijn, maar het proberen waard lijkt me.

Van Reine Claude is het gekend dat het lang duurt voordat ze gaat dragen, vruchtbaar wordt. Maar eens vruchtbaar, dan ook regelmatig. Precies het beeld ook dat Windindewilgen voor de zijne beschrijft. Ik herinner me met de RC dÓuillins die hier al een jaar of 20 staat wel hetzelfde....twijfel groeide of ze mocht blijven staan na een aantal jaren wachten....de boom had het begrepen.

Hoog tijd om die 6 planten in die kleine pot te verplanten! Elke plant heeft veel meer ruimte nodig om goed verder te groeien en vruchten te dragen. Reken er op dat bij goede groei elke plant pakweg 1,50 meter hoog en doorsnee van 80 cm a 1 meter wordt. Ofwel in de volle grond of elk apart in een pot en dat zou toch zeker een pot van een 10 liter, liefst het dubbele in grootte moeten zijn. Als ze na het verplanten weer aan de groei zijn wordt het tijd om de planten te gaan dieven: de zijscheuten die onder de bladeren beginnen te groeien wegnemen. Doe je dat niet dan krijg je een soort oerwoud van takken en bladeren, die ook gaan bloeien, maar van de tomaten die er dan aankomen zul je niet of nauwelijks iets kunnen eten omdat ze niet meer op tijd rijp worden. Je krijgt dan 1 stevige stam waaraan bloemen en trosjes met tomaten komen. Je laat de plant groeien tot het 4e bloemtrosje (staat ze binnen in de kas, dan mag dat ook het 5e of 6e trosje zijn) of tot half augustus (de bloemen die later komen geven toch geen tomaten meer) en haalt dan de top er uit. Vanaf dat je de eerste tros geplukt hebt, kun je alle bladeren die eronder staan (en vaak ook al wat leijk beginnen te worden) weghalen. Waarom dit allemaal? Een tomaat is een plant uit warmere en drogere streken dan bij ons en kan hier niet van nature groeien. Ze zal omkomen van de kou en nattigheid, waar ze echt niet tegen kan. Als je het goed aanpakt en de trucjes daarvoor kent, lukt het hier net om een beperkt aantal rijpe vruchten te kunnen oogsten in ons seizoen daarvoor. Dit is de manier waarop je aan de meeste tomatenplanten een behoorlijke oogst kunt halen. Nog 2 opmerkingen om je als nieuweling hier wat op weg te helpen: 1. Rechtsboven is een zoekbalk voor dit forum. Typ daar eens "foto plaatsen"en je vindt uitleg over hoe je je foto's in je berichtje kunt zetten, zodat anderen niet zo moeilijk moeten gaan klikken om ze te zien. Daar vind je ook 10-talen handige berichten over het kweken van tomaten. 2. Als je tegen iemand die vaker tomaten heeft gekweekt een vraag stelt over "cherry-tomaten", dan weet die nog heel weinig. Dat komt omdat er 100 soorten (rassen) van cherry-tomaten zijn, met allemaal verschillende eigenschappen...ook wat betreft de manier van groeien en dus hoe je ze moet kweken. In mijn antwoord nu heb ik je kort de manier van telen verteld die voor de meeste tomaten wel goed werkt.

Ik denk toch wel heel duidelijk schurft. Dat kan inderdaad ook voorkomen in blad en in hout van de boom, maar waar en hoe is sterk afhankelijk van het ras. Dit soort aantasting in de vruchten is het meest gangbare beeld. Voor de commerciële telers maakt het hun waar onverkoopbaar. Voor een liefhebber ziet het er lelijk uit....maar het fruit blijft, evt. geschild of met wat uitgesneden plekken of wat misvormd, gewoon consumeerbaar. Er is mee te leven dus. (Tenzij je ervoor kiest om voortdurend te spuiten - dat is in mijn ogen op een zinloze manier je tuin te vergiftigen, kun je beter je fruit correct gespoten in de winkel kopen waar het dan ook goedkoper zal zijn dan je eigen minder-oordeelkundig gespoten vruchten). Wat je verder kan doen: Zorgen voor een gezonde bodem en luchtige open snoei die ook licht binnenbrengt kan helpen om aantasting te beperken. Ook opruimen van blad, valfruit (je mag dat gewoon goed composteren) helpt. En vooral ook keuze van rassen die weerstand hebben tegen schurft en die op een passende plek zetten waar ze gunstige omstandigheden hebben.....allemaal manieren om het probleem (grotendeels) te voorkomen.

Ik heb even gezocht, Bram, en vraag me af waarom je juist deze appel zo interessant vindt? Waarom ik dit me afvraag is: Het is een nieuwer ras, niet alleen kweekrechtelijk beschermd (een afdracht aan de kweker moet betaald worden voor vermeerdering) maar alleen gekweekt door kwekers die daarvoor zijn gepatenteerd door de eigenaar van dit ras. Je mag het niet eens hebben dus. Maar bovendien een appel die op vele plaatsen in de wereld gekweekt en verdeeld wordt....en dan beginnen bij mij twijfels over aangepastheid aan onze specifieke klimatologische omstandigheden.....en mogelijk ook een ras dat niet zo modern is in de zin van dat je het gezond (zonder gif) kunt telen. Er zijn voortdurend nieuwe rassen op de markt en ziekteweerstand en vooral ook schurft en meeldauw-resistentie zijn daarbij belangrijke speerpunten...en dat levert behoorlijk goede rassen op die mogelijk veel interessanter (want lekker en met goed resultaat voor een liefhebber te telen zonder allerlei gif en andere specifieke "teeltmaatregelen. Een paar voor de vuist weg: Topaz, Collina, Rajka, Rubinola, Ecolette, Pilot en nog een heel aantal andere. Een deel van die rassen is niet kweekrechtelijk beschermd en mag je gewoon vermeerderen...een aantal kan ik je ook aan helpen middels enthout. En dan zijn er ook nog een aantal lekkere en gezonde oude rassen. Groninger Kroon, Veendammer glorie uit Nederland of weer andere uit Vlaanderen of Duitsland of Engeland.

Hallo Wim, Ik ben net terug van vakantie (vandaar geen eerdere reactie) en ga deze datum doorgeven aan een aantal mensen. Je hoort er nog van via gewone email. Ik ga zeker proberen te komen (maar wil wel manieren zoeken hoe de lange reis beter behapbaar te maken).

Hier is de compost die ik op de milieustraat kan gaan scheppen geen GFT-compost, maar groencompost (zonder etikettering). Ik geef dat aan omdat dit gesprek waarschijnlijk vertroebeld is doordat we het niet over dezelfde compost bij dezelfde gemeente hebben of dat minstens niet zeker weten. Een erkend bio-bedrijf mag geen GFT-compost gebruiken, wel groencompost. Dat heeft te maken met dat de norm van keuringsmetingen voor restanten voor gft-compost aanzienlijk minder streng is. Wordt gemaakt van takken, snoeisel, maaisel, verzamelde bladeren die in grote hoeveelheden ook bij de milieustraat worden gebracht. Dat wil overigens niet zeggen dat ze niet stinkt en ook niet dat erg geen steentjes, glas of plastic inzitten. De hoeveelheden van die (zichtbare) troep zijn in de loop van de afgelopen pakweg 5 a 6 jaar wel heel sterk verminderd.

Die lijst bevat een aantal veel voorkomende ziekten en belagers bij diverse fruitbomen. Maar is niet compleet. Jammer ook dat er bij elke ziekte of aantasting niet enkele foto's staan zodat de manieren waarop het zich zoal kan uiten ook zichtbaar zijn.... Ik had de foto's al gezien en twijfel over wat het is. De foto's zijn niet zo duidelijk in detail ook. Ik zal ze in volgorde van waarschijnlijkheid zetten. - spinselmot. (Lijkt op spinnewebben, maar zijn rupsen van een motje, die zie je in het web en aan de binnenkant van de ongekrulde bladeren vooral dan ook wel zitten)...remedie: de spinsels zo snel mogelijk weghalen en evt. de rupsjes wegplukken met blad en al (kippen geven) of doodknijpen. - Aantasting door luizen. Ook dan blad-oprol en slecht groeiende vervormde twijgpunten. Luizen kunnen zo klein zijn dat je ze met het blote oog slecht ziet, zoek op binnenkant van de bladeren evt. met vergrootglas. Ga niet spuiten dan met zeepsop e.d. aangezien je dan ook je natuurlijke helpers die er op af komen gaat doden! Oorwormen (Hang potjes met stro voor ze) lievenheersbeestjes + larven, sluipwespen, sommige spinnen en ook bijvoorbeeld meesjes zijn hier belangrijke helpers. Evt. meest aangetaste twijgpunten verwijderen. - De lichte twijgpunten kunnen ook nog wijzen op meeldauw. Aangetaste blad wegplukken en vernietigen helpt. Al deze aantastingen zullen de oogst en kwaliteit van je appels wat verminderen, maar je boom komt er wel overheen. Deels een gevolg van het ras: bepaalde rassen zijn gevoelig voor bepaalde aantastinegn (welke appel is dit?) , maar ook te veel voeding (luizen!) of standplaats of bodemverzorging spelen een rol. Dat verleden jaar appels afvielen, hoeft hiermee niets te maken te hebben waarschijnlijk. Dat gebeurde heel algemeen bij appelbomen verleden jaar! Gevolg van droogte en ook zeer veel aantasting door o.a. fruitmot, die door warme zomer meer generaties nakomelingen had en zeer veel appels aanvrat. Appels waarin wormpjes van fruitmot zitten worden "noodrijp" en vallen voortijdig af. Verder hebben veel fruitsoorten en ook appels nog een natuurlijke vruchtval in mei (dat heet "junirui" raar genoeg) die verleden jaar door de droogte ook al veel meer dan normaal opruiming hield van de vruchtjes. Al met al zie ik geen rampen dus. Dit soort dingen horen bij het telen van appels. Maar door goede raskeuze, adequate verzorging van je grond en de juiste ( = ook weinig!) bemesting kun je de boom wel sterker maken en aantastingen beperken.

Hier is okkernoot en walnoot synoniem voor de J. regia. De J. nigra ofwel "zwarte okkernoot" is in de praktijk meer een sierboom dan een nutsboom, vooral omdat de noten ervan veel minder vlees bevatten, een zeer dikke schil die nauwelijks te kraken is. Met andere woorden: er is veel werk aan om weinig eten van te hebben. daarom wordt die in de praktijk meestal niet walnoot of okkernoot genoemd, hoewel natuurlijk wel nauw verwant....met nog een paar soorten. Het is beter te wachten totdat een boom in blad staat voordat je gaat snoeien. Bij okkernoot en walnoot (en ook bij mijn zwarte walnoot overigens) staan sommige bomen al vol in blad terwijl bij andere de bladknoppen nog maar net beginnen te groeien. Tel je dit op, dan is het inderdaad veiliger om even te wachten, ook omdat bij te vroeg snoeien er een risico is op bloeden (wortels duwen sappen naar boven). Op het moment dat boom in blad staat wordt de sapstroom vooral verzorgd door de zuigkracht van de bladeren en dan kan de boom wonden zelf snel afsluiten en zo gevaarlijke infecties van schimmels e.d. voorkomen. Het zal dus per boom verschillen wanneer de schaar er in mag. In juni zullen ze allemaal vol groen staan. Maar ik zou zeker ook op iets droger en warmer weer wachten dan op dit moment.

Ik vraag me zeer af of dat onderscheid tussen eet en verwerkingspruim wel klopt, Frans. Hier een aantal verschillende kwetsen bij voorkeur van de boom in de mond en wat mij betreft smaken ze dan niet minder dan gedoodverfde eetpruimen....vaak in tegendeel. Ik heb/had als kwetsen: Italiaanse kwets, aprimira, Betuwse en nog 2 soorten waarvan ik de naam niet zeker weet. Het is dus niet omdat kwetsen minder lekker zijn om te eten....ja soms wat droger, maar niet minder zoet....maar omdat met "gewone" pruimen bakken mindere resultaten geeft omdat de structuur van gewone pruimen door de warmte snel kapot gaat....kwetsen zijn beter bestand tegen de warmte van het bakken en worden daarom voor bakken e.d. gebruikt. Met de Haganta heb ik zelf geen ervaring, maar wat ik hoor is het een nieuwere en lekkere eetpruim die ik direct aan mijn pruimencollectie zou toevoegen als ik ergens enthout kon krijgen. (aangenomen dat ie geen kwekersrechten heeft).

Water is nodig, maar zorg dat wortels niet kletsnat staan, omdat de boom dan geen vocht kan opnemen wegens gebrek aan lucht bij de wortels. Ze stikt dan door verdrinking ahw. Als er toch gesnoeid moet worden is dit het moment, ongetwijfeld zijn de wortels beschadigd en mogelijk veel te weinig om de bestaande boom in zijn geheel van al het benodigde te voorzien. Het gaat dan vooral op de (onzichtbare) haarwortels die essentieel zijn. De groei daarvan moet zo snel mogelijk op gang komen zodat boom weer op eigen benen kan staan. Geen mest geven voorlopig!!!! Eigenlijk is dit een erg slechte tijd voor een onderneming als deze. Zelfs als je uitgraaft met een grote kraan is kans op mislukking aanwezig. Duimen maar!

Och Fruitige Esther....jullie bedrijfje staat toch ook niet (gekocht) op de eerste pagina's zoekresultaten van Google. Daar vind je grote verzendbedrijven en tuincentra-ketens. Zelden de goeie plek voor specifieke en minder gangbare soorten en ook niet voor een echt goed advies. Anderzijds ben je ook geen gespecialiseerde walnootkweker lijkt me (want dat vraagt o.a. zeer specialistische ent-voorzieningen) en verkoop je wat je elders inkocht...dat zal veelal uit Oost-Europa zijn, vermoed ik. Daarmee is niets mis en is je aanbod best bijzonder, maar is er ook het risico dat allerlei beloften nog niet zo lang door jezelf in de praktijk zijn getoetst. Ik vind het erg goed dat een winkeltje als dat van jullie er is en wens je veel succes. Het kan best dat die Minimultiflora een goede keuze is voor topicstarter Astrid. Zelf zou ik me liever eerst wat breder oriënteren om dan te beslissen welke het gaat worden: die of toch misschien beter een andere? Je zegt trouwens nog niets over de (zelf- ??) bestuiving van de boom.

Neen: Hazelaar en walnoot zullen elkaar zeker nooit bestuiven. Voor zo een speciale walnotenboom moet je echt naar de een of twee specialistische kwekers gaan in Nederland die dat kunnen leveren. Daar krijg je ook alle advies en uitleg. Dit is een van de echte specialisten:https://www.desmallekamp.nl/nl/2-ongecategoriseerd/32-wat-u-moet-weten-over-walnotenbomen Er zijn er misschien nog een of twee...maar als je met Google zoekt op "walnootboom kopen" krijg je 2 a 3 pagina's met nutteloze links naar stunters of bedrijven die van alles een beetje hebben en meestal niet zelf kweken (en een goede babbel om je iets aan te smeren dat ze hebben staan, bijvoorbeeld dat de boom klein zal blijven, wat na 8 a 10 jaar dan NIET zo blijkt te zijn) maar waar jij met je specifieke vraag niet gemakkelijk zult slagen. Je zoekt eigenlijk een dwergvorm...en die bestaan, maar moeilijk te vinden. Plovdivski en (roodvlezige) Purpurea zijn rassen die misschien aan je wensen beantwoorden. Evt is ook enting op een bepaalde onderstam nodig om bomen zo klein te houden? Maar in hoeverre die zelfbestuivend zijn, weet ik niet. Walnoten bestuiven vooral via de wind en over vrij grote afstand (tot enkele kilometers), dus als er in je ruime omgeving meerdere bomen staan zal die zelfbestuiving niet nodig zijn misschien.