Ze zijn er: eindelijk runderen op onze boerderij :)

[Jorieke123]

Beetje een bewogen foto met dit grijze weer en de camera van mijn telefoon die niet geweldig is. Maar ik wilde even laten zien dat mijn vader vandaag met de maaier heel wat blad op had gemaaid, maar/en er kwam ook aardig wat gras mee omdat het tot voor kort nog best zacht weer was. De ossen eten het met smaak op! Met blad en al.

Het hooi vliegt er ook aardig door, en dus zuipen ze ook een boel water. Gelukkig werd het niet zo koud dat de grondwaterpomp in de problemen zou komen (maar we halen wel elke dag de druk van de kranen zodat er niets kapot vriest)

 

[Jorieke123]

 

[Jorieke123]

De ossen hebben zo tegen de avond vaak een wilde bui:

 

 

[henkg]

Geinig. Ze hebben schik (denk ik).

Zonder enige kennis denk ik dat ze te zijner tijd samen, of snel na elkaar, naar de slager moeten. Of nummer twee wordt een tijdje de sullige oom van twee nieuwe pubers.

[Jorieke123]

Ja, we gaan voor dat laatste. Er kunnen snel 2 nieuwe ossen komen, dus dat is mooi!

Die zijn dan trouwens niet meer echt van ons. Ze komen hier te lopen, we verzorgen ze en ze grazen hier. Moeten we ze bijvoeren (in de winter) dan halen we hooi bij de eigenaar. En als het dan tijd is om te slachten dan regelt de eigenaar dat en krijgen wij een deel van het vlees. 

[Jorieke123]

De slachtdatum komt snel dichterbij, en we zijn dus wat strakker aan het plannen en regelen. Van de week bellen we de man die os nummer 1 naar de slager in het dorp gaat brengen. We hebben hem een maand geleden al gemaild, en het was geen probleem, moesten we een week van te voren maar effe bellen (met andere woorden: wat zijn jullie er vroeg bij met jullie geregel  ) 

Onze eigen veewagen is niet groot en robuust genoeg voor zo'n lompe os, vrezen we. En het is wel fijn om er een ervaren iemand bij te hebben om de os netjes en vakkundig in te laden. Met ons nieuwe ossenafdak moet het makkelijk zijn om ze van elkaar te scheiden en dan de ruimte mooi klein te maken zodat het inladen goed gaat. We gaan deze week al even oefenen met het schuiven van die hekken enzo, zodat ze niet schrikken van de verandering. 

[Jorieke123]

Ze vinden het wel een beetje gek als het hek tussen hen dicht gaat, maar geef ze wat hooi of wat appels en ze zijn tevreden. 

 

[appelvrouw]

Maakt het uit welke os jullie gaan inladen?

[Jorieke123]

Ja, nummer 88 moeten we hebben. Osbourne. Hij is een stukkie steviger dan Ossy. Sowieso wat forser gebouwd denk ik hoor, niet dik ofzo. Maar gewoon een grotere kop, dikkere nek, lompere poten, enz. 

[jootje]

Aahh..vast aan het oefenen…..😉

[Jorieke123]

We hebben hem ook al laten wennen aan een veewagen. En daar stapte hij zo in, om de appeltjes te eten die ik er in gooide. Het is niet de veewagen waar hij uiteindelijk mee naar de slager wordt gebracht, maar we wilden weten hoe hij zou reageren op zo iets nieuws/onbekends. En dat was dus gelukkig geen probleem. Het klinkt natuurlijk wat dubbel dat we blij zijn dat hij straks (hopelijk) makkelijk in de wagen stapt en naar de slager gebracht kan worden. Maar we willen niet dat hij zo helemaal aan het eind van zijn leven stress of ongemakken heeft. 

 

Woensdag om half 10 komt de vervoerder, we zijn heel benieuwd hoe het gaat maar aan onze voorbereiding gaat het hopelijk niet liggen... 

 

 

[Lia56]

Wat een fijn gevoel moet dat geven, dat hij geen probleem heeft met in de wagen gaan.. goed gedaan hoor 

[Jorieke123]

 

[Jorieke123]

Nou, dat ging niet als geoefend. Of eigenlijk wel, met meerdere onnodige tussenstappen... 

 

Ik had Osbourne al apart gezet in het hok/doorgang. Ossy kreeg appels en hooi in het veld. En Osbourne kreeg even niets. 

De man met de veewagen kwam mooi op tijd, precies om half 10 stond de kar bij onze opstelling. Osbourne liep er op af, at wat van de appeltjes die ik voor zijn neus hield, en besloot toen dat de kar hem niet beviel en hij ging weer. Het ding had een 'mooie' glimmende klep, en de vloer in de kar was brandschoon. Bah. 

We hebben nog wat lopen rammelen met de emmer appeltjes, we kregen hem met 1 poot op de klep, maar elke keer liep ie weer weg en hij werd wat geïrriteerd dat we wat van hem moesten. Dus hij besloot om over zo'n doorganghek te springen. Dat hek van de foto van een paar berichten terug. 

 

Goed.... hek weer open gedaan, weer lokken, nu kwam Ossy ook mee en dat hebben we maar laten gebeuren zodat ze samen op onderzoek uit zouden gaan. Het leek weer even goed, voor de zekerheid hadden we nog een extra balk boven dat ene hek gelegd. Een andere dan die van deze foto trouwens, het was zo'n eiken houten paal die we zelf hebben gezaagd en geschild enz. 

 

 

Nou daar sprong Osbourne dus ook overheen. Met meer moeite hoor, en de (liggende)paal zei krak. 

Daarna hadden ze samen echt geen zin meer om in het hok te komen. Geef ze eens ongelijk. We moesten dus even wat anders verzinnen... en besloten om onze veewagen te pakken. Mijn idee was dat als we hem daar in hebben, dat we de 2 karren dan tegenover elkaar kunnen zetten en hem dan over kunnen laten lopen naar de nieuwe betere bredere wagen. Dat hebben we met varkens ook al wel eens gedaan. 

Maar de veewagenman zei al: waarom breng je hem daar niet gewoon in weg, als ie er in gaat? Sja, wij mompelden nog iets over dat de vloer van dat ding niet al te best is, het deurtje aan de voorkant is slap, als zo'n beest wil breekt ie zo die plastic kap van de bovenkant, enz. enz. "het is toch maar een klein stukje, naar de slager?" Uh... ja. 

 

Anyway: onze wagen gepakt, zijn wagen aan de kant (nog wel in het zicht van de ossen, die bleven daar ook steeds naar staren, als volgende stap hadden we die nieuwe wagen nog uit het zicht kunnen rijden.) en nu maar weer proberen om ze überhaupt weer even in dat hok te krijgen. EN dat ie er niet weer uit zou springen. Ik ben dus daar bij die doorgang gaan staan, met dat hek er tussen uiteraard, en als ie die kant op kwam riep ik NEEE!!! En dat hielp 

Ik had een boel appeltjes in de kar gegooid, en hij stond meerdere keren half in de kar, maar dan moet die kont er ook echt nog in, met die poten. Dat duw je echt niet. En op een gegeven moment stapt ie zo die kar in en konden Joep en de veewagenman de klep achter hem dicht doen. Met wat moeite. Nou toen zijn we maar gewoon meteen gaan rijden. Met bonzend hart, verwachtend dat we ergens onderweg opeens een zwarte vlek de weg op zouden zien springen. De veewagenman reed nog achter ons aan, voor 'als'. Maar we hebben het gehaald en konden hem succesvol uitladen. Oef zeg. 

 

Ossy staat ondertussen gewoon weer te eten in dat hok, alsof er niets is gebeurd. 

[Lia56]

Wat een spannend verhaal. Wel fijn dat t uiteindelijk toch gelukt is.👍

[Erny]

Bye Bye Osbourne... 🥲😇

[Charly]

Wow! Wat moet je soms toch inventief zijn hè. Knap dat jullie, zonder nare prikstokken etc die lomperd toch vervoerd gekregen hebben.
Toch ook wel weer bijzonder hè. Dat wij denken; als je in deze wagen kan, ga je ook in een andere wagen. En dat zij die link ff heel anders leggen. Ene wagen = NIET gelijk aan de andere. Oeps.
Afijn. Knap opgelost. En tof dat Ossy zich niet only de lonely voelt en gewoon staat te nassen.
Super benieuwd naar hoe Osbourne terugkomt volgende week (ja nee. Niet als kalkoenfilet. Dat snap ik ook wel. Maar toch altijd weer bijzonder om te zien hoe prachtig mooi dat vlees van eigen tuin is.)

[Wortel]

Heel typisch idd. Bij de paarden zie je dit ook wel. Waarvan je denkt dit gaat eng zijn wordt niet naar gekeken en wat voor ons logisch is, nou mooi niet. Maar top dat het uiteindelijk gelukt is.

Kar dan toch maar verstevigen voor de volgende?

[Jorieke123]

Ik kreeg net de weegbon in de mail, hij weegt 'aan de haak' 336 kilo. Wat neerkomt op dik 500 kilo levend gewicht. En straks zo'n 230 kilo vlees. (volgens de tabellen in mijn boek over grasgevoerd vleesvee) 

[jootje]

Oohh…véél! 😱

[Lia56]

Dat is een aardig stuk vlees. Daar zul je lang plezier van hebben 👍

[Jorieke123]

Nou gelukkig hebben we er aardig wat van verkocht al, dus er zijn heel wat mensen die er plezier van gaan hebben! Ik heb 2 vrieskisten (zo goed als) leeg, ik hoop dat het daar allemaal even in past, tot de klanten komen en mijn zusje (die komt helpen met het sorteren en maken van pakketten) het 1 en ander bezorgt op haar weg terug naar Utrecht  

[Jorieke123]

Stapels! 

[Jorieke123]

Nou, de helft ligt in de vriezer hoor, en in de pakketten die klanten vandaag en morgen ophalen of bezorgd krijgen. De andere helft hebben we bij de slager gelaten zodat het daar even snel goed in kan vriezen. Dat halen we dan na het weekend op. 

 

We komen uiteindelijk in totaal op een gewicht van 258 kilo. Daar zitten dan de organen (7,5 kilo) niet bij, maar wel de soepbotten (13,2 kilo) 

 

Het is allemaal mooi gesneden en verpakt door de slager, de rekening zal niet mals zijn maar daar krijg je dan wel wat voor. Hij had ook mooi bijgehouden hoeveel kg er van elke soort vlees is, dus zo wisten wij welke helft we mee konden nemen EN hoeveel er van alles in een pakket gaat. 

[jootje]

Mooi geregeld zo! Heel benieuwd ! 😊