Frans

Paprika kan vrij gemakkelijk verbasteren. Ik kweek nog tweede ras , een rode puntpaprika , maar ik zorg er ieder jaar voor dat puntpaprika's en blokpaprika's op maximale afstand van elkaar staan om dat verbasteren te voorkomen.

Paprika kan vrij gemakkelijk verbasteren. Ik kweek nog tweede ras , een rode puntpaprika , maar ik zorg er ieder jaar voor dat puntpaprika's en blokpaprika's op maximale afstand van elkaar staan om dat verbasteren te voorkomen.

Als je ze niet echt nodig hebt zou ik ze bewaren voor volgend jaar. Dat heeft als voordeel dat je , als dit ras je tenminste bevalt en je er mee verder wilt gaan , je niet druk hoeft te maken over verbastering van de planten dit jaar. Voor volgend jaar heb je het raszuiver zaad om mee door te gaan dan al liggen.

Had je die van jaargang 2010 ook nog gezaaid ? De planten in mijn bakje zijn van dat zaad . Van de 28 gelegde zaadjes kwamen er 27 uit. In het bakje zie je 26 plantjes staan maar dat komt omdat ik er zelf per ongeluk eentje gemold heb. Verspenen doe ik pas als het eerste paar echte blaadjes zich goed gevormd heeft. Bovendien staan ze elkaar nog niet in de weg. Klopt , het zijn wedstrijdpompoenen en ik ga aan zo'n wedstrijd meedoen via een ander forum. Ik geloof niet dat snoeien bij een wedstrijdpompoen de bedoeling is en voor een goed resultaat mag je maar één vrucht per plant laten staan. Ik heb nog nooit pompoenen gekweekt , ook de kleine rassen niet , dus ik word bij de wedstrijd niet gehinderd door enige kennis.

Duur voor een houten raamwerkje van 75 x 45 cm en dan ook nog eens zonder glas En probeer dat glas maar eens gratis bij een kassensloper te krijgen .

Voor jullie gaan denken dat ik in slaap gesukkeld ben toch maar even mijn bezigheden tot nu toe al heb ik niet veel nieuws . Voor zover het kon is de tuin wat opgeruimd en de laatste aardappels zijn uit de grond gehaald. Omdat het bovenste stuk daardoor leeg kwam heb ik vanmorgen de compost verdeeld en onder gefreesd. Dat stuk boven blijft nu vrijwel braak liggen tot de tweede helft van mei waarna er twee plantjes van de Atlantic Giant pompoen gezet worden. De ene komt midden bovenaan bij de heg te staan , de ander bij het midden van het dwarspad daar tegenover. De bedoeling is dat ze daarna naar elkaar toe gaan groeien. Waar de witte lijn te zien is (dat zijn smalle trespaplaten om over heen te lopen zodat de grond niet te veel inklinkt ) heb ik vanmorgen een rij tuinbonen gezet. Halverwege juni zijn die wel weer weg zodat de pompoenen er denk ik geen last van zullen hebben. Poten/zaaien voor begin maart (uitgezonderd dan binnen de paprika's) doe ik normaal niet want mijn ervaring is dat je daar niet veel mee opschiet . Je zult zien dat er straks maar een te verwaarlozen verschil in oogsttijd zal zijn met de vandaag gezette rij tuinbonen en de twee rijen tuinbonen die over veertien dagen gezet gaan worden. Hieronder nog even mijn paprikaplantjes voor de buitenteelt, ongeveer drie en een halve week geleden gezaaid. Ondanks dat ze aan een raam op het zuiden staan hebben ze de neiging om te fileren maar dat is bijna niet te voorkomen met die weinige uren daglicht die er momenteel nog maar zijn. Volgend jaar ga ik ze om dat fileren te voorkomen onder kunstlicht kweken , zeker nu ik gezien heb dat Jorg daar geweldige resultaten mee heeft bereikt.

Ik had er slechte ervaringen mee. Het gedeelte dat in de grond steekt rot binnen de korste keren weg. Vind je dat scheefhangen van de massieve stalen spiralen bij het topzwaar worden van de tomaten hinderlijk , zoals ik dat al eerder aangaf hebben spiralen van aluminium buis dat nadeel niet. Ze zijn wel duurder , maar het is een eenmalige aanschaf.

Dat zijna zeker een paar het afgelopen jaar nieuw gegroeide twijgen die als je ze laat staan verder zullen groeien en zich nog gaan vertakken. Kunnen wel eens handig zijn om de struik wat te verjongen als je oude lelijke takken hebt die je dan weg kunt snoeien.

Ik weet niet of het suikergehalte van mijn aardappels nu hoger is dan voor de winter. Zou dat al zo zijn dan is het wel zo marginaal dat ik het niet proef. Maar moet ik me nu druk gaan maken over een microgrammetje meer of minder van een stofje dat al in het voedsel van de mens voor komt sinds de oermens zijn eerste brood leerde bakken ? Of overstappen van gebakken patatjes naar alleen gekookte ? Als je alle voedsel gaat analyseren op potentieel kwaadaardige stofjes dan blijft er weinig over om van te genieten. En in dat weinige zal ooit ook wel weer eens wat 'slechts' gevonden worden zoals dat redelijk recent ook met acrylamide gebeurd is. Je brengt me wel op een idee. Ik heb wat losse draadloze temperatuursensors die ik wel eens in de tuin plaats en die ik binnen kan uitlezen .Eind dit jaar zal ik eens eentje onder de grond , waterdicht verpakt , ingraven bij mijn aardappeltjes. Lijkt me leuk om eens te zien hoe 's winters daar dan het temperatuurverloop is .

Geef me dan toch maar een potertje , al of niet groen , maar wel met korte stevige scheuten waar ik gewoon een schep aarde op kan gooien. Die bleke lange scheuten van die in het donker gekiemde stumpers zijn niet alleen gewoon wat rommelig , ze breken bij het geringste af .

Prei kan na de winter nog behoorlijk groeien. Zolang ze niet in de weg staan zou ik ze gewoon laten staan maar geef dan wel wat kunstmest wil het nog wat bruikbaars kunnen worden . Voordat de zaadstengel in de plant gevormd gaat worden en de prei daardoor onbruikbaar hebben ze , afhankelijk van het ras en het weer , nog ongeveer een maand of twee te gaan.

Een aantal jaren geleden had ik je zelfs de kant en klare ingrediënten voor die cake nog wel kunnen bezorgen Jos. Door toeval kwam ik aan zo'n stekje . Onderstaand stukje van mij staat nog steeds op een ander tuinforum zodat ik het daar vandaan nog even kon kopiëren. Hopelijk word ik nu in de toekomst niet gezien als dat lid van moestuinforum met een 'drugsverleden'. En toen groeide er wiet in mijn tuin ... Voor ik verder ga , toch maar even voor de goede orde, ik wil beslist geen promoter zijn voor het kweken van wiet in je tuin. Verder zijn bijzonderheden over wietteelt via zoekmachines op het internet vrij gemakkelijk te vinden dus ook daar draag ik niet veel aan bij met mijn nu volgend stukje. Ik vond het wel leuk dat ik door toeval aan zo'n plant kwam en zijn ontwikkeling in mijn tuin kon volgen. Het eerste en gelijk ook laatste sticky in mijn leven was later ook nog eens afkomstig van een zelf gekweekte plant. Als je zoiets ter beschikking hebt moet je het toch een keer proberen nietwaar ? Het zal een jaar of acht geleden zijn , ik weet het niet meer precies , dat mijn neefje bij me langs kwam met een mooi plantje in een potje. Ik had ze nog nooit in 'het echt' gezien maar ik zag meteen wat het was. Waar hij het vandaan had wilde hij niet zeggen en dat was ook niet belangrijk. Aan zijn vader vragen om het thuis in de tuin te zetten durfde hij niet dus kwam hij maar bij oom Frans langs. Ik heb hem maar eens duidelijk gemaakt dat hij een heel verstandige vader had en dat het ook niet de bedoeling was dat ik hem van softdrugs zou gaan voorzien. Toch vond ik weggooien van zo'n mooi plantje zonde en ik wilde wel eens zien hoe zoiets groeit in je tuin. Bovendien werd toen nog de kweek van maximaal drie planten voor eigen gebruik in Nederland gedoogd zodat ik daar geen problemen mee zou krijgen. Gegevens over wietteelt zijn makkelijk te vinden op het internet. Ook over buitenteelt al wordt dat niet zoveel gedaan. Het werd een interessante speurtocht . Zo ontdekte ik dat alleen de vrouwelijke planten geschikt zijn en dat het om de onbevruchte bloemen draait . Een enkele mannelijke plant in de buurt laat de oogst al mislukken. Juist omdat de bevruchting uitblijft gaat de plant uit een soort frustratie meer en meer THC produceren . THC is de halucinerende stof waar het de liefhebber om gaat. Via het web ontdekte ik ook dat het in bloei gaan van de planten pas gebeurt na een bepaald aantal uren dag/nacht verhouding . Alleen als het aantal uren daglicht kleiner wordt dan het aantal uren duisternis ontstaan in de plant voldoende bloeihormonen om de plant tot bloei aan te zetten. Op duistere zolderkamertjes is zoiets met kunstlicht makkelijk te regelen maar ik had geen zin en geduld om daarvoor in mijn tuin te wachten tot later in het jaar. De oplossing werd een constructie met kunststof electriciteitsbuizen waar over ik voor verduistering een dekzeil kon leggen. Om het daar onder niet te warm te laten worden als de zon nog scheen offerde ik nog een wit katoenen bedlaken op dat ik er over heen kon leggen. Door een dag of veertien de plant kunstmatig eerder aan de nacht te laten beginnen werd mijn experiment beloond. Nu de trigger tot bloei eenmaal was omgezet en de plant tot bloei ging komen maakte het aantal uren daglicht niets meer uit voor de verdere ontwikkeling en kon de kunstmatige verduistering wegblijven. Ik heb het spul later nog geoogst en laten drogen. Meer dan een eenmalig sticky is er niet van gebruikt. Het viel me nog tegen ook en ik word na die ervaring toch maar liever high van een goed glas bier of wijn. De oogst is uiteindelijk op de composthoop beland.

Sinds een aantal jaren haal ik aan het eind van het jaar mijn aardappels niet meer uit de grond om ze op te slaan maar laat ze gewoon zitten. Naar behoefte rooi ik dan aardappels. Een methode die een beetje uit luiheid geboren werd en me achteraf uitstekend is bevallen. De tijd dat ik voor de bewaaraardappels kiemremmingspoeder nodig had is voorbij. In de vollegrond blijkt de aardappel (in ieder geval het ras Nicola dat ik teel) pas in het voorjaar de neiging te krijgen om te gaan kiemen. De aardappels die ik vandaag rooide zaten nog lekker strak in hun velletje met maar een enkele waar het eerste begin van een kiempuntje te zien was. Het is geen methode die geschikt is om grote hoeveelheden aardappels mee goed te houden maar op beperkte schaal gaat het prima. Als de planten in het najaar rijp zijn , of eerder als er symptomen van phytophthora verschijnen , snij ik de stengels vlak boven de grond af en zet er een stokje neer zodat ik later nog kan zien waar de riek de grond in moet. Als het gaat vriezen gooi ik over het restant een dik pak bladeren en een paar dekzeilen zodat de grond niet kan bevriezen waardoor de aardappels waardeloos zouden worden.Naar behoefte rooi ik af en toe een klein voorraadje aardappels. Bovengrondse opslag is niet meer nodig maar belangrijker is dat de aardappel keihard en vers blijft en ik ook die kiemremmingstroep niet meer nodig heb.

Je hebt met een spiraal inderdaad niets meer nodig om de tomaat te leiden. De gegalvaniseerde stalen spiralen zijn inderdaad sterk maar als daar een plant aan hangt waar (later in het seizoen) de tomaten beneden al geoogst zijn zorgt het gewicht van de bovenste trossen toch al gauw voor scheefhangen.

Mijn vader had vroeger nogal wat legkippen en af en toe moesten die plaats maken voor een nieuwe generatie. Die beestjes, meestal een of twee jaar oud , belanden vaak in de soep maar werden ook gebraden. Nu is zo'n ouwe kip daar niet zo geschikt voor maar poten en borststukken werden dan eerst een nacht in een marinade gelegd waarvan het vocht bestond uit half water en half azijn. Dat maakt het vlees 'kort' en als het vlees bijna gaar was deed mijn moeder er nog wat stroop bij. Resultaat : een heerlijke zoetzure kip , in een lekkere saus , die zijn taaiheid had verloren en zich niet meer hoefde te schamen voor zijn leeftijd. Exacte recept helaas niet meer bekend .

Je hebt het maar druk Jim al zo vroeg in het seizoen . Ik ben benieuwd naar je foto's.

Mooie tuin Jooze. Echt een voorbeeld hoe een moestuin ook sierwaarde kan hebben !

Ik gebruik al jaren tomatenspiralen en ze zijn hartstikke makkelijk. Geen gedoe met opbinden maar alleen af en toe de tomaat even helpen zodat hij de spiraal in blijft groeien. De meeste spiralen , ook die ik heb , zijn gemaakt van gegalvaniseerd staal . Een klein nadeel van deze spiralen is dat als aan het eind van het seizoen de planten groot worden , en daardoor wat topzwaar , de spiralen scheef gaan hangen . Dat heeft geen enkel nadeel voor plant of spiraal maar die schots en scheef hangende planten zien er dan wat slordig uit vind ik. Er zijn ook spiralen te koop die gemaakt zijn van aluminium buis en omdat buis veel stugger is kennen ze dat 'doorbuignadeel' niet. Ze zijn jammer genoeg wel een stuk duurder dan de gegalvaniseerde stalen spiraal. Nog even een tip. Ga je spiralen gebruiken , zet dan eerst de spiraal in de grond en plant dan pas de tomaat naast de spiraal.

Een andere wat minder storende manier is wat stokken of paaltjes rondom en tussen de bedreigde planten te zetten en dan die paaltjes rondom en ook nog wat onderling (kriskas) te verbinden met nylon visdraad. Zo ongeveer op 'duifhoogte'.

Er is tuingereedschap dat ik vaker gebruik dan deze maar toch is hij mijn favoriet. Dat komt omdat het een zelfgemaakt stuk gereedschap is dat ik gekregen heb van iemand met gouden handjes op het gebied van metaalbewerking . Het is een uit roestvrijstaal gemaakt hulpmiddel voor het planten van (vooral) prei . Er zijn twee op(af)schroefbare hulpstukken bij. Wil je prei in voorgemaakte gleuven planten , wat ik altijd doe , dan gebruik je het V vormige hulpstuk . Heb je ergens 'gewone' plantgaten voor nodig dan prik je die m.b.v. het ronde vlakke hulpstuk .

Bij vroege aardappels is de bestendigheid tegen Phytophora eigenlijk niet zo belangrijk omdat die aantasting nooit vroeg in het seizoen toeslaat en dan ben je meestal al door je vroege aardappels heen. Zelf zet ik als vroege vaste aardappel meestal Witte Eersteling en/of Prior . Hiervan is Prior vrij goed phytophora bestendig en de smaak (van beiden) is goed. Een andere vrij goed phytophora bestendige vroege en vaste aardappel is Fresco .

Ik heb een wat ik zelf vind ideale grond Jos. Het is meer een zandgrond met een zeer hoog humusgehalte omdat hier al tientallen jaren ieder jaar veel compost de grond in gaat. De grond is bijna altijd bewerkbaar en zelfs na flinke regenval hoef je nooit lang te wachten. Dat de grond redelijk onkruidvrij is komt omdat ik eind van het jaar nog een paar keer met mijn tuinfrees over de lege plekken 'heen ga' . Niet diep , alleen oppervlakkig de bovenlaag wat losmaken , een soort schoffelen dus. Dat zoveel mogelijk onkruidvrij houden is ook min of meer een noodzaak wil je de grond in het voorjaar met de tuinfrees mooi kunnen bewerken zonder dat er overal dikke plukken onkruid aan de oppervlakte blijven liggen. Gelukkig wel Jorg . Spitten is niet de meest favoriete bezigheid van mijn hobby. Dat wil nog niet zeggen dat ik voor iedere vierkante meter die gedurende het seizoen nog eens omgezet moet worden de tuinfrees gebruik maar voor iets grotere oppervlaktes natuurlijk wel.

Naast en achter mijn huis. Hartstikke makkelijk ! .

Even een korte rondleiding door mijn tuin nu het seizoen 2011 op het punt staat te beginnen. Het belangrijkste moestuingedeelte zie je op de eerste foto . Er staan nog wat spruiten en wintersla van het ras Arctic King waarvan de kropvorming nog plaats moet vinden als het weer wat beter wordt. Verderop nog wat prei en de winterbloemkool die voor zijn verdere ontwikkeling ook het voorjaar nog even afwacht. En dan , last but not least , mijn laatste partijtje Nicola aardappels dat nog in de vollegrond zit . Een dik pak bladeren en een dekzeil (dat grijze geval achteraan) zorgen er voor dat de grond niet kan bevriezen . Binnenkort oogst ik ze allemaal zodat dit stukje grond vrij komt en ik de compost die er ligt onder kan werken. Het gedeelte boven het dwarspad waar nu dus nog die aardappels staan, een kleine 100 vierkante meter , heb ik dit jaar gereserveerd voor de kweek van twee reuzenpompoenen van het ras Atlantic Giant. Nou ja ... eerst maar eens afwachten of het wel reuzen willen worden. Via een ander forum doe ik dit jaar namelijk mee aan een wedstrijd wie de mooiste en grootste Atlantic Giant kweekt , vandaar. Dan is er nog dit stukje met op de voorgrond momenteel enkele rijen aardbeien en rechts daarvan een constructie met een nog jonge druif. Achteraan tegen de dubbele carport staat ook nog zo'n constructie maar dan met drie druiven. Verder staat daar nog wat kleinfruit zoals amerikaanse blauwe bessen, kruisbessen , aalbessen en zwarte bessen waarvan het merendeel pas vorig jaar aangeplant is en dus nog klein. Het appelboompje is een Elstar en links daarvan een Conference pereboompje. Tegen de draadafrastering links staat een kardoen die de winter moe is en al besloten heeft om te gaan groeien. De andere kardoens staan links voor maar zijn op deze foto niet te zien. Verder staan er nog twee perzikbomen plus nog wat kleinfruit langs het paadje naar rechts . Een van de perzikbomen is nog net op de foto te zien . En daarmee hebben we het 'consumptieve deel' van mijn tuin alweer gehad.

Zo doe ik het al jaren met mijn zelfgeteelde zaaigoed van sperciebonen en tuinbonen . Of bonen al of niet aangetast zijn kun je aan de buitenkant niet zien tot het te laat is en je de typische venstertjes en gaatjes in de bonen ziet. Eigen zaaigoed krijgt bij mij altijd een diepvriesbehandeling tegen de bonenkever. Voor een diepvriesbehandeling moeten de bonen natuurlijk goed droog zijn , een niet geheel droge boon vriest kapot. Indien goed droog gaat het zaaigoed bij mij in een zakje of doosje een paar dagen de diepvries in. Dat is alles en alle eventueel in de bonen aanwezige eitjes zijn vernietigd. De kiemkracht van 'behandelde' bonen blijft onaangetast.