Raad gevraagd

[pepper]

Dag allemaal,

 

Ik heb een beetje raad nodig van wie dat wil geven. Ik heb dit jaar een tuin overgenomen van een oude meneer, die vanwege zijn gezondheid deze tuin niet meer kon bijhouden en ook niet meer kan bukken. Dat maakt het natuurlijk lastig om te tuinieren.

 

Wat is dan mijn probleem? Ik zei vorig jaar, dat hij best eens welkom was om wat bloemen mee te nemen, als ik ze zou hebben natuurlijk

of iets dergelijks. Maar de beste man komt elke week, ik vind dat niet zo fijn eerlijk gezegd en het lijkt ook wel alsof hij vindt dat het nog zijn tuin is.

Dat is natuurlijk niet zo, want ik betaal ervoor, maar toch. Hij komt pruimen oogsten, want het zijn zijn pruimenbomen.

Hij plukt bessen (prima, ik heb er genoeg), maar ook op andere tuinen. Hij is al in de 80 en ik wil hem zeker niet voor het hoofd stoten, maar ik wil dit ook niet. Geen idee wat ik moet en kan doen. Uiteraard wil ik hem ook niet voor het hoofd stoten, het is een lastige situatie.

[Saalk86]

Oef! Dit is lastig! Ik zie het ook precies voor me...

 

Dit zijn wel lastige dingen, zeker om zo via een forum advies te geven, omdat het lastig blijft om heel direct tips te geven.

Ik zeg altijd: als je iets aangeeft bij hem, probeer hem niet aan te vallen. Klinkt logisch, maar je staat er versteld van hoe vaak mensen het conflict bij de ander plaatsen. Je zou dus zoiets kunnen zeggen als: het ligt wellicht niet aan u hoor, maar ik vind het soms wat lastig als u {etc.....}. Dat is al een stuk minder aanvallender Een ander punt is om een alternatief te geven, maar dat is in dit geval wat lastig. Misschien andere mensen vragen op de tuin wat ze er van vinden!

 

Oude mensen kunnen soms enorm lastig zijn met sociale situaties. ook omdat ze het simpelweg niet zien vaak.

[pepper]

Ja, daar heb je zeker een punt Saalk86, ik ben uiteraard voorzichtig natuurlijk. Andere mensen op de tuin vinden het ook niet fijn. Maar goed, het probleem ligt bij mij. In ieder geval bedankt voor je reactie. Daar heb ik zeker wat aan

[rorror]

Zitten jullie bij een vereniging, misschien heel simpel om te zeggen, maar is er niet een verenging vertegenwoordiger die hem er op kan aanspreken? Lijkt mij niet helemaal de bedoeling, dat een persoon die niet huurt, op de moestuinen komt "stropen".

[pepper]

Ja, we zitten bij een tuinvereniging.

[RobO]

tsja, ben bestuurder bij een tuinclub, zeg meestal dat het betreffende lid het het beste zelf kan oplossen met een gesprekje waarin je duidelijk aangeeft wat jij wilt

 

oude mensen zijn ook maar gewone mensen denk ik, soms spelen ze de "old age card" maar hebben best door wat de boodschap is

[Flup]

Lastige situatie! Je kan het best zelf een gesprek aangaan en dan (klinkt soft, maar werkt het beste) zeggen hoe jij je voelt als hij zovaak langskomt. Dat jij je bezwaard voelt en niet prettig voelt in de tuin die nu van jou is. Dan komt het niet aanvallend over, want zo is het voor die man al snel. Die tuin was waarschijnlijk zijn hele leven. Je zou eventueel afspraken kunnen maken, zodat hij niet meer wekelijks in jouw tuin komt oogsten.

De kans dat je dit overigens zonder ruzie op kunt lossen, acht ik klein. Maar ook dan is het meteen duidelijk.

Sterkte!

[Sand&Oak]

Dat lijkt me lastig! Kan je evt zeggen dat je het eerdere plan wat je had bedacht (dat hij wel bloemen mocht halen, wat hij nu vrij breed doortrekt..) niet zo prettig vind omdat je nu ingerekende oogst mist die je wilde gebruiken of al aan iemand had beloofd?

 

Misschien kan je dan afspreken dat je een mandje oid neerzet waar je overschot in doet, en dat hij daaruit wel wat mee mag nemen.

[Mellie]

Misschien kan je dan afspreken dat je een mandje oid neerzet waar je overschot in doet, en dat hij daaruit wel wat mee mag nemen.

 

 

Ai ai ai.... dit wordt een gevalletje niemand blij vrees ik.

Suggestie hierboven lijkt me wel wat. Je bent hard aan het werk in jouw tuintje wat niet meer van die meneer is. Het is niet meer dan normaal dat jíj daar de vruchten van mag plukken. Letterlijk. Daar mag je hem best op aanspreken en dat als je overschot hebt, je dat voor aan je tuin klaar legt, maar dat dat geen garantie is dat er wat is.

 

Sowieso ook laten aanspreken vanuit de vereniging. Dan ben jij niet (alleen) de boze pief. heel veel succes en ik duim voor een goede afloop. Ik ben heel blij dat ik deze situatie niet aan de orde heb. Erg moeilijk..:

[Erny]

Ken jij (of de vereniging) misschien ook familie van de man? Misschien kunnen die dan een gesprekje met hem aangaan hierover.

 

En anders zou ik ook de vereniging inschakelen, die kunnen hem een onafhankelijke brief sturen of een gesprek met hem hebben.

[TomP]

Hier hetzelfde voorgehad...

 

Mijn moestuin ligt achter een reeks woningen en paalt aan aan onze tuin en woning.

Moestuin is dus zichtbaar vanuit de buren hun tuin.

 

Af en toe kwam en komt ons tanteke oogsten mét onze goedkeuring.

Een oud vrouwtje van enkele huizen verder, ook ergens in de tachtig vond het dus maar logisch dat zij dat ook mocht, ze kwam zelfs de tuin op terwijl ik aan het werk was...

Eerste paar keer vriendelijk gevraagd om dit niet meer te doen, toen uiteindelijk wat duidelijker aan de man gebracht maar zonder gevolg, kwam toch meerdere keren per week, telkens maar een heel klein (kropje sla, paar tomaten, beetje boontjes, bietje of 2 etc) beetje maar toch...

Ook het gesprek met de familieleden haalde niets uit, er stonden toch genoeg groenten, waar deed ik moeilijk over??

Bleef moeilijk, ze begrepen niet waarom ons tante wel mocht en zij niet, ja omdat het een tante is

 

Uiteindelijk enkele foto's genomen terwijl ze rustig aan het oogsten was en gedreigd met de politie.

Spijtig maar was nodig en bleek uiteindelijk het enige dat hielp, blijft nu weg maar wordt nog altijd lelijk aangekeken door haar en haar familie.

Ondertsn staat er ook een deftige afsluiting en is de toegang afgeschermd met een groot hek en een hangslot.

 

Ik hoop dat een gesprek helpt!!

Ben zelf voorstander van open communicatie, eerst vriendelijk, daarna minder vriendelijk als het moet maar als zelfs dat niet helpt?

Het bestuur is er toch voor iets? Je betaald lidgeld en in de statuten moet er toch iets beschreven staan? Bvb geen toegang voor niet leden of iets dergelijks?

Succes!!

[pepper]

O, dat is ook heel vervelend TomP. Ik begrijp die mensen eigenlijk niet, je wilt jezelf toch niet opdringen?

Gelukkig is het uiteindelijk bij jou opgelost, fijn hoor.

 

Lastige situatie! Je kan het best zelf een gesprek aangaan en dan (klinkt soft, maar werkt het beste) zeggen hoe jij je voelt als hij zovaak langskomt. Dat jij je bezwaard voelt en niet prettig voelt in de tuin die nu van jou is. Dan komt het niet aanvallend over, want zo is het voor die man al snel. Die tuin was waarschijnlijk zijn hele leven. Je zou eventueel afspraken kunnen maken, zodat hij niet meer wekelijks in jouw tuin komt oogsten.

De kans dat je dit overigens zonder ruzie op kunt lossen, acht ik klein. Maar ook dan is het meteen duidelijk.

Sterkte!

Ja klopt, die tuin was zijn hele leven en hij heeft moeten verhuizen naar een appartement en fysiek kan hij ook geen tuin meer bijhouden.

Wat natuurlijk erg sneu is, als dat het liefste is wat je doet.

Sowieso ook laten aanspreken vanuit de vereniging. Dan ben jij niet (alleen) de boze pief. heel veel succes en ik duim voor een goede afloop. Ik ben heel blij dat ik deze situatie niet aan de orde heb. Erg moeilijk..:

Het is inderdaad zo moeilijk, ik lig er al wakker van Hoe ga ik dit in vredesnaam in goede banen leiden? Misschien proberen hem uit de weg te gaan, hints over het hoofd zien. Lastig, lastig.

 

Ken jij (of de vereniging) misschien ook familie van de man? Misschien kunnen die dan een gesprekje met hem aangaan hierover.

 

En anders zou ik ook de vereniging inschakelen, die kunnen hem een onafhankelijke brief sturen of een gesprek met hem hebben.

Nee, ik ken geen familie van deze man en tja de vereniging inschakelen is ook zo wat. Zoals RobO al schreef, hebben ze liever dat je dat zelf oplost en dat is ook wel begrijpelijk.

 

Kijk als deze man 2 of 3 keer voor mijn part 4 keer dit jaar was langsgekomen, had ik daar geen enkel probleem mee gehad. Maar dat is niet zo, want elke week? Ik vind het eerlijk gezegd, ook wel een beetje een inbreuk op mijn privacy.

 

Ik zat al te denken dan ga ik op bepaalde tijden, zodat ik het minste kans maak, dat ik hem tegenkom. Maar ja hoe raar is dat,

dan kan ik niet eens mijn gang gaan. Ik zucht er al dagen (weken) van

[pepper]

Ik ben overigens heel blij, dat jullie met me mee willen denken. Daar heb ik echt veel aan!

[Amrutten]

Heel vervelend dit. Aangezien meneer op meerdere tuinen 'oogst', lijkt me dit zeer zeker een kwestie voor het bestuur.

Verder ben je in gedachten bezig met ontwijk oplossingen. Heel begrijpelijk, conflicten zijn bijzonder onaangenaam.

Maar hij is het probleem, niet jij. Dus......

Mijn raad is: diep inademen en duidelijk zijn. Begrip tonen voor het verleden van meneer op de tuin, maar aangeven dat zijn voortdurende bezoeken een domper zijn op jouw plezier in de tuin. En dat dit natuurlijk niet zijn bedoeling kan zijn.

Sterkte.

[Arievd]

Een stukje sociale controle kan in deze ook helpen, praat eens met de wijkagent deze weet meer wat er aan de hand is, schakelt zijn contacten in de wijk in. Ervaring heeft mij geleerd dat dit goed werkt voor beide partijen.

[Vinky]

Ha Pepper, het probleem speelt dus al een jaar en het wordt nu lastig om er een andere draai aan te geven.

Als de afspraak was dat hij wel eens bloemen mocht plukken - en niet iets anders - dan zou ik hem daar op een luchtige manier op aanspreken als hij weer tussen de bonen staat te plukken of een krop sla mee neemt. "Zo Klaas (of hoe hij ook heet), weer bloemen plukken? Want dat was toch de afspraak? Je neemt nu groenten mee die bestemd zijn voor mijn gezin en de vrieskist. Dat zijn toch geen bloemen?"

Probeer hem eerst te wijzen op de afspraak die er was, en probeer hem dan te overtuigen van het feit dat hij zelf afstand van zijn tuin heeft gedaan. Inderdaad vaak een levenswerk. Probeer het. Jij hebt de tuin niet ingepikt: hij deed er afstand van.

 

Het grootste deel van de moestuin hier (gemeentegrond, geen complex met een vereniging) is stukje bij beetje overgenomen van een man die over de 90 was. Hij kon er moeilijk afstand van doen. Elk jaar kon ik een stukje meer overnemen. Elk jaar had hij een stukje minder. Het eindigde er mee dat hij een strook had van 8 x 2 meter. Toen kon hij ook niet meer bukken. Maar hij is zo blij geweest met dat laatste stukje! Pepper, kun je jouw voorganger niet een stukje van je tuin geven waar hij zijn gang kan gaan? Je kunt elkaar helpen, van elkaars ervaring en kennis leren! Mijn voorganger heeft zijn afscheid van de tuin goed gepland in steeds stukjes minder. Toen hij niets meer had, heeft hij zelfs nog een deel van zijn achtertuin omgespit om er groenten in te zetten. Zo diep zat het. Toen hij al 100 jaar oud was. Helaas is Geert onlangs overleden.

 

Pepper: je moet je voorganger iets geven: de informatie dat je grenzen stelt, en/of een stukkie voor hem

[pepper]

Wat ontzettend aardig dat jullie nog steeds mee willen denken, dankjewel

 

@Vinky, het is niet erg, als hij eens een kropje sla of een courgette mee wil krijgen. Maar hij komt elke week en dat is niet zo fijn.

Ik heb in het verleden en nu nog ook wel andere mensen groenten, fruit of bloemen gegeven. Dat vind ik sowieso leuk om te doen.

Ik help graag andere mensen of geef wat weg, ik heb meestal toch teveel.

 

Uiteraard zou hij best een stukje van zijn voormalige tuin mogen hebben wat mij betreft, maar hij kan het niet meer bijhouden,

want hij kan niet meer bukken. Dat is dus wel een probleem.

 

Misschien lijk ik ook wel hard, al ben ik dat in het echt niet hoor. Maar ik voel me opgelaten en gecontroleerd, omdat hij steeds komt kijken,

en wat mee wil nemen.

 

Ik ben er ook niet zo goed in om mijn grenzen aan te geven, liever ga ik dat uit de weg. Stom waarschijnlijk, maar zo ben ik nu eenmaal

[Erny]

Ach ja, grenzen aangeven ís ook moeilijk maar kún je leren.

 

Maar... de vereniging kan dan wel aangeven dat ze liever hebben dat mensen toestanden tussen elkaar oplossen... maar.... das ook wel erg gemakkelijk van ze.

Jij hebt duidelijk een al langer probleem met een oude huurder. Je hebt geprobeerd het zelf op te lossen. Dat lukt dus duidelijk niet. Nu is het echt de beurt aan de vereniging om bijstand te verlenen want het gaat nu ten koste van jouw tuinplezier en dát kan toch niet de bedoeling zijn.

[TomP]

Exact Erny!!

 

Je bent lid van een vereniging en als een/meerdere van je betalende leden een 'onoverkomelijk' (voor welke reden dan ook) probleem hebben dan is het hun taak om tussen te komen en te bemiddelen én indien nodig op te treden.

 

@ Pepper

We begrijpen allemaal hoe moeilijk zo iets is maar je zal toch op je strepen moeten staan.

Jij bent slachtoffer in deze.

Tuinieren is ontspanning en het is duidelijk dat de huidige situatie je niet zint en dat jij je daar niet goed bij voelt dus allesbehalve ontspanning.

 

Zoals Erny aanhaalt,

grenzen aangeven kan je leren.

Probeer nog eenmaal met de lieve oude man te praten maar maak hem duidelijk dat JIJ je niet goed voelt bij de huidige situatie.

Zeg hem onomwonden wat je voelt en hoe jij het ziet.

Maak hem ook duidelijk dat jouw voorstel te nemen of te laten is, mss wil hij nog wat onderhandelen en dan ben je op de goede weg want als hij een klein beetje (echt wel beperken) inbreng heeft dan zal dit makkelijker verteerbaar zijn voor hem.

 

Succes!!

[Mellie]

@Pepper

 

Ik ben benieuwd hoe dit nu gaat. Al aangesproken of een poging tot gedaan?

[pepper]

Het heeft even geduurd, maar hier ben ik dan weer, ik ben even niet op dit forum geweest om het allemaal op een rijtje te zetten.

Ik merkte wel dat, ondanks dat ik elke dag naar de tuin ging er eigenlijk geen plezier meer in had. Voelde me er ongelukkig onder.

Ineens dacht ik, dit wil ik niet, ik houd erg van tuinieren en het kan toch niet zo zijn dat ik dit niet meer met plezier kan doen?

 

Dus heb ik besloten om het nu te zeggen als hij weer op de tuin komt. Ik vind het nog steeds lastig om te doen, maar mijn plezier in het tuinieren vind ik eigenlijk toch nog belangrijker.

[Grork]

Dus heb ik besloten om het nu te zeggen als hij weer op de tuin komt. Ik vind het nog steeds lastig om te doen, maar mijn plezier in het tuinieren vind ik eigenlijk toch nog belangrijker.

 

Je besluit is helemaal goed. Jóúw besluit over jóúw tuin.

 

Er zijn mensen die, zoals ze hier zeggen "een plank veur de kop hebbe" en komen daar heel ver mee.

Er zijn ook mensen waarvan wíj vinden dat wat ze doen ' eigenlijk wel zielig is".

Maar hier is er een duidelijk mijn en dijn. En daar past jouw voornemen uitstekend bij.

Doen pepper, het komt goed!

[Erny]

Sterkte gewenst!

Oefen anders eerst met een vertrouwd iemand in hoe het gesprek moet gaan, inclusief de voorspelbare reactie van hem. Dan kan je de confrontatie goed voorbereid aan.

 

Denk er wel aan dat deze relatie met dit persoon jouw bij voorbaat is opgedrongen. Jij daar niet om hebt gevraagd maar dit wel een tijdlang hebt gedoogd en deze persoon ruimte hebt gegeven om afscheid te nemen van het geheel.

Jouw grenzen hierin worden nu (en al langer) overschreden en gaan ten koste van jouw eigen genot van de tuin en je mag dat absoluut duidelijk maken.

Succes!!

[TomP]

Goede beslissing!!

Vervelend moment maar praktisch direct daarna zal je je beter voelen.

Idd belangrijk dat jij je goed voelt in je tuin!

[Flup]

Goed besluit, succes!

De tip van Erny is een goede. De relatie tussen hem en jou zal er waarschijnlijk flink op verslechteren, maar dat geeft niet. Dan voelt hij zich ook minder snel geneigd om op jouw tuin te komen.